2,720 matches
-
nouă dramă delirantă". Schema structurală a fantasmei înscrise în tablou este psihică dar, odată recunoscută în mod inconștient de subiect, ea se manifestă în "fenomene delirante secundare" (Dalí 1998: 283). Unele dintre acestea din urmă sunt produse ale fanteziilor sau reveriilor voluntare, ca acelea când două pietricele, cu o configurație neobișnuită, una mult mai mare decât cealaltă și ușor înclinată spre aceasta, cu care se juca pe plajă, i-au adus în minte cele două figuri din Angélus. Într-un alt
[Corola-publishinghouse/Science/84973_a_85758]
-
cea mai mică îndoială, ca fiind cel din vis. Dar această emoție se accentuează și mai mult de îndată ce remarc prezenta bine-cunoscută a vârfurilor unduitoare ale chiparoșilor al căror grup, în realitate, separă curtea, imediat după grajd, de câmpia unde, în reveria mea, fantezia a plasat iazul cel mare. Emoția provocată de vârfurile chiparoșilor rezultă din asocierea instantanee cu un alt grup de chiparoși, situat într-un loc public din apropiere de Figueras, numit Fontaine-de-la-Buche. Acest grup de chiparoși stufoși și foarte
[Corola-publishinghouse/Science/84973_a_85758]
-
un lanț, în prim plan. Abia simbolismul lor - în ochii săi cele două obiecte evocă simbolic sodomia - stabilește o relație "paranoică" cu Vecernia lui Millet. Meditație la o harpă (1932/34) este un tablou realizat de Dalí după o altă reverie legată de Vecernia lui Jean-François Millet, în care apar figura spectrală a unui bărbat cu capul aplecat ca pentru rugăciune (personajul este evident împrumutat din tabloul lui Millet) și o voluptuoasă femeie goală, îmbrățișându-l. O altă figură îmbrăcată în
[Corola-publishinghouse/Science/84973_a_85758]
-
S (2005a) Măgarul putrezit. Da. Revoluția paranoico-critică. Arhanghelismul științific, pp. 151-155. Izverna M, trans. București: Est-Samuel Tastet Editeur. Dalí S (2005b) Obiectele suprarealiste. Da. Revoluția paranoico-critică. Arhanghelismul științific, pp. 172-176. Izverna M, trans. București: Est-Samuel Tastet Editeur. Dalí S (2005c) Reverie. Da. Revoluția paranoico-critică. Arhanghelismul științific, pp. 177-193. Izverna M, trans. București: Est-Samuel Tastet Editeur. Dalí S (2005d) Obiecte-psiho-atmosferico-anamorfice. Da. Revoluția paranoico-critică. Arhanghelismul științific, pp. 194-200. Izverna M, trans. București: Est-Samuel Tastet Editeur. Dalí S (2005e) Noi considerații generale asupra mecanismului
[Corola-publishinghouse/Science/84973_a_85758]
-
crapă de lumină, Lumină izvorând Golgotelor din mine, Iisusul meu Prea-Blând?... O, ce sfânt e Visu-acesta... Divinul și pământul îngemănate-n mine... De ce dormi, banditule? Te-nvăț eu minte, acuși! Răsună prin vizetă un glas de căpcăun și cad din reverie-n cuptorul cu tăciuni.) Mai ai trei luni de zile de-acu-nainte-i bine?! O, să trăiți, domn’ șef, e bine, foarte bine! Ce dulce va fi Visul, încă trei luni de zile... De-ai ști, poate-ai veni alăturea de mine
Imn pentru crucea purtată – abecedar duhovnicesc pentru un frate de cruce by Virgil Maxim () [Corola-publishinghouse/Memoirs/863_a_1818]
-
personaj-idee, luând în piesă diferite măști, de la cea de actor la cea de oglindă inversă a dictatorului, și care se dovedește a fi în cele din urmă Moartea. A treia piesă din volum, Leordenii, în care Ion Vartic vede o reverie freudiană pornind de la Orestia lui Eschil, schimbă decorul, plasând acțiunea pe teren românesc, în Moldova, pe la 1700: localizare iluzorie, intenția lui S. fiind montarea dramatică a cazuisticii unei „vini tragice”. În prim-plan evoluează neamul Leordenilor, organizat psihologic după legi
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289652_a_290981]
-
