11,098 matches
-
descrierea lui Yhwh. De exemplu, imaginea lui Yhwh ca judecător suprem care promulgă decrete drepte precum strălucirea luminii (Os 6,5; Sof 3,5), deseori având alături „adevărul” și „dreptatea” (Ps 96,13; 98,9; cf. și Ps 37,6), evocă imaginea pe care izvoarele acadiene ne-o oferă despre zeul solar Șamaș, zeul dreptății, al cărui consiliu ceresc aparține cuplului de divinități Adevărul și Dreptatea (Išar și Mešar în cetatea Mari; cf. și CAD, vol. K, s.v. kittu A, p.
Religia în Israelul antic by Paolo Merlo () [Corola-publishinghouse/Science/101005_a_102297]
-
verbul „a păzi” (în ebr. šămar) este unit frecvent cu verbul „a binecuvânta” (cf. inscripția de la Kuntillet ‘Ajrud n. 9, HAE, vol. I, p. 62: „Yhwh să te binecuvânteze și să te păzească și să rămână cu domnul meu”) și evocă - realizând-o - forța protectoare împotriva oricărui pericol, forță pe care divinitatea o acordă celui credincios pe durata întregii vieți, în special împotriva primejdiilor neprevăzute, ca de exemplu, cele ce se pot ivi în timpul unei călătorii periculoase (cf. Kuntillet ‘Ajrud; Ex
Religia în Israelul antic by Paolo Merlo () [Corola-publishinghouse/Science/101005_a_102297]
-
cu un cort pe care Dumnezeu îl ridicase deasupra pământului cu scopul de a proteja spațiul terestru de apele de deasupra (Ps 104,2), la fel cum cortul îi apăra pe păstori în timpul nopții. Imaginea cerului ca un cort nu evocă doar ideea de a se apăra de ape, ci are și o semnificație religioasă mult mai impor-tantă: cerul este un așezământ divin, „cortul” în care Dumnezeu însuși locuiește. Is 40,22: „Cel care locuiește deasupra rotocolului pământului [...]. El desfășoară cerurile
Religia în Israelul antic by Paolo Merlo () [Corola-publishinghouse/Science/101005_a_102297]
-
precum în Ps 18,5.17; 69,2-4.15-16; Am 9,2-3, expresii precum „adâncul mării”, „vuietul mării” sau altele de același fel, cu siguranță, se referă la puterile haotice primordiale potrivnice vieții și dușmani ai umanității. Această simbologie cosmică evocă cert unele mitologii din Orientul Apropiat care presupun existența, în timpurile primordiale, a unei opoziții cosmice între zeul suprem al vieții și puterile morții (de exemplu, în mitul babilonian Enuma Eliș). Aceste imagini sunt foarte asemănătoare cu cele ale apariției
Religia în Israelul antic by Paolo Merlo () [Corola-publishinghouse/Science/101005_a_102297]
-
în viața socială. Din păcate, cele spuse despre Marx sunt de neînțeles, întrucât cei ce au notat discursul au înțeles sau au reținut prea puțin. Din descrierea ideilor celor trei categorii de programe sociale și din numele pe care le evocă, un sociolog poate reconstitui întregul. Ideea dominantă este aceeași pe care o găsim în întreaga operă a profesorului: cunoaștere mai întâi, apoi neapărat acțiune. El se delimitează hotărât de toate curentele bazate pe idei utopice și insistă pe ceea ce avea
[Corola-publishinghouse/Science/2236_a_3561]
-
în construirea opiniei publice (suprareprezentarea criminalității, inducerea fricii de victimizarea criminală etc.) și particularitățile proceslor cognitive ce intervin în emergența opiniilor (suprageneralizarea, accesibilitatea cognitivă, încrederea în propriile judecăți evaluative). Pentru susținerea enunțurilor teoretice referitoare la criminalitate, justiție și poliție, am evocat rezultatele sondajelor de opinie publică naționale și internaționale (Eurobarometrul de Opinie Publică, 2004, și New Europe Barometer, 2004). Se acceptă cvasiunanim că termenul de „criminalitate” desemnează „ansamblul de manifestări, acte, fapte și comportamente care încalcă flagrant normele stabilite de legislația
[Corola-publishinghouse/Science/2236_a_3561]
-
