12,522 matches
-
simt doar atracția către locul în care pot fi singuri, izolați de colectivitate, izolați de zgomotul de orice fel al societății al căror produs sunt. Uită până și zâmbetul mamei ori al unui prieten(e) sau iubit(e), uită toate tristețile mai mari sau mai mici pe care le-a avut, dezamăgirile și bucuriile trăite. Sunt purtate pe calea aleasă doar de gândul mântuirii și al slăvirii Creatorului suprem. Este o chemare pe care mulțimea de oameni din jurul lor nu o
FENOMEN SOCIAL? de MARIAN MALCIU în ediţia nr. 845 din 24 aprilie 2013 by http://confluente.ro/Singuratatea_fenomen_social_marian_malciu_1366830845.html [Corola-blog/BlogPost/345976_a_347305]
-
îndepărtează orice stinghereală, este directă, spontană, vivace... Nu trădează nicio sfială, nu ezită să sară în a face un serviciu de folos semenului pe care nu-l lasă să o uite și să nu spere să o reîntâlnească...! Duhul de tristețe, duhul de mânie, duhul de aroganță n-o cunosc pe actrița Florentina Coca Zibilianu! Este un artist căruia nu i s-ar potrivi nici în rol singurătatea și egoismul, ceea ce i se potrivește cel mai bine fiind omenescul cotidianului vieții
FLORENTINA COCA ZIBILIANU. GENEROZITATEA PERSISTĂ ÎN OMUL ALES de AUREL V. ZGHERAN în ediţia nr. 1464 din 03 ianuarie 2015 by http://confluente.ro/aurel_v_zgheran_1420306158.html [Corola-blog/BlogPost/357714_a_359043]
-
același motiv: sunt medii de stocare bazate pe mișcarea de rotație, deci nesigure. Începe să fie înfricoșător, mi-e teamă să mai locuiesc pe un mediu bazat pe mișcarea de rotație și de revoluție. Cu ocazia asta am constatat cu tristețe un alt lucru: tehnologia se schimbă într-un ritm atât de rapid, încât dacă nu ții pasul... C-un secol în urmă, abia după moarte Urmașii-aruncau amintiri la gunoi Dar azi amintirile noastre au parte De ghenă cu mult înainte de
DORINŢE AMÂNATE de DAN NOREA în ediţia nr. 1342 din 03 septembrie 2014 by http://confluente.ro/dan_norea_1409729759.html [Corola-blog/BlogPost/352189_a_353518]
-
în mine ai distrus (cu o privire rece, ce consumă). Dar îmi doresc din inimă, nespus Să afli cum e să iubești în glumă. În ochii tăi nu sunt decât dorinți (dar totuși văd acum o abstinență). Sunt urme de tristețe, suferinți Și-o dragoste ce nu face prezență. De tine și conceptul ce îl ai (într-o iubire ce-ți e răvășită). La viață nouă tu cumva sperai Pe care-o vezi deodată părăsită. Ai vrut ca viața să o
DRAGOSTE CU EROARE de FLORIN CEZAR CĂLIN în ediţia nr. 2224 din 01 februarie 2017 by http://confluente.ro/florin_cezar_calin_1485967986.html [Corola-blog/BlogPost/378404_a_379733]
-
de la bun început doresc să-mi cer iertare pentru tonul ușor patetic și poate puțin tensionat pe care, cu siguranță, îl voi avea în această scrisoare deschisă pe care am redactat-o, oarecum în grabă și cu o umbră de tristețe!... De ce această stare sufletească, din cauza dorinței de a lămuri situația din anii trecuți, când unii au acuzat, mai cu seamă în presa scrisă și în cea audio-vizuală, că preoții din perioada dictaturii comuniste au săvârșit mari compromisuri de ordin moral
ÎNALTPREASFINŢITUL PĂRINTE ARHIEPISCOP CALINIC AL ARGEŞULUI ŞI MUSCELULUI, ACUM, LA ÎMPLINIREA A 73 DE ANI DE VIAŢĂ PILDUITOARE... de STELIAN GOMBOŞ în ediţia nr. 2349 din 06 iunie 2017 by http://confluente.ro/stelian_gombos_1496741610.html [Corola-blog/BlogPost/363102_a_364431]
