1,873 matches
-
discursive a priori foarte îndepărtate unele de altele: oralitatea conversației și stilul scris, prezența și absența deicticelor, amestecul de registre lexicale. Astfel, în textul nostru, expresia ușor familiară "să-și asigure bătrînețea" contrastează cu expresia pretențioasă "iredentism încăpățînat". O asemenea scenografie merge mînă în mînă cu un ethos decontractat, în care nomadismul "drumețului" este oarecum încarnat de nomadismul verbal care traversează frontierele uzurilor din limbă cu aceeași ușurință cu care traversează frontierele țărilor. Acest ethos este în armonie cu numele de
Analiza textelor de comunicare by Dominique Maingueneau [Corola-publishinghouse/Science/885_a_2393]
-
ține cont de distanța enunțiator/co-enunțiator (vezi cap. 11), întărește conivența cu cititorul, permite ca enunțiatorul călător să nu se separe de publicul său de călători. Presupunerea că enunțiatorul și co-enunțiatorul aparțin aceleiași comunități este, de altfel, una din caracteristicile scenografiei acestui ghid; - în acest micro-context, utilizarea lui "on" permite stabilirea și exploatarea unei diferențe între "on" și "noi, ceilalți francofoni", plasat la sfîrșitul frazei: enunțiatorul se autodesemnează prin "on", dar se include și într-un "noi" împărtășit cu cititorul pentru
Analiza textelor de comunicare by Dominique Maingueneau [Corola-publishinghouse/Science/885_a_2393]
-
În alți termeni, enunțiatorul nu încălcă decît în aparență legile discursului. De fapt, nu există o normă universală în materie de lungime: de la ce limită putem considera că un enunț este prea lung? Aceasta depinde de genul discursiv și de scenografie, ea însăși legată de poziționarea lucrării. În ceea ce privește textul nostru, respectarea contractului atașat genului de ghid de călătorie obligă autorul să ofere un număr mare de informații despre țara vizitată; și aceasta cu atît mai mult cu cît publicul efectiv al
Analiza textelor de comunicare by Dominique Maingueneau [Corola-publishinghouse/Science/885_a_2393]
-
efectiv al acestui ghid nu este, în principal, format din drumeți, ci din călători care au așteptări atît culturale, cît și practice. În termeni de discurs, faptul se va traduce în mod inevitabil prin expuneri didactice. Pe de altă parte, scenografia pentru Guide du routard implică o conivență puternică cu un cititor presupus a fi "tînăr" și obligă autorul să pună accent pe aspectele practice ale călătoriei (orarele de tren, "ponturile" bune pentru a se caza la prețuri mici etc.) în defavoarea
Analiza textelor de comunicare by Dominique Maingueneau [Corola-publishinghouse/Science/885_a_2393]
-
bune pentru a se caza la prețuri mici etc.) în defavoarea dimensiunii propriu-zis culturale. În termeni de discurs, aceasta se traduce printr-un stil vorbit și respingerea formelor prea evidente de didacticitate. Tensiunea dintre constrîngerile impuse de către gen (informarea culturală) și scenografia "decontractată" este rezolvată aici printr-un compromis la care participă și "on insiste un peu". Pe de o parte, el semnalează cititorului model al ghidului că enunțiatorul este conștient că se îndepărtează de scenografia cerută de carte, dar că încălcarea
Analiza textelor de comunicare by Dominique Maingueneau [Corola-publishinghouse/Science/885_a_2393]
-
impuse de către gen (informarea culturală) și scenografia "decontractată" este rezolvată aici printr-un compromis la care participă și "on insiste un peu". Pe de o parte, el semnalează cititorului model al ghidului că enunțiatorul este conștient că se îndepărtează de scenografia cerută de carte, dar că încălcarea se face în interesul său; pe de altă parte, el realizează această operație printr-o formulă ("on insiste un peu") conformă, prin tonul său și prin modul de ambreiere, cu scenografia cerută. Este un
Analiza textelor de comunicare by Dominique Maingueneau [Corola-publishinghouse/Science/885_a_2393]
-