1, 2, 3, 7. Dincolo de poemele însingurării și ale absenței, de „istovitoare nostalgii” și amintiri ale unei existențe agonice, versurile sunt uneori luminate de un optimism difuz („viitorul îmi pare mai neted”, „o să învăț să te răsfăț prin scris”). Așteptările, reveriile labirintice și lupta între conștiință și iubirea aproape mistică revin în Foarte (2001). Căutând puntea între București și San Francisco, V. se apropie de locuri emblematice ale Capitalei (Cișmigiu, Obor), sugerând unitatea cuplului erotic, familial, ori scrie versuri cu o
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290511_a_291840]
-
jindul respectiv, cel care vorbește, la 57 de ani, la Tîrgu-Neamț, la 58 de ani! trupa de băieți plecăm în plin mediu lingvistic, fenomenalul în auctorial, îl chema Constantin Rață, ba nu, Valentin! cizmar de meserie, subalternul meu la birou, reverie în vrie știința monologului, uite cum am înnoptat eu, eu trebuie să ajung la Tulcea, să dorm în seara asta! vînd tropi în piața Du Marsais, scriitorii vînd zarzavagii și cumetre, la 11,25 să fiu la Galați, rupt din
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1465_a_2763]
-
cu tot interesul (fie și „trădător” pentru... Lovinescu) paginile xerox promise. Sunt sigură că veți reuși, dacă vă cruțați și, precum atât de mișcător deconspirați, sunteți cruțat de doamna dvs. de la tracasările cotidiene. Transmite-ți-i tot respectul meu și reveria melancolică asupra unui astfel de menaj care Întruchipează parcă frontispiciul binecunoscut al bătrânei reviste Familia a lui Iosif Vulcan, sau ceea ce numesc franțujii, cu trimitere la valorile morale ale vechii burghezii, la douceur du foyer. O femeie cu asemenea ascendențe
CORESPONDENŢĂ FĂLTICENEANĂ VOL.II by EUGEN DIMITRIU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/700_a_1277]
-
o confesiune a unuia dintre personajele feminine celebre create de literatura universală: Emma Bovary, Kira Kiralina, Ofelia, Anna Karenina, Penelopa, Euridice, Beatrice ș.a., poetul surprinzându-le cu finețe destinul și particularitatea. Volumele ulterioare sporesc aria liricii de dragoste, convertită în reverie. Aceasta se îmbogățește cu simboluri ale glacialului și penumbrei, iar distanțarea și indiferența devin semnul de atenuare a exaltării. U. scrie și o lirică a participării frenetice la ritmurile universului, evocând viața elementară, fabulosul domestic și universul infantil, totul într-
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290372_a_291701]
-
extazele în debitări sălcii. Abia în „peisagii”, unde figurația mitologică e conturată cu o anume grație, și în versurile de palpit amoros ea accede, ici-colo, la expresivitate. În proză, cultivă o manieră în care, printre „reflexiuni” poetice și alte simțitoare „reverii”, se înfiripă și o simbolistică a anotimpurilor. Însemnările de călătorie, presărate cu semne de exclamație, denotă curiozitate pentru latura etnografică a locurilor vizitate. Jucate de societățile de diletanți, în regia autoarei, aceste compuneri dramatice amalgamează însăilări proprii (printre care Vacanții
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285554_a_286883]
-
umbră,-n întuneric, gândirea-mi se arată / Ca tigrul în pustiuri, o jertfă așteptând, / Și prada îi e gata... De fulger luminată, / Ca valea chinuirei se vede sângerând”). În „cursele viclenești” ale vieții, dragostea nu aduce decât înseninări trecătoare (Eliza, Reveria, Așteptarea). Le urmează curând tristețea despărțirii și accentuarea singurătății (Suferința). Inferioară altor orientări ale poeziei sale, erotica se menține grație unei anumite candori a mărturisirii, la care participă uneori și stângăciile de expresie. O semnificație singulară are în contextul întregii
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285242_a_286571]
-
ca și dorința de a afla o soluție unor interogații eterne. Pe de altă parte, s-a spus că S. „scrie cu obsesia spectacolului ce urmează a deveni propriul text. Drama visează spectacolul care nu există încă și din această reverie a dramei către spectacol se naște stilul, imediat sesizabil” (Mircea Ghițulescu). De asemenea neconvențional, demersul, de data aceasta de natură bibliografică, din volumul Despre starea autografului. Cărți cu olografe (2001) încearcă să impună conceptul „autograf” ca specie a literaturii de
