2,670 matches
-
copilului că este urmărit, observat) și culpabilitate. c) emoțiile-stări afective de scurtă durată, care exprimă un specific al relațiilor cu un obiect sau o situație, deci au un caracter situațional. Stările de hiperemotivitate apar la nevrotici și la copiii cu psihoze afective. Emoțiile nu se reduc numai la cele patru emoții-șoc ce apar în situații neașteptate, încărcate de tensiune (furia, frica, dezaprobarea și bucuria explozivă), ci sunt nenumărate, ca și situațiile în care elevul se poate afla: rușine, regret, simpatie, frustrare
Prevenirea și combaterea efectelor negative ale frustrării în relația profesor-elev by Preda Constanța () [Corola-publishinghouse/Science/91511_a_92350]
-
aspect științific psihologic și nu e nici argumentată, ci sesizată intuitiv. Ipoteza și doctrina lui Kretschmer merg mai departe. Acest tip bio-psihologic poate avea variante anormale caracterial, cu manifestări depresive și hipomane. În plus, e predispus spre boala psihică denumită psihoză maniaco-depresivă. Alături de tipul morfo-psihologic „picnic” se mai descriu tipurile „leptosom” (astenică și „muscular-atletic”. Fiecare e descriptibil printr-un aspect corporal care poate fi comentat în anumiți termeni: „leptosomul” este subțire, cu trăsături colțuroase, iar din punct de vedere psihic e
[Corola-publishinghouse/Science/2367_a_3692]
-
descrise diferite entități nosologice psihiatrice însoțite de tulburări de comportament, mai mult sau mai puțin manifeste. Atunci când suferințele provocate anturajului primeau atributele agresivității și criminalității, cazurile erau abordate medico-legal (Walker, 1968Ă. Printre primele instanțe care au diferențiat comportamentul criminal secundar psihozelor de cel corespunzător unor structurări patologice ale personalității se situează cele din Marea Britanie (Porter, 1987Ă. Generozitatea juriilor care acceptau invocarea nebuniei în cazul unor acte criminale în vederea evitării sau comutării pedepsei a fost întreruptă în 1760. Invocând antecedentele familiale psihotice
[Corola-publishinghouse/Science/2367_a_3692]
-
personalitățile psihopatice ca insuficiente cantitativ în planul impulsurilor, al temperamentului și caracterului. În aceiași ani, Kretschmer a descris raporturile dintre biotipurile picnic și astenic, respectiv dintre boala bipolară și schizofrenie. El este autorul unei punți de legătură între normalitate și psihoză prin secvența persoană normală - patologie - psihoză: schizotim - schizoid - schizofrenie; ciclotim - cicloid - psihoză maniaco-depresivă. A descris și caracterul ca o structură ce coalizează reacțiile afective și volitive individuale. Cunoașterea lor - în condiționare reciprocă și interdependență cu variabilele sanguine - ar putea oferi
[Corola-publishinghouse/Science/2367_a_3692]
-
planul impulsurilor, al temperamentului și caracterului. În aceiași ani, Kretschmer a descris raporturile dintre biotipurile picnic și astenic, respectiv dintre boala bipolară și schizofrenie. El este autorul unei punți de legătură între normalitate și psihoză prin secvența persoană normală - patologie - psihoză: schizotim - schizoid - schizofrenie; ciclotim - cicloid - psihoză maniaco-depresivă. A descris și caracterul ca o structură ce coalizează reacțiile afective și volitive individuale. Cunoașterea lor - în condiționare reciprocă și interdependență cu variabilele sanguine - ar putea oferi repere predictive pentru tulburările psihopatologice. Jaspers
[Corola-publishinghouse/Science/2367_a_3692]
-
