3,404 matches
-
fim un popor definitiv stăpân În țarcul lui. Dar merge și așa. Merge ca unsă. Am scăpat Întregi de dușmanii noștri, din ghearele lor spurcate cu care nu vor conteni să scurme și să mănânce căcat din acest loc de verdeață și răcoare. Noi suntem poporu’, Pepino, iar de-acum suntem la adăpost. Nimeni nu ne mai omoară, eh, ți-ai rupt cămașa de pe tine și le-ai arătat pieptu’ ăla al tău de muscă tebecistă, și tot n-au vrut
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2023_a_3348]
-
lăsat În urma lor numai ruine și cadavre. Vor rămâne ei singuri, fără nici un popor, să Împărățească peste un țarc de Împuțiciune și un pustiu tot mai vast, unde se vor mânca unul pe altul până la ultimul. Nu va mai fi verdeață și răcoare, ci numai durere și Întristare. Ce-ați făcut din popor, jeguri nemernice? Ați făcut o turmă de animale de povară pe care ați Înfometat-o și ați măcelărit-o necontenit. Ce-ați făcut din acest loc de verdeață
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2023_a_3348]
-
verdeață și răcoare, ci numai durere și Întristare. Ce-ați făcut din popor, jeguri nemernice? Ați făcut o turmă de animale de povară pe care ați Înfometat-o și ați măcelărit-o necontenit. Ce-ați făcut din acest loc de verdeață dacă nu un țarc și un abator de vorbe În care ați băgat oamenii pe rând și la grămadă și-ați scos cenușă și cadavre? N-a mai rămas nimic viu. Omoară și iarăși omoară, tot ce e viu să
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2023_a_3348]
-
toată lumea să-i vadă, să-i scuipe și să-și facă nevoile pe ei. Asta-i soarta lor, pe care ei cu mâna lor și-au scris-o vreme de o jumătate de sută de ani În acest loc de verdeață și răcoare. Pepino mi-a spus că pe Hansi l-a urcat Într-o Salvare, cu o grămadă de gloanțe În el, dar Încă mai sufla... N-ar fi trebuit să facă asta, fiindcă și Salvările sunt ale lor, ca
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2023_a_3348]
-
ăștia nu-i de glumă, Pepino, nu te joci cu ăștia... Ba s-o fută pe mă-sa, c-o să le punem pielea-n băț și-o să defilăm cu ei de-a lungul și de-a latul acestui loc de verdeață. Steagul Revoluției va flutura prin toate orașele și cătunele piei jegoase de comuniști. Noi Îi vom stârpi, noi vom scăpa omenirea de ei, de toți absolut. O să le piară urma și graiul. Nimic nu mai e al lor, decât numai
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2023_a_3348]
-
piară urma și graiul. Nimic nu mai e al lor, decât numai moartea. Toate orașele și așezările, ogoarele și animalele și fabricile, cât vezi cu ochii, toate-s ale noastre. Noi le-am făcut, noi suntem stăpânii acestui loc de verdeață, fiindcă noi am scăpat omenirea de ei... Dar Andrei și Carol? Ce-o fi cu ei? Istovise Pepino dând din mâini, iar mie mi se Închidea ochiul cu care-l urmăream. Cu celălalt ochi continuam să caut prin catastiful pescuit
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2023_a_3348]
-
seara asta să rămân aicea cu ea... M-aș fi putut frământa până mâine dimineață ca să-mi amintesc În cine a dat văru’ Laur vreodată, cât om fi mers amândoi de-a lungul și de-a latul acestui loc de verdeață ca să vindem floricele de porumb și nămol și să facem tuburi de puț și grilaje și câte și mai câte. Altminteri, el e În stare să se descurce și de unul singur, mâncând flori și vânturându-și Încolo și Încoace
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2023_a_3348]
-
culturii române, Violeta Zamfirescu cu Sublima condiție umană... * Mai apoi s-a spus că de la aleșii poporului a pornit. Ei ar fi făcut-o, și de fapt n-a fost nici un fel de Revoluție, de vreme ce nicăieri În acest ținut de verdeață și răcoare n-au fost văzute fluturând drapele din piei jegoase de comuniști. Au făcut-o oricum În folosul lor, și pe spinarea acelei scursuri toxice a poporului care duce peste tot cu sine această istorie teribilă și incredibilă: voi
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2023_a_3348]
-
n-am avut parte prea mult timp unul de altul. Ne-au gonit de acolo, ne-au zburătăcit și ne-au hăituit cu gloanțe și gaze și jeturi de apă, ne-au alungat din tinerețea noastră și din țarcul de verdeață și răcoare și astfel am ajuns aici. Patul de o singură persoană al Ortansei era atât de jos, Încât lesne ți-l puteai Închipui o saltea Întinsă pe mocheta verde-ruginie, de culoarea unei pajiști Întomnate, și mai avea două fotolii