-
arătănd pe geam pe copiii care se jucau jos, pe iarba vede, o iarbă nefiresc de verde și de frumoasă. -Înțeleg-acceptă el lăsând capul în jos. -Ei nu pot veni?-întrebă ea cu speranță în glas. -Nu-răspunseră ochii lui cu tristețe. Amândoi știau că nu e nimic de făcut, el nu putea să-i ceară să-și părăsească copiii, iar ea niciodată nu ar fi putut-o face, oricât de mult l-ar fi iubit. Pe copii îi iubea mai mult
NECUNOSCUTUL IUBIT ( VIS SAU REALITATE?) de NINA DRAGU în ediţia nr. 2300 din 18 aprilie 2017 by http://confluente.ro/nina_dragu_1492534561.html [Corola-blog/BlogPost/380405_a_381734]
-
Acasa > Manuscris > Amintiri > ANUL DE STAT ACASĂ Autor: Mihai Leonte Publicat în: Ediția nr. 641 din 02 octombrie 2012 Toate Articolele Autorului ANUL DE STAT ACASĂ Cu tristețe îmi amintesc de anul când am terminat cele patru clase elementare, asta fiind în 1952. Părinții, tata și mama vitregă mă voiau acasă, să le fiu de ajutor la lucrul celor câteva hectare de pământ. Nu știu cât ajutor le-am dat
ANUL DE STAT ACASĂ de MIHAI LEONTE în ediţia nr. 641 din 02 octombrie 2012 by http://confluente.ro/Anul_de_stat_acasa_mihai_leonte_1349161162.html [Corola-blog/BlogPost/343666_a_344995]
-
dună de nisip. E un intreg deșert. Vreausă ne jucăm că atunci când tata, puternic, ne adună sub brațele lui, exact cum ne adună anii, socotindu-și vârsta.Vreau să-mi mut casă lângă ea. Stând în închisoarea mea, cuibar de tristeți și boli devin. Am nevoie de o clopotnița. Care să ne cheme tălpile. Nu mai am cerneală, așa că-i scriu cu.. sufletul. O văd stinsa. A rămas un sfert. Și e așa de când eu și frații mei avem bucuria de
PREMIUL I LA CONCURSUL INTERNATIONAL MEMORIA SLOVELOR , EDITIA A II-A, 2016 by http://confluente.ro/ion_nalbitoru_1473853291.html [Corola-blog/BlogPost/379393_a_380722]
-
izvoare, Veniți la Târg cu lăzile de zestre, La Crucea Iancului, cea iertătoare Și Numelui cel Sfânt binețe dați-i, E Aerul același pentru toți, Drumeți din patru zări și alte spații Veniți la Târgul fetelor de Moți! Lăsați-vă tristețile-n pridvor Și-nveșmântați în straiele luminii, Veniți pe Munte, Muntele din dor, Muntele cel unic, al Găinii... Referință Bibliografică: Chemarea Muntelui... / Nicolae Nicoară Horia : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 1660, Anul V, 18 iulie 2015. Drepturi de Autor
CHEMAREA MUNTELUI... de NICOLAE NICOARĂ HORIA în ediţia nr. 1660 din 18 iulie 2015 by http://confluente.ro/nicolae_nicoara_horia_1437199110.html [Corola-blog/BlogPost/344006_a_345335]
-
de foame,/ de frig și de boli/ despărțiți de feciori,/ de nepoți,/ mai toți plecați -/ și-au lăsat zeci de locuințe/ unde,/ bătrânilor părăsiți,/ n-au cine le aduce măcar/ o cană cu apă în dar.” Concluzionând, din nou, cu tristețe: „Un Stat fără grija bătrânilor/ cum nu a fost vreodată/ de când e glia,/ o pârloagă a mai rămas/ din tot ce-a fost/ RESPECTUL și OMENIA!” Textele poeziilor domnului Ion N. Oprea nu se încadrează totuși, într-o lectură semiotizantă
POEZIE-MANIFEST ÎN CUVINTE PE VERTICALĂ de OLGUŢA TRIFAN în ediţia nr. 1939 din 22 aprilie 2016 by http://confluente.ro/olguta_trifan_1461339837.html [Corola-blog/BlogPost/378464_a_379793]
-
