1,481 matches
-
Stăpânul junglei și al inimilor spectatorilor Un avion care se prăbușește în junglă. O tânără pereche care se jertfește salvându-și nou-născutul. Un pui de om crescut de un trib de maimuțe antropoide, care, ajuns adult, devine stăpânul absolut al sălbăticiei. O poveste de dragoste - „Frumoasa și bestia“ în variantă africană - brodată pe marginea încercărilor de a-și recupera moștenirea și numele de lord Greystoke. Generații de-a rândul au cedat framecului cărților lui Edgar Rice Burroughs, idolatrizându-l pe Tarzan
Agenda2003-46-03-d () [Corola-journal/Journalistic/281707_a_283036]
-
adică exact acele lucruri unde știm sigur că societatea românească nu a excelat niciodată în performanțe. Așa se face că lumea romancierului pare că ar fi închisă etanș, seamănă cu o cameră de gazare în care omul este agresat cu sălbăticie, redus la un pachet de resturi instinctuale, iar existența se convertește în "supraviețuire". Radu Aldulescu cunoaște bine psihologia și, nu în ultimul rând, ignoranța, uneori vastă, cum ar fi zis G. Călinescu, a celui căruia i se adresează și a
Profeți mincinoși by Ioana Crișan () [Corola-journal/Journalistic/11899_a_13224]
-
Născut în Yorkshire, Paul s-a mutat în Thailanda împreună cu soția sa cu 16 ani în urmă pentru a fi mai aproape de elefanți. La momentul actual se estimează că numărul elefanților din Asia este de aproximativ 60,000 (în captivitate+sălbăticie), comparativ cu Africa, ținutul a de zece ori mai multe exemplare. Sonata a fost descrisă ca fiind pasul cel mai aproape pe care Beethoven l-a făcut spre sacru, spre divin, spre rai.
Beethoven pentru Elefanţi Orbi - pianist britanic concertează în Thailanda VIDEO () [Corola-journal/Journalistic/68119_a_69444]
-
de atâtea ori și de pe poziții atât de autoritare încât, de la un punct încolo, specificul latin a ajuns să se definească prin opoziție cu cel cartaginez. Ceea ce era oarecum la îndemână, dat fiind un asemenea set de trăsături reprobabile: feritas („sălbăticia pasivă a inculturii sau cea activă a violenței"), ferocia („dinamismul rău orientat ca manifestare a setei oarbe de putere și dominație"), belli furor („înclinația spre război ca scop în sine și incapacitatea de a trăi pașnic"), discordia („dezordinea, incoerența, refuzul
Orașul invizibil by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/6335_a_7660]
-
îmbrâncire se transformă în bătaie sângeroasă, hârjoneala amoroasă - în viol, joaca - în vandalism. În momentul când scriu aceste rânduri este vreme frumoasă. Mă uit atent la oamenii de pe stradă și văd clar cum unii sunt la numai un pas de sălbăticie. Câțiva copii de unsprezece-doisprezece ani trag cu atâta brutalitate de o conductă de gaz metan fixată pe fațada unui bloc, încât nu mai lipsește mult ca s-o smulgă din inelele de susținere. Un vagabond o ciupește de fund pe
Vine primăvara. Păcat! by Alex. Ștefănescu () [Corola-journal/Journalistic/13094_a_14419]
-
amatori de senzații tari pot opta pentru o destinație „periculos” de atractivă Tanzania este una dintre țările care depune eforturi pentru a păstra nealterat ecosistemul cu care a fost dăruită de natură. Cu toate că progresul a pătruns și în această țară, sălbăticia, în sensul bun al cuvântului, este la ea acasă. Cu alte cuvinte, dincolo de șoselele moderne pot fi zărite siluetele impunătoare ale elefanților, o mulțime de animale sălbatice, în habitatul natural, precum și familii de girafe, zebre, dar și lei. Aceste imagini
Agenda2006-11-06-turistic () [Corola-journal/Journalistic/284867_a_286196]
-
