1,633 matches
-
că simpla observare a societăților comuniste este suficientă pentru a constata două lucruri foarte simple: pe de o parte, că puterea de stat este după revoluție exersată de o minoritate, de partid, și că nu a fost niciodată exersată de proletariat; și, pe de altă parte, că această minoritate dominantă în stat exercită în același timp puteri dominatoare în societatea civilă, care se confundă în mare măsură cu Statul însuși. Prin aceasta sunt reduse, violate sau eliminate libertățile personale care erau
[Corola-publishinghouse/Science/84962_a_85747]
-
Dumitriu ("Drum fără pulbere", "Pasărea furtunii"), Marin Preda ("Desfășurarea") etc. Reputatul critic și din 2006 ambasador UNESCO la Paris, a avut totuși curajul și onestitatea să-și delecteze cititorul cu astfel de citate prin care apăra și ilustra "estetica" dictaturii proletariatului, a luptei de clasă, "valorile etice ale comunismului", reproduse tot din "Contemporanul" pe fișa sa din "Wikipedia". Retrospectiv vorbind, acele grave "păcate ale tinereții", alături de care ar trebui pomenite introducerile din manualele de literatură română de liceu (tipărite în sute
Fără menajamente : critici, istorici literari şi eseişti români by Geo Vasile [Corola-publishinghouse/Science/1441_a_2683]
-
academism, acele refugii în mitologii moarte și în efigii seci. Spre deosebire de Stoenescu, de pildă, care coborîse din creuzetele aseptice ale aristocrației românești de la sfîrșit de secol, Ressu venea din viața reală și puțintel chiar din mediul promiscuu și suculent al proletariatului portuar. Iar acestui spectacol trist al lumpenului, cunoscut mai mult sau mai puțin direct, el îi adăuga și oleacă de propagandă socialistă, culeasă de prin broșurile care circulau prin aceste medii sau chiar direct de pe la diverși militanți de serviciu. In
Camil Ressu - 125 by Pavel Șușară () [Corola-journal/Journalistic/12095_a_13420]
-
instaurat de sovietici în 1917. Șocul produs de "spovedania" istratiană era cu atât mai puternic cu cât cel ce ajunsese să cunoască vreme de un an și ceva Uniunea Sovietică la fața locului, după un prim deceniu de "dictatură a proletariatului" (vizita se desfășurase între 15 octombrie 1927 și 15 februarie 1929, la invitația oficială de a participa la aniversarea revoluției) era un vechi simpatizant socialist, apropiat al unor cunoscuți activiști, câțiva trecuți din România spre demnități rusești, precum româno-bulgarul Cristian
Istrati, Fondane și revoluția by Ion Pop () [Corola-journal/Journalistic/12263_a_13588]
-
marxist - scrie el -, acceptând o altă experiență, un alt destin al spiritului decât cel trăit de suprarealism - nu va fi obligat el, oare, să-și scoată pălăria în fața lumii evenimentelor, pentru a aboli un trecut supus cauțiunii?" Adeziunea la dictatura proletariatului e privită, astfel, cu mari reticențe, pe linia unei gândiri ce refuza domnia și justificarea "Rațiunii", proclamată și de burghezie, și impusă contra a ceea ce ea considera drept "arbitrar, balet al omului și al dorințelor sale, al omului și al
Istrati, Fondane și revoluția by Ion Pop () [Corola-journal/Journalistic/12263_a_13588]
-
celor oprimați, care nu încetează să creadă în idealul Revoluției cu majusculă, în numele căruia s-au înfăptuit și răsturnările radicale din Rusia, apreciind doar că acest ideal a fost deformat și trădat. În ciuda a toate, Uniunea Sovietică trebuie să rămână pentru proletariatul mondial ceea ce este în realitate: fortăreața inexpugnabilă, contra căreia capitalismul va trebui să se prăbușească într-o zi. (...) Dar, o dată spus asta categoric, pentru totdeauna, am dreptul să mă întorc spre putreziciunea birocratică și să-i strig: lepădătură" (Ibidem, p.