se îndepărtează de scenografia cerută de carte, dar că încălcarea se face în interesul său; pe de altă parte, el realizează această operație printr-o formulă ("on insiste un peu") conformă, prin tonul său și prin modul de ambreiere, cu scenografia cerută. Este un proces reflexiv care vine să autentifice gestul de scuză. Trecînd de la narațiunea didactică fără ambreiori la comentariul modalizator ambreiat în stil vorbit, enunțiatorul operează o recentrare a discursului său. Recentrarea intervine într-un loc strategic din punct
Analiza textelor de comunicare by Dominique Maingueneau [Corola-publishinghouse/Science/885_a_2393]
-
și la două treimi din pasaj, în momentul în care cititorul riscă să perceapă expunerea didactică ca fiind prea lungă. Pentru a analiza acest detaliu din text, am mobilizat domenii diferite: modalizarea, ambreierea enunțiativă, persoanele, stilul vorbit, numele de produs, scenografia și ethosul, genurile discursive, cititorul model, legile discursului. Scena de enunțare este cea care permite articularea tuturor acestor dimensiuni, ea este cea care joacă rolul de pivot între organizarea lingvistică a textului și discursul ca instituție a vorbirii și apariția
Analiza textelor de comunicare by Dominique Maingueneau [Corola-publishinghouse/Science/885_a_2393]
-
237 D dar 28-30 deictic 24, 129 demonstrativ (determinant) 24, 94, 221, 228, 250 denominativă (interpretare) 227 dependent de mediu (enunț) 90 descriere cu articol hotărît 131, 222, 223, 226 deturnată (desemnare) 269, 273 dialogal (enunț) 62 dialogism 63 difuză (scenografie) 107 direct liber (discurs) 176, 178 direct vs indirect (discurs) 169, 181, 183, 203 discurs 59 discurs secund (modalizare în) 167 dispozitiv comunicațional 86, 98 E ei colectiv 162 enciclopedică (competență) 46, 270 endoforă 239 enunț vs enunțare 66 enunț
Analiza textelor de comunicare by Dominique Maingueneau [Corola-publishinghouse/Science/885_a_2393]
-
enunțiativ 125, 131, 133, 134, 165 resomptivă (endoforă) 242, 250 rezumat cu citate 188 rol 49, 78, 82 rutină 76 S scenariu 47 scenă de enunțare 102, 282 scenă generică 102, 120, 261 scenă înglobantă 102, 261 scenă validată 108 scenografie 103, 260, 278 script 47 scris (stil) 93 scris vs oral 88, 95 segmentală (endoforă) 242 semantică pragmatică 30 siglă 266 sinceritate (lege) 37 situație de enunțare 125, 132, 169, 183 slogan 207, 234, 258 specifică (referință) 231, 232 specifică
Analiza textelor de comunicare by Dominique Maingueneau [Corola-publishinghouse/Science/885_a_2393]
-
103, 260, 278 script 47 scris (stil) 93 scris vs oral 88, 95 segmentală (endoforă) 242 semantică pragmatică 30 siglă 266 sinceritate (lege) 37 situație de enunțare 125, 132, 169, 183 slogan 207, 234, 258 specifică (referință) 231, 232 specifică (scenografie) 107 stabil (enunț) 89, 99, 100 standard (utilizare) 191, 192 stil scris vs vorbit 93, 115, 281 subînțeles 33, 76 substantiv propriu 131, 222, 224, 226, 237, 261, 265, 274 subversiune 210 T testimonială (funcție) 256 text vs enunț 23
Analiza textelor de comunicare by Dominique Maingueneau [Corola-publishinghouse/Science/885_a_2393]
-
saturare a formulei, care tinde spre ruperea grilei. Cea dintâi dintre ele este tematica dominantă a textelor - poezie, proză sau traduceri, critica nefiind prezentă -, anume conștiința târziului unui tip de trăire; familiară și „decadenților” simboliști ca mediu pentru melancolii sinestezice, scenografia de amurg sugerează acum o viziune culturală; imaginarul estet, alterat de plictis și osteneală, e concurat de un altul, al ruinării și relicvelor; se mai face observată o înclinație spre ricanare, alta decât în „satanismul” baudelairian sau în cabotinadele „diabolice
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289676_a_291005]
-
