9,812 matches
-
minciunii, vulturi cu aripi de argint se reped în pulpele tale, chircite a-trebare, mormane de oase rotunjesc genunchiul întors în țărână, în blestemele timpului, peste pietre și vânăt acerb, pe coroană de os, cu lăcomie de gâde rupi aripi și tremuri, sălbaticule june, eroare-n morminte, un câine va pieri din gheară de câine! Votul de poveste dintr-o urbe din povești *se întâmplă pe o planetă îndepărtată unde toți deținătorii de certificat de naștere, gândesc!* Acolo, fiecare urnă are formă
MEDALION MARIN SORESCU (29.02.1936-08.12.1996) de MARINELA PREOTEASA în ediţia nr. 1521 din 01 martie 2015 by http://confluente.ro/marinela_preoteasa_1425226237.html [Corola-blog/BlogPost/367425_a_368754]
-
întrerupt la fel de neașteptat precum începuse. O voce, nu se știe de unde, i-a poruncit: „Oprește-te, omule!” Nevăzătorul s-a speriat A făcut un pas sau doi înapoi și a rămas pe loc, ca încremenit. Mâna cu bastonul rămăsese întinsă, tremurând. În acea clipă a simțit că i se smulge bastonul de o forță nevăzută. A auzit un pocnet sec și atât. Viziuni și gânduri s-au întrerupt. A avut senzația că intră într-un întuneric de nepătruns, rece, dens ca
NEVĂZĂTOR de MARIAN MALCIU în ediţia nr. 1118 din 22 ianuarie 2014 by http://confluente.ro/Nevazator_marian_malciu_1390414678.html [Corola-blog/BlogPost/347536_a_348865]
-
decât a noastră și prezintă mai multă violență și delir.” O “mușcătură delicată” te poate duce la extaz. Te trezești din somn deodată de sărutu-i fermecat, o mângâiere ce te poartă spre adevărata încântare a colierului medieval. În brațele iubitei, tremurând, săruți... Trebuie să deguști totul până la final, cu senzualitate și iubire. Trebuie să simți magia pe creștet, ochi, buze, piept... Când pui capul pe pieptul iubitei să îi numeri bătăile cu un sărut cu patimă, ca o relaxare activă!... Un
SĂRUTUL [AVATARURI ALE ARTEI AMORULUI ŞI ALE AMORULUI ÎN ARTĂ] de AGA LUCIA SELENITY în ediţia nr. 1663 din 21 iulie 2015 by http://confluente.ro/aga_lucia_selenity_1437508653.html [Corola-blog/BlogPost/374889_a_376218]
-
se auzi o voce. Dan Simionescu, preciză acesta. - Imediat, zise Maria, și își puse în grabă un capot. Avea părul răvășit, era desculță și speriată, afișând o mină de Evă vulnerabilă în fața comisarului. De fapt erau doi polițiști. Începu să tremure. O fierbințeală puternică îi inundă corpul. - Ce s-a întâmplat, domnilor polițiști? E de rău, nu-i așa? Și gândul o duse la Tudor. - Exact. A fost găsit fără suflare, lângă cascada de la Zăvoaia. Va trebui să vorbim. Vestea morții
PROMISIUNEA DE JOI (II) de GINA ZAHARIA în ediţia nr. 760 din 29 ianuarie 2013 by http://confluente.ro/Promisiunea_de_joi_ii_gina_zaharia_1359481198_essh7.html [Corola-blog/BlogPost/348892_a_350221]
-
dus, au murit Și nici-un gând nu mai zboară pe aripi de vis. Ai plecat Și inima mea a încetat să mai cânte, În mine plouă nesfârsit... Cu degete de lacrimi Încerc să pictez curcubeie -n amurg, Dar mâna-mi tremură prea tare, De-atâta dor și plâns! Locul meu e trist și pustiu, Niciun zbor de pasăre, Niciun suspin de vânt Și niciun glas de copil Nu-mi pătrunde în suflet. Ai plecat, Nu mai e nimic de făcut-dar te
CÂNTECUL LEBEDEI de NINA DRAGU în ediţia nr. 2351 din 08 iunie 2017 by http://confluente.ro/nina_dragu_1496944305.html [Corola-blog/BlogPost/362829_a_364158]
-