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2023_a_3348]
-
Într-un târziu Îmi spune că-s prea bătrân. Repetă asta și a treia oară spuse că suntem amândoi prea bătrâni. Chicoti, suntem niște bestii bătrâne, boarea de disperare voluptoasă din glasul ei era o adiere dintr-un loc de verdeață și răcoare Împresurându-mă din toate părțile cu mirosul trupurilor noastre bătrâne, și atunci i-am spus că mi-e foame și că aș mânca ceva bun și ea a venit cu un soi de fiertură al cărei gust mi-
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2023_a_3348]
-
păstoasă și Încâlcind șuvoaie de lume venită din toată țara, Împănată din belșug cu străini cu camere video și microfoane Învelite În bucăți de blană. Până seara târziu se vindeau și se aprindeau lumânări pentru sufletele eroilor acestui ținut de verdeață și răcoare, și-mi mai amintesc de textul cântecului Deșteaptă-te, Române, scris cu vopsea neagră pe zidul Universității, alături de care am văzut un Protest la unul din primele decrete date de președintele provizoriu de atunci. Ca o recompensă și
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2023_a_3348]
-
inutilă ca zbuciumul și foiala mea prin lume, reușind tot mai anevoie să mă mențină pe linia de plutire. Ca și altădată băteam apa-n piuă despre parcurile de pe malul lacurilor transformându-se treptat În păduri și despre locul de verdeață și răcoare unde au trăit eroii noștri și care le-a fost de altfel și mormânt. Iarăși fugeam cu moartea În urmă și Înainte și-mi era limpede că nu trebuia să mă opresc din scris până nu voi traversa
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2023_a_3348]
-
o fac suficient de transparentă pentru a fi pe gustul redactorului șef al revistei satirice unde a apărut. Era bineînțeles vorba despre comuniștii ieșiți din te miri ce peșteri și grote, ca o invazie de oameni-maimuță În acest ținut de verdeață și răcoare, toată povestea pretându-se la deznodământul optimist că Revoluția Îi va alunga și-i va sili să se reîntoarcă În grotele lor. Între timp se petrecuseră destule evenimente pe care le consemnasem și le analizasem sârguincios de unul
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2023_a_3348]
-
de cultură națională subzistând din fonduri guvernamentale Întru prosperitatea celor care o conduc, În vreme ce fostul director Gheorghe Restoiu stătea deja pe picioarele lui, ca director și acționar multi milionar al celui mai puternic trust de presă din acest ținut de verdeață și răcoare. Urmând direcția imprimată de reculul restaurației, redacția Editurii Calende era alcătuită În cea mai mare parte din fostele secretare și femei de serviciu de dinainte de Revoluție, fiind condusă de o fostă corectoare șefă care-și asumase răspunderea funcției
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2023_a_3348]
-
de fiul meu Gabriel și de oricui i-ar fi venit la un moment dat să mă Întrebe din ce trăiesc de fapt, ceea ce-i altminteri complet fals. Niciodată nu-i prea târziu să te Întorci Într-un loc de verdeață și răcoare unde ai crezut cândva că ți-e bine. În definitiv m-aș fi Întors și acasă, În demisolul meu sau În garsoniera ei, deși acolo mă aștepta Ortansa cu cei o sută de mii de lei pe care
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2023_a_3348]
-
asta, și pe urmă, că mă scuzați, domnu’ Golea, dar din ce trăiți? Și eu care aș fi zis c-am s-o mai lungesc o lună din suta aia de mii și uite că nicăieri În acest ținut de verdeață nu mai ai loc de jigodiile astea comuniste care n-au apucat să Învețe și nici nu vor să creadă că toți trăim din mila lui Dumnezeu. M-așteaptă cu gura căscată acasă, m-așteaptă cu banii, dar de fapt
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2023_a_3348]
-
apoi a devenit de domeniu public, și anume că Restoiu e Însoțit permanent și nu se duce nici la closet fără gardă de corp după el. Căci el e o persoană foarte cumsecade și iubită de poporul acestui ținut de verdeață și răcoare. Uite-l șchiopătând ușor și pare să gâfâie, ca un fotbalist căruia i-a pus gând rău Întreaga echipă adversă dimpreună cu spectatorii. Tot nu se lasă, măcar că-l apasă. E un luptător și un bărbat adevărat. Parcă
