1,204 matches
-
din celulele β, denumită SNARE („Soluble NSF Attachment Protein Receptor”) cuprinde un grup de proteine care se aseamănă cu cele care mediază eliberarea neurotransmițătorilor (103). Mecanismul este descris pe larg în alt subcapitol, dar îl semnalăm aici pentru caracteristicile lui „neuronale”. Am menționat aceste date pentru a sublinia apropierea dintre celula β și țesutul nervos prin existența unor mecanisme (de tip neurotransmițător) considerate ca specifice țesutului nervos și care se regăsesc în celule insulare (în celulele β în special), dar și
Tratat de diabet Paulescu by Constantin Ionescu-Tîrgovişte () [Corola-publishinghouse/Science/92215_a_92710]
-
și pulsația de frecvență joasă apărând la ~ 120 minute) sugerează existența în țesutul pancreatic a unor „pacemakeri” de tipul celor cardiaci sau prezenți în SNC. Aceste pulsații presupun alternanța „depolarizare/repolarizare” a membranei plasmatice β-celulare, operând asemănător cu procesele „electrice” neuronale. În coordonarea „pacemakerilor” β-celulari pot juca un rol semnificativ joncțiunile intercelulare sau influențele nervoase incomplet elucidate (84). Caracterul excitabil al celulei β se referă la declanșarea mecanismului exocitotic (răspuns) de către creșterea glicemică (stimul). Latența mică (sub 1 minut) între creșterea
Tratat de diabet Paulescu by Constantin Ionescu-Tîrgovişte () [Corola-publishinghouse/Science/92215_a_92710]
-
concentrație de numai 0,2 mg/dl, în miocard este de 1,8 mg/100 g, în ficat de 2,4 mg/100 g, în pancreasul integral 3 mg/100 g, iar în insule 9,5 mg/100 g. Zincul neuronal este co-secretat cu neurotransmițătorii după excitare și poate fi implicat în modularea activității canalelor ionice (105). În concentrații mari, Zn+2 a fost implicat în apoptoza neuronală. Același fenomen poate avea loc și în celulele β pancreatice. Celulele β conțin
Tratat de diabet Paulescu by Constantin Ionescu-Tîrgovişte () [Corola-publishinghouse/Science/92215_a_92710]
-
3 mg/100 g, iar în insule 9,5 mg/100 g. Zincul neuronal este co-secretat cu neurotransmițătorii după excitare și poate fi implicat în modularea activității canalelor ionice (105). În concentrații mari, Zn+2 a fost implicat în apoptoza neuronală. Același fenomen poate avea loc și în celulele β pancreatice. Celulele β conțin Zn+2 în concentrații mai mici sau mai mari, fiind implicat în formarea hexamerilor insulinici insolubili din granulele secretorii. El este co-secretat cu insulina după stimulare cu
Tratat de diabet Paulescu by Constantin Ionescu-Tîrgovişte () [Corola-publishinghouse/Science/92215_a_92710]
-
celulele β își au originea în celulele provenite din ducturile pancreatice, deși migrarea precoce a unor celule neurale către endoderm nu a fost complet exclusă. Pentru această din urmă posibilitate pledează similaritatea celulelor β cu neuronii (expresia unor molecule specific neuronale precum tirozin hidroxilaza or dopamin β-hidroxilaza care explică caracterul lor excitabil și similitudinea exocitozei insulinei cu eliberarea neurotransmițătorilor). Pierucci și col. (162) demonstrează că supraviețuirea celulelor β în cultură necesită integritatea sistemului NGF/NGF receptor (NGF - Nerve Growth Factor). Acest
Tratat de diabet Paulescu by Constantin Ionescu-Tîrgovişte () [Corola-publishinghouse/Science/92215_a_92710]
-
film de groază. Se pare că alimentele grase sau dulci au un efect „diminuator de stres”. Psihologii explică cum că, în condițiile de viață primitive ale strămoșilor noștri, principalul stres era legat de lipsa hranei, ceea ce explică formarea unui sistem neuronal pentru convertirea stresului într-un comportament alimentar exagerat. În prezent, în societatea occidentală lucrurile sunt mai simple, trăim într-o lume în care stresul și foamea nu mai există la scară largă. Emoția corespunzătoare se îndreaptă spre alți stimuli: în
[Corola-publishinghouse/Science/1849_a_3174]
-