târtan! Comanda la mine! Nu ai voie să-ți faci de cap, nu ai voie să miști în front! Parcă ne pălise cu leuca. Eram complet năuciți, pentru că ne învățaserăm cu felul delicat și afectuos al domnișoarei Iulia. Involuntar și tremurând, copiii au dus mâinile la spate sau le-au încrucișat la piept. Toți se străduiau să ”nu miște în front”. -Trebuie să coborâm milităria, a continuat vocea dogită a domnului Fusulan, ca târtanul să înțeleagă că așa se învață carte
POVESTIREA DOMNUL FUSULAN-PARTEA ÎNTÂI de NĂSTASE MARIN în ediţia nr. 1738 din 04 octombrie 2015 by http://confluente.ro/nastase_marin_1443988449.html [Corola-blog/BlogPost/381753_a_383082]
-
îl pupă și „mămica”. Pur și simplu ne vâjâia capul la auzul acestor explicații, cu mârlanii și monitorii de bancă. Fiecare se întreba îngrozit dacă va scăpa cu titlul de monitor. Peste toată clasa plutea buimăceala și frica. Toți copiii tremurau, mai puțin Mihăiță, care zâmbea radios. El trăsese lozul cel mare: monitor general. Din această băltoacă de năuceală ne-a scos vocea dogită: - Ei, ia să vedem, care ne sunt monitorii și care “onorabilii” mârlani? Urmă o selecție, dar pe
POVESTIREA DOMNUL FUSULAN-PARTEA ÎNTÂI de NĂSTASE MARIN în ediţia nr. 1738 din 04 octombrie 2015 by http://confluente.ro/nastase_marin_1443988449.html [Corola-blog/BlogPost/381753_a_383082]
-
cerul Pescărușii tăi cuminți își înmoaie aripile și se trezesc în mijlocul nopții femei cu zborul însângerat eu sunt undeva cu aripile strânse legate de gândul tău păpușarul pașilor mei Luna-i geloasă își cheamă demonii înapoi bat clopote în ceruri tremură ceara pe lumânări roșie peliculă acoperă aripile sub mine depărtarea mugește ca o fiară înjunghiată mă dezbrac femeie și rămân dorință Doar tu de mi-ai atinge straiele înainte de Referință Bibliografică: Cântecul lebedei - păpușarul pașilor mei / Violetta Petre : Confluențe Literare
PĂPUŞARUL PAŞILOR MEI de VIOLETTA PETRE în ediţia nr. 781 din 19 februarie 2013 by http://confluente.ro/Cantecul_lebedei_papusaru_violetta_petre_1361267044.html [Corola-blog/BlogPost/352011_a_353340]
-
ideaticului ramificat. Savuros e și stilul în care se exprimă, uneori cu intonații și accente retorice de Maestru, stil neobișnuit pentru un om de știință. Deloc ”scrobit”, Johan Galtung e capabil să facă un apropo savuros fără ca vocea să-i tremure sau obrazul să-i roșească; doar ochii mici, mijind scăpărător, trădează intenția amuzantă și gluma subtilă, niciodată ofensatoare. Într-un cuvânt, e un adevărat deliciu, un festin al spiritului! După despărțire ai senzația că-n scurt răstimp ți-a dăruit
LUMEA VĂZUTĂ DE GALTUNG de GABRIELA CĂLUŢIU SONNENBERG în ediţia nr. 1906 din 20 martie 2016 by http://confluente.ro/gabriela_calutiu_sonnenberg_1458479602.html [Corola-blog/BlogPost/374993_a_376322]
-
Ah!.... Cu ce v-am greșit vouă, muritorilor de rând? Vampirica se prăbușește pe covorul verde de iarbă. Bărbatul se apropie ușor de ea. Vede cum din ochi parcă i se stinge acea văpaie, iar buzele senzuale și trandafirii îi tremură. PRINȚESA: (cu lacrimi în ochi îi șoptește ) Pentru ce ai făcut asta, cavalere?... Eu nici măcar n-am știut vreodată ce este viața printre muritori și tu m-ai ucis. De ce? Arnăutu o privește mirat. În fața sa se află o făptură