diferit de Occident. Într-un fel, și-a regăsit propria lume prin mijlocirea arhitecturii și spiritului așezărilor săsești. Priveliștea locurilor i s-a părut uimitor de familiară, cu deosebirea că, aici, spectacolul naturii era mai impresionant decît în Belgia. O sălbăticie frusta și aspră l-a scutit de senzația unei naturi reduse la funcția de decor natural, domestic și inofensiv. Și astfel, după ce a colindat Europa de la Leuven la Bruxelles și de la Paris la Genk, doctorul în drept și în literatura
Istoria unei reviste by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/7286_a_8611]
-
drum de țară pe care se putea circula cu mașina numai când nu ploua; altfel, doar cu căruța sau tractorul; din punct de vedere social, Lunca se prezenta ca un sat arhaic; peisajul însă mi s-a părut mirific în sălbăticia lui milenară și contrastând puternic ca estetică cu indiferența și inerția oamenilor. Dar nu despre aceasta voi vorbi. Alături de casa Elenei era o căsuță sărăcăcioasă, alcătuită dintr-o singură cameră și un antreu (tindă, cum se spune la țară). Pe când
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2350_a_3675]
-
iar catifeaua de culoarea chihlimbarului era întinsă ca un balon. Ea se uită în jos, de parcă o izbise ceva și zise slab: — Dă-mi mîna. îi apăsă mîna de partea de jos a stomacului, privindu-l drept în față cu sălbăticie. Nu simt nimic, începu el, cînd palma îi fu atinsă ciudat prin peretele încordat al stomacului. — E cineva acolo, spuse el. — O să am un copil! se isteriză Rima. El căscă gura, iar ea îl străfulgeră acuzator cu privirea. Lanark se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
a cerut hrană naturală din belșug? Imposibil, desigur, dar wer immer strebend sich bemüht et cetera. Și trebuie să mănînci, dacă nu, veți spune ca domnișoara Weil că nevroza anorexică e o datorie sacră. — Da, o să mănînc! strigă Lanark cu sălbăticie. Dar vă rog să nu mă mai bombardați cu nume caraghioase și citate fără sens! Tremină toate farfuriile pe care Rima și Ritchie-Smollet le lăsaseră neatinse și, în cele din urmă, se simți umflat, drogat și trișat la modul cel
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
să smulgă hainele de pe corpul fetei, scoțîndu-i afară sânișorii aproape fără sfârcuri, trăgând de bluză până nasturii zburară prin cameră, dîndu-i jos fusta mototolită și-ngrămădind-o spre picioare. Se-ntoarse cu fața spre șoldurile fetei și se-aruncă asupra lor cu sălbăticie. Maria nu se mai apăra. Ceva dulce și grav îi iriga corpul, ca atunci când o auzea pe vreo ucenică mai îndrăzneață povestind despre dragoste, despre cum e când te lași dezbrăcată. E drept, cel care dezbrăca era întotdeauna un bărbat
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
se pot răsfrânge pentru a inventa cuvântul ultim, fruct al oglinzilor: eu. La fel zâmbise, desigur, micul Adolf în pătuțul lui dintr-un sat pierdut în munții Austriei, la fel întinsese minutele către mama sa Genghis, într-o iurtă din sălbăticie, la fel râseseră o dată, chicotind, stâlcind cuvintele, privind cu ochi întrebători lumea, fără să știe că aveau să-i aducă numai sânge și infamie, criminalii în serie și marii constructori de lumi mai bune și mai drepte, ucigașii trupului și
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
prea puține, astfel încît să aibă ce mânca. Bănuia că mama lui fusese izgonită tocmai fiindcă crezuse în ceea ce credea și el acum: că oamenii trebuiau să aibă un alt destin decât acela de a se feri la infinit de sălbăticia Kyrallului. Se întrebase adeseori de ce îl alesese Alaana tocmai pe el pentru a-i împărtăși acele învățături minunate. Nu reușea să înțeleagă ce anume era atât de special la el încît să o facă pe femeia aceea, al cărei chip