lumină,/ la soare,/ la vreme senină,/ de care te bucuri oricând ești pe drumuri.” Cadrul natural al satului românesc, al satului natal, de la Priponești, îi este propice autorului pentru a se ancora într-o stare de melancolie, o acumulare de tristeți nedeslușite, ce nu izvorăsc dintr-un eu ci, mai degrabă, converg către acesta. În Capitolul IV - Cronică și prima poezie ce poartă numele capitolului, poetul își manifestă dorul de părinți, trecând în revistă momente importante ce și-au lăsat amprenta
POEZIE-MANIFEST ÎN CUVINTE PE VERTICALĂ de OLGUŢA TRIFAN în ediţia nr. 1939 din 22 aprilie 2016 by http://confluente.ro/olguta_trifan_1461339837.html [Corola-blog/BlogPost/378464_a_379793]
-
oameni îl cunosc. Ontologia iubirii și a adevărurilor sale își ating stadiul plenar prin potențarea/ filtrarea/ dublarea prin Logos. Autorul, un om al cuvintelor, știe că doar Logosul, prin puterea verbului și a exprimării, îi poate decanta trăirile, emoțiile, suferința, tristețea, plasându-și eul între bucuria de a trăi iubirea plenară și suferința despărțirii/ a morții. Astfel, prin cuvinte calde, simple, autorul ne introduce în cămăruța sufletului său, în intimitatea domniei sale, prin mici scene descriptive, secvențe de viață, monologuri adresate celei
POEZIE-MANIFEST ÎN CUVINTE PE VERTICALĂ de OLGUŢA TRIFAN în ediţia nr. 1939 din 22 aprilie 2016 by http://confluente.ro/olguta_trifan_1461339837.html [Corola-blog/BlogPost/378464_a_379793]
-
O senzație de bucurie mi-a inundat sufletul și precum un copil ce se bucură la vederea primilor fulgi de nea, am întins mâna să-i prind... Am ascultat liniștea momentului pe care mi l-am dăruit și am simțit tristețea gândului... Era regretul pentru atâtea alte momente din viață, pierdute cu veșnica fugă... Oare de ce ne dăm seama de ”timpul pierdut” abia atunci când...auzim scâncetul ultimilor clipe care se rostogolesc pe un cadran de ceas vechi și prăfuit...? Puțini sunt
MOMENTUL...DĂRUIT de DOINA THEISS în ediţia nr. 1064 din 29 noiembrie 2013 by http://confluente.ro/Momentuldaruit_doina_theiss_1385720579.html [Corola-blog/BlogPost/344525_a_345854]
-
au reușit să și-o trăiască pentru ei însuși, să simtă bucuria momentului și să uite pentru câteva clipe de tumultul obositor și stresant al goanei...în urma Timpului. In momentul în care suntem loviți de soartă, abia atunci gândim cu tristețe la timpul acela în care eram sănătoși și în care nu dădeam importanță prea mare acelor clipe sau lucruri mărunte, trăite și întâlnite în cale... Desigur că toate aceste gânduri pe care le aștern aici, nu sunt noi și desigur
MOMENTUL...DĂRUIT de DOINA THEISS în ediţia nr. 1064 din 29 noiembrie 2013 by http://confluente.ro/Momentuldaruit_doina_theiss_1385720579.html [Corola-blog/BlogPost/344525_a_345854]
-
IUBIRE Autor: Doina Bezea Publicat în: Ediția nr. 2028 din 20 iulie 2016 Toate Articolele Autorului Pe lungi spinări de toamne sângerii, rupând din ramuri bocete de trăsnet, am împletit amurgu-n ochi-ți vii, să-mi sting căderea-n dulci tristeți de foșnet. M-am îmbrăcat cu străluciri de stea, în catifeaua timpului edenic, punând arcușul vieții-n giulgi de nea și, versul cel de taină, într-un sfeșnic. Am împletit din ploaie lungi cărări, grăbind spre tine pașii-mi de
PICURI DE IUBIRE de DOINA BEZEA în ediţia nr. 2028 din 20 iulie 2016 by http://confluente.ro/doina_bezea_1469005408.html [Corola-blog/BlogPost/382354_a_383683]
-