REGATUL LUI DRACULA (IV) (SCENARIU FILM) de ION NĂLBITORU în ediţia nr. 1123 din 27 ianuarie 2014 by http://confluente.ro/Regatul_lui_dracula_iv_sc_ion_nalbitoru_1390815168.html [Corola-blog/BlogPost/347341_a_348670]
-
pelerină neagră, cu o mustață mare, puțin răsucită în sus, părul lung, sprâncene groase și încruntate, iar din ochi îi țâșnesc două văpăi. CONTELE DRACULA: (cu blândețe) Am venit cu daruri pentru creșterea băiatului. MOȘUL (îl privește uimit, cu vocea tremurând) Dar cine ești, domnia ta? CONTELE DRACULA: Omul nopții! BABA:(naivă) N-am auzit de el! CONTELE DRACULA:Vreau să văd pruncul! Cei doi se privesc cu neîncredere în necunoscut și ezită. CONTELE DRACULA: Nu vă intru în casă. Aduceți-l
REGATUL LUI DRACULA (IV) (SCENARIU FILM) de ION NĂLBITORU în ediţia nr. 1123 din 27 ianuarie 2014 by http://confluente.ro/Regatul_lui_dracula_iv_sc_ion_nalbitoru_1390815168.html [Corola-blog/BlogPost/347341_a_348670]
-
o mustață mare, puțin răsucită în sus, părul lung, sprâncene groase și încruntate căruia-i țâșneau parcă văpăi din ochii. - Am venit cu daruri pentru creșterea băiatului! - rosti el cu voce aspră. - Dar cine ești, domnia ta? - întrebă bărbatul cu vocea tremurând. - Omul nopții! - N-am auzit de el! - exclamă cu naivitate femeia. - Vreau să-l văd! Cei doi bătrâni îl priviră cu neîncredere și ezitară. - Nu vă intru în casă. Aduceți-l aici! Țăranii încremeniră. - Sunteți surzi? - repetă cu asprime necunoscutul
XIII. URMAŞUL LUI DRACULA de ION NĂLBITORU în ediţia nr. 1494 din 02 februarie 2015 by http://confluente.ro/ion_nalbitoru_1422866454.html [Corola-blog/BlogPost/376207_a_377536]
-
Lupte surde în hățișul birocratic,cu lăstăriș de hoții A doua zi, cum a ajuns la birou, vicele Dolofanu s-a încuiat pe dinăuntru și s-a repezit glonț la dosarul unde ținea contractul fictiv cu inginerul Casapu. Mâinile îi tremurau, capul îi vâjâia, iar timpul îl presa ca o locomotivă care se-ndreptase cu viteză spre el, în timp ce se afla căzut pe șinele lucioase. Curaj, Mitică! Parcă așa spunea primarul. Rupe hârtiile astea care îți ard cariera, viața chiar! Repede
S.R.L.AMARU-9 de NĂSTASE MARIN în ediţia nr. 1630 din 18 iunie 2015 by http://confluente.ro/nastase_marin_1434602874.html [Corola-blog/BlogPost/352927_a_354256]
-
-i sunau în cap, ca niște lovituri de baros. Mașinal, smulse din dosar cele două file ale contractului. Cu măinile crispate, le rupse în două...în patru...ciocăniturile erau mai puternice...în opt...în zeci de bucățele...ciocăniturile se intensificau...tremurând, rupea bucățile în altele și mai mici...tot mai mici...ciocăniturile în ușă încetară...se auziră pași ce se depărtau de ușă. Ce fac acum cu hârtiuțele? Unde să mă duc? Simțea cum îl arde-n ceafă și cum îi
S.R.L.AMARU-9 de NĂSTASE MARIN în ediţia nr. 1630 din 18 iunie 2015 by http://confluente.ro/nastase_marin_1434602874.html [Corola-blog/BlogPost/352927_a_354256]
-
contract vorbiți? Nu-mi amintesc... --Cum nu-ți amintești, ticălosule? șuieră primarul scrâșnind din dinți. Ești mai periculos decât Bucluc. Ăla vrea doar să fie corect, dar tu, lichea ordinară, vrei să-mi iei locul. Fălcuțele lui Dolofanu începură să tremure, pe când fața-i lividă se crispă într-un rânjet cu gura întredeschisă ce se forța a fi un zâmbet. --Glumiți, dom’ primar...Mă faceți să râd. --Râzi, pe mă-ta, de nemernic! Adu contractul, că te mănânc cu fulgi cu
