1,240 matches
-
pe care îi vizita: Adam Czartoryski, Zamoyski, Czajkowski. Democratul J. Lelewel nota, în 1836, contactele sale cu Filipescu, I. Ghica și N. Kretzulescu. Tinerii noștri compatrioți au fost, în felul acesta, introduși treptat în cunoașterea operei și activității emigraților polonezi. Tălmăcirile românești din creația lui Mickiewicz au început nu „în apropierea anului 1848”, cum susținea Wedkiewicz 20, ci mai înainte: „Foae pentru minte, inimă și literatură”, de pildă, publica în 1843 (nr. 15, p. 117-119) Fragmente din cărțile pribegiei. Influența lui
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
a grupa intelectualii capabili să participe la dezvoltarea „muvementului literar”. Cuprinde versuri de V. Pogor, Leon Negruzzi, N. Pruncu, G. Crețeanu și de colonelul Nicolae Ceaur Aslan. Ultimul traduce actul I din tragedia Fedra a lui Racine. Se tipărește și tălmăcirea unui Sonet de Musset. R.Z.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288577_a_289906]
-
un exemplu de acest gen, în literatura fantastică, în The Dunwich Horror ⁄ Monstrul din Dunwich (1929)104, de Lovecraft, nuvelă în care implorat de fiul său într-o limbă neomenească, zeul Yog-Sothoth îl salvează. Zeii pot comunica cu oamenii prin tălmăcirea viselor. Direct, prin intermediul unui discurs clar și imperativ, sau indirect, prin figuri și povestiri ceea ce solicită intervenția unui mijlocitor, după cum se poate observa în interpretările lui Iosif din Biblie, sau în cazul lui Enkidu interpretând un vis de-al lui
by Roger Bozzetto [Corola-publishinghouse/Science/946_a_2454]
-
de o mult mai mare însemnătate și din acest motiv simte nevoia să reformuleze definiția istoriei pe care o consideră „Glasul semințiilor și icoana vremii trecute” și după formularea lui Karamzin, „testamentul lăsat de către strămoși nepoților, ca să le slujească de tălmăcirea 7 vremii de față și de povățuire vremii viitoare”. În felul acesta, istoria îi apare ca fiind „după Biblie” drept „Cartea de căpetenie a popoarelor și a fieștecărui om îndeosebi”. Scopul lui Mihail Kogălniceanu nu este să dea o definiție
MIHAIL KOGĂLNICEANU ŞI INDEPENDENȚA ROMÂNIEI ÎN ISTORIOGRAFIA ROMÂNEASCĂ by Mihaela Strungaru-Voloc () [Corola-publishinghouse/Science/1609_a_3012]
-
și alte prospectări critice, Sibiu, 1994; Focul de pistol al lui Settembrini. Pagini regăsite din condica unui ușer, Sibiu, 1995; Celălalt Coșbuc, postfață Constantin Cubleșan, Sibiu, 1995. Traduceri: Ghitare cu ghimpi. Cântece și poeme contestatare din Europa și America Latină (Parafraze, tălmăciri, interpretări), București, 1993. Repere bibliografice: Dan Coman, Marginalii la romanul „Taina albă”, ST, 1956, 6; Nicolae Manolescu, Un „polemist” și sursele lui de informare, RL, 1991, 26; Sorin Vieru, Erezii și eretici, VR, 1992, 10-11; Tita Popescu, Omul și... umbra
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288972_a_290301]
-
a început să-l citească pe Dickens), de la cele dintâi schițe și nuvele traduse în reviste până la tipărirea primului volum de proză scurtă, O noapte de Crăciun (1897), și până la versiunea integrală în românește a unui roman, David Copperfield (1929). Tălmăcirile sistematice de după 1944 sunt, de asemenea, menționate și analizate atent. Cel mai substanțial capitol al cărții este consacrat romanelor David Copperfield (tradus de Ioan Comșa), Martin Chuzzlewit (transpus de Mihnea Gheorghiu), Misterul lui Edwin Drood (tălmăcit de Neculai Popescu), Poveste
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290492_a_291821]
-
