1,997 matches
-
reviste de cultură („Contemporanul”, „Tribuna”, „Steaua”, „Teatrul” ș.a.); a scris și sub pseudonimul Radu Naumescu. S-a impus în peisajul cultural al urbei îndeosebi prin pasiunea pentru teatru. Iubea actorii, pe cei din generația de aur a Naționalului ieșean îi venera, ceea ce nu-i diminua, în cronicile de spectacol, voința de a se păstra în limitele obiectivității. Cu un ton de o urbanitate fără cusur, păstra, ca o marcă a corectitudinii, o mină sobră, concentrat să descifreze - fără virtuozități analitice, însă
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285625_a_286954]
-
ghidată de un vector pneumatic unificator. Tradiția este operă a Duhului Sfânt predat apostolilor (In. 20,22) în pragul Învierii lui Iisus. Fără să concureze autoritatea Scripturilor, tradiția se prezintă ca mediu amniotic al comunității, în care arhivele revelației sunt venerate drept sfinte. Ca „teasc al Duhului”, tradiția este mediul regenerării semnificațiilor uitate ale Scripturilor. Această perspectivă este confirmată de un mare teolog al tradiției ortodoxe, Arhimandritul Sofronie Saharov: „Presupunând că, pentru un motiv sau altul, Biserica s-ar găsi lipsită
[Corola-publishinghouse/Science/1998_a_3323]
-
lumea Se pare că tradiția bradului de Crăciun a fost instaurată pentru prima dată în Germania, cu apropae 1000 de ani în urmă, când, Sfântul Boniface, care a convertit germanii la creștinism, a trecut pe lângă un grup de păgâni care venerau un stejar. Supărat de gestul acestora, Sf. Boniface a tăiat stejarul, iar în locul acestuia s-a înălțat un brăduț. Uimit, Sfântul a luat micul pom ca un semn de credință în puterea lui Dumnezeu. O alată legendă plasează originea bradului
Maria Radu by Tradiţie şi artă la Tansa. Datini de Crăciun şi Anul Nou () [Corola-publishinghouse/Science/91716_a_92856]
-
milenii li se risipea într-un amestec de fum și ceață. Frumoasele lor statui impunătoare, altădată divinizate, erau doborâte de pe socluri. Năpădite de buruieni și furnici, nuduri de Venus și Afrodita erau furate de hoți mărunți. Nu pentru a le venera pe ascuns, ci pentru a se împăuna și a-și pavoaza colibele. Această epocă a răposat în cele din urmă, iar peste ea a fost trasă încet lespedea grea de mormânt. Încercuită de barbari, sub loviturile lor, trupul sleit și
[Corola-publishinghouse/Science/1509_a_2807]
-
nu spun de fapt nimic despre individul care se opune istoriei; spun ceva despre absența istoriei și a individului deopotrivă, într-un spațiu în care se improvizează pe tema în tâmplării și a schimbării fără capăt. P.S. Ursulețul polar Knut, venerat luni de-a rândul de presa germană pentru drăgălășenia lui, a crescut, a ajuns la vreo sută de kilograme și a devenit ușor agresiv. Toată lumea e supărată pe el, iar ziarele l-au uitat. Oare de ce a devenit ursulețul un
City Lights: despre experienţă la Walter Benjamin by Ioan Alexandru Tofan () [Corola-publishinghouse/Science/1346_a_2383]
-
Imaginarul clasic, romantic și simbolist pare a fi prelucrat într-o manieră ce amintește ușor de descrierile parnasiene sau mai de grabă de avangardă: "vino să-ți sărut fiecare deget ca pe un tub de clarinet;/ mai frumoasă ești decât Venera fiindcă ai și brațe/ și dacă ții degetele în vânt, marșuri funebre bântuie încet". Tot tabloul acesta devine o istorie a alunecării spre moarte reconstituite iarăși prin imaginea călătoriei pe ape: "odată ne vom întâlni într-un fluviu ascuns/ zvâcnind
[Corola-publishinghouse/Science/84975_a_85760]
-
