1,344 matches
-
de la țară să împrăștie pe cât posibil copiii și animalele, trimițându-le care-ncotro), soldați pe jos sau călări, care dezertau de la unitățile lor, sau încercau să ajungă din urmă grosul forțelor dispersate, bătrâne doamne nobile în fruntea unor cete de servitoare cu boccele, sanitari cu brancarde, bolnavi abia ieșiți din spitale, vânzători ambulanți, funcționari, călugări, țigani, eleve de la fostul Colegiu al Fiicelor de Ofițeri, în uniformă de călătorie. Toți se înghesuiau pe pod, târâți parcă de vântul umed și înghețat, care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1925_a_3250]
-
asortate, în stil victorian. (În momentul de față, canapelele Knole sunt ultimul răcnet în Upper East Side, mai ales dacă poți să faci rost de una cu tapițerii înflorate din secolul al XVIII-lea, ceea ce, evident, e aproape imposibil.) O servitoare în uniformă ne aduse ceai pe o tavă de argint. Având în vedere că nu mai era mult până la petrecere, Muffy era la fel de hiperactivă ca un turist japonez într-un magazin care vinde articole Louis Vuitton la preț redus. Își
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1879_a_3204]
-
autocompătimire - și a avut un efect remarcabil. Vreau să spun, toată lumea o crede genială, nu-i așa? Am început să scriu. Voi fi succintă: Tuturor celor pe care-i cunosc, în special și inclusiv lui Julie, Lara, Jolene, mamei, tatei; servitoarei mele Cluesa, care sper să nu-mi dosească obiectele personale așa cum a făcut majordomul prințesei Diana; contabilului meu, căruia îi cer iertare că nu i-am plătit cei 1500$ pe care-i datorez fiindcă mi-a calculat impozitul pe venit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1879_a_3204]
-
e vorba de viitorul și fericirea stăpânului tău... — E o fată bună, da, o fată bună... — Hai, spune, Liduvina... În amintirea mamei mele! — Amintește-ți de sfaturile dânsei, domnișorule. Ei, dar cine umblă prin bucătărie? Pe cât că e pisica? Și servitoarea se ridică și plecă. Ce facem, terminăm? - întrebă Domingo. — E drept, Domingo, nu putem lăsa baltă partida. Cine e la rând? — Dumneavoastră, domnișorule. — Bine, uite. Și pierdu și partida asta, din neatenție. „Păi cum, domnule - își zicea pe când se retrăgea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1900_a_3225]
-
existe doar o singură limbă? — Așa, așa! - exclamă entuziasmat don Fermín. — Da, domnule - zise mătușa cu fermitate -; o singură limbă, castiliana, și cel mult asturiana ca să vorbim cu servitorii, care nu sunt raționali. Mătușa Eugeniei era asturiană și avea o servitoare, tot asturiană, pe care o muștruluia în dialect. — Acum, dacă-i vorba de teorie - adăugă ea -, nu mi se pare o idee rea să existe o singură limbă. Pentru că bărbatul ăsta al meu, în teorie, e adversar până și al
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1900_a_3225]
-
egali, ritmici. Și Augusto simți, fără a ști cum anume, că în sinea lui se reînstăpânea calmul. Mă duc s-o chem - zise don Fermín, dând să se ridice. — Nu, sub niciun motiv! - exclamă doña Ermelinda și strigă. Și apoi servitoarei care se înfățișase: — Spune-i domnișoarei Eugenia să vină! Urmă o clipă de liniște. Tustrei, complici parcă, tăceau. Și Augusto își spunea: „Am să-i pot oare face față? N-o să mă fac roșu ca un mac sau alb ca
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1900_a_3225]
-
nu am spus și nici n-am făcut vreodată..., mi se pare... Liduvina tăcu, iar Augusto își zise: „Oi fi cu adevărat îndrăgostit?“ XI Când Augusto, câteva zile mai târziu, sună la casa lui don Fermín și-a doñei Ermelinda, servitoarea îl conduse în salon și-i spuse: „Îi anunț acum.“ Rămase o clipă singur, ca și cum s-ar fi aflat în vid. Simțea o puternică apăsare în piept. Îl sugruma o senzație angoasantă de solemnitate. Se așeză, pentru ca numaidecât să se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1900_a_3225]
-
Nu, nu, n-a fost nimic; mulțumesc, Eugenia, mulțumesc - și se ștergea de apă pe barbă. — Bine, luați loc acum - și, după ce se așezară amândoi, ea continuă -. Vă așteptam de pe-o zi pe alta și i-am dat ordin servitoarei să vă poftească înăuntru și să mă anunțe, chiar dacă n-ar fi fost acasă rudele mele, cum se întâmplă uneori după-amiaza. Oricum voiam să vorbim între patru ochi — Oh, Eugenia, Eugenia! — Bun, să discutăm mai la rece. Nu mi-am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1900_a_3225]
-
