3,441 matches
-
țări foarte populate, care aveau o orânduire ce nu era de lepădat. Lângă ecuator și de o parte și de alta, în aproape tot spațiul cuprins de orbita soarelui, se întind pustiuri nemărginite, arse veșnic de dogoarea lui. Pretutindeni o priveliște de groază și de spaimă. Pretutindeni doar locuri cumplite și înțelenite unde nu viețuiesc decât fiare, șerpi și niște făpturi omenești tot atât de sălbatice și de crude ca și acele lighioane. Pe măsură ce ne depărtăm de ecuator toate se făceau treptat mai
[Corola-publishinghouse/Science/84937_a_85722]
-
armata română forțează râul Olt. Imaginile de coșmar converg mai degrabă către o trecere a apei infernale. Textul sprijină o asemenea lectură în cheie mitologizantă: "Cei care au plecat în față ni se par plecați în noapte, pe lumea cealaltă... Priveliștea apărută din evaporarea nopții e nouă ca de la facerea lumii. O moară... lângă ea câteva căpițe de fân și pe urmă apa tulbure, cu șuvoaie puternice, a Oltului blestemat. Mantale, ranițe și ici-colo cadavre și răniți... Și neîntârziat intrăm, fugind
[Corola-publishinghouse/Science/1457_a_2755]
-
1. Prezentarea obiectului. La gramatică, exemple; la literatură, citirea unei opere sau a unui fragment de operă - unitatea didactică -, fără comentarii. 2. Analiza. La gramatică, clarificarea noțiunilor fonetice, morfologice, sau a raporturilor sintactice; la literatură evidențierea frumuseților literare: stări sufletești, priveliști, podoabe de stil, ș.am.d. 3. Recapitularea (sinteza) 4. Asocierea. Accentuarea notelor, caracterelor comune a două sau mai multe exemple, ori opere literare. 5. Generalizarea (Sistematizarea). Formularea în cuvinte a ideii abstracte urmărite: noțiune, regulă gramatical, definiția genului sau
Bibliografie signaletică de didactică a limbii şi literaturii române : (1757-2010)/Vol. 1 : Sistematizare după criteriul apariţiilor lucrărilor : ordonare cronologică şi alfabetică by Mihaela Secrieru () [Corola-publishinghouse/Science/440_a_1359]
-
politice și la „Insula”, „Înainte”, „Flacăra”, „Spectatorul”, „Rampa”, „Viața”, „Omul liber”, „Curentul magazin”, „Timpul”, unde e în redacție un timp și scrie la rubrica „Pe foi de calendar”, „Cuvântul liber”, „Adevărul literar și artistic”, „Gazeta” ș.a. La „Dimineața” ține rubrica „Priveliștea zilei”, iar la „Progresul social” asigură „Rubrica socială”. În 1916 este redactor la „Gazeta Bucureștilor”. Un an mai târziu e numit șef al Biroului de cenzură de la Iași, ceea ce nu îl va scuti de a fi inculpat în „procesul ziariștilor
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290160_a_291489]
-
dorința de a îneca prin viteză sau oboseală o melancolie a cărei intensitate se ridică la limită de câte ori sunt atent la mine însumi.” (482). Altcândva, spera să găsească „un remediu împotriva frumuseții, împotriva ispitelor ei distrugătoare”, nemaiputând să suporte „povara priveliștilor” (480). Toate acestea, ca vindecare prin exces rimbaldian al disperării. Totuși, chiar din anii de tinerețe, crede că „În fața splendorii, cugetul e o ineleganță” (637). Ce-i drept, o spune într-o scrisoare către Mircea Zaprațan, unul dintre acele genii
[Corola-publishinghouse/Science/1920_a_3245]
-
foarte mult viața satului meu, sărbătorile lui, câmpia pe care o tot privesc și nu mă mai satur de frumusețea ei Pictez aproape zi de zi, și când termin un tablou stau și mă bucur câtă lumină poate aduce o priveliște din sat in casa mea.” Născut la 29 noiembrie 1947, în satul Ghilad, comuna Ciacova, jud. Timiș. Studii: Viorel Cristea s-a format ca autodidact, deoarece din motive de sănătate n-a putut urma învățământul sistematic. Debut artistic - 1972 Bibliografie
50 de ani de artă naivă în România : enciclopedie by Costel Iftinchi () [Corola-publishinghouse/Science/759_a_1584]