Istrati, Fondane și revoluția by Ion Pop () [Corola-journal/Journalistic/12263_a_13588]
-
îndeplinită și că orice încercare de "revizuire" rămânea suspectă de "deviaționism" contrarevoluționar. Reluând paralela dintre cei doi scriitori româno-francezi, apare cu evidență atitudinea lor critică, aproape excepțională în context, față de realitățile și ideologia politică promovată de regimul sovietic al "dictaturii proletariatului". Și Panait Istrati, și Benjamin Fondane văd limpede și comentează deschis și curajos ceea ce se întâmplă în U.R.S.S. în anii '20-'30 și nu ezită să califice drept inadmisibile prin dogmatismul și antidemocratismul lor practicile Puterii sovietice. O fac
Istrati, Fondane și revoluția by Ion Pop () [Corola-journal/Journalistic/12263_a_13588]
-
piafa.“ După eel de-al doilea război mondial, destinul lui I. Al. Bratescu-Voinesti avea să fie supus unor dureroase și nedrepte coercițiuni, de către regimul comunist, fiind condamnat la domiciliul forfat. Cu curaj și sinceritate, îi scria lui Tudor Arghezi: „Dictatură proletariatului e o rătăcire, izvor de permanență dezordine, ca comunismul e o minciună, cu care se afafa mulțimea neroada și că democrația, acest cuvânt care se repetă de mii de ori în paginile tuturor ziarelor, e un pseudonim eufemic, sub care
Documente literare by Teodor Vârgolici () [Corola-journal/Journalistic/7601_a_8926]
-
ca România să cadă explicit sub tăvălugul comunismului sovietic. încă din 1945, cînd mai erau încă doi ani pînă la abolirea monarhiei și trei pînă la naționalizare, el pictează țărănci monumetale și austere sau peisaje panoramice, legate subtil de ideea proletariatului suveran, cum ar fi acela din Petroșani. Și alături de el vin, în aceeași direcție, și alți exponenți ai avangardei, spirite nonconformiste și ostile establismentului burghez, care își reneagă propriile lor credințe artistice spre a și le păstra pe cele politice
Inventarea unui nou realism (o schiță istorică) by Pavel Șușară () [Corola-journal/Journalistic/16072_a_17397]
-
adorație. Ereticii și rîvna lor sectară au fost drastic sancționați ca deviaționiști și tot atît de eficient excomunicați cu ștreangul, cu pistolul, cu poțiunea de șoricioaică sau, și mai simplu, cu ranga. Ecumenismului i-a luat locul unirea mondială a proletariatului, iar ideea conspirativității inițiale, a ilegalității, s-a substituit patimilor și martirajului, devenind o formă supremă de legitimare. Inchisorile prin care cîțiva huligani ai istoriei au fost cazați, din cînd în cînd, pentru a-și desăvîrși studiile, de cele mai multe ori
Memorie, artă, restaurație by Pavel Șușară () [Corola-journal/Journalistic/8824_a_10149]
-
sumar totdeauna. De mîncat, mănîncă puțin, glumind că marii patroni capitaliști, ca Ford, erau abstinenți; abia dacă ciuguleau cîte ceva, alcool nimic, nici dulciuri prea multe. Lasă, și-o fi zis Ford (zicea B.S.) las' să mănînce cît o vrea proletariatul, săracul, că și-așa zile multe nu prea o fi avînd... El, care obișnuia să zică, la bătrînețe: "De luptat, acum nu mă mai lupt decît cu ereditatea, de care nu sînt răspunzător!" Pășesc alături de el prin parcul Herăstrău, vara
Marchizul în răsărit by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/16863_a_18188]
-
același an i se pune în scenă o piesă de factură DADA-istă, Marșul jonglerilor. Evoluează spre "afonism" și "alettrism", se consideră pe plan politic un reformator al marxismului, susținînd că tineretul are menirea de a aduce dreptatea socială în locul "proletariatului pervertit". Este anticomunist, protestează în 1972, la înmormântarea lui Tzara împotriva monopolizării faimei poetului de către stânga comunistă, dar totodată se apropie de "maoiști", participă la mișcările studențești din 1968. în 1976 depune la Biblioteca Națională din Paris un tom de
Isidore Isou (1925-2007) by Boris Marian () [Corola-journal/Journalistic/9344_a_10669]
-
