11,780 matches
-
un timp prea scurt, a tarifelor la energie, condiții proaste la capitolul agricultură, milioane de hectare scoase din circuit. Geoană și-a dat și un autogol neașteptat când a apreciat că o eventuală vizită a naționalistului Jörg Heider, neagreat în cancelariile europene, „ar fi inoportună“. Ce să înțelegem, că după alegeri va fi oportună? Poate că sunt subiectiv, dar impresia mea este că, după ce a pierdut prin knock-out în fața lui Băsescu la locale, Geoană pierde acum la puncte în fața lui Tăriceanu
Nişte ciori vopsite-n roşu by Răsvan Popescu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1376_a_2711]
-
au pătruns și În vorbirea curentă. Aceeași influență a venit și din partea limbii cancelariillor, care era slavona. Este locul să mă refer la un proces similar petrecut sub ochii noștri. Localitățile din nordul Bucovinei au fost ucranizate prin decizia de cancelarie, chiar În primii ani de la instalarea autorităților ucrainene. Asta Înseamnă că toți bbucovinenii sunt ucraineni? Pe scrut, biserica, și apoi cancelariile domnești, unde se folosea exclusiv slavona, au introdus cuvintele slave În limbă, toponimie, hidronimie. Infiltrarea străină nu este numai
Refugiaţi basarabeni apostoli ai neamului românesc by Vlad Bejan () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91599_a_93564]
-
refer la un proces similar petrecut sub ochii noștri. Localitățile din nordul Bucovinei au fost ucranizate prin decizia de cancelarie, chiar În primii ani de la instalarea autorităților ucrainene. Asta Înseamnă că toți bbucovinenii sunt ucraineni? Pe scrut, biserica, și apoi cancelariile domnești, unde se folosea exclusiv slavona, au introdus cuvintele slave În limbă, toponimie, hidronimie. Infiltrarea străină nu este numai un fenomen al trecutului. Fără biserici și școli În limba maternă, comunitățile românești izolate sunt supuse unui proces grav de deznaționalizare
Refugiaţi basarabeni apostoli ai neamului românesc by Vlad Bejan () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91599_a_93564]
-
nici o pagubă, era doar un afront personal și încă un afront de care nimeni în afară de el nu-și dădea seama. Descoperirea în legătură cu Leonard Bîlbîie nici nu era întreagă, ci numai ca un petec de cer văzut prin oblonul tras al cancelariei, puteai să bănuiești și restul, dar putea fi și o cacealma. Puteai crede, văzînd prin crăpătura oblonului albastrul seninului, că peste tot cerul e curat, și nu era petecul acela doar se potrivise dorinței tale, dar restul, eh, restul era
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
drept. Nu pot fi extrem de simpatizați. Dar să ajungi să-i ameninți pe judecători e destul de grav. — Cât credeți că mai contează, domnule Morar, sprijinul extern? Pentru că, în cazul judecătorilor de la Curtea Constituțională, a existat un sprijin extern puternic din partea cancelariilor occidentale. — Din partea Comisiei de la Veneția. — Cât contează sprijinul acesta? — Contează foarte mult, din punctul meu de vedere. În acest moment, judecătorii și procurorii fac parte din rețele europene, internaționale. Nu sunt rețele de socializare, sunt rețele profesionale. Sunt un fel
Preţul adevărului. Un procuror în luptă cu sistemul by Dan Tăpălagă, Daniel Morar () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1338_a_2715]
-
nu spunea o vorbă; închidea iute ușa în urma lui și nările-i tremurau și închidea ochii, când fata, întinzând spre el mânile, se alătura, i se lăsa pe piept și-l întreba de ce-a întârziat. —Am stat târziu la cancelarie... șoptea el, lăsându-se pe marginea patului. Pe urmă, m-am mai plimbat cu prietinii... —De ce te duci la cafenea?... întreba fata, privindu-l cu teamă. El răspundea îndată ațintindu-și asupra ei ochii mari, negri: N-am fost la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2100_a_3425]