mijloc de existență - posibilitatea de a-și exprima ideile. La fel de bine asta poate să apară ca fiind un semn al lipsei de respect pentru ascultători, al căror creier se proiectează automat - chiar inconștient în continuarea discursului, pentru care consumă energie neuronală. Întreruperea muncii de anticipare este frustrantă. De aici și necesitatea de a folosi cu moderație întreruperea cuvântului, mai ales în cazul în care urmărirea discursului devine și mai frustrantă deoarece interlocutorul răspunde pe lângă întrebare sau avansează idei absolut neinteresante. Pentru
[Corola-publishinghouse/Science/1849_a_3174]
-
Economiei, cum ar fi psihologia, în diferitele ei expresii, antropologia, sociologia, dar și ramuri speciale ale cunoașterii socialului și individualului de genul psihologiei, logoterapiei, ca și cu ajutorul oricăror metodologii dezvoltate de alte științe în conjuncție cu Economia (econometria, econofizica, economia neuronală etc.). Dincolo de universul cunoașterii mecanismelor acționale și cognitive implicate în răspunsul cotidian la nevoile subzistenței și supraviețuirii - adică decelarea proceselor din teritoriul condiției umane -, Economia se angajează într-o aventură pe care nu o poate duce la bun sfârșit singură
ECONOMIA DE DICȚIONAR - Exerciții de îndemânare epistemicã by Marin Dinu () [Corola-publishinghouse/Science/224_a_281]
-
îi asigură o teleprezență vocală electronică, atât în apropierea sa, cât și la distanță, prin scrierea la ordinator în vederea comunicării gândurilor sale. Omul de știință, paralizat într-un scaun cu rotile, devine parte a unui sistem organic-tehnologic, ale cărui funcții neuronale și motrice sunt asigurate parțial de un computer: de la vorbire și scriere la mișcare - vezi site-ul hawking.org.uk. Un alt exemplu de cyborg care există în realitatea fizică este profesorul englez de cibernetică de la University of Reading, Kevin
[Corola-publishinghouse/Science/1913_a_3238]
-
de conștiință robotică (vezi Rucker, 1995Ă se vrea un exemplu al faptului că „inteligența” nu mai poate fi considerată o proprietate strictă a umanului. Astfel, cybermașinile, depășind înțelesul mecanicist, sunt relaționate operațiilor biologice ale creierului grație invenției și dezvoltării rețelelor neuronale, a procesării paralele și a hardware-ului evolutivezi Adepții inteligenței artificiale proclamă atât faptul că „realitatea este computațională” (vezi Steinhart, 1998Ă, aderând la o „metafizică digitală” a modelelor computerizate din fizică, de tipul cellular automata, cât și faptul că mintea
[Corola-publishinghouse/Science/1913_a_3238]
-
că „realitatea este computațională” (vezi Steinhart, 1998Ă, aderând la o „metafizică digitală” a modelelor computerizate din fizică, de tipul cellular automata, cât și faptul că mintea este computațională, afiliindu-se unei filosofii a minții care se ghidează după principiile rețelelor neuronale. Atât extinderea conceptului de „moralitate artificială” prin intermediul agenților cunoașterii care iau decizii în situații sociale (vezi Danielson, 1998Ă sau a celui de „etică informațională globală” (vezi Bynum, 1998Ă, cât și importanța rolului computerului în procesele de învățare și de educare
[Corola-publishinghouse/Science/1913_a_3238]
-
calcul dar neputând înțelege o glumă sau o ironie. Utilizând concepte abstracte, ordinatoarele nu reușesc să acceadă la înțelegerea acestora în modurile în care reușesc creierul și simțurile umane, capabile de a percepe concretul. Chiar dacă, datorită algoritmilor genetici sau rețelelor neuronale, există programe care interacționează cu mediul, dobândind o anumită autonomie și capacitatea de autoorganizare și de autoreproducere, „inteligența” lor este considerată sterilă și mimetică, lipsită de originalitate creatoare, de conștiință de sine, de dorință sau de intenționalitate. Redusă la rangul
[Corola-publishinghouse/Science/1913_a_3238]
-
la realizarea unui creier artificial, autoreplicant, nemuritor și autoevolutiv, având capacitatea de a învăța, de a fi autonom și creativ, care să formeze la rândul său o societate a creierelor artificiale. Încercarea de construire a unui creier sintetic, cu rețele neuronale, utilizează modele computaționale fondate pe sisteme nervoase biologice, alăturând eforturile inteligenței aritificiale cu cele ale vieții sintetice. Bazată pe procese materiale și contingente, dialectica dintre biologic și informațional este în genere transgresată prin faptul că ciberneticul nu este conceput doar