9. UNIVERSITATEA NAȚIONALĂ DE ARTE DIN BUCUREȘTI Învățămînt universitar de lungă durată la zi Facultatea Specializarea * Facultatea de Arte Plastice Arte plastice 4 Pedagogie arte plastice și decorative 4 Facultatea de Arte Decorative și Design Arte decorative 4 Design 4 Scenografie 4 Facultatea de Istoria și Teoria Artei Istoria artei 4 Conservare și restaurare 4 Fotografie, cinematografie și media 4 * Durata studiilor, în ani 10. UNIVERSITATEA NAȚIONALĂ DE ARTĂ TEATRALĂ ȘI CINEMATOGRAFICĂ "I.L. CARAGIALE" DIN BUCUREȘTI Învățămînt universitar de lungă durată
by Suzana Rusu [Corola-publishinghouse/Science/1100_a_2608]
-
Fotografie, cinematografie și media 4 * Durata studiilor, în ani 10. UNIVERSITATEA NAȚIONALĂ DE ARTĂ TEATRALĂ ȘI CINEMATOGRAFICĂ "I.L. CARAGIALE" DIN BUCUREȘTI Învățămînt universitar de lungă durată la zi Facultatea Specializarea * Facultatea de Teatru Artele spectacolului de teatru 4 Teatrologie 4 Scenografie 4 Facultatea de Film Fotografie, cinematografie, media 4 Filmologie 4 * Durata studiilor, în ani 11. ACADEMIA NAȚIONALĂ DE EDUCAȚIE FIZICĂ ȘI SPORT DIN BUCUREȘTI A) Învățămînt universitar de lungă durată la zi Facultatea Specializarea * Facultatea de Educație Fizică și Sport
by Suzana Rusu [Corola-publishinghouse/Science/1100_a_2608]
-
te părăsește în poziție inițială de vers, scoate în relief puterea pe care versurile Canturilor o exercitau asupra imaginarului quasimodian. Vântul, carele, Ursa, hoțul, grotele sunt elemente ale imagologiei și cronotopiei specifice romanticului pe care scriitorul ermetic le încadrează în scenografia dată de Sicilia natală. Leopardi le reunise în Alla Primavera: Echo, nu-n chip de boare, / ci-n chip de duh nefericit de ninfă (...) Stânci sihastre / și grote și cătune / ea învăța cu lacrimile noastre / să plângă și să geamă
Leopardi în secolul XX : cazul Quasimodo by Aurora Firţa [Corola-publishinghouse/Science/1445_a_2687]
-
uciși de fasciști în anul 1943 deoarece participaseră activ la Rezistență. 510 Bart Van Den Bossche, "Quasimodo e îl mito", Quasimodo e gli altri, cît., p. 26. 511 Cfr. anexă, 7 și 8. 512 Quasimodo preferă miturile care au ca scenografie Sicilia (Alfeu și Aretusa). Personajele cu care el însuși se identifică uneori au o fire instinctuala, barbara: Mi trovo di stessa nascita / e l'isolano antico (Sardegna). Versurile se referă la Polifem, personaj mitologic htonian, ființa primitivă ce incarnează forțele
Leopardi în secolul XX : cazul Quasimodo by Aurora Firţa [Corola-publishinghouse/Science/1445_a_2687]
-
și o criză profundă. Într-o bună măsură, a fost pentru mulți un duș rece în vara californiană, care a readus într-o formă inedită imagini ale Visului american în variantă contraculturală într-un loc, San Francisco, ideal pentru o scenografie a oportunităților, resurselor și libertății (pentru o transcriere a textului documentarului Summer of Love, vezi Dolgin Gail și Vicente Franco în bibliografie). Oricum am privi lucrurile, Haight- Ashbury, împreună cu toate conotațiile și asocierile sale, a rămas o reprezentare iconică memorabilă
Dicţionar polemic de cultură americană by Eduard Vlad [Corola-publishinghouse/Science/1402_a_2644]
-
obligat să jure că nu va cânta sau fredona aria în afara repetițiilor. Premieră operei Rigoletto a avut loc cu casa închisă în aceași seară cu baletul Faust a lui Giacomo Panizza. Conducerea muzicală a fost încredințată dirijorului Gaetano Mares iar scenografia a fost asigurată de către Giuseppe Bertoja și Francesco Bagnara. Nopatea premierei a fost un enorm triumf, în mod special scenă dramatică a ariei cinice a ducelui La donna è mobile care a doua zi va fi cântată pe toate străzile
Opera italiană în capodopere by Alexandru Emanoil () [Corola-publishinghouse/Science/1302_a_1926]
-
G. Cinci acte, în italiană, dar cu un act I de dimensiuni reduse. Premieră franceză a operei Don Carlo a avut loc pe 11 martie 1867. Auditoriul francez se aștepta la un spectacol grand opéra în stil Meyerbeer, cu o scenografie grandioasă, costume scumpe, anasambluri elaborate, balet și scene cu mulțimi numeroase. Don Carlo nu este nici pe departe o cârpăceala. Cu această operă Verdi a făcut un mare pas înainte spre înălțimile geniului sau, catre Aida, Otello și Falstaff. Una