-
ceea ce-i spusese hahamul; nici glasul tărăgănat al maică-sii nu-l auzea; nu-i trebuia să audă, nici să vadă! Voia să fie singură. Iar după două zile domnul Ion Rusu, picherul, se întorcea tulburat de la treburile lui, de la cancelaria inginerului, cu cortelu-i uriaș și cu pălăria-i cenușie, pleoștită. Cetea mergând spre casă câteva vorbe zgâriate cu o peniță rea pe un petic de hârtie; cetea, și-și ștergea fruntea de sudoare cu basmaua-i mare, roșie, și nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2100_a_3425]
-
și plângeam în voie. O dată, am auzit din coridor, trăgând cu urechea, ce discuta cu directorul. Îl sfătuia să fie aspru cu mine, neîngăduitor; își închipuia că astfel voi fi îmblînzit, pus cu botul pe labe. Când a ieșit din cancelarie, a tresărit văzîndu-mă; a vrut să se întoarcă, să-i spună directorului că ascultasem la ușă, apoi a renunțat. "Te urăsc", i-am șuierat printre dinți și am văzut cum s-a clătinat de parcă îl lovisem cu pumnul în piept
Un om norocos by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295605_a_296934]
-
de desene, l-a ocărât pe șeful clasei, care pretexta că a pierdut buretele, îl chema Grünberg Ariel și era deja pionier. — Ia cârpa aia de la gât și șterge tabla! i-a spus profesorul Popescu-Zorica. Grünberg l-a reclamat la cancelarie, iar eu - ca să fac pe nebunul, altfel de ce? - i-am convins pe mai mulți colegi să nege spusele șefului clasei. Pastenague mă ascultă cu o ureche distrată și trage cu ochiul la o japoneză care avea picioarele mai puțin curbe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1891_a_3216]
-
clasa a șaptea, deci, când mai rămăseseră numai doi ani până la absolvire, toți elevii au trebuit să țină ore la cursul primar. După ce Epaminonda ținuse o oră de Cânt la clasa a doua primară, profesorul îndrumător a chemat-o în cancelarie și i-a spus: „Mi e teamă, domnișoară, că, prin ceea ce am să-ți spun, o să te mâhnesc. Dar, cum spune vorba noastră bătrânească, mai bine un adevăr dureros, decât o minciună frumoasă. Pentru că, dacă-mi dai voie să fiu
Filigran by Alexandru Poamă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/363_a_1431]
-
tare, în schimb, pe mine alcoolul mă făcuse praf. Direcțiunea liceului se gândise, chiar, să ne administreze o pedeapsă severă la amândoi. S-a ținut cont și de succesul reprezentației, așa că directorul s-a limitat, doar, să ne cheme la cancelarie (lucru încurajator, căci putea să ne bage în cabinetul său, ceea ce ar fi fost mult mai sumbru), să se facă a ne muștrului bine, și-apoi să ne întrebe cum de ne-a venit ideea... “Păi, dacă domnu’ profesor Bâsceanu
Filigran by Alexandru Poamă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/363_a_1431]
-
Doamne iartă mă, să mai știe” “Dar, ia du-te cu gândul la Toma D’Aquino” “Ei, asta-i acum!, vă văd oameni în toată firea! Doar nu v-ați apucat să faceți o pomenire a tuturor sfinților aici, în cancelarie” “ Da’, de ce-o cheamă așa, colega?” “De unde să știu eu, doamnă? N-ați auzit de băieți cu nume de Carmen și de fete pe care le cheamă Leonida?” “Auziți încoa’! am aflat că-i fiică de preot și că
Filigran by Alexandru Poamă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/363_a_1431]
-