În aceiași ani, Kretschmer a descris raporturile dintre biotipurile picnic și astenic, respectiv dintre boala bipolară și schizofrenie. El este autorul unei punți de legătură între normalitate și psihoză prin secvența persoană normală - patologie - psihoză: schizotim - schizoid - schizofrenie; ciclotim - cicloid - psihoză maniaco-depresivă. A descris și caracterul ca o structură ce coalizează reacțiile afective și volitive individuale. Cunoașterea lor - în condiționare reciprocă și interdependență cu variabilele sanguine - ar putea oferi repere predictive pentru tulburările psihopatologice. Jaspers (1896Ă a adus o contribuție decisivă
[Corola-publishinghouse/Science/2367_a_3692]
-
grave manifestări antisociale au arătat în cazul a 65% dintre ei unde lente theta în zonele temporale, unde specifice copiilor, și nu vârstei adulte. Personalitățile psihopatice descrise de Henderson reprezintă terenul pe care pot apărea și evolua tulburările nevrotice și psihozele. Freud (1925Ă, părintele inițial al psihanalizei, consideră acțiunile antisociale ca pe niște modalități de recâștigare a echilibrului psihic și a stimei de sine, corespunzător atributului lor generic de interzis. Aichorn (1925Ă abordează și fundalul biografic al delincvenților și reliefează legătura
[Corola-publishinghouse/Science/2367_a_3692]
-
în cazul căreia ostilitatea nu este un atribut al vieții interioare, ci este orientată spre lumea din jur. De altfel, Alexander (1935Ă a elaborat și o ierarhie a entităților maladive, care include în ordinea crescândă a gravității: nevrozele, caracterul nevrotic, psihozele și criminalitatea propriu-zisă. În ultima sa lucrare The Moods of Crime (1935Ă, este reliefat faptul că manifestările antisociale sunt o rezultantă a interferențelor dintre predispozițiile constituționale, procesele intrapsihice, respectiv evenimentele și raporturile sociale. În același context, structurarea personalității psihopatice este
[Corola-publishinghouse/Science/2367_a_3692]
-
cu atribute de unicat ce integrează diferențele și asemănările interindividuale. Astfel, Kraepelin (1904Ă, Bleuler (1924Ă și Kretschmer (1926Ă au descris tipuri temperamentale sau structuri personologice de tip astenic, schizoid, ciclotimic sau cicloid, care reprezentau stări precursoare sau forme atenuate ale psihozelor schizofrenice sau afective. Pe de altă parte, Schneider (1923Ă descrie o categorie de personalități psihopatice complet distincte de celelalte tulburări psihopatologice. Aceste descrieri clasice, deși au fost estompate timp de decenii de orientarea psihanalitică și de școlile postpsihanalitice, au devenit
[Corola-publishinghouse/Science/2367_a_3692]
-
prin prisma determinismului genetic comun cu schizofreniile, precum și prin reliefarea unor structuri de serie discordantă (Kety, 1983Ă. Siever, Bernstein și Silverman (1991Ă abordează raporturile cu tulburarea de personalitate de tip borderline și cu alte tulburări de personalitate, dar și cu psihozele schizofrenice. Janorini, citat de aceiași autori, descrie în 50% din cazuri interferențe între tulburarea de personalitate schizotipală și cea de tip borderline în sensul prezenței unor simptome psychotic-like. Ele sunt mult mai stabile și mai bine delimitate de patofenomenele afective
[Corola-publishinghouse/Science/2367_a_3692]
-