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289521_a_290850]
-
a dus spre casă, gândind să se odihnească în noaptea aceea și apoi să fugă la Brăila. — Aha, domnișorule Cristian, te-am găsit ! îl întrerupe un domn elegant, scund, a cărui voce l-a făcut pe Cristi să tresară din reveriile lui, chiar pe holul căminului. — Doamne, Sachi, ce cauți aici ? M-ai speriat de moarte ! — Asta ar trebui eu să te întreb pe tine, mon cher ! Ce cauți dumneata aici ? A ? Toată lumea te-așteaptă la Răcaru, la repetiții. Ionel ți-
Zaraza by Andrei Ruse () [Corola-publishinghouse/Science/864_a_1839]
-
a privi iscoditor în jur închipuie o partitură adecvată pentru eroii săi contemplativi ori pentru eroine ce despică firu-n patru, disimulându-și, sub un aer de bravadă, sfiala, vulnerabilitatea. Stigmatizați de boală sau de nenoroc, adolescenți febrili ori purtați de reverie, introvertiți și imaginativi, îi întorc chipul de enfant prodigue printre reflexele oglinzii mate, tulburi. Statice aparent, mai toate povestirile sfârșesc prin a focaliza incertitudinea, impasul, entropia; exorcizarea unui rău lăuntric, conștientizat treptat sau intuit, nu coincide însă și cu happy
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286957_a_288286]
-
P. a încercat să se apropie și de literatură. A început cu versuri, care i s-au publicat, sub semnătura Geta, în „Opinia” (1898-1899). Sunt naive pianotări de flagrant mimetism eminescianizant. Cu „glasul trist și plângător”, tânăra se cufundă în reverii, suspinând după un „vis pierdut de mângâiere”, un amor „ideal, ceresc”. Sentimentalele notații au pe alocuri o oarecare muzicalitate. Surprinzător, P. s-a apucat și de publicistică, scriind nu numai despre teatru (o incursiune în istoria mișcării teatrale din Moldova
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289058_a_290387]
-
stării de poezie”. C. este și autorul unor volume de beletristică, dintre care două cuprind amintiri și foiletoane sub titlul Din viața scriitorilor (1937), iar celelalte adună aproape toate versurile publicate în periodice: Cântecele mele (I-II, 1922-1924), Priveliști și reverii (1929), Astrale (1931), Muguri (1935), Peisagii și simfonii (1936), De prin secoli... (1936). Convingerea lui C., mărturisită în paginile intitulate Din viața scriitorilor, este că poezia sa oferă literaturii române replica lirică a prozei sadoveniene, motiv pentru care se consideră
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286443_a_287772]
-
folosit în poeme. Sunt însă exerciții poetice modeste, elanului cu care se apropie de tematica istorică, religioasă, filosofică sau socială corespunzându-i doar în neînsemnată măsură performanța artistică. C. cultivă o poezie închinată pământului și permanențelor istoriei noastre (Priveliști și reverii), abordează meditația religioasă, pastelul și poezia de dragoste (Peisagii și simfonii), discursul filosofic, alimentat de reflecția referitoare la infinitul timpului și spațiului (Astrale). Autorul mânuiește un vers fără calități poetice notabile, în care apar tendințe de aliniere la forme prozodice
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286443_a_287772]
-
damă de Paul Siraudin și A. Brentano (1926) și Tălmăciri din liricii germani contimporani (1926), o antologie mediocră din versurile a 63 de poeți germani. SCRIERI: Cântecele mele, I-II, București, 1922-1924; Graiul bănățean, I-II, Timișoara, 1926-1934; Priveliști și reverii, Timișoara, 1929; Studii asupra folclorului bănățean, I, Timișoara, 1930; Câteva note despre inducția poetică, Timișoara, 1930; Scriitorul bănățean Mihail Gaspar, Craiova, 1930; Astrale, Craiova, 1931; Muguri, Craiova, 1935; De prin secoli..., Craiova, 1936; Peisagii și simfonii, Craiova, 1936; Din viața
