1,330 matches
-
simplaprezență a naturii. Aceasta nu se mai lasă văzută doar ca viață elementară și peisaj captivant, ci drept ceea ce pune viața omenească la încercare. De această dată, diferența ei se naște din însăși acea indiferență ce poate să devină gravă, terifiantă. Este o indiferență care neliniștește, amenințătoare. În fața ei, ne asigură filozoful german, te întâmpină simpla lipsă de sens. Și, deo potrivă, ceea ce se opune cu violență posibilității sensului, absurdul însuși. Astfel întâlnită, natura ne apare absurdă în ea însăși, simplă
Privind altfel lumea celor absurde by Ștefan Afloroaei () [Corola-publishinghouse/Imaginative/593_a_1017]
-
cu greu auzul omenesc: vocea nepotrivită sau falsă, exprimarea brută, grosolană sau primitivă. Însă semnificațiile termenului sau extins către alte zone ale celor omenești și neo menești. Unele sunt de o ambiguitate aparte, ca atunci când e vorba de ceva nebunesc, terifiant. Altele, grație modului în care apar, tind să se elibereze de orice accepțiune comună: incomprehensibil, straniu. Conduc uneori dincolo de ceea ce apare cu sens și fără sens, ca atunci când privesc ceva realmente paradoxal. La limită, termenul poate semnifica prezența unui mister
Privind altfel lumea celor absurde by Ștefan Afloroaei () [Corola-publishinghouse/Imaginative/593_a_1017]
-
definitiv. Este întradevăr oarbă, căci lovește cumplit. Este de nevăzut, încât atunci când se face simțită vine din întuneric. Nu știe nimeni cui folosește, nici măcar cei care îndrăznesc să spună că o fac. Non sensul ei poate să apară dea dreptul terifiant. De aceea, este preferabil pentru un astfel de om să nu întâlnească legea ca atare. Stând cât mai departe de puterea ei, neștiut și simplu, caută săși ducă viața așa cum crede el că se cuvine. Doar că omul simplu despre
Privind altfel lumea celor absurde by Ștefan Afloroaei () [Corola-publishinghouse/Imaginative/593_a_1017]
-
să aștepte până i se va îngădui să intre“). Cititorul ar avea destule motive să lase în urmă interpretările care pun în relație soarta acestui om cu întâmplările întunecate ale vieții. Sau cu prezența unui sistem politic și juridic obscur, terifiant. Eventual cu ceea ce comportă irațional existența însăși. Desigur, te poți gândi și la așa ceva, oricine a întâlnit la un moment dat opacitatea masivă a legii, mecanismul ei cinic, puterea ei monstruoasă. Nu e de mirare atunci că în interpretarea acestei
Privind altfel lumea celor absurde by Ștefan Afloroaei () [Corola-publishinghouse/Imaginative/593_a_1017]
-
înseamnă să spui vorbe liniștitoare sau să îți ațintești privirea asupra unui glob de cristal. Mă refer la abordarea unei perspective fundamentate și informate asupra viitorului care ne așteaptă, și bine și rău, și înfricoșător și sublim, și frumos și terifiant - pentru a identifica, alege și analiza inovațiile și tendințele care ne vor modela viitorul. În general folosesc o varietate de instrumente pentru a trasa viitorul, de la cercetări de piață și modele de computere, până la inteligența umană. Procedând astfel, am dezvoltat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2287_a_3612]
-
pe măsură, sau mai bun. În literatură însă e puțin altfel. Puțin mai mult! Iar seri ca aceasta, cînd sufletul îți este zguduit și-ți sînt cristalizate idei ce zăceau amorfe în adîncul ființei, sînt necesare imperios necesare! unui creator. Terifiant acel indian captiv, care dialoghează tot timpul în gînd cu tatăl său! Poate cea mai bună parte a piesei, care depășește întîmplarea și trimite spre un mit: mitul tatălui. Și iarăși, Mihai își amintește de vorbele prietenului său, scriitorul ieșean
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