a rușilor, fiind chiar unul dintre intimii generalului Kutuzov. Omul se afla în paradoxala poziție de favorit al ambelor părți și devenea, cu fiecare zi, tot mai puternic și mai influent. Numele lui era tot mai des pomenit în rapoartele cancelariilor europene. Se vorbea nu numai despre inteligența și abilitatea lui sau despre relațiile sale cu cercurile conducătoare ale celor trei imperii, otoman, rus și austriac, dar și despre importanta lui rețea de informatori care, se zvonea, depășea în eficiență rețeaua
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2340_a_3665]
-
și stăpâni, oameni simpli și boieri de viță, solidari prin împărtășirea aceleiași bucurii. În veselia generală, nimeni nu auzi sania cu muscal pe capră care intră pe poartă și trase la scară. Se treziră cu o scorțoșenie de furier de la cancelaria Marelui Komandir. Aștepta la ușa bucătăriei, în picioare, cu chipiul pe cap. Îl priviră încremeniți, cu gurile căscate și lingurile pline de mucenici rămase în aer. ― Dobroe utro! Și, într-o românească plină de accente rusești, furierul încercă să le
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2340_a_3665]
-
Profitori nerușinați!... Ledoulx își savură cu voluptate revolta, sporind-o cu fiecare cuvânt de apostrofare. Nu pronunța nici un nume, dar undeva, în minte, avea imaginea clară a împăratului, a curții simandicoase de la Dresda, a ministrului de Finanțe și chiar a cancelariei imperiale, cu funcționarii ei nepăsători și indolenți. Julien, da, Julien are perfectă dreptate! Cum să-ți îndeplinești înalta misiune așa, fără nici un sfanț în buzunar? Ei bine, dacă el pleacă, voi pleca și eu! Toinette pândea printre perdelele dormitorului. Știa
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2340_a_3665]
-
încurcătura în care se afla consulul Franței. ― Una dintre noutăți, Excelență, ar fi că în curând vor sosi acei bani pe care, cu siguranță, îi așteptați de ceva vreme. A fost doar o mică eroare birocratică. Un proaspăt angajat al cancelariei imperiale, fără noțiuni prea clare de geografie, a confundat Bucureștiul cu Budapesta. ― Oh!... Așa?... Oh!... În cazul acesta... Desigur... Desigur... Oaaah!... Ador normalitatea! Relaxarea nervoasă a contelui fu atât de totală, încât căzu pe canapea cu mâinile întinse pe speteaza
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2340_a_3665]
-
bâzdâcuri, toane, pofte. Ei și! Să fie sănătos și să le tot aibă! Ivan este aci, gata să-i facă pe voie. Numai că, uite, nu mă cheamă și nu mă cheamă! De azi-dimineață, de când l-a sculat curierul de la cancelarie, la el n-a mai intrat decât subțirelul de la Ambasadă. Da’ ăla n-a rămas înăuntru nici sfertu’ dă ceas și s-a bulucit cam încruntat la plecare. Apoi... doar tăcere, cu ușa asta închisă mereu, de-i știu toate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2340_a_3665]
-
de indignare, de revoltă?! Deschise ușa și tună peste balustrada palierului. Ivan se buluci în sus, pe scară, încheindu-și, din mers, nasturii pantalonilor. Înțepeni dinaintea generalului și-și pocni călcâiele. ― Prezent, să trăiți! ― Lasă asta, ștrengarule! Du-te la cancelarie! Spune-i nacealnicului că am nevoie de un pisar și de un curier special. Dă o fugă până la croitor și spune-i să poftească imediat la mine. Cheamă și bărbierul. Și nu uita să-mi pregătești hainele. Dar adu-mi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2340_a_3665]
-
pauză. Bătuse din palme și o slugă adunase toate resturile scaunului distrus. În cele din urmă, oboseala și o gustare binevenită cu icre negre, votcă și ceai fierbinte îmblânziseră spiritele de o parte și de cealaltă. Chemaseră un pisar de la cancelarie și generalul îi dictase, în franceză, primele articole ale tratatului de pace. PASAJ RETRAS 1. Râul Prut, de la intrarea sa în Moldova până la confluența cu Dunărea, și malul stâng al Dunării, de la această confluență până la gura Chilia și la mare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2340_a_3665]