[Corola-publishinghouse/Science/1913_a_3238]
-
1995Ă, de la paradigme ale autopoieticii și de la sisteme autoorganizaționale la robotică evolutivă și hardware evolutiv, de la programe de ordinator care evoluează prin analogie cu fenomenele vieții până la modelări sociale (vezi Lindgren și Nordahl, 1995; Dyer, 1995Ă, adiționate simulărilor de rețele neuronale. Adesea se vorbește de neodarwinism (vezi Dyson, 1997Ă în această direcție biologic-cyberspațială, prin abordarea unui model evolutiv care ține cont de imprevizibilitate și de rolul întâmplării în cadrul „selecției naturale”, deși mediul evoluției este de data aceasta unul informațional, desprins de
[Corola-publishinghouse/Science/1913_a_3238]
-
corporalității fizice și a identității individuale în favoarea sistemelor sintetice. Una dintre ipostazierile vulnerabile ale eticii vieții sintetice este semnul de întrebare ridicat în legătură cu valorile și drepturile societăților și ale ființelor artificiale în momentul în care se face trecerea de la rețelele neuronale la agenții autonomi. Pentru cyberfeminism, politica vieții postbiologice nu poate să fie decât o „fantezie masculină” a autonomiei proiectate în lumea virtuală a organismelor inocente (vezi Kember, 2000 pentru analiza vieții artificiale în legătură cu problematicile de tip genderă, o abdicare a
[Corola-publishinghouse/Science/1913_a_3238]
-
tehnologice a trupului. Un corp individual devine parte integrantă a unui imens „hipercorp” (vezi Lévy, 1995, pentru înțelesul acestui termenă mondial și hibrid, desfășurat ca o rețea care unifică tehnologiile cibernetic-medicale cu elementul biologic, visceralitatea și mintea umane cu sistemele neuronale. În noua societate tehnologică a hipercorpului, individuația intră în șirul de permutări colective. Nu mai puțin himerică din punct de vedere ontologic și epistemologic, hipercorporalitatea, situată în planul contingentului, cunoaște problematici sociale și politice diverse și contradictorii, de la comunalitatea virtuală
[Corola-publishinghouse/Science/1913_a_3238]
-
special de Eric Drexler ca o revoluțieă, transumaniștii își pun speranțe nețărmurite în construirea de mașini microscopice care să regleze circulația sângelui în organism, să medieze interacțiunea uman-tehnologie prin implantarea de organe și de simțuri artificiale sau chiar să interfațeze, neuronal și electronic, între creier și computer. Țelul acestora este să reconstruiască în mod genetic fiecare celulă și fiecare atom ale trupului conform principiilor autoreproductive ale nanoroboților. Pe lângă acestea, diverse componente biochimice și bioinginerești sunt favorizate pentru „îmbogățirea” senzorială și emotivă
[Corola-publishinghouse/Science/1913_a_3238]
-
de autoprogramare și de autocontrol, descriu subiectul postuman în contextul perpetuării legilor fizice, ale barierelor sociale, economice, politice. În cadrul acestei orientări există în principal două tendințe. Prima dintre acestea pune în balanță posibilitățile augmentării umanului prin nanotehnologie sau prin interfețe neuronale, în moduri în care mintea umană nu poate să-și imagineze în momentul de față, valorificând în același timp abilitățile umane. Cea de-a doua se referă la posibilitatea prin care oamenii creează ființe post-/transumane cu ajutorul tehnologiei genetice, al
[Corola-publishinghouse/Science/1913_a_3238]
-
mașinilor. Pentru Kurzweil (1999Ă, computerele inteligente ale viitorului, nu numai că își vor forma propria personalitate și propria conștiință prin interacțiune cu lumea și cunoștințele acesteia, dar vor fi caracterizate prin trăsătura spiritualității, fiind denumite „mașini spirituale”. Cu ajutorul circuitelor implanturilor neuronale sau prin transferul conținutului minții umane în computere, Ray Kurzweil ajunge în proximitatea existenței unor ființe inteligente nemuritoare, după cum prezice și Hans Moravec construirea unor dispozitive robotice capabile să preia conținutul inteligenței umane și să o imortalizeze noi suporturi artificiale
[Corola-publishinghouse/Science/1913_a_3238]
-
