13,026 matches
-
a potolit și s-a aplecat spre mine, vorbind În șoaptă: — Hai să terminăm măcar volumul ăsta și apoi mai vedem. Poate că lucrurile o să se schimbe. Cine știe? Poate se-apucă să scrie romane de călătorie sau tratate de filozofie. Îți dai seama? Noi doi fumând pipă și scărpinându-ne În bărbi, pălăvrăgind pe sute de pagini despre non-ființare și Anschauung, undeva prin Bahamas... — Douăzeci și patru de volume mi-au fost de-ajuns. — Uită-te-n jurul tău, Iggy! Majoritatea oamenilor
Câteva sfârşituri de lume by Georgescu Adrian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1315_a_2385]
-
se potrivea cu vorba. Pentru a-mi limpezi gîndirea, în vacanță, tata l-a rugat pe domnul Timofte să țină ore de franceză cu mine. Învățătorul cunoștea nu numai franceză și germană, ci o mulțime de alte lucruri, de pildă, filozofie. Amic cu Bachus, pensionarul era plin de înțelepciune ca un butoi. Umbla c-o pălărie spartă și își călca încălțămintea pe ștaif. Urzeala roasă a pantalonilor de velur era băgată în niște ciorapi vrîstați. Mă luase în primire nu ca
CARTIERUL SULAMITEI by MARCEL TANASACHI () [Corola-publishinghouse/Imaginative/513_a_701]
-
Știu mai multe decât dumneata. L-ai cunoscut prea puțin, n-ai avut timp. Pare un tip strălucit, fără îndoială. Prin toate școlile pe unde a trecut, a strălucit. Și-a păstrat gândirea vie, mobilă. