1,948 matches
-
vorbele de iubire, dezmierdările unei femei... a bătut vodată la fruntea ta acele bătăi line, sărutările, pe care o gură umedă de femeie să le bată spre a afla cari gândiri sunt acasă... ale amorului, ale dorinței, ale durerei?... Ah, sărmană frunte solitară, te acopăr cu flori... dormi! dormi! Ea pusesă mînele pe fruntea albă și moartă... El surâdea în sicriul lui cu zîmbetu-i mort și sfînt!... Un sarcasm învioșă buzele bătrânului c-un surâs rece și sceptic... "De-ar fi
Opere 07 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295585_a_296914]
-
că mie nu-mi plac îngerii, cu privirea lor lină și cerească... Ei, cu toată ființa lor candidă, cu zapada cea castă a feței, a umerilor, a sânului lor, sunt o obsesiune a sufletului meu... Ea mi-ar muri și sărmanul diavol ar rămânea singur pe pământ în pielița lui de sărbătoare... Apoi mă tem de un asemenea amor, mă tem cumplit... De voi fi rău, ea va fi blândă ca un miel... prin blestemele mele s-ar înmulți rugăciunea ei
Opere 07 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295585_a_296914]
-
săruta mînile dacă mi-ar permite... - Dar dacă el ar ști că tu-l iubești... dacă el te-ar iubi asemenea, îngerașule! - Nu spune, o, nu spune... Ah! nici gândesc la asta... știu eu că nici gândește la mine: o sărmană fată proastă... - Dar, vezi tu, tocmai asta iubește el în tine, zise Cezara cu glasul plin și 153r moale... naivitatea ta... el ar vrea să desfășuri acele foi ale inocenței spre a se uita în bobocul de roză, în înțelesul
Opere 07 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295585_a_296914]
-
beția mistică a amorului nostru... aud tremurând la urechea mea glasul celui întîi amor... O, Eva... Eva tu ești, tu-mi dai mărul din pomul cunoștiinței... și nu vorbești, murmurezi... cum de s-a rătăcit * pîn-în * stele flautul zefirului. Ardem, sărmană copilă, ardem cum arde-ncet universu-ntreg... O jertfă infinită marelui spirit! {EminescuOpVII 275} Și ardeau în albastrul infinit al templului candelele de aur a stelelor... Sus un cer înstelat și jos un cer înstelat... Lui i se storcea sângele din
Opere 07 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295585_a_296914]
-
bal, hai la bal, zise ea, toată seara am să gândesc numai la tine. El se sui alături cu ea, îi cuprinse strâns talia și văzu că ea plânge. - De ce plângi, Anna? întrebă el. - Doamne, mă mir cum mai întrebi, sărmanul meu amic. Tu nu știi că eu am aflat? - Ce-ai aflat? - șut! să n-auză nimeni, căci nimeni nu știe. El intră în sala de bal. Cântece, vuiet, danț... dar mai ciudat i se părea că orice femeie îi
Opere 07 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295585_a_296914]
-
avea de unde, pre era scurt, numai scădea * că un dop de plută. Popa l-ar fi rupt bucăți dac-ar fi avut ce rupe, dar așa... unde lovea i se părea că nu dă-n nimica, așa de nensemnat era sărmanul dascăl. Am mai putea scrie un capitol [cu] subtitlul: Cum părintele Ermolachie a crezut a face îndestui onorii *, spre a releva * fel și formă în care acest venerabil om a-ncercat a bate tot satul pentru necinstea făcută, fără ca satul
Opere 07 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295585_a_296914]
-
se uită cu mare îngrijorare la ce se întâmplă acum, pentru marele public însă e puțin important.“ (N.r. De ce n-ar fi important pentru cei 300 000 de păgubiți FNI? De ce nu mai bocește dl Chirieac astăzi pe umerii boborului sărman?) Mircea Dinescu, la Realitatea TV: „Eu eram un mare susținător al lui Băsescu și am făcut niște emisiuni nimicitoare la adresa PSD-ului pe vremea aceea, la adresa lui Năstase, la adresa miniștrilor de pe vremea aceea, și mă întâlneam prietenește, cum m-am întâlnit
BULVERSAREA VALORILOR by Dan Tãpãlagã () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1337_a_2737]
-
știa ce să mai facă, încotro s-o apuce. A plecat într-un târziu pe lângă garduri, abătut și îngândurat, cărând bucata de mămăligă pe care până la urmă o aruncă unui câine costeliv care se uita cu ochi flămânzi la el. Sărman câine, poate demult nu mai mâncase ceva și acum se îneca încercând să înfulece dintr- odată toată mămăliga ceea. S-a aciuat în podul cu fân al dascălului bisericii de la marginea satului. Era tânăr, puternic, nu- și prea făcea probleme
Parasca by Mititelu Ioan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91853_a_92383]
-