narațiunea sa că urăște filmele, că îl dezaprobă pe fratele său mai mare, care s-a îmbogățit, "prostituându-se" ca scenarist pentru Hollywood, dar permanent își imaginează și se distribuie în scene de film, de obicei secvențe cu gangsteri. Îl venerează pe fratele mai mic, care murise de leucemie, și al cărui talent literar e vizibil pentru Holden chiar pe mănușa de baseball pe care micul Allie scria poezii. Această mănușă este un obiect drag despre care Holden scrie un eseu
Dicţionar polemic de cultură americană by Eduard Vlad [Corola-publishinghouse/Science/1402_a_2644]
-
rustică românească și Propaganda pentru folclorul românesc. Numărul 5-6/1931 inserează o dare de seamă (ilustrată cu un portret-caricatură) despre o conferință a lui N. Iorga, Îndrumări culturale în viitor, ținută la Craiova, numărul 8 fiind închinat marelui istoric român, venerat de redactorii revistei. Sunt găzduite cronici literare la un volum de epigrame al lui A.C. Calotescu-Neicu, la Poezii alese de Theodor Rosen, ca și la volumul de versuri Sub vraja umbrelor de Sabina Paulian. În 1932 publicația își schimbă formatul
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288809_a_290138]
-
în ultima secțiune din Messa da Requiem Verdi folosește în loc de “Salva me “ cuvintele “Liberă me Domine di morte eternă”. Că un luptător înfocat pentru libertate pe tot parcursul vieții sale, Verdi nu cere să fie salvat, ci eliberat. Verdi este venerat în întreaga lume, ca unul dintre cei mai mari compozitori de operă, iar în Italia el este considerat drept un erou și un campion al drepturilor omului. Oberto, Conte di Sân Bonifacio Oberto, Conte di Sân Bonifacio: opera în două
Opera italiană în capodopere by Alexandru Emanoil () [Corola-publishinghouse/Science/1302_a_1926]
-
esențial este tocmai oprirea în loc, confuzia între simbol, formă, imagine, concept și adevărul infinit pe care ele îl fac să transpară, dar căruia îi dau o expresie necesarmente limitată. Păcatul revine la a idolatriza individualul luîndu-l drept universal, la a venera universalul luîndu-l drept Unu, la a nu percepe acest Unu ca față a abisului divin. Dacă efortul spiritual al ascetului constă în lupta cu voința individuală pentru a o reinsera în Voința divină, efortul contemplativului constă mai cu seamă în
STILUL RELIGIEI ÎN MODERNITATEA TÎRZIE by ANCA MANOLESCU () [Corola-publishinghouse/Science/860_a_1740]
-
căzut la datorie nu mai puțin de 771 eroi ale căror oseminte sunt depuse aici și oameni din toate comunele Învecinate vin aici cu mic cu mare să le cinstească memoria. Toți considerăm acest loc sacru al nostru și-i venerăm cu pietate pe acești eroi. Cuvinte emoționante stau scrise aici pe o placă comemorativă, ele fiind rostite de Primul Patriarh al României Mari, pe care l-au dat aceste locuri, Miron Cristea. Ostași eroi din vechiul regat, binecuvântată a fost
GĂLĂUȚAŞUL by IOAN DOBREANU () [Corola-publishinghouse/Science/1183_a_1894]
-
sau literare pentru a obține informații de care avea nevoie Marele Stăpîn. Dar "ostatecii" nu sînt decît niște "ostateci"? În 1810, consulul Franței la Alep semnalează că Marele Stăpîn al Asasinilor, șeicul Khalilullah, al patrulea descendent al Marelui Stăpîn, era venerat ca un zeu, capabil, se spunea, să facă miracole. "Gardienii Credinței", chiar dacă și-au schimbat numele, sînt Asasinii prezenți în lume, în Europa acestui sfîrșit de secol XX. Ei sînt fideli unui Mare Stăpîn cunoscut doar de cîțiva credincioși, necunoscut
by Jean Servier [Corola-publishinghouse/Science/1077_a_2585]
-