a invitat, la 18 martie 1933, pe Nicolae Titulescu în municipiul de pe Bega. A zăcut în temnițele bolșevice pentru că s-a împotrivit cu fapta și cuvântul, nefaptelor pe care se pregăteau să le comită potentații zilelor așa-zisei dictaturi a proletariatului. Răsfoiesc în aceeași arhivă și dosarul învățătorului Constantin Ciocârlie din Macedonia/Banat, care vorbise în public despre cei ce se înfruptau din truda țăranilor strânși cu arcanul în hulitele gospodării agricole colective. Constantin Ciocârlie a fost condamnat aidoma celorlalți acuzați
Agenda2005-29-05-senzational1 () [Corola-journal/Journalistic/283961_a_285290]
-
și o întîlnire este aranjată pentru ziua următoare. Pentru a ajunge la destinație, Theo trebuie să iasă din spațiul securizat al orașului în no man's land-ul unui război civil, printre ruinele unor clădiri care amintesc de ghetourile lumpen proletariatului comunist. O țigancă pe nume Marica (Oana Pellea), care vorbește românește, îi ajută, însă dificultățile acestei evadări din mijlocul marasmului sunt depășite cu prețul vieții lui Theo și a celor care îl ajută. Alfonso Cuarón ne propune ecranizarea unei distopii
Copiii omului și sfârșitul copilăriei by Angelo Mitchievici () [Corola-journal/Journalistic/9823_a_11148]
-
sfîșiere și prea puțin din tragismul poveștii regăsim în spectacolul regizorului Gelu Colceag de la Ploiești. Dramatizarea și adaptarea ce poartă semnătură Radu Gabriel și Gelu Colceag muta prea brutal sau prea cu totul textul, și implicit spectacolul, în aria manifestărilor proletariatului, dezvoltînd (și nu optînd doar pentru una, două exemplificări savuroase, adică pentru sugestie) prea multe momente de brigadă artistică. Rezolvarea pe scenă, în această notă, pînă la capăt, într-un stil agresiv chiar și prin repetitivitate, conduce adaptarea nuvelei spre
Experimentul din strada Precistenka by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/18140_a_19465]
-
înainte ca România să cadă explicit sub tăvălugul comunismului sovietic. Încă din 1945, cînd mai erau doi ani pînă la abolirea monarhiei și trei pînă la naționalizare, el pictează țărănci monumetale și austere sau peisaje panoramice, legate subtil de ideea proletariatului suveran, cum ar fi acela din Petroșani. Și alături de el vin, în aceeași direcție, și alți exponenți ai avangardei, spirite nonconformiste și ostile establismentului burghez, care își reneagă propriile lor credințe artistice spre a și le păstra pe cele politice
Realismul socialist la o nouă lectură by Pavel Șușară () [Corola-journal/Journalistic/8019_a_9344]
-
adorație. Ereticii și rîvna lor sectară au fost drastic sancționați ca deviaționiști și tot atît de eficient excomunicați cu ștreangul, cu pistolul, cu poțiunea de șoricioaică sau, și mai simplu, cu ranga. Ecumenismului i-a luat locul unirea mondială a proletariatului, iar ideea conspirativității inițiale, a ilegalității, a patimilor și a martirajului a devenit o formă supremă de legitimare. închisorile prin care cîțiva huligani ai istoriei au fost cazați, din cînd în cînd, pentru a-și desăvîrși studiile, de cele mai multe ori
Comunismul ca mistică by Pavel Șușară () [Corola-journal/Journalistic/9619_a_10944]
-
la conducătorii bolșevici: «Treceau prin față pe la Voltaire, cabaretul aflat pe colț, la intersecția vecină, unde boema își petrecuse noaptea făcînd tărăboi.» 9) Într-un eseu publicat în 1989, scriitorului Dominique Noguez i se pare plauzibilă întîlnirea dintre teoreticianul dictaturii proletariatului și tinerii dadaiști. Iată cum reconstituie Noguez scena: «În localul afumat, spectatorii se înghesuie în picioare pînă la marginea micii estrade, plină și ea de o faună veselă. Două reflectoare proiectează umbrele gigantice ale veselilor ștrengari conducînd marele sabat... În
François Buot: O biografie a lui Tristan Tzara by Magdalena Boiangiu () [Corola-journal/Journalistic/13478_a_14803]
-
Literatura și revoluția al lui Troțki (1922), documentele congreselor comuniste ale partidului și scriitorilor sovietici. În fond avem a face cu tactica militară a unui organism militar, partidul unic năzuind a pregăti soldați fideli, fanatici sub flamura idealului zis al proletariatului. Fascismul, nazismul și comunismul și-au dat mîna întru elaborarea unei formule de „artă” pragmatică, „o rotiță și un șurub”, potrivit vorbelor lui Vladimir Ilici, cu scopul dobîndirii puterii și al asigurării funcționalității sale. Textele de acest tip vădesc un