-
zilele degenerate"; "ticăloșiile statului"; "un titlu l-a făcut infam de măreț"; "Sclav la sclavi venali; unealtă a uneltelor". Elegy / Elegie - "umbră solitară"; "Contemplație crepusculară"; "adăpost întunecat"; "tristețe groaznică"; "ruine-întunecoase ale vreunei chilii sacre"; "peșteră sumbră"; "val întunecat"; "văl înțesîndu-se"; "priveliștea stingîndu-se"; "bezna"; "mormîntul"; "toate chinurile unui iad"; "pasăre de rău-augur"*; "liniște grozavnică suspendată"; "luna înnorată"; "licăr firav"; "colină și văiugă întunecoasă"; "tristețe". [*bird of omen: vezi Corbul lui Poe cu care are afinități pasărea nocturnă, selenară, de "rău-augur" a lui
[Corola-publishinghouse/Science/84941_a_85726]
-
din Londra.] [*****Sfîrșit care amintește de finalul poemului lui John Clare, The dream / Visul: "Din nou sforțatu-m-am, și vraja s-a fost rupt, / Și-n hohotele spiritelor batjocoritoare eu m-am fost deșteptat; / Și ochii mi-am deschis la o priveliște cu totul nesperată - / Erau zorii de ziuă cu-a lor lumină fericită, / Și, cum stam eu gîndindu-mă la adîncul trecut, / Auzit-am cocoșul cîntînd, și cîntecul l-am binecuvîntat". (cf. Clare 2007: 298-299) Ceea ce frapează aici în poemul lui Clare
[Corola-publishinghouse/Science/84941_a_85726]
-
sudălmi și bice-n spate./ Să nu uiți nici o clipă: se odihnesc sub ierbi,/ Dar țărna lor mai strigă și azi după dreptate”. Lirica de senectute a lui S. se menține în același univers rustic, iar expresia încărcăturii procurate de priveliștile câmpului și ale pădurii, de nori și de vânt, de apă, de cai, urși, vulpi, căprioare, păsări, de roadele gliei (grâul copt, poamele) nu e mai puțin exultantă decât în Poeme simple: „S-au copt strugurii. S-au copt viile
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289869_a_291198]
-
cu același titlu al lui Baudelaire. Aproape toată opera lui Ralea, în orice caz cea mai bună și mai personală parte a ei, e argumentarea unor invitații: la o carte, la o filosofie, la o operă de artă, la o priveliște, la o meditație, la o acțiune civică. Și în esență o invitație la cunoaștere, adică la viață. Căci fără cunoaștere, deci înțelegere, nu există adevărată viață, ci simplă viețuire, biologie oarbă. Dintr-o relatare a lui D.I. Suchianu aflăm că
[Corola-publishinghouse/Science/2234_a_3559]
-
Pe mal, Costel, George, Mariana și Andreea se jucau cu mingea, iar Mihai stătea Întins pe covorul de iarbă. După aceea, au mâncat. Deoarece se lăsa seara, copiii s-au Îmbrăcat și au plecat spre casă. Mihai se minuna de priveliștea pădurii, iar Adriana Își Împletea o coroniță din flori. De la marginea pădurii se vedea panorama orașului. Pentru cei cinci prieteni a fost o zi fantastică. Corneanu Marian - cls. a IV-a F II. COMPUNERI PE BAZA UNOR CUVINTE ȘI EXPRESII
Modalităţi de stimulare a capacităţilor creatoare în lecţiile de compunere la clasele primare by Lenuţa Barbu, Laurenţiu Tolontan () [Corola-publishinghouse/Science/91825_a_92802]
-
și-au pus căciuli uriașe de zăpadă ce-i fac să fie aidoma unor fantome În noaptea Înstelată de iarnă. Crăiasa nopții, regina cerurilor, doamna doamnelor - Luna - privește cu lumina ei palidă frumusețile pământului și se miră În tăcere de priveliștea de basm. Ursul hibernează În vizuina sa și visează la zilele frumoase pe care le va petrece peste câteva săptămâni. Din când În când iese pentru câteva clipe afară, adulmecând imprejurimile și Încrețește nasul: "E tot zăpadă, mai bine mai
Modalităţi de stimulare a capacităţilor creatoare în lecţiile de compunere la clasele primare by Lenuţa Barbu, Laurenţiu Tolontan () [Corola-publishinghouse/Science/91825_a_92802]
-