că eram să zic, precum în Scânteia Lui Octavian Paler și Silviu Brucan, cu adâncă mânie proletară, faptul că și în zilele noastre, comuniștii iau cu nerușinare hrana de la gura unor nenorociți, cum a fost cazul acesta, în care unui sărman emigrant african, i s-a luat cu silnicie hrana de la gură. Rușine să-ți fie Iliescule, jos cu rămășițele comuniste, la zid cu ei! Huooo! Trăiască Băsescu și PDL-e, salvatori de patrie! Acesta era tonul articolului din ziarul respectiv, trecându
Parasca by Mititelu Ioan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91853_a_92383]
-
taxă ca fiind discriminatorie și ilegală. Doamne, oare cât somn trebuie să aibă în ei moșneguții aceia îmbrăcați ca niște clovni în roșu, cu babețică albă la gât, ca să nu le curgă saliva pe piept când dorm în ședință. Acești sărmani cocostârci obosiți, de la Curtea Consituțională, ar fi putut avea măcar minimul bun simț, că de profesionalism nu poate fi vorba aici, să citească decizia magistraților europeni care era deja publică de-o lună și o știa toată Europa. Un pic
Parasca by Mititelu Ioan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91853_a_92383]
-
ajung banii; pentru cât lucrează, sunt plătiți suficient; nu îi învață pe copii aproape nimic, nu merită salarii mai mari”. Replici din acestea sunt întâlnite frecvent în comentariile postate de români pe paginile de internet ale ziarelor. De unde să știe sărmanele capete de lemn, că persoanele care depun cu precădere efort fizic, sau se bazează pe automatisme în munca lor, nu pot și n-o să înțeleagă niciodată ucigătorul efort intelectual depus de un dascăl bun. În realitate, consumul psihic al educatoarelor
Parasca by Mititelu Ioan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91853_a_92383]
-
cică macină bine! S-a suit scroafa-n copac Degeaba ne-am bucurat noi, cândva, că omul a coborât cu succes deplin din copacul precambrian, sănătos tun și cu mare disponibilitate de a trece fluierând în tabăra numită zoon politikon. Sărmanul copac n-a rămas liniștit să-și legene a doină frunza și ramul, fiindcă în vremurile noastre, aflate complet la cheremul acelui zoon politikon, tot mai mult se observă cum se cațără scroafa-n copac. Cum, necum, se cațără și
Parasca by Mititelu Ioan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91853_a_92383]
-
începem? Radu nu știa ce să aleagă. El și nevasta lui nu se potriveau în acest domeniu. Era lipsit complet de cultură muzicală. De altfel, nici nu avusese cine să i-o facă. Mătușa care-l crescuse fusese o femeie sărmană. Banii pentru covrigul din pauză, caietele de la școală ori tratatele de specialitate din facultate îi câștigase cu sudoarea frunții. De unde bani pentru mofturi? Dacă prefera o muzică, atunci aceasta era muzica populară. Luana se topea ascultând acordurile unor formații pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1548_a_2846]
-
le-a fost de ajutor. La scurt timp, Bariu intră în birou cu chipul radiind de satisfacție. La ce oră avem programată întâlnirea cu "domnul jucărie"? La trei. Perfect. După ce terminăm, ne oprim la prima terasă. Ce sărbătorim? Faptul că sărmana gospodină nu va mai alerga, bezmetică, de la un detergent la altul. Donald Veber a căzut pe spate când a văzut prezentarea. A semnat un contract pe doi ani pentru toată gama de produse de curățat pe care o producea. La
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1548_a_2846]
-
impresia că, din clipa în care comisesem acel marhworfin, îmi pierdusem liberul-arbitru și devenisem o frunză în bătaia vântului și a bunului-plac al evenimentelor. Mulți ani după aceea am înțeles că Dumnezeu îmi rezervase locul ce mi se cuvenea în sărmana istorie a oamenilor. Oricum, motivul pentru care am fost ales eu și nu altcineva l-am aflat imediat ce am pășit pe pământul Paviei. Călătoria n-a durat decât două zile și o noapte, pe care-am petrecut-o într-o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
dădeau aere și vorbeau ca niște pontifi, încercând să se-ntreacă în faimă. Voind fiecare să-și arate propria importanță, se aflau în necontenită rivalitate între ei și nu pregetau să-și demonstreze puterea călcându-i în picioare pe locuitorii sărmani care-i urau din această pricină. Iată de ce acest loc era prielnic celor care voiau să se ascundă sau să uneltească. Fațada bisericii Sant’Apollinare avea două turnuri, un cvadriportic și un pronaos, unde ne-am așezat să mâncăm, la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
Meduna, o mână de nenorociți care voiau restul de mâncare din desaga mea m-au atacat și m-au doborât la pământ. M-am izbit cu capul de o piatră și mi-am pierdut cunoștința. Doi țărani din acest sat sărman m-au ridicat de jos, m-au adus în adăpostul lor și m-au îngrijit. Toate astea se petreceau pe la începutul lui martie. Ca să-i răsplătesc, am hotărât să rămân aici și să-i îngrijesc vreme de un an. Cam