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
Îi trebuiră câteva clipe bune până să înțeleagă că era atacat. Când realiză însă că războinicul din fața lui căzuse în capcană și apelase primul la violență, din mintea lui se revărsă spre celălalt un imens hohot de râs. Pătrunse cu sălbăticie până în cele mai intime cotloane ale gândurilor celuilalt, departe în ann, imaginîndu-și că mintea adversarului e o livadă de arbori negri în care el intră înarmat cu un ciocan imens cu care sparge fructe negre. Sub loviturile lui năprasnice, coaja
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
pentru a ne fascina și a ne relaxa pe deplin. Din păcate, nu am reușit să mă plimb cu bărcuța, dar sper că pe viitor, o voi face. Coborând vertiginos spre Cheile Bicazului, parcursul nu este deloc plictisitor în apropierea sălbăticiei pereților de munte. Te vei simți ca Mowgli din Cartea junglei ... acasă! Indiferent dacă vei parcurge drumul cu mașina sau pe jos îți vei dori cu siguranță, să faci cât mai multe fotografii. Piatra Altarului îți va atrage privirea ca
Amintirile unui geograf Rădăcini. Așteptări. Certitudini by MARIANA T. BOTEZATU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/83163_a_84488]
-
o medalie printre vânătorii însoțitori. În realitate, bunicul nu voia decât să fie cineva care să aibă în permanență grijă de mine în caz de uitam zonele unde era apă peste gâtul meu. Nu vânătoarea în sine mă interesa, ci sălbăticia locurilor și zborul organizat al păsărilor în jocul de-a șoarecele și pisica cu vânătorii. De multe ori mă hlizeam pe ascuns de eșecurile lor, când se dovedeau inferiori în fața vicleniei înaripatelor. Cât bunicul era ocupat cu rațele și gâștele
Amintirile unui geograf Rădăcini. Așteptări. Certitudini by MARIANA T. BOTEZATU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/83163_a_84488]
-
atunci când sportul a apărut sub influența unor circumstanțe istorice. Vom respecta această regulă și ne vom strădui să înțelegem când și pentru ce necesitate istorică a inventat omul competițiile sportive. Analiza istorică ne conduce la momentele trecerii societății umane de la sălbăticie, barbarism la civilizație. Ginta și tribul îndeplineau două funcții importante - îl făceau pe om valoros, îl apărau de moarte. Conform opiniei cunoscutului etnolog L.Morgan, aceasta s-a putut obține datorită interzicerii căsătoriilor între membrii gintei. Întradevăr, căsătoriile între oamenii
Comitetul Internaţional Olimpic ca miză politică în relaţiile internaţionale by Oana Rusu Demmys Rusu () [Corola-publishinghouse/Administrative/753_a_1124]
-
pentru a ne fascina și a ne relaxa pe deplin. Din păcate, nu am reușit să mă plimb cu bărcuța, dar sper că pe viitor, o voi face. Coborând vertiginos spre Cheile Bicazului, parcursul nu este deloc plictisitor în apropierea sălbăticiei pereților de munte. Te vei simți ca Mowgli din Cartea junglei ... acasă! Indiferent dacă vei parcurge drumul cu mașina sau pe jos îți vei dori cu siguranță, să faci cât mai multe fotografii. Piatra Altarului îți va atrage privirea ca
Amintirile unui geograf Rădăcini. Aşteptări. Certitudini by MARIANA T. COTEŢ BOTEZATU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/809_a_1653]
-
o medalie printre vânătorii însoțitori. În realitate, bunicul nu voia decât să fie cineva care să aibă în permanență grijă de mine în caz de uitam zonele unde era apă peste gâtul meu. Nu vânătoarea în sine mă interesa, ci sălbăticia locurilor și zborul organizat al păsărilor în jocul de-a șoarecele și pisica cu vânătorii. De multe ori mă hlizeam pe ascuns de eșecurile lor, când se dovedeau inferiori în fața vicleniei înaripatelor. Cât bunicul era ocupat cu rațele și gâștele