să te măgulească, să-ți confirme resentimentele, să te elibereze și să te protejeze de riscul și de efortul de a verifica și de a gândi independent și la care să te aliniezi instinctiv în ceea ce-ți comandă să venerezi ori să disprețuiești? Și cum să-ți mai poți dori altceva decât ceea ce ți se comandă să dorești? În plus, după ce ani de zile ai fost dopat, la diverse festivaluri culturale gen "Cântarea României" sau "Cenaclul Flacăra", cu retorica și
[Corola-publishinghouse/Science/84977_a_85762]
-
și, în general, pentru reorientarea opțiunilor din societatea românească a fost reînvierea unor tradiții și experiențe din trecutul neamului, când România își apăra cu tenacitate și rigoare independența și numele. Niciodată până atunci un Nicolae Titulescu nu a fost mai venerat și readus în memoria românilor, ca un simbol al demnității și principialității cu care România și-a susținut interesele în perioada interbelică. Referirile la Nicolae Titulescu de la tribuna O.N.U. și a altor foruri internaționale aveau atunci o rezonanță
[Corola-publishinghouse/Administrative/1540_a_2838]
-
nu sunt de găsit în temple și altare, nici în palate sau sub bolți uriașe, ci trăiesc numai în sufletele noastre, ale celor care cred în ei. Acei zei vor dăinui doar atâta vreme cât vor fi în viață cei care îi venerează și li se închină. S-ar părea, deci, că nu întâmplător zeița Afrodita este încă printre noi. După cum observați, în finalul aventurii mele cipriote, m-am lăsat dominat de legende. Nu cred că aș fi găsit o desprindere mai frumoasă
[Corola-publishinghouse/Administrative/1540_a_2838]
-
mult Onești de asociere cu lumini și siluete, să pui bagajele sus, un băiat, ba nu, o fată, să te ajut! nu, mă mai descurc, încă mă mai descurc! cartea și mobilul la îndemînă, Borzești biserica, acte de cult, spațiul venerat amenajările dimprejur, timpul îl poți invoca în rugăciune, spectacolul mașinii ce rulează paralel cu ea însăși, Adjud în luciri pe etaje și blocuri, nenumite priveliști ale indiferenței, expresul Suceava București, locomotiva avertizează necontenit, în caz de iminență sensul s-ar
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1465_a_2763]
-
se manifestă prin puterea germinativă a pământului, nu putem să situăm aria de existență și manifestare a acolitului său decât la nivel uranian. Această presupunere pare a fi confirmată de caracteristicile zeilor tauromorfi prezenți în sistemele mitologice cunoscute . Ceea ce se venerează, în primul rând, la acești zei, soți ai Marii Zeițe, nu este caracterul lor ceresc, ci virtuțile lor fecundatoare. Sacralitatea lor derivă din hierogamia cu Marea Mamă, esența lor celestă fiind valorizată în funcția ei genezică. Cerul este, înainte de toate
Hoiseşti - La Pod. O aşezare cucuteniană pe valea Bahluiului by George Bodi () [Corola-publishinghouse/Science/1143_a_1893]
-
uitat toți că viața e plină de atâtea culori. În aer plutește mirosul unui război inevitabil și crâncen, și numai Dumnezeu știe cât sânge va curge degeaba și cum lumea se va schimba după câștigătorii lui, care vor mutila istoria, venerând eroii unei singure părți, lăsând învinșii, ca de obicei, oricât de bravi și mari, să fie sortiți uitării. Te-ai stins poate la timp, înainte de începutul sfârșitului nostru, al visătorilor care au încercat să despoaie lumea de prejudecăți și ură
Zaraza by Andrei Ruse () [Corola-publishinghouse/Science/864_a_1839]
-
obsedați de sexualitate!) Te rog, înțelege-mă, dragul, dragul meu Charles, și nu fi supărat pe mine. Știi ce mult te iubește și Gilbert (dar n-am să stărui asupra acestui lucru pentru că știu că te enervează. Dar, realmente, te venerează). Acum însă e de-a dreptul înspăimântat. Spune că ai să vii cu o troică și ai să mă duci la țigani. Cred că-i o replică din ceva, tu pretindeai întotdeauna că eu nu citesc decât Shakespeare, și din