alimentara din Cartierul de Nord... Corpul din stînga: scriitorii ruși, cutreierînd Europa, revenind încărcați de Artă. Românii pașoptiști, reîntorși în Patrie să smulgă țara din mîinile unui veac fanariot. În dreapta, dramaturgia nordică și americană. Alături, tinerii furioși englezi. Acel strigăt terifiant: "E scris cu flăcări lungi de un kilometru" al lui Jimmy Porter din Privește înapoi cu mînie, piesa care, odată vizionată, l-a făcut pe Mihai să exclame: așa ar trebui să scriu! Și muzica! Sutele de discuri, atît cît
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
metodă. În ecorșaj. În jupuirea vieții de iluzie, care e epiderma ei. Într-un film al lui Kubrick, un bărbat străbate, în vis, un coridor nesfârșit ale cărui camere, pustii, au ușile larg deschise. Succesiunea monotonă a camerelor nepopulate și terifiante se întrerupe pe neașteptate. În mijlocul unei camere, cu fața întoarsă către ușă, se află, în splendoarea goliciunii ei, o femeie care îi face semn bărbatului să intre. Acesta se apropie și o ia în brațe. Aparatul se rotește apoi încet
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
cea mai la îndemînă, adică prin poarta care ești tu însuți. Cărțile sânt foarte proaste conducătoare de idei și inteligență. Altminteri cum de ajung evidențele atât de greu în mintea oamenilor? 30 mai Am trăit, cu comunismul, împlinirea celei mai terifiante utopii negre la scară planetară. Nimeni n-ar fi crezut, înainte de a simți lucrul pe pielea lui, că așa ceva poate să intre în ordinea realității, să se instaleze acolo și să devină istorie. De fapt, istoria se drogase. Se întîmplă
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
pentru că în nici o situație reală un om nu se poate afla singur față în față cu toate fiarele lumii. Muzeul realiza prin sinteză o imagine ― "lumea naturală" ― care nu-și avea corespondentul real nicăieri. Ceea ce se obținea era remarcabil și terifiant: singurătatea mea de om proiectată pe fundalul lumii animale. Dar traversarea unei galerii de tablouri și statui? Mi-am imaginat paznicii scoțîndu-i afară pe ultimii întîrziați și Închizând muzeul. Ce aș fi simțit rămânând acolo? Tablourile atârnate pe pereți ar
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
au adus la ora zece, Marcus s-a ridicat și s-a prefăcut că se întinde. —E timpul să plec. Ashling a simțit că i se strânge stomacul de frică. Marcus rămânea mereu peste noapte. O nouă serie de gânduri terifiante s-a deschis: poate că asta nu era doar o ceartă, poate era Sfârșitul. În timp ce îl privea pe Marcus, care se grăbea să plece, s-a trezit recalculându-și posibilitățile. Poate că ar putea schimba vizita în Cork. Ce mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
în regulă ?”. Că mulți români, de toate vârstele, și-au exprimat indignarea față de această nouă „perspectivă”, ce se deschide societății românești în plin proces de modernizare, era normal. Dar rămânem muți, ca la no comment, în fața unei realități, pentru mine, terifiante: această idee, transformată în proiect legislativ, s-a născut în mințile luminate ale unor „vajnici apărători” ai școlii românești și ai calității procesului educativ, întru devenirea europeană a tinerelor generații, posesoare de diplome recunoscute în lume. Acești oameni minunați, unii
Cuvântul - dinspre şi pentru oameni... : declaraţii politice, texte de presă, discursuri, interviuri, corespondenţă by Sanda-Maria ARDELEANU () [Corola-publishinghouse/Journalistic/100953_a_102245]
-
