4,413 matches
-
să-l considere cel mai mare poet în proză de la noi. În logica acestor constatări, la polul opus, se plasează Camil Petrescu. Condiția sa de orfan îl va converti mai târziu într-un scriitor care evită sistematic descrierile de natură. Tentația de a-și proteja și înfrumuseța opera prin natură este inexistentă fiindcă el însuși, copil fiind, nu a beneficiat de aceste stări de beatitudine, simțindu-se, dimpotrivă, copleșit și agresat de tot ceea ce îl înconjoară. Restrângând raționamentul doar la repudierea
[Corola-publishinghouse/Science/1457_a_2755]
-
o măsură de licoare cu parfum de prune pe care ea o aprecia și o degusta cam des, fiind mai tot timpul cu nasul roșu, ofertă pe care eu o refuzam. Eram prea tânăr pentru a mă deda la asemenea tentații. În această zonă, toată lumea purta greutățile pe cap, inclusiv găleata cu apă, așezate pe un colac, numit comănac, confecționat din cârpe, destul de gros și moale, pentru a asigura stabilitate obiectelor purtate și pentru a atenua durerea provocată de presiunea ce
Lumina Educaţiei by Vasile Fetescu () [Corola-publishinghouse/Science/1635_a_3037]
-
profesional și prestigiul de educator sunt în pericol de a-i fi compromise. Se poate afirma că parcursul profesional al unui debutant depinde de nivelul de aspirații al colectivului în care își face ucenicia, de capacitatea lui de a rezista tentațiilor spre vicii, de idealul profesional și de viață pe care și le-a stabilit. Tânărul învățător sau profesor nu trebuie să uite că este educator nu numai al copiilor care îi sunt încredințați, ci și al părinților acestora, precum și al
Lumina Educaţiei by Vasile Fetescu () [Corola-publishinghouse/Science/1635_a_3037]
-
spus: un soț este acceptabil dacă nu este bețiv și nu este bădăran. Aproape toate celelalte defecte pot fi tolerate sau corectate. La unele persoane tinere sau chiar mature caracterul nu este bine conturat și stabilizat. Pentru acestea apariția unei tentații puternice poate zdruncina edificiul șubred. S-a observat că unele dregătorii și situații favorizează deformarea caracterului, contribuie la distrugerea temeliei demnității personale, cum este definit caracterul de La Rochefoucauld. Se mai spune că omul își dezvăluie caracterul când este pus în
Lumina Educaţiei by Vasile Fetescu () [Corola-publishinghouse/Science/1635_a_3037]
-
ocrotirea bunurilor care alcătuiesc condițiile materiale ale activităților școlare: manuale, mobilier, aparatură modernă, materiale didactice tradiționale, scule și aparatură de atelier și laborator, instalațiile electrice, sanitare, termice etc. În înțeles mai larg, econom înseamnă om chibzuit, calculat, cumpătat, rezistent la tentații, realist, cu simțul măsurii. Cuvântului econom i se atribuie însă și unele sensuri peiorative: zgârcit, avar, zgârie brânză, Hagi Tudose etc. Educația pentru formarea însușirii de a fi econom trebuie să înceapă din copilăria timpurie prin cultivarea grijii pentru păstrarea
Lumina Educaţiei by Vasile Fetescu () [Corola-publishinghouse/Science/1635_a_3037]
-
demers intelectual sau fizic stau cele trei faze constitutive ale procesului voluntar: orientarea spre scop, mobilizarea energiilor necesare pentru înlăturarea obstacolelor, declanșarea și susținerea acțiunii printr-un efort continuu. Incapacitatea omului (tânăr sau matur) de a-și înfrâna atracția spre tentații, îl împinge, în cele din urmă, spre viciu (fumat, consum de alcool, de droguri, spre lene, abuzuri și practici sexuale aberante etc.). Simpla dorință de a le abandona, după ce viciile s-au instalat și înrădăcinat, nu este operantă în absența
Lumina Educaţiei by Vasile Fetescu () [Corola-publishinghouse/Science/1635_a_3037]
-
