2,944 matches
-
mai nevinovați, cu atât mai mult merită să fie împușcați”, spune despre victimele Marii Terori*. Generația crizei economice mondiale Criza economică din anii 1930 coincide, în URSS cu colectivizarea* agriculturii și cu industrializarea* intensivă. Contrastul dintre iraționalitatea capitalismului și aparenta raționalitate a economiei planificate face planul cincinal* sovietic foarte popular în Occident, mai ales în țările anglo-saxone. Edmund Wilson, cel mai cunoscut critic literar american al timpului, celebrează „isprava herculeeană”, dar își moderează tonul după o vizită la fața locului. Sidney
[Corola-publishinghouse/Science/1933_a_3258]
-
poate evoca mobilizarea forțată organizată de Stalin* în 1928-1929, tragedia Marelui Salt înainte n-a fost inspirată din exemplele sovietice. Mao și colegii lui și-au inventat propriul delir, într-un sistem politic de altfel foarte inspirat de cel sovietic. Raționalitatea aparentă a proiectului a permis ca el să fie impus cu destulă ușurință cadrelor ca și populației, într-un moment în care se constata încetinirea creșterii planificate. Refuzul gradualismului proslăvit în acel moment de „marele frate” sovietic părea o opțiune
[Corola-publishinghouse/Science/1933_a_3258]
-
va fi „mișcarea de mase” impulsionată de partid, și care va viza atingerea nivelului economic al Statelor Unite în zece ani. Lansarea și intensificarea Marelui Salt în momentul acela, proiectul fundamental al Marelui Salt răspundea, în ochii grupului conducător* unei triple raționalități: el urma să regleze criza socială și politică provocată de semieșecul cooperativelor, să accelereze o dezvoltare economică care părea prea lentă și să afirme independența modelului ideologic și economic al Chinei în raport cu URSS*. în vară, statisticile o iau razna iar
[Corola-publishinghouse/Science/1933_a_3258]
-
devine fundament doctrinar al acțiunii sociale, fiind revendicată de mulți gânditori și curente care s-au apropiat de analiza vieții sociale. Învățăturile * Lumea este creația lui Dumnezeu și se conduce permanent după poruncile sale. * Viața socială trebuie cercetată cu mijloacele raționalității fără ca aceasta să scape din strânsoarea necesară impusă de credință. * Omul nu trebuie să vizeze ridicarea dincolo de starea sa, deoarece împărțirea pe stări este consfințită de voința divină. * Monarhia este regimul preferat, iar puterea monarhului derivă din voința lui Dumnezeu
by Dumitru Popovici [Corola-publishinghouse/Science/972_a_2480]
-
lui Simmel. o Contemporanii săi, Durkheim și Max Weber, i-au citit principalele lucrări, iar ideile sale despre oraș, bani, societate modernă au multe asemănări cu analizele lui Durkheim (problema relației dintre individ și societate, anomia), lui Weber (efecte ale raționalității), Marx (alienare), inspirând și astăzi sociologia dedicată acestor subiecte. * Anticipează evoluțiile de mai târziu ale curentului interacționist și ale metodei calitative din sociologia americană. * Este un gânditor care a jucat un important rol de punte între sociologii clasici și cei
by Dumitru Popovici [Corola-publishinghouse/Science/972_a_2480]
-
dată de logica formală. Discursul argumentativ nu se bazează pe forța de convingere, ci pe modul în care fiecare argument ajută. Chiar dacă el este foarte puternic, luat separat, poate deveni nesemnificativ la îndeplinirea scopului. Actul argumentativ rămâne legat strict de raționalitate. Psihologia susține că argumentarea este analizată din punct de vedere al subiectivității individuale. Din această perspectivă argumentarea devine un fenomen social prin care un individ influențează pe altul, iar această influență se răsfrânge și asupra celorlalți. În contexte interpretative se
Arta de a fi părinte by Paula Antonescu () [Corola-publishinghouse/Science/290_a_1415]
-