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
că nu ești un om rău. Auzind-o pe Mary, Nieve simți deja cunoscutul, dar în general neobișnuitul imbold al lacrimilor din ochii ei. Știi, cred că ar trebui să răspunzi la telefon, spuse Mary când acesta sună din nou. Sărmanul tău logodnic probabil că se dă de ceasul morții. Probabil, încuviință Nieve dând click pe un articol despre Ennco din Sun Herald. Dar ăsta nu e mobilul meu și apelurile probabil că se adresează proprietarei lui de drept. — În cazul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1942_a_3267]
-
În chip de pat. Căutarea unei căi de a o face fericită pe mama lui, despre care socotea că era cea mai nefericită ființă din lume, era ceea ce Îl impulsiona. Și cum ar fi putut să facă ceva și pentru sărmana lui soră, care credea că n-avea să se poată mărita niciodată? Avea și propriile lui dorințe. Niciodată nu era sătul, oricât de mult ar fi mâncat. Văzând conace mari, ar fi vrut să locuiască și el În asemenea case
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
Contrastul cu sofisticatul și prosperul domeniu Imagawa era deosebit de frapant. Satul său de baștină, Nakamura, era sărac, cum era și propria lui casă. Ce-avea să se aleagă de Owari? Se gândea că Într-o zi, cândva, din țărâna sa sărmană poate avea să crească și ceva de preț. Disprețuia stilul efeminat al celor mari și mici de pe domeniul Imagawa. Maimuțăreau manierele de la curte, practică pe care Hiyoshi o considera de mult timp periculoasă. În ultima vreme, mesagerii soseau tot mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
a casei se afla destul de departe, așa că nu era nefiresc ca soției lui să i se facă adesea dor să-l vadă. Lăsând În urmă multe coridoare sinuoase, ajunse, În sfârșit, În apartamentele soției sale. În ziua nunții lor, hainele sărmanului ostatic din Mikawa nu se putuseră compara cu luxul și strălucirea Îmbrăcăminții Domnișoarei Tsukiyama, o fiică adoptivă a lui Imagawa Yoshimoto. „Bărbatul din Mikawa“, cunoscut după acest epitet, făcea obiectul disprețului din partea clanului Imagawa. Iar ea, trăind cu atâta mândrie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
nu era decât masa altcuiva, Hideyoshi luă repede polonicul de pe capac și amestecă În conținutul cazanului - orez brun amestecat cu castane și cu legume uscate. Alții ar fi râs de mâncarea aceea sărăcăcioasă, dar Hideyoshi se născuse Într-o fermă sărmană și, când privea un singur bob de orez, vedea lacrimile mamei lui. Pentru el, nu era un fleac. Băiatul acela! O să se ardă. Ce păgubos. Și, luând o cârpă, apucă toartele cazanului și-l ridică. — O, vă mulțumesc, domnu’. — A
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
la mână... știți, În fine... vă rugăm să ascultați aici... — Vorbește. Păi, ne plătiți un sho de orez și o sută de mon-i pentru fiecare sac de nisip ce-l cărăm, și adevăru-i că noi toți - câteva mii de oameni sărmani - suntem foarte fericiți c-avem de lucru. Da’, știți, credem cu toții - și eu cred - că s-ar putea să nu vă țineți de cuvânt, fiindcă oricum nu suntem decât niște muncitori. — Ia să vedem, răspunse Kanbei, de ce și-ar Încălca
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
spre Mino era neclar. Nu aveau nici o altă soluție, așadar, decât să fugă spre Muntele Ibuki. Când clanul ei era victorios, soția războinicului era cuprinsă de fericire. Dar, odată ce soțul ei pierdea - sau erau alungați din castelul lui, ca fugari - sărmana soție simțea, probabil, o nefericire pe care nu și-o putea imagina nici un bărbat care lucra la câmp sau care Își vindea mărfurile În oraș. Din acea zi Începând, membrii casei lui Hideyoshi au Început să flămânzească, să doarmă În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
Național din Iași. SCRIERI: Povestiri din copilărie, București, 1905; Povestea lăcrămioarei, Iași, 1908; O istorie din alte vremuri, București, 1921; Mitologia Eddelor (scandinavă), București, 1922; Într-o noapte de vară, București, 1922; Comoara logofătului, București, 1922; Sufletul ruinelor, București, 1923; Sărmanii oameni!, București, 1925; Lupii, București, 1925; Povestiri de pe dealuri, București, 1926; Povestiri de prin văi, București, 1928; Reflecții și paradoxe, București, 1929; Omul fără de noroc!, București, 1931; Cel din urmă erou, București, 1943; Oameni de demult, pref. T. Vârgolici, București
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285845_a_287174]