Studiul unui proces deschis (I) by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/13593_a_14918]
-
altele, fără a respecta vreo cronologie. Pe același ton "rece, sec, obiectiv" sunt povestite și episoadele picante, văzute sau relatate autorului, si anii copilăriei la Oradea, și crimele abominabile care-și găseau justificarea în formularea "genială" a Marelui Lenin: "dictatură proletariatului nu este îngrădita de nici o lege, nu este limitată de nici o regulă și se bazează nemijlocit numai pe violență". Recursul la istorie ia astfel, forma unui demers comprehensiv al instaurării comunismului în Europa estică. E, cu alte cuvinte, o disecție
Cronica unei "iepoci" by Dan Croitoru () [Corola-journal/Journalistic/18101_a_19426]
-
devină insuportabila, iar masele lipsite de proprietate, în opoziție totală cu ordinea existența; 2. întreaga lume, pe fondul pauperizării totale, să devină o piață unică în sensul absolutei interdependențe economice a tuturor statelor. Peste cele două, vine ingredientul otrăvit: un proletariat capabil să înfăptuiască revoluția „necesară” trebuie să fie unul cristalizat într-o clasă existența la scară mondială, si nu altfel. Deci, acest punct fundamental în teoria lui Marx generează aprige controverse la începutul erei lui Stalin, când se dezbate și
Redarea demnității de a gândi by Cristian Robu-Corcan () [Corola-journal/Journalistic/5330_a_6655]
-
în morală; un... lucru neîngăduit, ceva ce te făcea să te gândești la... actul sexual, la propriu, ceva rușinos, de ascuns... Cele mai nepermise aspecte ale existenței se ascund, de fapt, în AMOR și în POLITIC|... Regele cu șapcă, adică Proletariatul, tipul activistului care te controlează. Zâmbetul lui scurt și vorace. " Măi, tu ești un rege, unul cu șapcă". Ca eroul lui Romain Gary - pe care îl chema Schatz...
Lucrul în sine by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/8729_a_10054]
-
putut reînvia, comunismul stăpânește mai departe în comunități de pe trei continente, partide comuniste din Uniunea Europeană participă la coaliții guvernamentale, ca unele ce s-au dezis de tarele istorice ale ideologiei lor. în țări care n-au avut parte de dictatura proletariatului - a comunismului care hotăra cine are sau nu dreptul la viață - opinia publică este placidă, nu întrevede vreo primejdie venind din direcția unui partid, de regulă în opoziție, și care acceptă regulile parlamentarismului. în statele din fosta sferă de influență
Avem motive de îngrijorare by Barbu Cioculescu () [Corola-journal/Journalistic/10611_a_11936]
-
conștientizată la treapta unei istorii literare în care petele albe alternează cu complezența circumstanțelor atenuante pentru indenegabilii vinovați... Odată cu scrierile Lenei Constante și Oanei Orlea (născută Cantacuzino), luăm cunoștință de "experiența carcerală" a scriitorului român. Legenda marxistă ce pretindea că proletariatul e o clasă istorică providențială a format baza teoretică pentru un antiintelectualism pe care cîrmuirea comunistă l-a cultivat din capul locului. Artistă plastică de mare talent, Lena Constante se vede inclusă în lotul Pătrășcanu, desigur un ins "cultivat, beneficiar
Jurnale feminine by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/10471_a_11796]
-
de la putere și alungat din țară, umilit de eșecul acțiunilor sale și părăsit de vechii susținători, Troțki nu s-a dezmințit, însă, de ideile sale marxiste, de noțiunea de revoluție permanentă și de dorința de instaurare a unei dictaturi a proletariatului. Când principalele state europene i-au refuzat dreptul de ședere, după cea de-a doua exilare a sa din Rusia, temându-se de ideile sale revoluționare - altminteri susținute cu măiestrie oratorică - și pretextând imposibilitatea de a-i asigura securitatea, a
Ironia istoriei – Lecția lui Lev Troțki by Diana Ivan () [Corola-journal/Journalistic/3100_a_4425]