ed. bilingvă, București, 1998; Pururi iubirea, Târgu Jiu, 1998; Ascuns într-o lacrimă, București, 1999; Stele de mare sau Fals tratat de poezie, București, 2000; Mit și poezie, București, 2001; Curcubeu de vis și dor, București, 2001. Traduceri: Fascinația lirei (tălmăciri din lirica universală), București, 1993. Repere bibliografice: Aureliu Goci, „Solitarul citadin”, RL, 1972, 34; Mircea Iorgulescu, „Solitarul citadin”, LCF, 1972, 43; Dan Mutașcu, „Solitarul citadin”, TMS, 1972, 19; Constantin, A doua carte, 237-239; Ion Lotreanu, Caligrafii critice, București, 1977, 222-225
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289604_a_290933]
-
Zaharia Stancu, D. R. Popescu, V. Voiculescu, Nicuță Tănase (în germană). Scriitori maghiari din România au fost transpuși în germană (Kovács György, Sütő András, Papp Ferenc ș.a.). În germană a mai tradus, pentru Editura Kriterion, și din Jules Verne. Unele tălmăciri sunt însoțite de note, prefețe și comentarii. SCRIERI: Heinrich Mann. Omul și opera, București, 1966; Unde și interferențe, București, 1969; Cunoaștere poetică și mit în opera lui Lucian Blaga, București, 1970; Cioran, jadis et naguère, Paris, 1988; O viață-n
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289792_a_291121]
-
și opera, 1915) ș.a. Nu lipsesc, totuși, republicările: D. Bolintineanu (Cea din urmă noapte a lui Mihai Viteazul), I. L. Caragiale (Poveste), O. Goga (Clăcașii, Carmen), V. Cârlova (Ruinele Târgoviștii). Apar și traduceri din Alfred de Musset (Noapte de octombrie, în tălmăcirea lui H. G. Lecca), A. S. Pușkin (Cârpaciul, în mai vechea versiune a lui C. Negruzzi), Lenau (În primăvară, în traducerea lui St. O. Iosif). După 1920, calendarul cuprinde versuri de D. Nanu, Alfred Moșoiu, Nichifor Crainic, Ion Pillat, G. Murnu, Cincinat
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286021_a_287350]
-
semnează Coriolan Gheție, C.N. Negoiță. Cum era de așteptat, conform programului, sectorul traduceri este slab reprezentat. Se publică proza Fără nici un motiv a lui Giovanni Papini, în transpunerea lui Giuseppe Sabbarese, și poezia Zi de toamnă a lui Rilke, în tălmăcirea lui Aurel Cosmoiu. M.V.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288097_a_289426]
-
o scriere în proză, În flux, e prezent N. D. Cocea (sub pseudonimul Nelly). Nuvele mai dau D. Caselli, Alexandrina Mihăescu, N. Gr. Mihăescu-Nigrim, Gh. Becescu-Silvan, G. Russe-Admirescu, D. Nanu. Manuscrisul Varvarei Dobroselov de Dostoievski e tradus de D. Negreanu. Tălmăciri din Goethe, Herder, Lenau, Heine și Byron sunt semnate cu inițiale. D. Nanu transpune Ochii morților de Sully Prudhomme, iar Ion Minulescu, iscălind Mi, Nocturnă de Paul Bourget. R. Z.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290553_a_291882]
-
fantezia îi era destul de sărăcăcioasă, versurile, nu o dată fluide, ușor de memorat, i-au fost prețuite în Transilvania, ca și cele ale lui I. Al. Lapedatu. A tradus din Confesiunile Sf. Augustin, din Lessing (Nathan cel înțelept ș.a.), numeroase alte tălmăciri fragmentare circulând prin intermediul cărților lui de citire. SCRIERI: Sunete și resunete, Sibiu, 1862; Cuvântări funebrale și memoriale, Sibiu, 1889; Semințe din agrul lui Christos, I-III, Sibiu, 1898-1899; Frunze de laur, îngr. și pref. Ioan Baptist Boiu, Sibiu, 1904. Repere
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285797_a_287126]
-
libretelor unor opere și operete (Carmen de Georges Bizet, Gioconda de Amilcare Ponchielli, Andrea Chenier de Umberto Giordano, Clopotele din Corneville de R. Planquette) și a unor vodeviluri. În poezie, a tălmăcit din Berta Galeron de Calonne, Béranger, Schiller ș.a. Tălmăcirile sale sunt din franceză și italiană, germană și engleză, ceea ce denotă cultură. SCRIERI: Singurătate, Craiova, 1892; Din vravuri, București, 1894; Doine oltenești, Craiova, 1896; Lew, Craiova, 1899; Două cumetre, Craiova, 1899; Sonete, Craiova, 1904; Cântări, Craiova, f.a.; Salba de aur