Opera italiană în capodopere by Alexandru Emanoil () [Corola-publishinghouse/Science/1302_a_1926]
-
1876) și Leș soeurs Vatard (1879) de Huysmans, Nana (1880) de Zola, Sapho (1884) de Daudet. De la mijlocul secolului al XIX-lea femeia franceză își pierde aură și unicitatea culturală. Această pierdere este o pierdere dublă, lizibila și vizibilă în scenografiile femininului [Bugi-Glucksmann 1986, p.408-409]. Femeia este prima victimă în declinul valorilor: muză se transformă în model, femeia credincioasa într-o isterica, femeia naturală se reduce la fiziologie. Degradarea muzei, redusă la femeia care pozează sau la femeia de serviciu
Pariziana romanescă : mit şi modernitate by Elena Prus [Corola-publishinghouse/Science/881_a_2389]
-
trecut. Ea trăiește în timpul prezent al modernității imperfecte, dându-i un contur mai variat. Intrigile în care Parizienele sunt protagoniste prezintă o ființă dornică de a manipula prezentul pentru a-și asigura viitorul. În felul acesta, femininul francez schițează unele scenografii originale și noi ale modernității. Contradictorie că identitate modernă, Pariziana este coerentă ca personaj literar, având consistentă, unitate relativ stabilă, indiferent de acțiunea în care este prinsă, care o confirmă sau o infirmă, fără a o modifică fundamental. Pariziana este
Pariziana romanescă : mit şi modernitate by Elena Prus [Corola-publishinghouse/Science/881_a_2389]
-
aparițiile simbolice ale lui Charles în Madame Bovary (apariție impetuoasa) și ale doamnei Arnoux în L'Éducation sentimentale (apariție vestimentară). 170 Scenele orizontale și verticale urmează tradițiile teatrului medieval (separat în zone semnificative de esență biblică), distribuind personajele conform principiilor scenografiei (spectatori și actori). 171 Podurile dintre român și teatru funcționează prin "scenariile" teatrale ale romanelor renumite, transformate în melodrame (gen menit cu predilecție educației și edificării poporului): L'Arlesienne, 1872 de Daudet, Renée de Zola (adaptare a românului La Curée
Pariziana romanescă : mit şi modernitate by Elena Prus [Corola-publishinghouse/Science/881_a_2389]
-
și vîrtejul de la podul peste Trotuș peste Trotuș și peste închipuire, cădeți, pogorăminte cu har! rînduri trecute, moartea lucrului despărțit de roada sa, sămînța care l-a rodit, lunecarea cîtorva lumini pe șosea, jumătate de kilometru în pîclă albă, tot scenografie, neamul de oameni peste ce trece, peste sinea lui? Spre Tecuci, de la Mărășești, nu mai este zăpadă pe cîmpie. IV. VULPĂȘEȘTI HIEROGAMIE Nicolina Buhăești Roman "Vineri, 5 iulie 2002, ora 2,00, în gara Nicolina": citez aici punctul de vedere
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1465_a_2763]
-
din față cu greutatea clădirii care mă apasă, răspunde de sus, apasă în carnea epopeii CFR, disproporționată în veșnicii stimuli ai normalității, moartea singura ieșire, autorul timpul regăsit între poncifele lui, CFR-ul era numai mod de operare, îți amintești? scenografia șir de banchete pe jumătatea sălii în contralumină, aliniate spătare de plastic, patru odată, unul dat mai pe spate, cinci țigani romi rromi, cine le-a zis romei bizantini! hainele civile, femeia parțial color, baticul pe țigănește, fusta îl întrece
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1465_a_2763]
-
blond-roșcovan ies în lumea cu necazuri, Hălăucești de la un voinic, intră și răspunde doamnei în locul meu, spuza de lumini urbane încă vizibilă, cu tot eșecul ficțiunii, literară și metaliterară deodată, călătoria se ține! aspectul ei de ieșire din iluzie, Mircești scenografie pe seama gării, mai ceva la slujbașul cu poalele uniformei strîmbe, dar datoria mîinilor uitate pe lîngă corp, ieșind trenul din stație te vezi în urmă, n-am știut că mă urmărești, atîția oameni cîți sîntem așa, atîta circulație este! Săbăoani
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1465_a_2763]