mine a spus-o, dar ce-are-a face? — Pentru că în cazul dumitale, s-ar putea să fie adevărat... — Vasăzică, Eugenia, crezi, crezi oare că nu sunt cu adevărat îndrăgostit de dumneata? — Nu vorbi așa de tare, don Augustino, te poate auzi servitoarea... Da, da - continuă el tot mai exaltat -, se găsesc unii care mă consideră incapabil să mă îndrăgostesc cu adevărat!... — Scuză-mă o clipă - îl întrerupse Eugenia, ieșind și lăsându-l singur. Se întoarse în scurt timp și cu cea mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1900_a_3225]
-
feminism. Nu știu și nici nu vreau să știu. Dar ți-o spun dumitale, mătușă, că nu s-a născut bărbatul care să mă cumpere. Pe mine, pe mine, să mă cumpere pe mine? În acest moment al conversației intră servitoarea ca să anunțe că don Augusto o aștepta pe doamna. — El? Du-te! Nu vreau să-l văd. Spune-i că eu una mi-am spus ultimul cuvânt. — Gândește-te oleacă, fetițo, calmează-te; n-o lua chiar așa. N-ai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1900_a_3225]
-
dragostea pentru aproape toate femeile pe care le vedea, în loc să scadă în intensitate, se intensifica. Și ajunse să descopere situații insuportabile. — Du-te, du-te, Liduvina, pentru Dumnezeu! Du-te, lasă-mă singur! Hai, du-te! - îi spunea el odată servitoarei sale. Și de îndată ce ea plecă, își rezemă coatele pe masă, cu capul între palme, și-și zise: „E de groază, chiar de groază! Mi se pare că, fără să-mi dau seama, încep să mă îndrăgostesc... până și de Liduvina
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1900_a_3225]
-
să le vadă educate și cu serviciu. Jowida este foarte revoluționară în discuții. Se plânge că bărbații din Kabul nu au deloc grijă de casă și copii, că indiferent cât sunt de educați preferă să se însoare cu femei needucate, servitoare necondiționate. Joi dimineața Jowida a clacat. Cât a încercat să-și țină firea, până la urmă nu a mai putut. M-am trezit cu ea pe hol dimineață, tremurând din creștet până în tălpi, cu mari bătăi de inimă. Nu a dormit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
ta. — Mi-ai putea despacheta lucrurile ? Melissa se întoarce spre mine. Probabil că s-au șifonat, așa că ar cam trebui călcate. Simt o ușoară împunsătură în inimă. Adică n-are de gând să-și despacheteze singură lucrurile ? Ce sunt eu, servitoarea personală a acestei fătuci ? — Poate că-mi iau cărțile cu mine în grădină, adaugă aceasta relaxată. Crezi că-mi poate aranja grădinarul o masă la umbră ? Trish se uită cu maximă admirație cum Melissa scotocește printr-un rucsac plin de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2362_a_3687]
-
că am fost naivă - dar chiar credeam sincer că Trish și Eddie au început să mă respecte. Nu ca menajeră, ci ca persoană. Însă modul în care s-a purtat Trish acum... e limpede că pentru ei sunt doar o servitoare și atât. Un fel de obiect folositor, puțin mai important decât aspiratorul. Aproape că îmi vine să-mi fac bagajele și să plec. Mă și văd coborând scările val-vârtej, dând ușa de perete și strigând : — Și, apropo, și eu am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2362_a_3687]
-
și un atlant, au găsit un lăncier călare și altul pedestru, au găsit un arab cu turban, au găsit un mandarin chinez, au găsit un aviator, au găsit un condotier și un brutar, au găsit un mușchetar, au găsit o servitoare cu șorț și un eschimos, au găsit un asirian cu barbă, au găsit un acar de la calea ferată, au găsit un grădinar, au găsit un bărbat gol cu mușchii la vedere și cu schema sistemului nervos și circulator, au mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2116_a_3441]
-
de a le legăna. Le legănat, oricine se pricepe, se gândi, dar știa că nu e adevărat. Marta spuse, Am putea chema pe cineva să aibă grijă de casă, să rămân liberă pentru olărie, N-avem bani să plătim o servitoare sau o femeie în casă, sau cum s-o fi chemând, îi reteză brusc vorba Cipriano Algor, Cineva care are nevoie de o o ocupație și nu-i pasă dacă nu câștigă mult un timp, insistă Marta. Nerăbdător, tatăl își
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2116_a_3441]
-
și veșminte, lăcomia mea nu merge mai departe. — Drept adăpost, Îți ofer una dintre cele mai frumoase case din Isfahan. Eu Însumi am locuit acolo În vremea construcției acestui palat. Ea Îți va aparține, Împreună cu grădinile, livezile, covoarele, servitorii și servitoarele ei. Pentru cheltuieli, Îți dau o pensie de zece mii de dinari cu chipul sultanului. Câtă vreme voi fi În viață, ea Îți va fi vărsată la Începutul fiecărui an. E de ajuns? Este mai mult decât Îmi trebuie, n-aș