set de raționamente, ce au mijloace și scopuri, ce vor dovedi caracterul adevărat sau fals al unei afirmații. Cel ce argumentează nu face din afirmațiile sale o demonstrație a caracterului adevărat sau fals, ci încercă să convingă interlocutorul prin „jocul raționalității“. Din păcate, în realitate, lucrurile nu se petrec astfel. Argumentarea apare pentru receptor cu destule elemente ce nu țin de traiectul ei rațional, ci mai degrabă de forța ei persuasivă: jocuri de cuvinte, interogații retorice, ambiguități intenționat plasate, figuri și
Arta de a fi părinte by Paula Antonescu () [Corola-publishinghouse/Science/290_a_1415]
-
social democrat 70 3.5. A treia cale 71 4. DINAMICA SISTEMELOR ECONOMICE 76 4.1. Teoriile moniste 76 4.2. Teoriile pluraliste 78 4.3. Alte interpretări ale dinamicii sistemelor economice 79 5. STATUL, SCHIMBUL, 83 GLOBALIZAREA, HAOSUL, ORDINEA, RAȚIONALITATEA 83 ȘI SISTEMELE ECONOMICE 83 5.1. Statul și sistemele economice 83 5.2. Schimbul și sistemele economice 85 5.3. Globalizarea și sistemele economice 89 5.4. Haosul și sistemele economice 93 5.5. Ordinea, dezordinea și sistemele economice
[Corola-publishinghouse/Science/1553_a_2851]
-
ECONOMICE 83 5.1. Statul și sistemele economice 83 5.2. Schimbul și sistemele economice 85 5.3. Globalizarea și sistemele economice 89 5.4. Haosul și sistemele economice 93 5.5. Ordinea, dezordinea și sistemele economice 97 5.6. Raționalitatea și sistemele economice 102 COMPLEXITATEA SISTEMELOR ECONOMICE 105 7. MARI SISTEME ECONOMICE CONTEMPORANE 121 7.1. Statele Unite ale Americii 121 7.2. Japonia 168 7.3. Germania 179 7.4. Sistemul economic islamic 192 7.4.1 Iranul 197 7
[Corola-publishinghouse/Science/1553_a_2851]
-
înguste și să aibă tot timpul intuiția întregului, ceea ce dă contur și oferă sens cercetării și formării lor. De asemenea, în lucrare ei vor întîlni și teorii mai noi, unele inedite, cum ar fi teoria haosului, cea a complexității și raționalității, a ordinii și dezordinii, teoria "sistemelor vii" și altele, și vor putea înțelege de ce avem nevoie și de ele, alături de teoriile clasice, pentru interpretarea sistemelor economice. Este prezentat și impactul globalizării și al noii economii asupra sistemelor economice, relațiile lor
[Corola-publishinghouse/Science/1553_a_2851]
-
de sincronie, opus diacroniei, și cel de sinergie, ca asociere de elemente pentru atingerea aceluiași scop sau îndeplinirea aceleiași funcțiuni. Sunt concepte abstracte, metaștiințifice, ce înlătură principiul cauzalității din explicarea relațiilor, căci cauza și efectul reprezintă, fundamental, același lucru, principiul raționalității și logica sa mecanicistă și propunînd un raționament intuiționist, organicist, care să permită o sesizare directă și deplină a realității, a unității sale organice, o abordare sistemică, holistică a tuturor aspectelor sale structurale, a obiectivelor sale structurale, supraindividuale și a
[Corola-publishinghouse/Science/1553_a_2851]
-
sistemului s-ar prezenta în maniera următoare: 1) Motorul activității economice este căutarea celui mai mare profit sau a celui mai mare cîștig monetar net. Sombart definește mentalitatea capitalistă prin trei caracteristici: spirit de achiziționare; spirit de concurență; spirit de raționalitate (adică aprecierea tuturor lucrurilor plecînd de la un calcul al costurilor și randamentelor); 2) Organizarea juridică și socială se caracterizează la rîndul său prin patru trăsături: proprietatea privată asupra mijloacelor de producție (care este, dacă nu exclusivă, cel puțin larg dominantă
[Corola-publishinghouse/Science/1553_a_2851]
-
Autorul respinge ipoteza lui homo oeconomicus, înlo-cuind-o cu cea de homo sociologicus și arătînd că: "În realitate, oamenii se comportă așa cum se comportă, unii deseori inteligent, alții deseori prostește și din cînd în cînd inteligent. În majoritatea oamenilor se îmbină raționalitatea strictă cu iraționalitatea (...) Oamenii optimizează" (J. Kornai, Anti-equilibrium. Despre teoriile sistemelor economice și sarcinile cercetării, Ed. Științifică, București, 1974, p.39). Kornai oferă o viziune mai vie a conceptului de sistem economic și formulează soluții de transformare a economiei dintr-