făcut, iar o anchetă a lui Ion Biberi din 1945 dovedește că și-au însușit deja clișeele lingvistice agreate de noua putere și acceptă să se pună în slujba unei pedagogii a remodelării. Retorica lor e impregnată de cuvinte ce evocă aderarea, angajamentul; ei elogiază deja munca și practica, singurele modalități de a se valorifica pentru individul nou este munca entuziastă în fabrici și uzine. Un intelectual ca Petre Comarnescu găsește deja noua formulă: un „humanism socializant” care promite o altă
[Corola-publishinghouse/Science/2236_a_3561]
-
fac și cu varză acră, dar cele făcute cu varză dulce nu numai că au un gust mai fin, dar fac reverență oricărui vin de clasă mare. O sarma de varză acră în fața unui Chambertin, Romanée-Conti sau Nuits St. Georges evocă imaginea grotescă a unei spălătorese cu picioarele goale și mânecele sumese, pregătindu-se să execute o gavotă cu un marchiz cu perucă pudrată, pe o arie de Lulli.“ Trebuie spus că sarmalele din varză dulce, specifice nunților de vară, sunt
Stufat, ori estouffade? sau Existã bucãtãrie româneascã? by Vlad Macri () [Corola-publishinghouse/Science/1386_a_2382]
-
târziu. Și într-un caz, și într-altul coparticiparea celor doi apare plauzibilă. Cântarea României este expresia unei anumite stări de spirit din preajma revoluției de la 1848. Tensiunea poemului, sinceritatea și patosul lui făceau din el un adevărat manifest revoluționar. Titlul, evocând străvechea Cântarea Cântărilor, tonul biblic, cât și anumite elemente mistice, la care se adaugă dispunerea în versete, dovedesc o lectură a psalmilor și prorocilor. Vechile noastre cronici, ca și lirica populară s-au stratificat în alcătuirea poemului, modelându-i stilul
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286071_a_287400]
-
O voce din off. Teme cinematografice, București, 1973; Voci și vocații cinematografice. Național și universal în arta filmului, București, 1975; Profesiune: filmul. Incursiune în timpul și spațiul cinematografului românesc, București, 1978; Reconstruiri. Scrieri de critică teatrală, București, 1981; Aurul filmului. Opere evocând trecutul, București, 1984; Aurul filmului. Opere evocând prezentul, București, 1987. Ediții: Pavel Dan, Scrieri alese, pref. edit., București, 1956. Traduceri: Carlo Goldoni, Gâlcevile din Chioggia, București, 1957, Războiul, București, 1957; Liliana Bernasconi, Baia măgărușului, București, 1959; Noemi Gil Janeiro, Flacăra
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288990_a_290319]
-
1973; Voci și vocații cinematografice. Național și universal în arta filmului, București, 1975; Profesiune: filmul. Incursiune în timpul și spațiul cinematografului românesc, București, 1978; Reconstruiri. Scrieri de critică teatrală, București, 1981; Aurul filmului. Opere evocând trecutul, București, 1984; Aurul filmului. Opere evocând prezentul, București, 1987. Ediții: Pavel Dan, Scrieri alese, pref. edit., București, 1956. Traduceri: Carlo Goldoni, Gâlcevile din Chioggia, București, 1957, Războiul, București, 1957; Liliana Bernasconi, Baia măgărușului, București, 1959; Noemi Gil Janeiro, Flacăra vrăjită, București, 1959; Giovanni Grazzini, Fellini despre
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288990_a_290319]
-
anterioare. Acestea relatează modul în care „sufletul” Iluminatului înmagazinase virtuțile ce aveau să-i aducă recompensa renașterilor sale din ce în ce mai elevate și împlinirea finală în starea de Buddha. Se spune că Preafericitul a avut 547 de existențe anterioare. El însuși a evocat nu mai puțin de 20 din viețile sale. În cursul uneia dintre acestea, într-un trecut foarte îndepărtat, tovarășii săi erau un cerb, o potârniche, un elefant și un rege al maimuțelor. În alte perioade, s-a revăzut în persoana
BUDDHA REALITATE ŞI LEGENDĂ by EMIL VACARIU () [Corola-publishinghouse/Science/463_a_1294]
-
în Europa și în state din aria de răspândire aflată în afara Europei sunt comune atât pentru speciile migratoare, cât și pentru cele nemigratoare și că locurile de adăpost sunt deseori folosite împreună de speciile migratoare ș și de cele nemigratoare; evocând că prima r reuniune a Conferinței părților la Convenția privind conservarea speciilor migratoare de animale sălbatice, organizată la Bonn în luna octombrie 1985, a convenit să includă speciile europene de Chiroptera (Rhinolophidae și Vespertilionidae) în anexa nr. II la convenție