prea tare Să faci iar România Mare. În veci tu pomenit vei fi, Românii adevărați te vor cinsti. Vei fi etern, vei fi nemuritor Și în trecut și în prezent și-n viitor. Din Panteon, de sus, de unde ești, Cu tristețe și durere ne privești. Tribunule, roagă-te și tu pentru noi Să scape neamul din haos și nevoi! Ionel GRECU Referință Bibliografică: S-A STINS TRIBUNUL... / Ionel Grecu : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 1720, Anul V, 16 septembrie 2015
S-A STINS TRIBUNUL... de IONEL GRECU în ediţia nr. 1720 din 16 septembrie 2015 by http://confluente.ro/ionel_grecu_1442389920.html [Corola-blog/BlogPost/381881_a_383210]
-
persoanei de pe orizontala deșartei slave lumești pe verticala Luminii lui Cristos. E, de altfel, cea mai mare șansă a Omului de a ridica în fața veșniciei privirea dinspre țărână către văzduh. Dacă aș încerca să strâng într-o bună zi întreaga tristețe multimilenară a lumii cu gândul de a nu-i mai da drumul vreodată în Univers, unicul loc sacru, unde aș așeza-o cu temeinicie, ar fi sufletul ars de rugăciune al unui eremit. Pentru că numai acolo, în micul altar neimprovizat
DE LA ESTETICA SUPERIOARĂ A TEATRULUI, LA URÂTUL EXISTENŢIAL... de MAGDALENA ALBU în ediţia nr. 1838 din 12 ianuarie 2016 by http://confluente.ro/magdalena_albu_1452597072.html [Corola-blog/BlogPost/380923_a_382252]
-
cu gândul de a nu-i mai da drumul vreodată în Univers, unicul loc sacru, unde aș așeza-o cu temeinicie, ar fi sufletul ars de rugăciune al unui eremit. Pentru că numai acolo, în micul altar neimprovizat al dumnezeirii, ea, tristețea, s-ar topi, până la ultima sa cuantă de energie distructivă, în focul neîntrerupt al pocăinței și al înaintevederii a tot și a toate. Un astfel de trăitor al pustiei, călătorind deloc bezmetic și cu de la sine voință prin deșertul continuu
DE LA ESTETICA SUPERIOARĂ A TEATRULUI, LA URÂTUL EXISTENŢIAL... de MAGDALENA ALBU în ediţia nr. 1838 din 12 ianuarie 2016 by http://confluente.ro/magdalena_albu_1452597072.html [Corola-blog/BlogPost/380923_a_382252]
-
și mi-a spus că sînt un pervers și că să o întind de acolo pînă nu cheamă Poliția. Așa că eu, nedorind să paț vreun conflict cu doamnele de la salon, pe fond de bună creștere, am făcut pași, constatînd cu tristețe că orice posibilitate de comunicare e compromisă. În acest punct, stimate cititor, te invit pe matale să te implici și să fii judecătorul acestei scene. Poate fi mai mare nedreptate în lumea asta decît să fii alungat din fața unei vitrine
”UN ROMAN DE RAHAT”-ADRIAN SUCIU de DALELINA JOHN în ediţia nr. 864 din 13 mai 2013 by http://confluente.ro/_un_roman_de_rahat_adrian_dalelina_john_1368438037.html [Corola-blog/BlogPost/350426_a_351755]
-
ce nu receptau pulsul, am auzit cum se ridică seva, prin vase-mpletite, până la ultimul ram și am observat, uimit de constatarea neașteptată, creșterea uniformă, continuă, a pomilor și plantelor de tot felul. Pulsa viață în jurul meu și, cuprins de disperată tristețe, simțeam că în mine se naște o stare nouă, necunoscută până acum: Uimirea! Un anume ceva, în subconștient, mă îmboldea să acționez în consecință. Cineva îmi vorbea și nu știam cine. Eram chemat și nu deslușeam chemarea. Se lumina ceva
FLOARE DE COLŢ de MARIAN MALCIU în ediţia nr. 278 din 05 octombrie 2011 by http://confluente.ro/Floare_de_colt.html [Corola-blog/BlogPost/355688_a_357017]
-