[Corola-publishinghouse/Science/1553_a_2851]
-
a fluxurilor informaționale. Complexitatea sporită presupune cu iminență specializarea funcțională a elementelor sistemului. Desigur, o organizare funcțională cere multe compromisuri și numai acestea fac posibilă supraviețuirea și asigurarea eficienței sistemelor. Potrivit lui Kornai, un sistem economic nu se bazează pe primatul raționalității, un rol important avînd și instituțiile, ca ansamblu de reguli, norme și valori, formale și informale, care guvernează relațiile intrasistemice, stabilind tipare comportamentale. "Obișnuința, rutina, tradiția, incapacitatea care impune continuarea comportamentului anterior, toate acestea permit supraviețuirea trainică a regulilor experienței
[Corola-publishinghouse/Science/1553_a_2851]
-
timpul, ea a devenit tot mai complexă. Pe această bază, autorul amintit se înscrie pe filiera lui Marx și Schumpeter pentru a defini capitalismul ca o dinamică transformatoare și autotransformatoare, dinamică practic fără sfîrșit. 5. STATUL, SCHIMBUL, GLOBALIZAREA, HAOSUL, ORDINEA, RAȚIONALITATEA ȘI SISTEMELE ECONOMICE 5.1. STATUL ȘI SISTEMELE ECONOMICE De la celebrul "Statul sunt eu" (Ludovic al XIV-lea), la Revoluția franceză, lucrurile au evoluat mult. În Declarația drepturilor omului se precizează că statul sau societatea este obligat să asigure subzistența
[Corola-publishinghouse/Science/1553_a_2851]
-
o organizare cel mai adesea centralizată, rigidă, limitată și controlată. În cadrul ei totul slujește unui scop. În viziunea lui Max Weber (în The Theory of Social and Economical Organization, Hodge, New York, 1947), o astfel de ordine reprezintă triumful absolut al raționalității instrumentale. În accepțiune modernă, ordinea nu mai e neapărat una ierarhică, ci mai curînd o rețea de interdependențe, un sistem. Astfel, conducerea unui sistem economic nu mai e una atît de centralizată, iar ordinea sa implică forme mult mai libere
[Corola-publishinghouse/Science/1553_a_2851]
-
Însă cu cît crește incertitudinea, crește și capacitatea de autoorganizare a sistemului. Aceasta din urmă nu este atît o suită de proceduri, ci mai mult un ethos, o instituție care are povestea ei, conferind sistemului flexibilitate și adaptabilitate. 5.6. RAȚIONALITATEA ȘI SISTEMELE ECONOMICE Creșterea complexității sistemelor economice reduce importanța raționalității ca instrument de coordonare, analiză și decizie în cadrul acestora. Complexitatea impune mai curînd decizii culturale, chiar dacă uneori costurile cresc. În schimb, dacă deciziile raționale necesitau mai mult timp, cele culturale
[Corola-publishinghouse/Science/1553_a_2851]
-
a sistemului. Aceasta din urmă nu este atît o suită de proceduri, ci mai mult un ethos, o instituție care are povestea ei, conferind sistemului flexibilitate și adaptabilitate. 5.6. RAȚIONALITATEA ȘI SISTEMELE ECONOMICE Creșterea complexității sistemelor economice reduce importanța raționalității ca instrument de coordonare, analiză și decizie în cadrul acestora. Complexitatea impune mai curînd decizii culturale, chiar dacă uneori costurile cresc. În schimb, dacă deciziile raționale necesitau mai mult timp, cele culturale sunt cvasi-instantanee. O cultură puternică impune decizii rapide și o
[Corola-publishinghouse/Science/1553_a_2851]
-
mai mult timp, cele culturale sunt cvasi-instantanee. O cultură puternică impune decizii rapide și o coordonare spontană a acestora. Un sistem economic este cu atît mai eficient cu cît se bazează pe o predominanță și o coerență culturală mai remarcabile. Raționalitatea nu se confundă deci, cum credeau neoclasicii, cu eficacitatea. Mai cu seamă în condiții de instabilitate, într-o economie fluctuantă, deciziile "culturale" se dovedesc mai eficiente decît cele raționale. Reflexele pot fi mai utile decît reflecția. Potrivit lui Max Weber, raționalitate