Astfel, pentru DSM-IV (după Livesleyă: diagnosticul personalității histrionice își are originea atât în modelul psihiatric clasic al dezvoltării psihosexuale, cât și în fenomenologia clasică privitoare la isteric. TP schizotipală se corelează cu ideea lui Kraepelin privitoare la formele fruste de psihoză - în cazul acesteia, schizofrenia. Personalitatea de tip borderline și narcisică au bazele în gândirea psihanalitică mai recentă (Kernberg și Kohută. Personalitatea evitantă descinde din concepția învățării sociale a lui MILLON. TP antisocială împrumută mult din doctrina psihopatului sociopat. Această combinație
[Corola-publishinghouse/Science/2367_a_3692]
-
întâlnesc la TP din clusterul B. La tulburările de personalitate de cluster C se întâlnesc, în plus, și tulburări afective. Se poate presupune că cei cu tulburări de personalitate sunt mai sensibili în general pentru tulburări pe Axa I - inclusiv psihoze - dar cei din clusterul A sunt mai specific sensibili la acestea din urmă. Studiile longitudinale privind corelația dintre clusterul A și semne și simptome psihotice. CHAPMAN și colab. (1994Ă au studiat „înclinarea” spre psihoză printr-o metodologie specială. S-a
[Corola-publishinghouse/Science/2367_a_3692]
-
pentru tulburări pe Axa I - inclusiv psihoze - dar cei din clusterul A sunt mai specific sensibili la acestea din urmă. Studiile longitudinale privind corelația dintre clusterul A și semne și simptome psihotice. CHAPMAN și colab. (1994Ă au studiat „înclinarea” spre psihoză printr-o metodologie specială. S-a aplicat un chestionar iar cazuistica a fost reevaluată peste 10 ani. Psihoticii s-au întâlnit mai frecvent printre cei ce aveau inițial ideație magică și anhedonie socială, fapt confirmat și de alte studii follow-up
[Corola-publishinghouse/Science/2367_a_3692]
-
considerată ca având cea mai ridicată comorbiditate de acest gen. Problema se pune și în ce măsură consumul de alcool și substanță nu au un efect recursiv, direct toxic și prin favorizarea unor comportamente agresive ce conduc la microleziuni cerebrale repetate. Efectul psihozelor și mai ales al schizofreniei asupra personalității este de asemenea comentat. Încă din anii `70 HUBER a descris un defect de personalitate - schizoid - după episoade schizofrene, distinct de defectul ce constă în persistența simptomelor specifice sau de cel energetic. Și
[Corola-publishinghouse/Science/2367_a_3692]
-
personalității - a polului individual a umanului - fără o largă viziune antropologică. De fapt în discuție este un aspect particular al determinismului în zona existenței persoanei umane și care e cel al „endogenului”. Determinismul endogen a fost invocat în apariția unor psihoze ca schizofrenia, paranoia, tulburarea bipolară dar treptat s-a renunțat la acest termen pe măsura progreselor genetice, neuroștiințelor, a psihologiei genetice și cognitiv-comportamentale - articulată cu moștenirea psihanalitică și fenomenologică, dar genul acesta de patologie, căruia i se alătură psihopatul malign
[Corola-publishinghouse/Science/2367_a_3692]
-
fragmente din Despre intelectuali în societatea comunistă, în volumul ***Nicu Steinhardt în dosarele Securității (1959-1989). Concluzia spre care vor fi conduși e aceea că intelectualul, în orice regim de tip opresiv și uniformizator de conștiințe, este un incomod al sistemului. Psihoza comunismului e centrată pe ideea de intelectual ca dușman al ideologiei materialiste. Secvența 2: 25 min. Elevii primesc un fragment din Cel mai iubit dintre pământeni (I), de Marin Preda, fragment ce prezintă modalitatea de reeducare a intelectualilor în pușcăriile
[Corola-publishinghouse/Science/1510_a_2808]
-