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286443_a_287772]
-
a profunzimilor. Romanul La Tunique verte (1924) continuă temele obsedante ale autoarei: existența debusolată, călătoriile, întâlnirile și „accidentele” providențiale. Narațiunea la persoana întâi, multiplicarea perspectivei prin alternarea naratorilor, schimbările de registru - de la proza poematică la epicul dens și alert, de la reverie la dialogul spumos -, toate la un loc dau impresia unui conglomerat eclectic, cu un puternic aer de modernitate. Lumea în care s-a „rătăcit” Lilis, alter ego al autoarei, este aceea pitorească a boemei artistice pariziene, cu farmecul ei împletit
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286047_a_287376]
-
instinct sigur al gradării și armoniei cromatice precum și un dezvoltat simț al ritmurilor formale plasează pânzele domniei sale nu numai în zona unei inspirate ingeniozități tematice ci și în cea a artei naive. Înnobilându- și peisajele sau compozițiile cu aura unor reverii ce le situează la interferența basmului cu fantasticul ușor suprarealist, Mihai Dascălu ne conduce întrun univers mirific, la a cărui geneză bucuria lucrului bine gândit al imaginației și apetitul vesel pentru poanta hazoasă au contribuit în egală măsură.” “Lumea lui
Povestiri din spatele simezelor by Mihai Dascălu, Gustav Ioan Hlinka () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1778_a_3166]
-
prea multe personaje și e greu să le ții minte pe toate. E bine și dacă e o carte de bucate, fiindcă lectura unor rețete de fasole cu cârnați ori sarmale cu afumătură e, pentru mulți oameni, tot atât de încărcată de reverii ca o culegere de eseuri de Cioran. Lui Bebe M. i-a venit să citească primul roman din viața lui în prima săptămână din luna martie 2005. Pe urmă nu i-a mai venit deloc. Faptul nu l-a neliniștit
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2131_a_3456]
-
mai știm nimic de voi. Este drept că era de datoria mea să scriu, reîntorcîndu-mă la Iași. Am putut verifica, mult mai concret ca altădată, cum agitațiile zilnice nu ne mai permit o clipă de relaxare, de calm interior, de reverie, de întoarcere a gîndurilor (obosite) spre cei apropiați. Poate că așa să fie viața modernă sau cine știe... Așa prins de treburi (și cursul Marii clasici, pe care am fost anunțat să-l țin la 15 septembrie) ca în această
Scrisori către un redactor vol. I by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/859_a_1713]
-
cele mai răsunătoare arestări în mediul intelectual: avocați, profesori, elevi, torturați și unii uciși în închisoare. Cu coline înconjurătoare pline de pomi fructiferi, cu livezi întinse în jurul caselor care naveau decât parter, orășelul îndemna, în lumina verde-aurie a zilei, la reverie și contemplări tihnite. Munca în livadă nu e nici grea nici bănoasă. În portiță, vecinii fac schimb de vorbe înțelepte, mirându-se de știrile venite de aiurea: crime, războaie, imoralitate. La Fălticeni lumea e alta, căci rața rătăcită în ograda
Muzeul păpuşilor de ceară by Marcel Tanasachi () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91828_a_93567]
-
și „eternul feminin”, Videle, 2002; O filieră educațională neolatină. În Dublin, Videle, 2003; Romanul adolescentului clarvăzător, Videle, 2003. Antologii: Arca îmblânzitorilor de fantasme, Videle, 2000 (în colaborare). Repere bibliografice: Ion Bogdan Lefter, Vitrina „Contrapunct”, CNP, 1992, 7; Traian T. Coșovei, Reverii sinucigașe, CNT, 1992, 8; Geo Constantinescu, Cronica sentimentală, „Azi. Pagini culturale”, 1993, 299; Cristea, Teleorman, 397-398; Adrian Bucurescu, O antologie lirică de autor, RMB, 1997, 2061; Nicolae Prelipceanu, „Purtătorul de cuvinte”, RMB, 1997, 2123; Micu, Ist. lit., 413. D.Mc.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288035_a_289364]