să nu strigi Când se strigă atunci viața bea sânge Viața moare în tăcere Viața vrea să ajungă la liniștea ei Viața trebuie că nu s-a născut cu urechi FIUL (vine la fereastră): Noi avem o fereastră. Avem o priveliște adevărată. Tu nimic, tu niciodată, nicicând, nicicâââând.... (fereastra se închide) SEPP BOTDEJIGODIE: Așa-i Cu nervii de gargară blestemată Omorât Târât acasă Băut bine Toate formele lui Sepp cel Împuțit ascultă așteptarea Sepp nu mai așteaptă Mă scufund în câine
by Werner Schwab [Corola-publishinghouse/Science/1078_a_2586]
-
pe EA și iese) EL: E bine că tu ai dreptate. Cumva aveți un drept asupra acestui lucru. De ce la urma urmelor? EA: Mi se arată mie, pentru că oricum trebuie să se arate. Totul nu e decât manifestul meu. EL: Priveliști? Povestiți cu adâncime despre o suprafață. Am să conduc îngrășămintele care se cuvin peste ea, împrăștiindu-le. EA: Nu știu dacă vreau așa ceva. Nu cred, tot ceea ce vrei moare așa... așa... EL: Ca noi doi, așa cum murim unul în celălalt
by Werner Schwab [Corola-publishinghouse/Science/1078_a_2586]
-
dispară, să mă nimicească printr-o apropiere fără nici un sens. EL: Deci dorința, deșeuri, reunirea și ca rezultat lipsa nebuniei. EA: Exact, și anume unul sub forma curiozității, dar un ansamblu fără sens, și deșeul ca o frumoasă dovadă. O priveliște ruginită, un pachet de lapte strivit și o fiară fără miros, moartă. EL: Totul ca o condiție a privirii care atârnă. Aburii gunoiului care interzic privirea dau indicații, care sugerează toate promisiunile care se află în exterior și provoacă matrița
by Werner Schwab [Corola-publishinghouse/Science/1078_a_2586]
-
facem referire separat la tehnica monologului interior. Nu este o formă de discurs direct pe care personajul o adresează propriei persoane? Dacă este așa, atunci aceste gânduri ale eroului din Crinul din vale, de Balzac, aparțin monologului interior: În fața acestei priveliști, am fost cuprins de o uimire voluptoasă, pe care o pregătiseră dinainte plictiseala șesurilor sau oboseala drumului. Dacă femeia aceea, floare între semenele ei, locuiește un loc pe lume, iată acel loc! La gândul acesta, m-am rezemat de un
by DOMINIQUE MAINGUENEAU [Corola-publishinghouse/Science/980_a_2488]
-
D’Annunzio, Unda și Canto nuovo (fragment), Giovanni Pascoli, Trăsnetul, Tunetul, Nădejdi și amintiri și Cucuveaua, Lionello Fiumi, Căutare zadarnică, Visul, Primăvară. Din „monografia impresionistă”, anunțată în curs de apariție la Editura Fundației „Regele Carol”, Al. Dima alege pentru T. Priveliște spre vestita cetate a Sibiului. Tot Al. Dima asigură în bună parte cronicile, alături de el aflându-se uneori Nic. N. Munteanu și Nicolae Ciuceanu. E. M.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290166_a_291495]
-
decât tatăl său. După-amiază am făcut o plimbare încântătoare la Potsdam. Am văzut micul și fermecătorul Palat de Marmură, am văzut-o pe prințesa imperială, apoi copiii, caii, câinii, florile lor. Pe urmă am plecat cu toții, în mașină, la Sans-Souci. Priveliștea e frumoasă în Germania, în iunie, în mijlocul pădurilor și al apelor, al trestiilor și al pinilor, acolo unde influența geniului francez a căzut ca sămânța unei flori. Prințul imperial se amuza evocându-și străbunul mai malițios decât Voltaire 30 care
by CONSTANTIN IORDAN [Corola-publishinghouse/Science/996_a_2504]
-
Câmpina. Locul e foarte plăcut, se numește Voila. Era ziua lui, iar toți țăranii au venit în grădină, să danseze pe muzică populară cântată la vioară, foarte agreabilă. Contelui S. i-au plăcut foarte mult toate costumele acelea frumoase și priveliștea stranie. I-am povestit cum ai dansat și tu cu fetele, în piața din fața gării, la Comarnic, și a râs cu plăcere. Apoi ne-am întors cu mașina la Sinaia și l-am dus pe contele S. să-și scrie
by CONSTANTIN IORDAN [Corola-publishinghouse/Science/996_a_2504]
-