adevărat. Eysenck a stabilit că există două dimensiuni esențiale ale personalității, care stau la baza diferitelor tipuri umane pe care le întâlnim. Cele două dimensiuni principale ale personalității sunt extraversiunea si nevroza (neuroticism)și apoi a adăugat a treia dimensiune, psihoza (psychoticism), deoarece simțea că acest aspect al personalității nu se justifica, de fapt, prin ceilalți doi factori.El susține că acești factori esențiali ai personalității au o bază biologică. Credea că extravertiții moștenesc un sistem nervos ”puternic” <footnote Nicky Hayes
ROLUL STILURILOR PARENTALE ŞI AL FACTORILOR DE PERSONALITATE ASUPRA DEVIANŢEI COMPORTAMENTALE by Caliniuc Alina Mădălina () [Corola-publishinghouse/Science/522_a_875]
-
la evenimente și acest lucru se vede clar în personalitatea lor ca o tendință spre nevroza. Eysenck susținea că persoanele cu reacții autonome mai lente și mai slabe tind spre un scor maxim la „stabilitate".In privința suportului biologic al psihozei, Eysenck a fost mult mai vag. El credea că această trăsătura ar putea fi pusă în relație cu cantitatea de hormoni androgeni pe care îi produce organismul, dar nu a intrat în detalii foarte concrete. Totuși, în general, descrierile posibilului
ROLUL STILURILOR PARENTALE ŞI AL FACTORILOR DE PERSONALITATE ASUPRA DEVIANŢEI COMPORTAMENTALE by Caliniuc Alina Mădălina () [Corola-publishinghouse/Science/522_a_875]
-
În care anamneza este dificil de efectuat. măsurarea temperaturii corporale Intoxicațiile acute pot fi Însoțite atât de hipotermie cât și de hipertermie prin mecanisme subliniate În tabelul de mai sus (tabelul 3) Hipertermia trebuie diferențiată de creșterea activității motorii din psihoze, status epilepticus, coree și parkinsonism cât și de tireotoxicoză sau infecții. În diagnosticul diferențial al hipotermiei trebuie luate În cosiderație următoarele condiții: infecțiile, hipoglicemia, hipotiroidia, traumatismele, arsurile și cașexia. monitorizarea frecvenței cardiace Frecvența cardiacă este rezultatul activității sistemului nervos simpatic
Compendiu de toxicologie practică pentru studenţi by LaurenȚiu Şorodoc, Cătălina Lionte, Ovidiu Petriş, Petru Scripcariu, Cristina Bologa, VictoriȚa Şorodoc, Gabriela Puha, Eugen Gazzi () [Corola-publishinghouse/Science/623_a_1269]
-
V.A., Macovei R., Miclea L. Ghid de Toxicologie Clinică, Ed. Medicală, Almatea, București, 1999. 54 INTOXICAȚIA CU NEUROLEPTICE Definiție: Substanțe antipsihotice, care reduc starea de agitație psihică, confuzie, deziluzie, autism, delir, halucinații, reduc agresivitatea și impulsivitatea la pacienții cu psihoze . În doze mari, determină instalarea somnolenței sau a somnului fiziologic. Uneori sunt folosite pentru proprietățile antiemetice, de control a sughițului, sau antimigrenos. Date despre toxic. Medicamentele cuprinse În această clasă sunt: FENOTIAZINE, cuprinse În trei subclase: Alifatice: Clorpromazina (Largactil, Clordelazin
Compendiu de toxicologie practică pentru studenţi by LaurenȚiu Şorodoc, Cătălina Lionte, Ovidiu Petriş, Petru Scripcariu, Cristina Bologa, VictoriȚa Şorodoc, Gabriela Puha, Eugen Gazzi () [Corola-publishinghouse/Science/623_a_1269]
-
prevenirea accidentelor vasculare cerebrale sau coronariene); 83 • ingeră mai multe medicamente, din care, frecvent, mai multe conțin În compoziție salicilați; • au afecțiuni cardiace, pulmonare, hepatice, renale care Împiedică sau Întârzie metabolizarea salicilaților; • intoxicația cronică este frecvent diagnosticată greșit drept demență, psihoză acută, encefalopatie, cetoacidoză alcoolică, sepsis. Confirmarea paraclinică 1. Teste sanguine obligatorii: glicemie - hipoglicemie sau hiperglicemie; electroliți - hipokaliemie, hiponatremie, hipocalcemie; calcularea găurii anionice - care este scăzută; rezerva alcalină, pH-ul sanguin - acidoză metabolică; gazele sanguine; creatinină, uree (repetate la fiecare 12