același timp să sporească sentimentul durerii, al dezorientării sau al anxietății, în funcție de interesele implicate și de finalitățile prin care tehnologiile sunt utilizate. Dacă științele neuro-cognitive dețin un potențial viitor prin care percepția umană este desprinsă de realitatea fizică, prin implanturile neuronale directe care nu mai comunică cu corporalitatea, aceleași tehnoștiințe pot media între experiența uman-senzorială și lumea virtuală în direcții care valorifică trupul uman. Realitatea fizic-materială și rezistența umană nu pot fi confundate cu imaginația, ficțiunea, sau spiritualitatea, în ciuda pretențiilor anumitor
[Corola-publishinghouse/Science/1913_a_3238]
-
fiind descris abia în 1982, de către Stanley Prusiner, care a și fost onorat pentru studiile sale cu premiul Nobel. Deși nu are în structura sa acizi nucleici, proteina prionică infecțioasă, odată pătrunsă în organism, avansează pe tecile nervoase până la soma neuronală, unde provoacă o multiplicare a propriei structuri prin conversia prionilor normali. Aceștia, la rândul lor, continuă invazia printr-o deplasare lentă, astfel încât, perioada de incubare poate fi de la 6 luni la 30 de ani, provocând o degenerescență neuronală și o
Prelegeri academice by VASILE BURLUI () [Corola-publishinghouse/Science/91809_a_92374]
-
până la soma neuronală, unde provoacă o multiplicare a propriei structuri prin conversia prionilor normali. Aceștia, la rândul lor, continuă invazia printr-o deplasare lentă, astfel încât, perioada de incubare poate fi de la 6 luni la 30 de ani, provocând o degenerescență neuronală și o pierdere ireversibilă a funcțiilor motorii, însoțită de demență progresivă. Tabloul clinic al manifestărilor produse de prionii infecțioși conturează la animal encefalopatia spongiformă bovină (boala vacilor nebune), scrapia (oi, capre), encefalopatia spongiformă a felinelor, iar la om maladia Creutzfeld-Jacob
Prelegeri academice by VASILE BURLUI () [Corola-publishinghouse/Science/91809_a_92374]
-
deviante Alături de factorii caracteriali, cognitivi, afectivi și volitivi cu un rol semnificativ în dezvoltarea unor comportamente și conduite deviante și antisociale se cunosc și o serie de componente psihopatologice cu impact major: • epilesia; • encefalita; • schizofrenia; • psihopatiile; • alcolismul. * Epilepsiile datorită descărcărilor neuronale necontrolate, pacienții cu această tulburare comit infracțiunile în condițiile legate de apariția crizelor (aceste fapte trebuind să preceadă sau să urmeze accesul). Actele epilepticului aflat în stare de obnubilare a conștiinței variază de la furt, fals și înșelăciune, până la comportamente agresive
by Lăcrămioara Mocanu [Corola-publishinghouse/Science/1023_a_2531]
-
centru nervos și calea eferentă. Receptorii din cavitatea bucală sunt reprezentați de mugurii gustativi, receptori termici și dureroși. Calea aferentă: excitațiile de la mugurii gustativi din cele 2/3 anterioare ale limbii sunt culese de nervul coarda timpanului care are corpul neuronal în ganglionul geniculat. Impulsurile sunt transmise mai departe spre centrul salivator superior din punte pe calea nervului intermediar Wrisberg. Excitațiile de la mugurii gustativi din 1/3 posterioară a limbii se transmit pe calea nervului glosofaringian la nucleul salivator inferior din
Fiziologie umană: funcțiile vegetative by Ionela Lăcrămioara Serban, Walther Bild, Dragomir Nicolae Serban () [Corola-publishinghouse/Science/1306_a_2284]
-
dureri abdominale (crampe) și diaree. Asigură fiziologic propulsia în masă (în special în intestinul gros) și îndepărtarea stimulilor nocivi. Reglarea motricității intestinului subțire a. Reglarea nervoasă Controlul motilitații intestinale se realizează direct și predominant de sistemul nervos mienteric, o rețea neuronală organizată la nivelul peretelui intestinal (vezi cap. 6), care asigură medierea efectelor neurovegetative la acest nivel. Când conținutul intestinal se găsește la nivelul intestinului subțire, intestinul se contractă în amonte de bol și se relaxează în aval propulsând conținutul către
Fiziologie umană: funcțiile vegetative by Ionela Lăcrămioara Serban, Walther Bild, Dragomir Nicolae Serban () [Corola-publishinghouse/Science/1306_a_2284]