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285960_a_287289]
-
e dintre aceștia: „Căutam/Cuvinte/în dragi dicționare...” („Studiu”) Caută în dicționare cei ce resimt insuficiența propriului lor vocabular, nesiguri de anumite sensuri, sau cei pe care cuvintele îi fac visători, sau cei ce vor să dea cea mai bună tălmăcire gîndurilor lor, cei atenți atît la esență, cît și la nuanțe. Monotonia lui Bacovia înseamnă profunzime, iar diversitatea lui Minulescu evanescență. Deși tot Bacovia se cuprinde întru-un singur volum, aș putea vorbi despre saga lecturilor mele din și despre
ÎN JURUL LUI BACOVIA by CONSTANTIN CALIN () [Corola-publishinghouse/Science/837_a_1765]
-
într-o cultură străină este urmărit, de obicei, începând cu traducerile textelor sale. Cazul de față impune acest dintâi popas cu atât mai mult cu cât autoarea Memoriilor lui Hadrian, cititoare în mai multe limbi vechi și moderne, a publicat tălmăciri franceze din feluriți poeți și prozatori. În zona aceasta, a transpunerilor din opera yourcenariană, e ușor de observat că preferințele au mers către volumele definitorii cele de ficțiune în proză, traduse în totalitate, cu excepția unicului text repudiat chiar de autoare
by George Rousseau [Corola-publishinghouse/Science/1102_a_2610]
-
care se mișcă în adâncuri, cu un ritm greu de observat la suprafață. În acest fel, cititorul este condus în zona caracteristicului, tocmai fiindcă și aici, în ceea ce nu atinge intensitatea marilor construcții, se pot observa tehnici și semnificații fundamentale. Tălmăcirile acestea în limba noastră sunt croite pe aceeași măsură, la fel de prețioase precum cele din textele antice ale aceluiași Petru Creția, de care aceste versiuni sunt mai puțin îndepărtate decât par: studiul introductiv al cărții de eseuri, de pildă, conține o
by George Rousseau [Corola-publishinghouse/Science/1102_a_2610]
-
Cantilli (Auroră și apus), Virgiliu N. Cișman, o proză de Petru Vulcan (Turbanul și împărăteasa, poveste din campania de la 1877), o anecdotă de Nicolae Țincu (Țiganul și marea), articole de Carol Scrob (Rolul poeziei în război) și de Smara, o tălmăcire de Radu D. Rosetti după François Coppeé (Veghea) și alta de N. Țincu după Paul Déroulède (Gazda bună) și Cugetări răzlețe. Izbucnirea la 16 iunie 1913 a celui de-al doilea război balcanic face să renască V.ț. sub forma
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290572_a_291901]
-
Gură de Aur. A lăsat o monografie asupra primului umanist de origine română, Nicolaus Olahus, a publicat Cronica inedită de la Blaj a protosinghelului Naum Râmniceanu. Cu Trei comedii (1922) din Ludwig Holberg, B. este primul nostru traducător din daneză. La tălmăcirea Utopiei lui Thomas Morus, apărută în 1958, a lucrat împreună cu fratele său, Elefterie Bezdechi. Versiunea românească din 1959 după Erasmus, Elogiul nebuniei, îi aparține. Traducerile lui B., antologiile pe care le-a alcătuit sunt însoțite de prefețe, adevărate studii prin
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285715_a_287044]
-
sprijinea pe o serie de procedee precum: inducția, deducția, analogiile. În esență, procedeele ar consta în interpretarea unor semne provocate prin experiment (auguratul sau ghicitul în bobi etc.) sau care survin în mod natural (visele sau profeția). Întregul efort de tălmăcire, de interpretare devine expresia unei cunoașteri deosebite a umanului și a socialului din partea prezicătorului. Specialistul în arta divinatorie știe să coreleze o serie de informații de natură magico-religioasă cu semnele concrete. În societățile antice, dar și mai târziu, acest personaj