logică, nici de convingerea logică, ci de dezgust. Mi-e imposibil să-mi duc mai departe această viață care ia asemenea forme ciudate, jignitoare pentru mine. Această vedenie m-a înjosit. N-am puterea necesară ca să mă supun unei forțe terifiante ce ia forma unei tarantule. Și numai după ce, în amurg, am resimțit, în sfârșit, momentul definitiv de hotărâre deplină, m-am simțit mai ușurat. Acesta n-a fost decât primul moment; pentru celălalt moment am plecat la Pavlovsk, dar despre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
exilați din start În satele și comunele țării, indiferent de valoarea ori pregătirea lor. Orașele excelentei sociale rămâneau Închise (interzise chiar) cavalerilor unei cauze pierdute, prea „inadaptați” profesional pentru cinetica universului proletar. Și totuși, complet ilogic, viitorii angliști se supuneau terifiantului concurs menționat. Un segment semnificativ al populației se opunea astfel, În fiecare vară (când avea loc admiterea), aparent absurd, politicii oficiale, manifestând interes pentru o limbă „moartă” (pe teritoriul României, desigur). Destinul Îmi 5 era pecetluit. Urma să devin un
Mălin: vestitorul revoluției by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1671_a_3104]
-
unul din ei laureat al Premiului Nobel, miniștri, scriitori, pictori, artiști lirici, academicieni, ctitori de instituții, universitari celebri, supraviețuitori ai Fenomenului Pitești etc. - Părinții mei, Niculina și Ghiță Tăcu oameni de o ținută morală ireproșabila, au fost mistuiți de mașinăria terifiantă a Circularei ultrasecrete NKVD/ 1947.003 Moscova/ 2.6. ĂĂ/CC 113, poziția 40 cu indicații inflexibile: „Vor fi luate În atenție persoanele cu influență În societate. Trebuie izolate, compromise, exterminate lent, sau făcute victime ale morții că din Întâmplare
Mălin: vestitorul revoluției by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1671_a_3104]
-
este infim de mică față de ceea ce a cerut clientul meu la Început”, a comentat soluția magistraților cel care l-a reprezentat În instanță pe disident, avocatul Cristian Nechita. Cu toate că nu banii Îl vor face pe fostul disident să uite anii terifianți prin care a trecut, apărătorul sau a insistat să puncteze că vor ataca soluția instanței de fond cu apel. „Vom ataca decizia Tribunalului pe toate căile posibile chiar și ajungând până la Strasbourg”, a adăugat Cristian Nechita. Închisoare pentru că a refuzat
Mălin: vestitorul revoluției by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1671_a_3104]
-
de Drusus... Gladiatorii se încolonează în perechi și pornesc: secutorii cu rețiarii, tracii cu murmillonii. La sfârșit, dimacherii acompaniați de veliți și cei doi andabați. După ei, două grupe mixte vor încheia spectacolul cu o încăierare intensă, de o concizie terifiantă, idee născută în creierul dereglat al lui Drusus, un adevărat măcel ce se va termina într-un ritm înfricoșător în doar câteva ore. Rufus dă să li se alăture, când Vittelius îl apucă de mână: Rămâi aici, șoptește. Instructorul cască
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
din cînd În cînd. Dinspre camerele de sus nu s-a auzit nici un sunet pînă cînd, la ora zece și ceva, ușa Juliei s-a deschis și ea a coborît Încet la bucătărie. Helen Îi urmări mișcările cu o exactitate terifiantă: o auzi cum se duce spre bucătărie și apoi spre dormitor, și Înapoi, o văzu cum coboară la toaletă, cum se duce În baie, se spală, o văzu urcînd din nou În dormitor, stingînd lumina În spate, o auzi cum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2284_a_3609]
-
cu ea, dar se agăța de brațul ei. „Ce-i asta?“ Întrebă ea. „Zgomotul ăsta?“ „Dar nu știi?“ răspunse persoana. „E Alarma pentru Taur.“ „Taur?“ Întrebă ea. „Taurul german,“ spuse vocea. Înțelese brusc că „taur“ era o armă nouă și terifiantă. Se Întoarse Înspăimîntată, dar În direcția greșită, sau nu așa cum trebuia. „Uite-o“, zise vocea Îngrozită - și Încercă să se Întoarcă iar, dar fu lovită În stomac și Își dădu seama că fusese străpunsă prin Întuneric de cornul terifiantului taur