[Corola-publishinghouse/Science/1553_a_2851]
-
Raționalitatea nu se confundă deci, cum credeau neoclasicii, cu eficacitatea. Mai cu seamă în condiții de instabilitate, într-o economie fluctuantă, deciziile "culturale" se dovedesc mai eficiente decît cele raționale. Reflexele pot fi mai utile decît reflecția. Potrivit lui Max Weber, raționalitate economică se aplică mai mult indivizilor și mai puțin colectivităților, inclusiv organizațiilor, în cadrul cărora obiectivele pot deveni divergente sau chiar antagonice. Or, raționalitate presupune o adecvare mijloacelor la scopuri, ceea ce nu este întotdeauna ușor de realizat. De aceea și neoclasicii
[Corola-publishinghouse/Science/1553_a_2851]
-
se dovedesc mai eficiente decît cele raționale. Reflexele pot fi mai utile decît reflecția. Potrivit lui Max Weber, raționalitate economică se aplică mai mult indivizilor și mai puțin colectivităților, inclusiv organizațiilor, în cadrul cărora obiectivele pot deveni divergente sau chiar antagonice. Or, raționalitate presupune o adecvare mijloacelor la scopuri, ceea ce nu este întotdeauna ușor de realizat. De aceea și neoclasicii (Wilfredo Pareto) au înlocuit raționalitatea cu optimalitatea, elaborînd numeroase "modele de optimizare". Raționalitatea este posibilă doar într-un mediu economic și social în
[Corola-publishinghouse/Science/1553_a_2851]
-
mult indivizilor și mai puțin colectivităților, inclusiv organizațiilor, în cadrul cărora obiectivele pot deveni divergente sau chiar antagonice. Or, raționalitate presupune o adecvare mijloacelor la scopuri, ceea ce nu este întotdeauna ușor de realizat. De aceea și neoclasicii (Wilfredo Pareto) au înlocuit raționalitatea cu optimalitatea, elaborînd numeroase "modele de optimizare". Raționalitatea este posibilă doar într-un mediu economic și social în care informația este perfectă și toți agenții au acces la ea în mod nediscriminatoriu. Or, aceasta e o utopie, Homo oeconomicus a
[Corola-publishinghouse/Science/1553_a_2851]
-
în cadrul cărora obiectivele pot deveni divergente sau chiar antagonice. Or, raționalitate presupune o adecvare mijloacelor la scopuri, ceea ce nu este întotdeauna ușor de realizat. De aceea și neoclasicii (Wilfredo Pareto) au înlocuit raționalitatea cu optimalitatea, elaborînd numeroase "modele de optimizare". Raționalitatea este posibilă doar într-un mediu economic și social în care informația este perfectă și toți agenții au acces la ea în mod nediscriminatoriu. Or, aceasta e o utopie, Homo oeconomicus a fost considerat un individ rațional care preia și
[Corola-publishinghouse/Science/1553_a_2851]
-
deciziilor, pentru că se confruntă cu numeroase probleme într-o unitate de timp, vor tinde mai mult spre o structură comportamentală bazată pe reflexe, pe instincte, pe un mod de funcționare de tip cultural. Deci să nu mai facem confuzie între raționalitate și eficacitate, chiar dacă și aceasta din urmă e tot o formă de raționalitate. COMPLEXITATEA SISTEMELOR ECONOMICE Cu cît un sistem este mai complex, cu atît este mai greu de definit, cu atît mai mult crește nivelul de incertitudine. Complexitatea unui
[Corola-publishinghouse/Science/1553_a_2851]
-
tinde mai mult spre o structură comportamentală bazată pe reflexe, pe instincte, pe un mod de funcționare de tip cultural. Deci să nu mai facem confuzie între raționalitate și eficacitate, chiar dacă și aceasta din urmă e tot o formă de raționalitate. COMPLEXITATEA SISTEMELOR ECONOMICE Cu cît un sistem este mai complex, cu atît este mai greu de definit, cu atît mai mult crește nivelul de incertitudine. Complexitatea unui sistem e dată de multitudinea relațiilor intrasistemice care îl caracterizează. Sunt relații de
[Corola-publishinghouse/Science/1553_a_2851]