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2023_a_3348]
-
fizicului său. Bineînțeles că-i un complexat și un paranoic și o jigodie comunistă perversă și periculoasă care se manifestă ca atare În jegurile lui de gazete și-n campania lui de reintroducere a pedepsei capitale În acest loc de verdeață și răcoare. Bineînțeles că toate acestea sporesc dragostea pe care i-o poartă poporul, iar În ce ne privea, eu și Ortansa ajunsesem să ținem la el tot atât cât la fiul nostru Gabriel. El intrase În familia noastră și
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2023_a_3348]
-
Tocmai apăreau fundații de caritate și societăți de taximetre care purtau Însemnele trustului Restoiu. Prin tot orașul se strângeau semnături pentru revendicările propuse de gazetele lui. Ideile lui, menite să lumineze și să Împingă pe calea propășirii această oază de verdeață și răcoare de la porțile Orientului, Își făceau tot mai mult loc În mijlocul poporului. El era temut de cei care ar fi avut de ce se teme. Din elucubrațiile lui Își trăgeau seva și se Înfiripau noile instituții ale statului de drept
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2023_a_3348]
-
-se Într-o singură direcție. Aia e, că ținea cu tot dinadinsul ca Ortansa să divorțeze. Pentru el, da, să rămână doar ei singuri-singurei, să se zbenguie ca doi iezi de-a lungul și de-a latul acestui loc de verdeață. Să divorțeze de mine adică. Păi, cine sunt eu? Câți ca mine n-or fi trecut prin birourile lui din cazemata Casa Scânteii ca să-i ceară una alta, o pâine de mâncat, o Înlesnire, o posibilitate de afirmare? Pe toți
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2023_a_3348]
-
personaj al romanelor vieții mele. Până la urmă or fi fost și cei de pe listă niște personaje, ca membri ai unei Uniuni a Marinarilor Suferinzi de Rău de Mare, care n-ar fi putut exista altundeva decât În acest loc de verdeață și răcoare. Da’ cu poporu’ ce-ați făcut, mâncătorilor de rahat ce sunteți? Unde v-a fost mintea și sufletul, trențe ordinare? Pe cine omagiați și pe cine lingeați? Cu bale la gură și tremurând de pofte v-ați vândut
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2023_a_3348]
-
și să-i dea liber să-l buzunărească pe părințelui Andrei, ca să fugă Împreună și să ne lase sărmani acolo, aici, da, am rămas să-mi mănânc amarul cu neamurile mele bune și neamurile mele vitrege În pustia asta de verdeață și răcoare, oare am să-l pot ierta vreodată? L-am căutat de două-trei ori pe la Motănica În acești șase ani. Mă-sa nu știa nimic de el și bineînțeles că iar nu vroia să audă de neamu’ lor de
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2023_a_3348]
-
-o. Era o Îndeletncire pe care crezusem c-am uitat-o. Însă așa ceva nu se uită, deși de regulă evit să răspund cui mă Întreabă din ce trăiesc și cu ce mă ocup eu de fapt În acest ținut de verdeață și răcoare. Nici n-aveam timp, iar pe de altă parte, În ruptul capului nu mi-aș fi oferit răgazul să-mi amintesc și să mă gândesc. Oricum, ne mișcam toți trei destul de bine acolo-n țarcul nostru și prin
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2023_a_3348]
-
un arc se sub bărbie. O văd dând târcoale testiculelor uriașe cu limba ei mare și roșie de fiară, și se Îneacă și plescăie, Înălțând priviri Înlăcrimate de smerenie spre vârful coloanei nesfârșite a dragostei veghind peste un ținut de verdeață și răcoare În care mă văd reîntorcându-mă. * În câteva seri am ieșit Împreună și am colindat printre tarabele bazarului din stațiune după ceva gros de Îmbrăcăminte. Cât de curând avea să se răcorească vremea, dar puloverele alea erau prea
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2023_a_3348]
-
să-i povestesc lui Neli. Steaua norocoasă a lui Laur s-a ivit În sfârșit. L-a luat de suflet un tip cu mari posibilități, s-a dus să frece În găoază pământul făgăduinței, să fertilizeze vastele-i Întinderi de verdeață și răcoare. Nu gusta Neli astfel de glume și-n noaptea aia era Într-o dispoziție nu tocmai bună. Nu-i ardea de glumă. Nu-i ardea nici de mine. - Ce naiba ai? Cine nu-l lasă să trăiască pe copilu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2023_a_3348]