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2284_a_3609]
-
și terifiantă. Se Întoarse Înspăimîntată, dar În direcția greșită, sau nu așa cum trebuia. „Uite-o“, zise vocea Îngrozită - și Încercă să se Întoarcă iar, dar fu lovită În stomac și Își dădu seama că fusese străpunsă prin Întuneric de cornul terifiantului taur german. Își Întinse mîinile și-l pipăi: era neted, tare și rece; simți chiar locul unde-i intrase În stomac și știu că, dacă și-ar pune mîinile la spate, i-ar putea atinge vîrful ieșindu-i pe-acolo
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2284_a_3609]
-
obsedat de cum a pus piciorul în Franța. Este străin aici. Chiar ca Jonathan este străin aici. Și dincolo de țara asta este o alta, și o altă capitală cu galerii și biblioteci și bulevarde, cu clădiri și încăperi mari. Este vertiginos, terifiant. Lucrurile evoluează spre rău. Profesorul se îndreaptă spre saloanele egiptene. Gittens o conduce pe Star spre nuduri. Se pare că oricare din cele expuse este bun. O așază în fața Venusurilor, a fetelor din harem, nimfele căzând din ceruri clasic, ca
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
nici că vor descoperi seringa de la Lanham. Și nici că fetița sau altcineva va fi mâncat batonul de ciocolată. Numai că Rhyme și oamenii săi erau atât de buni, încât presupusese că există șanse ca ei să ajungă la concluzia terifiantă că era vorba despre o altă tentativă la adresa vieții procurorului și familiei acestuia. Apoi vor afla că nu era niciun fel de otravă în ciocolată. Ce să creadă din toate astea? Să existe oare alte dulciuri otrăvite? Sau era vorba
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2103_a_3428]
-
o colecție impresionantă de instrumente și unelte ale iluzionistului. Evident, măștile, mâinile false și prelungirile din latex dădeau un aer înfricoșător locului Dar Rhyme detectă în adâncul criminalului singurătatea, la vederea acestor obiecte depozitate aici pentru a servi scopurilor sale terifiante, în loc să fie folosite pentru scopul lor original, acela de a lua parte la un spectacol care să încânte mii de oameni. - Cum? șopti Magicianul. Rhyme îi observă privirea uimită. Era și o doză de neîncredere. Criminalistul savură senzația. Orice vânător
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2103_a_3428]
-
un fleac, un sport, o temă de simpozioane. Cine intră, cine rezistă, cine obține rezultate în orice domeniu concurențial, atunci când se deconectează o face mai repede, mai bine și complet scufundat în - cum să le spun? evenimente multi-media? capsule spațio-temporale terifiante? Filme „de groază“, jocuri de PC ori consolă, parcuri de distracție „tematice“, excursii organizate după un traseu și-un scenariu atent figurate, tot ce poate mima „realitatea“, dar una șocantă pe care din păcate deseori o vedem la televizor, despre
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2194_a_3519]
-
mai uită o dată la VTT. Și urlă când descoperi o umbră, exact în spatele ei. Sări înapoi, se lovi tare de zidul în care era încastrat panoul de comandă și constată că figura, deși surprinzătoare și foarte urâtă, nu avea nimic terifiant. Wierzbewski era vinovatul. ― Te-am speriat? Ea se străduia să-și recapete suflul. ― Doamne, Wierzbowski! Dacă vrei să mă omori, fă-o cu o pușcă. ― Regret. (infanteristul arătă cu capul spre coridorul întunecat de dincolo de ușa deschisă.) Hicks m-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85118_a_85905]