Amintirile unui geograf Rădăcini. Aşteptări. Certitudini by MARIANA T. COTEŢ BOTEZATU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/809_a_1653]
-
pielea ei parfumată în mod natural. Se zice că a fost otrăvită de împărăteasă. Pentru a-i păstra amitirea, împăratul a poruncit ca reședința să rămână permanent nelocuită. Îmi place foarte mult locul ăsta, eleganța mobilei și decorațiunilor lui. Ador sălbăticia grădinii mele, mai ales cele două cascade naturale. Arhitectul a proiectat reședința în jurul cursului apei. În fața ferestrei mele, sunt tufe dese de bambus. În nopțile cu lună plină, locul arată ca un magnific teren poleit cu gheață. Și cu toate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1921_a_3246]
-
dorit. Însă acum a sosit vremea ta. Noul meu rol mă ajută să înțeleg fericirea într-o lumină diferită. E mai presus de dorință fizică și companie, mai presus de noțiunea obișnuită de iubire. Am gonit pe tot pământul în sălbăticie și știu că fiecare ființă umană este, în esență, singură. Am decis să împing la o parte tăcerea și să răspund muzicii. M-am transformat într-o fântână exuberantă. Pe tărâmul inimii mele, soarele nemilos al verii aurii se avântă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1921_a_3246]
-
ordonat. Mintea începe să i se golească. Oameni pe care i-a cunoscut îi captează atenția, apoi dispar ca un fum, printre ei aflându-se și Mao Zedong și Jiang Ching. Simte cum soarta o eliberează, în sfâșit. Aleagă spre sălbăticia pământului, acolo unde pacea își deschide brațele. Când apare durerea și respirația îi devine superficială, ea scoate o șoaptă, un vers care a fost preferatul ei atunci când juca rolul Doamnei Taimo: Oare poate cineva să refacă un șirag de flori
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1921_a_3246]
-
cu adevărat înspăimântătoare. Nu-și închipuise că simptomul ăsta bizar și instabil avea să dureze atât de mult. Stând nemișcată timp de o oră, pe un snop de iarbă bărboasă care revenea la viață, înăuntrul unui balon de tăcere în sălbăticie, își simțea propria neputință. În timp ce ea se făcea tot mai mică, iar marea de iarbă se făcea tot mai întinsă, înțelese proporțiile vieții - milioane de teste încâlcite, mai multe răspunsuri decât întrebări și o natură atât de colcăitor de risipitoare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
vină, orice s-ar fi întâmplat. Nu era mai logic să fie asimilați cât mai ecologic cu putință, în clădiri cu respect pentru tradițiile istorice, integrate în peisajul natural? Turiștii aveau să plece mai conștienți de nevoia de a proteja sălbăticia. Până la urmă, scopul ecologiei nu era protejarea naturii, ca să ne putem bucura de ea? Sau poate Adăpostul credea cumva că doar o mână de aleși ar trebui să se bucure de păsări? Ultimul argument fu primit aprobator în toată sala
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
le are față de el. Și-ar cere scuze, dacă ar putea vorbi. Pasărea mai mare din pereche se întoarce și îl fixează. Ceva din pasărea preistorică iese la iveală, un secret despre el, dar nu al lui. O expresie de sălbăticie pură, toată inteligența compactă a simplei ființări, pe care Weber o uitase. Dar femeia vorbește. Spune lucruri, lucruri îndepărtate, cu mare febrilitate. Îi povestește despre războaiele apei. Cum deocamdată au câștigat ecologiștii. Cum vor pierde apoi pe vecie. Ea văzuse
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]