activități practice, a unor performanțe deosebite în plan teoretic sau practic, toate acestea sunt rodul autoinstruirii, al autoperfecționării, într-un cuvânt al autoeducației. Tot autoeducație înseamnă și dacă facem eforturi să ne stăpânim impulsurile, să ne înfrânăm dorințele, să rezistăm tentațiilor, dacă perseverăm în atingerea unor țeluri nobile, dacă ne înăbușim înclinațiile spre comoditate și compromisuri. Viața cu solicitările, plăcerile, bucuriile și capcanele ei reprezintă un permanent și solicitant exercițiu de autoeducație. Numai cei ce învață din experiența proprie și a
Lumina Educaţiei by Vasile Fetescu () [Corola-publishinghouse/Science/1635_a_3037]
-
buni, și alții, neapărat răi. Patria-mamă are solicitudinea unei ocrotitoare, își iubește fiii și evită asumarea rolului de părinte-șef sau de ghid care acordă autonomie. Fiii patriei, bine socializați, rămân mereu copiii sau adolescenții dependenți de autoritatea mamei binefăcătoare. Tentația simplicității, etichetă și simbol al purității, dar ascunzând, de fapt, uniformitatea și opoziția față de elitism, alimentează agresivitatea față de cei care sunt altfel, complicați și netransparenți. Cei educați în respectul acestor valori au o „conștiință” înaltă, acceptând ordinea socială existentă, regimul
[Corola-publishinghouse/Science/2369_a_3694]
-
cu autoritatea. Se mai adaugă impulsul de a devaloriza victima, de a-i refuza calități umane, de a justifica acțiunile punitive contra celor ce sunt altfel. Controlul politic, scrie Milgram, se traduce uneori prin incitarea la acțiune distructivă. Puțini rezistă tentației; doar unii își găsesc resurse morale de a traduce valorile în care cred în acte de nesupunere la autoritate. Aceasta îi acaparează, îi învăluie, îi dirijează, le creează dependențe și deprinderi de acțiune conform cerințelor. Individul se abandonează, devine un
[Corola-publishinghouse/Science/2369_a_3694]
-
regulile unui comportament adecvat și nu obținerea unui comportament sub amenințarea pedepsei. Părinții trebuie să aibă capacitatea de a-și analiza comportamentele și atitudinile lor nerezonabile și a nu le impune fără discernământ copilului. De asemenea, ei trebuie să reziste tentației de a face uz de forță pentru a impune cu brutalitate anumite reguli copilului și de a-l umili dacă acesta se opune dorinței lor. Metoda optimă de disciplinare constă în încurajarea comportamentelor pozitive, cooperarea cu copilul, promovarea acelor comportamente
Arta de a fi părinte by Dana Smerea () [Corola-publishinghouse/Science/290_a_1399]
-
se încadrează într-o economie capitalistă globală și de modul în care efectele proceselor industriale locale asupra mediului pot deveni rapid probleme globale. (Tomlinson, 2002, p. 21) Dincolo de orice tentativă de capturare într-o definiție (ne vom feri de această tentație!), globalizarea este un proces care a cuprins toate domeniile vieții sociale, economice și culturale. Fără intenția unei teorii sau a unui (alt) model explicativ-predictiv al dinamicii lumii contemporane, globalizarea este realitatea însăși, modul de a fi al timpului prezent, una
[Corola-publishinghouse/Science/2333_a_3658]
-
definiție care consideră că disciplinele constau într-o bogată colecție de teorii, fapte și descoperiri considerate acceptabile într-o comunitate academică determinată la un moment dat. În acest context, este necesară precizarea relației dintre procesul cercetării științifice și formarea disciplinei. Tentația primei aproximări este probabil aceea de a propune o relație de tip cauză/efect între evoluția cercetării într-un domeniu și formarea (evoluția formei) disciplinei asociate. Această viziune, deși se poate verifica frecvent, rămâne unilaterală și simplistă. T. Lenoir (1993
[Corola-publishinghouse/Science/2333_a_3658]
-
demonicului și al spaimei de eroare: „Poate că sunt singurul dintre prietenii tăi care să înțeleagă accesele tale de furie, dorința de suprimare a continuității vieții, pasiunea unei rupturi. Mi-e frică uneori ca toată tortura să șnuț fie o tentație satanică, o demonie subterană; înțeleg prea bine îngerii și mi-e teamă să nu fie căderea care mă apropie de ei”. Peste ani, când eroismul a devenit o amintire și căderea un fapt, previziunea pare să se fi împlinit. De
[Corola-publishinghouse/Science/1920_a_3245]
-
splendorii, cugetul e o ineleganță” (637). Ce-i drept, o spune într-o scrisoare către Mircea Zaprațan, unul dintre acele genii anonime de care se lasă inspirat. Continuă: „În condițiile fericirii intră, în primul rând, marea și femeia. Apoi nihilismul”. Tentația anonimatului, ca fugă de istorie și ca instrument al fericirii, este la Cioran semnul tutelar al adevărului. Dacă la începuturi Cioran trăia din frenezia cu care voia să construiască în istorie (de nu cumva chiar istoria), acum el e adânc
[Corola-publishinghouse/Science/1920_a_3245]
-
mărturisește, fără urmă de pudoare, că privește „cu nespus dor această străduță pustie, pe care tare mi-ar plăcea să mă plimb în clipa asta!” (13 iunie 1979 Ă 366). De fapt, înțelege că goana după gloria de la Paris, adică tentația centrului, a fost o cale greșită Ă și nu-i rămâne decât utopia de a-și petrece „ultimii ani într-un loc ca al Barcienilor” (idem). Ceea ce încearcă să instituie Cioran este, recuperator, o morfologie a marginii, cu avantajele ei
[Corola-publishinghouse/Science/1920_a_3245]
-
exiști mai puțin pentru ceilalți, cu atât ești mai real în profunzime” (II, 164-165). În Grădina Luxembourg, prea multă lume îi readuce în minte ideea sinuciderii. Își reproșează: „Nu știu de ce-o mai lungesc în mijlocul acestei gloate. // Din nou, tentația deșertului” (II, 43). În realitate, fără ceilalți, Cioran n-ar mai fi avut pe cine să incrimineze de vidul în care viețuiește. Pur și simplu, ceilalți Ă ca și celălalt, de altfel Ă îi dau lui Cioran un sens. Într-
[Corola-publishinghouse/Science/1920_a_3245]
-
potrivește. I s-ar potrivi mai degrabă reversul ei, indiferența, dar iată-l pe Cioran răzvrătit împotriva propriului sine: „Nu sunt nici indiferent, nici detașat Ă sunt abulic Ă iar abulia nu e detașare” (I, 100). Abulic pentru că ezită între tentația gloriei și extazul anonimatului. Or, gloria se dovedește deșartă, iar anonimatul, dureros. Cum în jurul său vede doar inși care caută gloria sau, ține să precizeze, „cel puțin renumele”, Cioran comentează: „Pasiune dezgustătoare și totuși de înțeles, ba chiar inevitabilă” (I
[Corola-publishinghouse/Science/1920_a_3245]
-
a se observa efectele. Cercetătorul se mulțumește să înregistreze fenomene pe care le va pune ulterior în relație. Exemplu: se măsoară, cu ajutorul chestionarului, stilul ierarhic al responsabilului și nivelul de producție al unui grup de muncă. Ar putea apărea atunci tentația de a crede că stilul determină performanța. Or, nu se poate susține existența unei asemenea relații de cauzalitate; condiția prealabilă a cauzalității este că o cauză precede efectul. Această condiție nu este îndeplinită în operațiunile de măsurare descrise mai sus
Psihologia socială a organizaţiilor by Claude Louche [Corola-publishinghouse/Science/879_a_2387]
-
Circe, București, 1974; Plaiuri, București, 1974; Sarea nesomnului, București, 1975; Păcatul fluviului, I, București, 1975; Rosturile străjii, București, 1976; Mugurii vederii, București, 1977; Rânduirea porților, București, 1978; Osiile cuprinderii, București, 1980; Bobuleț mereu drumeț, București, 1981; Țărmul fugar, București, 1982; Tentația cheilor, București, 1985; Drumul spre zori, București, 1988; Beatificarea viesparelor, București, 1995; Psalmii învierii noastre, București, 1999. Repere bibliografice: Teodor Vârgolici, „De-o vârstă cu țara”, VR, 1961, 3; Eugen Agrigoroaiei, „Inima și timpul”, IL, 1963, 3; Laurențiu Bourceanu, Un