îl provoacă vremelnicia, pătimitorul își caută un reazem în iubirea care, ostoindu-i zbuciumul, îi dă câteodată iluzia înveșnicirii. În afară de sonete, pasteluri, elegii, „doine” de rapel politic, C. scrie și strofe de glăsuire patriotică, schițând, cu elemente de atmosferă sumbră, priveliști „din război” (Din vremi întunecate, 1922). Discursivismul ia locul aici oftaturilor și încruntărilor din lirica de elan amoros și ifos cogitativ. SCRIERI: Din taina vieții, I-IV, 1915-1935; Din vremi întunecate, București, 1922. Traduceri: La Fontaine, Fabule, I-II, București
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286283_a_287612]
-
obsesiv în majoritatea textelor epocii, căpătând o oarecare nuanțare numai în ceea ce privește justificarea acestei afirmații. În acest sens, Ion Voinescu II în Cugetări asupra teatrului (1836), articol care totuși capătă linii romantice, acordă actului dramatic atributele unui panaceu universal: "Este o priveliște făcută ca să ne insufle respect pentru virtute și ură pentru crime; să aducă în inima noastră mișcările cele mai vii care măresc simțitatea noastră, să ne revolte împotriva nelegiurii și să sape adânc în sufletul nostru prin formele poeziei și
[Corola-publishinghouse/Science/1558_a_2856]
-
culorile potolite, patinate, țintind o întoarcere prelungă în timp. Exterioarele în care se mișcă Ieronim evocă decoruri medievale trasate în tonuri cenușii sau coclite. Interioarele din aceeași nuvelă, descrise cu lux de amănunte, plutesc în aburi gălbui sau roșcați. O priveliște ireală, plutind printre cețuri care șterg distanțele, este aceea a fantomaticei fortărețe a regelui Wenceslav (Cetatea cu steaguri albe). Decorul interior pare unul de după apocalipsă: totul stă sub semnul morții biruitoare, ființe și lucruri suferind, în egală măsură, destrămarea și
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285697_a_287026]
-
asumarea artisticului. Autoarei nu-i mai este frică de cuvânt, nu consideră o tragedie preschimbarea lucrurilor în aur verbal. Poezia rezidă, aici, în finețea sugestiei, în efectele de ton, de culoare, de accent, de nuanță, în inefabilul pictural, în imagine. Priveliști și, în genere, existențe banale dobândesc, prin transfigurare, proprietăți incantatorii; copacii, fructele, frunzele, păsările răspândesc irizări de tărâm fantastic. Spre a obține astfel de rezultate, poeta întrebuințează tehnicile stării de vis natural, pentru prima dată, însă - după cum o sugerează chiar
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285758_a_287087]
-
și comentarii critice. Astfel, V. Bergheanu scrie despre Alecsandri și Coșbuc, C. Ionescu-Olt despre I. Al. Brătescu-Voinești și N. Bălcescu, M. Frunză despre Al. Macedonski și Pavel Al. Macedonski, Dragomir Zavostin despre Eminescu, M. Iosivaș comentează Răscoala lui Liviu Rebreanu, Priveliștile românești ale lui Al. Bădăuță, Lupii lui Dinu Nicodin, Ion Ion volumul de poezii Sincere de T. Murgoi-Jiboteanu, ca și romanul lui G. M. Zamfirescu Maidanul cu dragoste sau nuvelistica lui Ioan Slavici. De mare valoare pentru cititorii revistei era
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285479_a_286808]
-
Întîrziere pe Fecioara de Lumină, „urlă de poftă și pe trupurile uriașe li se prelinge sudoarea; este ploaia care cade pe pămînt În timpul furtunilor de vară”64. Descrierea lui Augustin oferă și alte amănunte În privința scopului Întregii acțiuni: În fața acestei priveliști atrăgătoare, Puterile rele Își sporesc ardoarea și concupiscența. Frîiele gîndirii lor dezgustătoare slăbesc și, dintr-o dată, sufletul viu care mai era Încătușat În mădularele lor scapă afară cu totul și se amestecă În aerul cel curat. Aici sufletul se purifică
[Corola-publishinghouse/Science/1867_a_3192]