by Cristina Gavriluţă [Corola-publishinghouse/Science/1065_a_2573]
-
apărute în „Etnograficeskoe obrozenie” (1896) și alături de comentariile pe marginea unor creații și credințe populare românești, prilejuite de culegerile lui S.Fl. Marian și G. Dem. Teodorescu, I. a oferit cititorilor ruși o reprezentativă culegere de basme, într-o îngrijită tălmăcire, Skazocinâe sokrovișcea zabâtogo ugolka. Sobranie rumânskih skazok i leghend (1902), contribuind astfel la difuzarea și în Răsăritul Europei a bogatului fond de creații în proză ale poporului român. SCRIERI: Grigorii Țamblak. Ocerk ego jizni, administrativnoi i knijnoi deiatelnosti, Sankt Petersburg
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287493_a_288822]
-
în limba română. El însuși traduce, în același an, o povestire moralizatoare a lui Chr. von Schmid, Istoria tânărului Enric de Aizenfels sau Modul cum învață un copil răpit din leagăn de către tâlhari a cunoaște pe Dumnezeu. Au urmat numeroase tălmăciri publicate în „Albina românească” timp de aproape opt ani și, câteodată, și în „Icoana lumei”. C. se îndreaptă cu precădere către scriitori obscuri ori mediocri, pe care nu totdeauna îi menționează. Rareori alege câte un nume ca Al. Dumas ori
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286316_a_287645]
-
la pământ, le-a pupat tălpile în semn de profund respect și i-a ținut într-o benchetuială 6 zile după care cucernicii înțelepți s-au pus pe treabă pe o insulă și în 72 de zile au dat gata tălmăcirea. Aici plăsmuitorul a stîlcit-o prea rău! Închinători la templul din Ierusalim și deci mari iubitori ai lui Iahwe erau doar triburile ivrite din Iudeea care reprezentau mai puțin de o pătrime din întreaga populație a Palestinei, cei din Samaria, Galileea
ADEV?RURI ASCUNSE by CONSTANTIN OLARIU [Corola-publishinghouse/Science/83086_a_84411]
-
Sfintele Scripturi dar niciodată de Septuaginta fiindcă încă nu se clocise mișelia. Nu ține basmul întunecaților, trăsni-v-ar! Grecii iudeo-creștini cînd și-au tradus Tora pentru nevoile cultice au numit-o, după limba lor Pentateuh(cele cinci scrieri), iar tălmăcirea pentru gustul latinilor s-a numit Vulgata. Întunecaților, vedeți că iarăși v-am găbjit cu pretinsele voastre revelații și profeții drăcești, lucrînd de zor la marea conspirație a fariseilor turbați și de Satana ajutați ca mari iubiți și apropiați! În
ADEV?RURI ASCUNSE by CONSTANTIN OLARIU [Corola-publishinghouse/Science/83086_a_84411]
-
otrăvurile sataniștilor mozaici. Ptolomeu l - spun scrierile anticilor - a avut un vis unde o divinitate îl sfătuia să caute în Pont statuia unui zeu și să o aducă în Alexandria pentru că îl va binecuvînta cu mare no-roc. Astfel pricepuții în tălmăcirea viselor au plecat în Pont, adică țărmurii de sud ai Mării Negre, să caute statuia cu pricina și găsind-o pe cea a zeului local Min din Sinope, capitala tracilor bitini, ce reprezenta un stîlp de piatră foarte înalt avînd la
ADEV?RURI ASCUNSE by CONSTANTIN OLARIU [Corola-publishinghouse/Science/83086_a_84411]
-
-i treacă la schisma lui pe ivriții ce locuiau printre Neamuri? Faptul că nu pomenește de Septuaginta, deși el era vorbitor de greacă și de romană iar textele se spune că le-a scris în greacă, arată că născocitorii pretinsei tălmăciri se țineau nu-mai de ,,basme evreiești”. Numele lucrării Septuaginta nu apare menționată vreodată nici în scrierile din secolele ll-lll ale autorilor Irineu, Hegesip, Hipolit, Tertulian, Clement, ceea ce dovedește că pretinsa traducere a rabinilor făcută la cererea lui Ptolomeu a fost
ADEV?RURI ASCUNSE by CONSTANTIN OLARIU [Corola-publishinghouse/Science/83086_a_84411]