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287320_a_288649]
-
în câmpul literaturii”, duc o viață boemă. Interesant construit, romanul conține trei intervenții ale autorului, care „reevaluează cu privire critică” traiectoria personajelor de-a lungul întregii narațiuni, vrând de fapt să surprindă „ispitele” apărute în calea unui scriitor în formare, tentațiile care vor să-l abată de la adevărata sa menire. Mai reflexiv, romanul Dragoste la lumina zilei (1989) este un pretext de a studia atât relațiile complexe dintre oameni, cât și unele evenimente istorice. Subiectul pornește de la dorința de „reamintire”, de
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287260_a_288589]
-
14. Aștilean Mihai Pictor Localitatea: Cluj Studii: Tipograf Bibliografie și reprezentare grafică: Artă plastică de amatori, Consiliul Culturi și Educației Socialiste, Întreprinderea poligrafica „București-Noi”, București, 1971; Arta plastică de amatori, Ed. Meridiane, București, 1980. B Babeț Gheorghe 1950 Pictor „Leit-motiv tentației de a îmbogăți imaginea cu un aspect aparent luxuriant, nu înseamnă că eu vreau să creez ce în aparență nu a creat Dumnezeu. Pentru că aceste plante, flori, etc. există, dar noi în graba noastră nu le observăm și le călcăm
50 de ani de artă naivă în România : enciclopedie by Costel Iftinchi () [Corola-publishinghouse/Science/759_a_1584]
-
auzea discutându-se în atelier. Am luat-o de la capăt: punct și linie ... lucru cel mai greu a fost să-l mențin cu orice preț în lumea lui. Lucrând în atelier cu ceilalți colegi, dar care făceau cu totul altceva, tentațiile îl chinuiau continuu.”( Prof. Ion Popdan) Vasile Ionici Șezătoare Desen în tuș, 1976 „Ionici a reținut doar ceea ce i se potrivea, raportul dintre adevărul știut de el și virtuțile al ductului grafic. O lecție la care a ajuns implicit Ionici
50 de ani de artă naivă în România : enciclopedie by Costel Iftinchi () [Corola-publishinghouse/Science/759_a_1584]
-
țărani, Ed. Sport - Turism, București 1983, pag. 260; Albumul L’art naïf de Natalia Brodskaya, Ed. Parkstone, New York, 2000, pag. 150. „Toader Turda, nepot al lui Stan Pătraș, se arată mai aproape de modelul maestrului. Cu toate acestea, ochiul atent descoperă tentația unor clarificări ale raporturilor dintre text și imagine și intenția de a prelucra mai nuanțat și mai armonic suprafețele de culoare.”( Vasile Savonea - Arta naivă în România, Ed. Meridiane, București, 1980, pag.20) Țigla Erwin Alexandru 1988 Pictor, sculptor Născut
50 de ani de artă naivă în România : enciclopedie by Costel Iftinchi () [Corola-publishinghouse/Science/759_a_1584]
-
găsiseră, măcar platonic, acești țapi ispășitori. Înciudarea lor nu era, desigur, cu totul lipsită de îndreptățire, dar ea exprimă mai cu seamă antipatia unui anumit soi de oameni față de „intelectuali” în genere și în special față de „filozofi”. N-am rezistat tentației, într-o discuție asupra inocenței sau vinovăției lui Rousseau, să amintesc faimosul dicton, dar n-aș vrea să fiu rău înțeles. Câtuși de puțin nu vreau să insinuez, nici măcar ca o „fentă”, că preopinentul meu Al. Ivasiuc, care-l ține
[Corola-publishinghouse/Science/2234_a_3559]
-
mai ales în condițiile în care, pe termen lung, acesta ar putea deveni mai degrabă un telecentre decât un telecottage (vezi mai jos). Unele tensiuni în comunitate, divergențe între agenda publică locală, cea a t. și cea a administrației locale, tentația compradorismului, tensiuni sau simple suspiciuni privind existența unor tensiuni între aspectele comunitare (t. în slujba comunității) și cele comerciale (t. ca serviciu pe care membri ai comunității îl cumpără de la furnizorul său) pot genera sau contribui chiar la eșecul t
[Corola-publishinghouse/Science/1956_a_3281]