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2341_a_3666]
-
cea mai banală speță. În timp ce tatăl meu - deși poate nimeni în afară de mama și de mine nu a cunoscut acest lucru - era croit din cu totul altă stofă, un om deosebit. Dar nimic din toate acestea nu mă împiedica să-l venerez pe unchiul Abel și să-i dau târcoale ca un cățeluș lingușitor. Cel puțin în copilărie. Mai târziu, din cauza lui James, m-am arătat mai demn și mai distant. Să fi fost oare vreodată tatăl meu îndurerat pentru că-l socoteam
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2341_a_3666]
-
Mă priveau cu acea stranie nedumerire care exprima în același timp pasiune. Îmbrățișările acelea calme, tăcute, aproape țepene, au fost cele mai pasionate pe care le-am cunoscut vreodată. Și amândoi eram caști, ne respectam unul pe celălalt și ne veneram unul pe celalalt în castitate. Aceasta a fost pasiunea, aceasta a fost dragostea de o puritate ce nu poate fi niciodată regăsită și care, sunt convins, există foarte rar în lume. Amintirile despre Hartley sunt mai strălucitoare pentru mine decât
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2341_a_3666]
-
nu-i decât o biată epavă, sau poate că devenise un gen de stranie făptură spiritualizată, rafinată de suferință? Să fi fost acel ciudat aer de sălbăticie al frumuseții ei din tinerețe, pe care l-am iubit și l-am venerat, primul impuls profetic al unei spiritualități nepământene? Există sfinți tainici cu destine stranii. Și totuși nu, era doar o epavă, o sărmană ramură frântă, a cărei integritate, a cărei ultimă rămășiță de identitate fusese nimicită de forța crudă care o
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2341_a_3666]
-
și Fritzie. „Vai, dragostea mea, mă nedreptățești alungându-mă brutal, căci te-am iubit atâta amar de vreme, desfătându-mă în preajma ta.“ Pe măsură ce s-au scurs anii, am investit atât de multă încredere în bunătatea lui Hartley. Și totuși, am venerat întruna această icoană? Tinerii sunt necruțători și trebuie să supraviețuiască. După ce-am pierdut orice speranță a reîntoarcerii ei, orice speranță de a o regăsi, am trăit un timp alimentându-mă cu propriile-mi resentimente, gândind ușurat: „Atunci, n-are
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2341_a_3666]
-
te transforma sau chiar de a te distruge. Dar și asta-i o năpastă. Exercitarea puterii este o desfătare foarte primejdioasă. Calea dreaptă este singura cale, dar e foarte abruptă. — Eu credeam că oamenii religioși sunt indivizi foarte slabi care venerează ceva puternic. — Așa gândesc ei. Cel ce venerează, conferă obiectului venerat putere, o putere reală, nu una imaginară, acesta este sensul dovezii ontologice, una dintre ideile cele mai ambigue pe care le-a făurit vreodată inteligența omenească. Dar această putere
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2341_a_3666]
-
Dar și asta-i o năpastă. Exercitarea puterii este o desfătare foarte primejdioasă. Calea dreaptă este singura cale, dar e foarte abruptă. — Eu credeam că oamenii religioși sunt indivizi foarte slabi care venerează ceva puternic. — Așa gândesc ei. Cel ce venerează, conferă obiectului venerat putere, o putere reală, nu una imaginară, acesta este sensul dovezii ontologice, una dintre ideile cele mai ambigue pe care le-a făurit vreodată inteligența omenească. Dar această putere este înfiorătoare. Dorințele și atașamentele noastre ne creează
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2341_a_3666]