timpul îmi convine, când încă puterea așteptării nu mă lasă, sperând cât ești plecat în altă casă, te vei întoarce resemnat la mine. Am aruncat din frunzele trecute ale vieții, pe cele ce sunt triste, negre, profund fade. Am ars tristețile care pot arde, așa să încolțim iubirea primă a vieții. În fiecare dimineață m-am spălat în rouă, cu miros de levănțică să alung teama, să uit păcatele, de care mă certa mama, să mă transform din fată, în femeia
FEMEIA ROUĂ de NICOLAE NISTOR în ediţia nr. 1923 din 06 aprilie 2016 by http://confluente.ro/nicolae_nistor_1459921733.html [Corola-blog/BlogPost/381600_a_382929]
-
au rugă în chilii cu psalmuri îngerești în tindă, C-unsuflețire aripi cresc și-n murmur bucurii se-oglindă, Trecuți în trup, copii în suflet,bătrânii se-nchină umili Un crez întru ființă veșnic umbre în vieți de amintiri, * Mai cad tristeți din diabolic și-amaru-i în imagini undă, Mai mor fioruri din furtună cu setea-i de deșert profundă, Și luna-i roșie, ard ochii, uscată-n nori de-a ei urgie Visând albastru-n ars pământ ce fierbe-n marea sângerie
ECOURI de AUREL AURAȘ în ediţia nr. 1943 din 26 aprilie 2016 by http://confluente.ro/aurel_auras_1461652537.html [Corola-blog/BlogPost/384984_a_386313]
-
dintre acești indivizi are căutările lui, standardele lui de viață, nivelurile lui la care tinde să ajungă. Poate că și ei visează la o mare iubire, sau poate că unii chiar au întâlnit-o. Sunt oameni care au bucuriile sau tristețile lor. Unii trăiesc exuberanța vieții, alții trăiesc propriile lor drame. Fiecare individ privindu-l din exterior, nu-ți dai seama că poate ascunde o enigmă greu de descifrat, cum poate fi și acest Giacomo. Ce enigmă ascunde el de o
ROMAN ÎN LUCRU, CAPITOLUL XIV de STAN VIRGIL în ediţia nr. 1532 din 12 martie 2015 by http://confluente.ro/stan_virgil_1426149840.html [Corola-blog/BlogPost/365648_a_366977]
-
dicția poetică impecabilă, ca și de efortul poetului de a construi, cărămidă cu cărămidă, un adăpost pentru poezie, aidoma unui ‘'Eutih al gratuității'': (Polen stelar îți voi aprinde în plete/ Și rug de trandafir pe suflet o să-ți pun!, Recviem; Tristeți de toamnă-n neguri mă apasă,/ Te caut în ungherul sufletului meu./ Te regăsesc, te pierd, dar cu îi pasă/ Când singuratic cert pe Dumnezeu, Tristeți de toamnă). Lumea e goală, tristă și greu suportabilă, fără oameni și poeți ca
VASILE BURLUI ESTE, CA TOŢI POEŢII MARI ŞI ADEVĂRAŢI, UN VECHI CARE STĂ PRINTRE NOI de POMPILIU COMSA în ediţia nr. 470 din 14 aprilie 2012 by http://confluente.ro/Vasile_burlui_este_ca_toti_poetii_mar_pompiliu_comsa_1334422618.html [Corola-blog/BlogPost/348325_a_349654]
-
voi aprinde în plete/ Și rug de trandafir pe suflet o să-ți pun!, Recviem; Tristeți de toamnă-n neguri mă apasă,/ Te caut în ungherul sufletului meu./ Te regăsesc, te pierd, dar cu îi pasă/ Când singuratic cert pe Dumnezeu, Tristeți de toamnă). Lumea e goală, tristă și greu suportabilă, fără oameni și poeți ca Vasile BURLUI. Mă gândesc la caracterul său nobil, înclinat către prietenie și solidaritate, la verva, la umorul său, la surâsul său de nordic, strălucitor, dătător de
VASILE BURLUI ESTE, CA TOŢI POEŢII MARI ŞI ADEVĂRAŢI, UN VECHI CARE STĂ PRINTRE NOI de POMPILIU COMSA în ediţia nr. 470 din 14 aprilie 2012 by http://confluente.ro/Vasile_burlui_este_ca_toti_poetii_mar_pompiliu_comsa_1334422618.html [Corola-blog/BlogPost/348325_a_349654]