S.R.L.AMARU-9 de NĂSTASE MARIN în ediţia nr. 1630 din 18 iunie 2015 by http://confluente.ro/nastase_marin_1434602874.html [Corola-blog/BlogPost/352927_a_354256]
-
Acasa > Poezie > Delectare > XILOFON Autor: Leonte Petre Publicat în: Ediția nr. 2030 din 22 iulie 2016 Toate Articolele Autorului XILOFON Sunt pași de lemn aceste simple clape Și game minunate ies din ele, Lovite-ncet de blânde ciocănele, Iar sunetele tremură să scape. De parcă-s triluri, mii, de păsărele, Când muzica ne cheamă mai aproape, Iar noi plutim pe aer, ca pe ape Și cântecul ne duce către stele. Nu-i calea către aștri prea facilă, Dar drumul nicidecum nu-i
XILOFON de LEONTE PETRE în ediţia nr. 2030 din 22 iulie 2016 by http://confluente.ro/leonte_petre_1469210417.html [Corola-blog/BlogPost/370580_a_371909]
-
ascunde. La cuvintele bătrânei, nisipul se împrăștie în apă, perlele albe se înșirară una după alta printre cele negre, construind împreună cu stelele de mare o schiță pe care Coral o atinse cu ochii închiși. Prezicătoarea dădu din cap cu pleoapele tremurând ca și când s-ar fi aflat sub puterea unei vrăji. Mai apoi, brusc, deschise ochii și puse mâna pe umărul regelui. - Algus, mi-ai fost ca un frate și o iubesc pe Anemona ca pe propria mea fiică, dar... flăcăul care
POVESTEA ANEMONEI de MIHAELA ALEXANDRA RAŞCU în ediţia nr. 1720 din 16 septembrie 2015 by http://confluente.ro/mihaela_alexandra_rascu_1442372158.html [Corola-blog/BlogPost/381886_a_383215]
-
măcar care este fapta pentru care se face vinovat. Triton nu își face probleme că Algus l-ar putea găsi. Pentru asta, ar trebui să pătrundă cineva în mare și să se apropie de temnițele palatului său. Marinică ajunse acasă tremurând la gândul trădării lui Coral și a pericolului care trebuia înlăturat de îndată. Oricât se strădui, nu găsi alt mod de a acționa urgent, decât să îl trezească pe Algus și să-i repete cele auzite de la prizonieri. Stăpânul său
POVESTEA ANEMONEI de MIHAELA ALEXANDRA RAŞCU în ediţia nr. 1720 din 16 septembrie 2015 by http://confluente.ro/mihaela_alexandra_rascu_1442372158.html [Corola-blog/BlogPost/381886_a_383215]
-
peste tot și capul parcă-i intrase într-un vârtej tulburător de amețitor. A băut ceaiul fierbinte, a luat două aspirine și s-a întins cu grijă lângă Eugen, acoperindu-l atent și protejându-l apoi cu trupul ei ce tremura ușor de sperietura trasă și de emoțiile ce o cuprinseseră când l-a îmbrățișat cu grijă și l-a sărutat pe frunte ca o mamă grijulie. Niciodată nu dormise lângă un bărbat în același pat și gândul acesta și o
DARUL DE CRĂCIUN (1) de MARIAN MALCIU în ediţia nr. 346 din 12 decembrie 2011 by http://confluente.ro/Darul_de_craciun_1_.html [Corola-blog/BlogPost/351448_a_352777]
-
să se oprească din plânsul nervos ce pusese stăpânire pe ea. Încet, încet, și-a revenit și a ascultat povestea incredibilă pe care Alina i-o spunea cu lacrimi pe obraz. Plângeau amândouă, îmbrățișate strâns, pătrunse de emoție și teamă. Tremurau cu gândul la urmările evenimentelor la care Alina participase direct și care, în mintea lor, luau dimensiuni înfricoșătoare. Nici nu au observat că, între timp, Eugen intrase încet în bucătărie, încă buimac dar, mai ales, năucit și impresionat de tabloul
DARUL DE CRĂCIUN (1) de MARIAN MALCIU în ediţia nr. 346 din 12 decembrie 2011 by http://confluente.ro/Darul_de_craciun_1_.html [Corola-blog/BlogPost/351448_a_352777]
-