Compendiu de toxicologie practică pentru studenţi by LaurenȚiu Şorodoc, Cătălina Lionte, Ovidiu Petriş, Petru Scripcariu, Cristina Bologa, VictoriȚa Şorodoc, Gabriela Puha, Eugen Gazzi () [Corola-publishinghouse/Science/623_a_1269]
-
digestive și nervoase (tabel 2). Tabel 2. Manifestările clinice În intoxicația acută cu beta-blocante 1. Cardiovascular: bradicardie sinusală; hipotensiune; prelungirea conducerii atrioventriculare, bloc de ramură; asistolie; tahicardie sinusală (Practolol, Pindolol, Sotalol); șoc cardiogen; insuficiență cardiacă congestivă; 2. SNC: • delir, halucinații; psihoză; convulsii, comă; 3. Respirator: • bronhospasm (rar); • edem pulmonar acut (cardiogen); stop respirator (Propranolol - prin efect central); 4. Metabolic: • hipoglicemie; 5. Alte simptome: • cianoză, midriază; La un pacient comatos cu sau fără convulsii, fără date anamnestice de suprazozaj de droguri, bradicardia
Compendiu de toxicologie practică pentru studenţi by LaurenȚiu Şorodoc, Cătălina Lionte, Ovidiu Petriş, Petru Scripcariu, Cristina Bologa, VictoriȚa Şorodoc, Gabriela Puha, Eugen Gazzi () [Corola-publishinghouse/Science/623_a_1269]
-
aritmii. Manifestări gastrointestinale, sunt cauzate de stimularea centrilor medulari și nu au origine gastrointestinală: anorexie; grețuri; vărsături; diaree; dureri abdominale. Examenul fizic digestiv este de obicei nespecific. Manifestări neurologice: confuzie, somnolență, extrem de rar convulsii; depresie, labilitate emoțională, delir, ocazional halucinații, psihoze; cefalee, amețeli; parestezii, nevralgii; afazie. 113 Manifestări oculare: vedere neclară, vedere cu halou; tulburări În percepția culorilor, xantopsie (vedere În galben); diplopie, scotoame; fotofobie. Manifestări diverse: ginecomastie (În uzul cronic); reacții alergice. Semnele de suspiciune a toxicității la pacientul digitalizat
Compendiu de toxicologie practică pentru studenţi by LaurenȚiu Şorodoc, Cătălina Lionte, Ovidiu Petriş, Petru Scripcariu, Cristina Bologa, VictoriȚa Şorodoc, Gabriela Puha, Eugen Gazzi () [Corola-publishinghouse/Science/623_a_1269]
-
fiindcă abolește progresiv "dinamismul antagonist al omogenității și prin pierderea de afectivitate, în funcție de o contradicție ce slăbește și de o energie, prin aceasta, în descompunere", ducând la plictiseală, descurajare, consum de droguri în vederea obținerii de paradise artificiale, boala caracteristică fiind psihoza maniaco-depresivă. Aceste prime două etici sunt caracteristice modernismului și postmodernismului, cea omogenizantă creând totalitarismele nazism și comunism, cea eterogenizantă liberalismele sterilizante culminânde în postmodernism. Etica stării T, dominată de imaginar, nu este nici ea scutită de morbidități, principalele pericole fiind
[Corola-publishinghouse/Science/1565_a_2863]
-
de psihanalistul Pierre Mâle. Acesta afirma: „n-am găsit alte cuvinte pentru a defini această stare particulară întâlnită la unii adolescenți, care nu este depresia, cu caracterul său anxios, de inhibiție formală, de culpabilitate exprimată etc. și care nu este psihoza... Este o stare care exprimă mai degrabă un refuz de investire a lumii obiectelor, a ființelor .... Nimic nu servește la ceva, lumea este goală. Aceste formule pot părea depresive, dar ele nu sunt integrate în cadrul timic. Ele sunt compatibile cu
[Corola-publishinghouse/Science/1929_a_3254]