Zburătorii din amurg by Emilia Elena Bîrgău () [Corola-publishinghouse/Science/91630_a_92914]
-
Comunicării interculturale. Smith prevedea o îndepărtare a domeniului prin accentuarea diferențelor relațiilor interpersonale și comunicării nonverbale. El accentuează importanța problemelor internaționale, sărăcia, războiul, dezechilibrul informațiilor internaționale fiind mai importante. Rochlin este conștient de importanța problemelor internaționale pe care Smith le evocă, dar accentuează rolul relațiilor interpersonale în domeniul interculturalității. Rochlin admite lipsa unui consens teoretic și lipsa unei singure paradigme care să ghideze dezvoltarea studiului Comunicării interculturale. El vede cercetarea Comunicării interculturale împărțită în două paradigme, una subliniind nivelul psihologic personal
Comunicarea interculturală. Paradigmă pentru managementul diversităţii by Silvia Popescu [Corola-publishinghouse/Science/923_a_2431]
-
naționale, periodicul ia atitudine, remarcându-se în acest sens numerele din anul Unirii, 1918, dar și cele din perioada 1941-1945, cu numeroase și judicioase articole de condamnare a Dictatului de la Viena și de reafirmare a drepturilor naționale ale românilor. Sunt evocate mari personalități ale neamului, iar literatura este bine reprezentată. Până la 1918 predomină poezia lui V. Alecsandri (ciclul Ostașii noștri), G. Coșbuc (Cântece de vitejie), Dimitrie Bolintineanu, Andrei Mureșanu, Ioan Nenițescu, Iosif Vulcan. Tot în această perioadă sunt reproduse povestiri de
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286030_a_287359]
-
din vechiul regim 24. Pe termen lung, el nu poate fi decît dăunător interesului național 25. Analogia cu unele situații din America Latină, unde naționalismul și bolivarismul au fost utilizate mereu în același scop, e la îndemîna oricui 26. S-a evocat chiar, insistent, "modelul sud-american" pentru a defini o posibilă evoluție a României. De fapt, însă, nu se dorea un model de urmat, cît păstrarea specificului propriu, rezultat din lunga dictatură comunistă 27. Comparația cu statele vecine, care au trecut și
by GUY HERMET [Corola-publishinghouse/Science/968_a_2476]
-
trebuie să însemne uniformizare, ca la tehnocrații sensibili numai la "mecanisme", ci un organism superior, în care națiunile să-și simtă solidaritatea continentală 38. Se pot aminti destule pledoarii în acest sens39. Ca și Soljenițin în cultura rusă, Alexandru Paleologu evocă necesitatea unui naționalism luminat, compatibil cu pluralismul și toleranța, în zona ex-sovietică. Pentru el, emergența naționalismelor în această zonă e un reflex defensiv la amorfismul produs în ultimii ani. Analiștii apuseni par a nu înțelege însă realitățile post-comuniste din zonă
by GUY HERMET [Corola-publishinghouse/Science/968_a_2476]
-
în perioada 1870-1914 înțelesul său se va fixa la accepția de particularism exagerat asociat adesea cu extremismul de dreapta. Acestei ramuri directe i se adaugă altele, înrudite de aproape. Conceptul de patrie provenit din latină, în secolul al XVI-lea evoca paternitatea simbolică a pămîntului natal; aceeași accepție i-o atribuie și Rousseau însă, peste încă două secole, va căpăta semnificații noi: apartenența afectivă la o națiune mai vastă reprezentată printr-un Stat. În mod curios, cuvîntul patriot va avea un
by GUY HERMET [Corola-publishinghouse/Science/968_a_2476]
-
ministru de externe al monarhiei între cele două războaie mondiale și, mai ales, reintroduce termenul de neam, care poseda o mare conotație afectivă semnificînd "acea rasă legată indisolubil de pămîntul, spiritualitatea și cultura acestui popor"340. Este evident că el evocă aici mai curînd concepția lui Herder sau a lui Barrès decît idealul internaționalist al comunismului. De fapt, România și Albania nu constituie excepții. În ciuda faptului că guvernanții se străduiseră să șteargă trecutul militarist al monarhiei prusiene răzuind de pe fața pămîntului