-
planurilor mele, el și familia lui își vor câștiga disprețul nobililor și fețelor bisericești din Madrid. — Vreau să-l văd pe arhiepiscop. Apoi, dacă Maiestatea Sa regele ar consimți la o întrevedere cu solii japonezi... — Deja am luat legătura cu cancelaria arhiepiscopului. Unchiul clătină din cap încurcat. Ne-au răspuns că totul atârnă de hotărârea adunării episcopale. Nici chiar arhiepiscopul nu poate aranja o întâlnire cu japonezii trecând peste părerea episcopilor. Pentru că asta e o chestiune ce privește nu doar negoțul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
lumea pământească... Pesemne că părintele Vasquez a fost ars și prefăcut în cenușă, iar cenușa sa a fost aruncată în mare. Așa făcuseră japonezii cu mulți misionari. Astăzi ne-au luat iarăși la întrebări. Mai bine zis, un slujbaș de la Cancelaria pentru religie din Nagasaki ne sfătuiește, după cum cere legea, să ne lepădăm de credința creștină (japonezii numesc asta „cădere”). Însă, nici el nu-și închipuie că o să cedăm, și nici noi nu facem decât să clătinăm din cap. Însă, astăzi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
că Velasco a fost prins la Satsuma. Dacă n-ar fi fost această veste, n-ai fi primit o pedeapsă așa de aspră. — Senior Velasco... Chiar și în aceste momente, samuraiul nu făcea decât să clipească. — A fost trimis la Cancelaria pentru religie din Nagasaki, iar acum este întemnițat împreună cu alți preoți la Ōmura. Am auzit că încă nu s-a lepădat de credința creștină. După ce slujbașii plecară, samuraiul se așeză și rămase mult timp așa, îmbrăcat în hainele sale cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
care le aveam în spate, strigau după noi să înghițim stegulețele și alte cuvinte ce nu merită a fi reproduse. A fost un gest de provocare și noi nu am răspuns în nici un fel. Directorul școlii ne lăsase deschis la cancelarie să ne uitam la televizor dacă vrem, cancelaria era la etaj și în jurul orelor 21 cineva a aruncat cu pietre în geam. Noi am stins lumina și televizorul. Nu mult după asta niște indivizi, prin întuneric, au tras de ușa
Dacă nu ai amintiri, nu ai dreptate! by Constantin Chirilă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/776_a_1536]
-
să înghițim stegulețele și alte cuvinte ce nu merită a fi reproduse. A fost un gest de provocare și noi nu am răspuns în nici un fel. Directorul școlii ne lăsase deschis la cancelarie să ne uitam la televizor dacă vrem, cancelaria era la etaj și în jurul orelor 21 cineva a aruncat cu pietre în geam. Noi am stins lumina și televizorul. Nu mult după asta niște indivizi, prin întuneric, au tras de ușa școlii, forțând-o. Am stat cu grijă în
Dacă nu ai amintiri, nu ai dreptate! by Constantin Chirilă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/776_a_1536]
-
primește aprobarea ministrului de interne pentru Începerea lucrărilor. În sfârșit, la 20 septembrie 1886, Școala de Fete nr. 1 era găzduită de un local refăcut aproape În totalitate, cu șapte odăi, dintre care, trei pentru sălile de clasă, una pentru cancelarie și alte trei pentru directoare. Dar situația școlilor primare din acea vreme nu era deloc una mulțumitoare, ceea ce va conduce la apariția unei legi speciale care să remedieze această situație - Legea pentru Înființarea de edificii și construcții publice. De altfel
GHEORGHE I. BRĂTIANU, PATRONUL ŞCOLII MELE by Aglaia C. Buduroi () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1188_a_1874]