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2219_a_3544]
-
seara aceea Djahane. Omar Își plimbă privirea spre depărtări: — Am să i-l pregătesc la noapte. Cerul e strălucitor, nu se ascunde nici o stea, e vremea să mă duc la observator. Se pregătea să se ridice, fără grabă, când o servitoare vine să anunțe: — La poartă se află un derviș, cere găzduire pentru noapte. — Lasă-l să intre, spune Omar. Dă-i odăița de sub scară și spune-i să ni se alăture la masă. Djahane Își acoperă chipul ca să se pregătească
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2219_a_3544]
-
poartă se află un derviș, cere găzduire pentru noapte. — Lasă-l să intre, spune Omar. Dă-i odăița de sub scară și spune-i să ni se alăture la masă. Djahane Își acoperă chipul ca să se pregătească pentru intrarea străinului, dar servitoarea revine singură. — Preferă să rămână să se roage În odaia lui, mi-a dat mesajul acesta. Omar a citit. A pălit brusc, s-a ridicat ca un automat. Djahane se neliniștește: — Cine e bărbatul acesta? — Mă Întorc. Rupând mesajul În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2219_a_3544]
-
când te gândești că Nizam al-Mulk mă Întrebase dacă erai ismailit și eu i-am răspuns că nu credeam! — N-ai mințit, nu știai. Acum știi. Se oprește. — Nu-mi oferiseși cumva de mâncare? Omar a deschis ușa, a strigat servitoarea, i-a cerut să aducă niște bucate, apoi și-a reluat interogatoriul: — Și de șapte ani rătăcești așa În veșmânt de sufi1? — Am colindat mult. După ce am părăsit Isfahan-ul, am fost urmărit de iscoadele lui Nizam, care-mi voiau moartea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2219_a_3544]
-
Beirut, Saida, Tyr și Accra, de unde mi-am găsit loc pe o corabie. La sosirea mea la Alexandria, am fost primit ca un emir de rang Înalt, mă aștepta o solie În frunte cu Abu Daud, conducătorul suprem al misionarilor. Servitoarea tocmai intră pe ușă. Lasă câteva castroane pe covor. Hasan Începe o rugăciune pe care o Întrerupe de Îndată ce aceasta pleacă. — La Cairo, am petrecut doi ani. Eram câteva zeci la Școala de misionari, dar numai o mână dintre noi eram
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2219_a_3544]
-
ne ascundem. Oricât de vaste și de pline de făgăduieli vor fi fost apartamentele prințesei mele la Tabriz, Zarganda sau Teheran, sufeream constant când simțeam dragostea noastră Închisă Între zidurile lor, având drept unici martori niște oglinzi cizelate și niște servitoare cu priviri alunecoase. Savuram, acum, banala plăcere de-a fi văzuți Împreună, soț și soție, braț la braț, de-a fi Învăluiți de aceleași priviri străine, și până târziu În noapte evitam să ne Întoarcem În cabina pe care o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2219_a_3544]
-
Fir-ar să fie! Iar nu mai avem scorțișoară. Agită cutia goală în fața mea. Voi o consumați, băieți. E rândul meu s-o umplu? — Trebuia să faci asta acum vreo două săptămâni. Sunt de principiu că nu trebuie să devin servitoarea grupului, cea care să aibă grijă ca bărbații să aibă lapte, biscuiți scumpi, scorțișoară, cacao pentru veșnicul cappuccino. Când am fost angajată, Barney mi-a spus că nu au secretară - sau manager de birou, cum am spune în termenii corectitudinii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1970_a_3295]
-
roșii, salate și câțiva ardei iuți, trece discret spre bucătărie, acolo spală ardeii și îi aduce la masă, pe o farfurie, Lori se simte o clipă minunat, unghiurile ascuțite ale feței se îndulcesc, transpiră de fericire, se vede că am servitoare, să afle și ăștia, mai ales Cezarina, că tot am plâns pe umărul ei, studenția întreagă, că nu mă ia Maestrul de nevastă, că se desparte de mine, cum să fac eu?, haide să punem de-o strategie... Frumoasa Neli
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1975_a_3300]
-
În regulă, după moartea tatălui, cu tot ce se afla În ea, femeii de serviciu care le făcea menajul de când mama Își curmase zilele. Câteva rude hulpave au vrut să pună mâna pe Întreaga avere, dar actul Încheiat cu devotata servitoare, fusese cum s-ar spune ,,beton,, și deci, era cu neputință atacarea lui. Antoniu a părăsit casa Într-o dimineață de septembrie, cu tot avutul Îngrămădit Într-o geantă de voiaj, și, cu ultimul salariu Încasat după cererea de demisie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1864_a_3189]