by GUY HERMET [Corola-publishinghouse/Science/968_a_2476]
-
în scurta piesă, stridentă și declamatorie, Cineva trebuie să moară, a cărei acțiune se desfășoară în curtea Atelierelor Grivița în februarie 1933. Piesă ocazională, Cerul nu există se inspiră din evenimentul lansării sateliților artificiali. Lucrare preferată a lui M., Camuflaj evocă, într-o manieră voit lipsită de rigoare istorică, premiera piesei Steaua fără nume din 1942. Celebrul 702 e un pamflet dramatic, avându-și sursa într-un eveniment care a răscolit America celui de-al șaselea deceniu al secolului trecut. Ca
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288173_a_289502]
-
ales de soarta lui R., St. O. Iosif și D. Anghel îi adună versurile din periodice într-un mic volum, Poezii postume (1908). Fire delicată, el se lasă în voia imaginației, cel mai adesea în liniștea adâncă a nopților, când evocă și iubirea duioasă, eterată, tristețea lăsată de moartea neașteptată a logodnicei. Căutarea sensului vieții, contemplarea senină a morții, pierderea iubitei generează o stare nostalgică, o durere resemnată. Tonul coborât, melodios, hipnotic uneori, precum și desele aluzii metaforice fac să se infiltreze
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289288_a_290617]
-
în peisajul literar românesc. Sufletul românesc modern: poetul Mihai Eminescu, în traducerea Ceciliei Halunga, este un studiu de critică biografică scris de N. Iorga și apărut în „Revue bleue”. I. Gr. Oprișan se ocupă de Al. Vlahuță și D. Nanu, evocând mai degrabă omul decât opera. Paul I. Papadopol (Studii în jurul fabulei) analizează noțiunile geografice a căror ocurență poate fi detectată în textele fabulistice românești, cu precădere la autori precum Al. Donici și C. Stamati, iar în D. Cantemir și începuturile
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289233_a_290562]
-
să ducă independent lupta de lămurire a opiniei publice”. Însă nu numai sfera activității politice a fost acuzată de lipsă de unitate, ci exilul În ansamblul său, În multe dintre lucrările cercetate, acest aspect dobîndind valoare axiomatică. Astfel, Traian Filip, evocînd calitatea literaturii din exil, afirmă că „luptele dintre diferitele grupări nu sporeau conștiința artistică, ci doar vrajba... Cei care practicau critica literară nu arătau interes pentru aspectul estetic al operei de artă, ci pentru combustimea ei ideologică”. Tot el consideră
[Corola-publishinghouse/Science/1866_a_3191]
-
România. În ceea ce privește finalitatea acestor Întîlniri, Virgil Ierunca le aprecia ca fiind total ineficiente „pe cîmpul de luptă al rezistenței intelectuale”, pentru că nu ofereau nici un mijloc eficient pentru a duce la Îndeplinire responsabilitățile pe care le aveau toți intelectualii din exil. Evocînd una dintre Întîlnirile obișnuite de la cafeneaua „Corona”, Virgil Ierunca vorbește despre solidaritățile care ar fi fost imposibile În țară și care sînt dificil de realizat În exil, comunicarea limitîndu-se la anecdotică. „Vorbesc mult, vorbesc prost despre utilitatea patetică sau inutilitatea
[Corola-publishinghouse/Science/1866_a_3191]
-
autori care trăiau În Spania, de pildă, În publicații de la Paris și nu numai. În final, se impun cîteva observații referitoare la măsura În care acțiunile exilaților au avut sau nu impact asupra audienței. În acest sens, este utilă comparația evocată de Neagu Djuvara, care susține că există două trăsături esențiale ce deosebesc exilul de la 1948 de cel de la 1848. În primul rînd, durata pe care s-a Întins exilul postbelic este de jumătate de secol, fapt care Îl deosebește radical
[Corola-publishinghouse/Science/1866_a_3191]