ce-i ieșiseră în întâmpinare rămaseră cu gurile căscate. Proprietarul hanului, domnul Forest, un bătrânel scund și rotofei la față, ieșise și el în pragul ușii să vadă ce s-a întâmplat. Cum dădu cu ochii de John, începu să tremure din toate mădularele. - Ce-nseamnă asta, John, băiatule, ce-nseamnă asta? John călcă apăsat scările de la intrare în han. Un yankeu vru să-i vină în ajutor. John îl împinse cu piciorul și yankeul se rostogoli pe trepte, până jos
CARTEA CU PRIETENI- CORNEL ARMEANU de IOANA VOICILĂ DOBRE în ediţia nr. 773 din 11 februarie 2013 by http://confluente.ro/Cartea_cu_prieteni_cornel_arm_ioana_voicila_dobre_1360647829.html [Corola-blog/BlogPost/351770_a_353099]
-
-mi mai dai?... dă-mi toamnele mele,/ să sorb asfințit cu ochi de copil,/ nu-mi face cărări cu vântu-ți ostil/ pe frunte, pe mâini... mă plouă cu stele,// Octombrie rece, genunchii mi-au stat/ la cruce de piatră plângând tremurat,/ în brațe cu flori... călcând apăsat/ mormântul, vorbind cu ecou... un oftat,// Octombrie rece, pe lume-ai adus/ o floare de mac... înflorind la apus,/ un cer ca de foc pe suflet mi-ai pus,/ sub el lac de lacrimi
CÂTEVA CUVINTE DESPRE O CARTE CONSOLATOARE, DE PE PATUL DE SPITAL de ANA PODARU în ediţia nr. 2276 din 25 martie 2017 by http://confluente.ro/ana_podaru_1490460443.html [Corola-blog/BlogPost/343129_a_344458]
-
LUMII Strigă Lumea: - E sfârșitul! Răspunde Pământul: - Vă aște-e-e-e-pt... Și glasul macabru râde de larmă. Îngroziți, oamenii se calcă în picioare. Din Cer pică pedeapsa cu tunet ce sfarmă. Nici unul nu-i rău. Smerenia imploră. În cor de căință, cerșesc tremurând Cu ochii în sus... o singură oră! Se amestecă țări, desfăcându-se hotare. Nu mai exista nimic să despartă Nici moartea ce vine, nici viață ce moare. În fața Lui, nici unul nu-i tare. O mâna-ncărcată de aur se-agită
CURRICULUM VITAE (POEME) de LUCIANA STOICESCU VAUGHAN în ediţia nr. 431 din 06 martie 2012 by http://confluente.ro/Luciana_stoicescu_vaughan_curriculum_v_luciana_stoicescu_vaughan_1331017329.html [Corola-blog/BlogPost/348400_a_349729]
-
când, tăcut ca piatra, mă vei găsi la cină, O să-ți arăt cum steaua se stinge în avort; Tu vei păși pe ape, la fel ca și cum mina Ascunde flăcări albe.Atras de-al ei focos, Ți se-ncleștează dinții și tremurându-ți, mâna O duci spre tâmplă palid și fără de folos. Cu șoapte-or să te cheme divinele miraje În pârguirea sacră, creând implozii, iară, Străfulgerări în noapte ca-n tragice melanje Îți vor străpunge trupul, ființa să îți ceară Și
POEME ALESE de ALENSIS DE NOBILIS în ediţia nr. 761 din 30 ianuarie 2013 by http://confluente.ro/Alensis_de_nobilis_poeme_al_alensis_de_nobilis_1359541200_dokvo.html [Corola-blog/BlogPost/359357_a_360686]
-
fă să renască din cenușa verii/ izbânda vie a iubirii noastre (p. 31), atenționându-ne, ironic: ”în noaptea asta doamnelor nu mai ștergeți praful/ să nu striviți atomii iubiților/ ce nu vor să vă părăsească (p. 40) iar ”inima” : ”ea tremură ca flacăra când o aplaudă pulsul/ în reverență/ râsul ei cristalin îi apleacă sângelui umbra/ totdeauna cerul îi va fi însorit/ ca și în zilele de aleasă chemare (p.154). Descifrând valoarea simbolică a cerului, ca manifestare a sacralității pe
A.D.N.-UL FERICIRII de ELISABETA IOSIF în ediţia nr. 2011 din 03 iulie 2016 by http://confluente.ro/elisabeta_iosif_1467540886.html [Corola-blog/BlogPost/380907_a_382236]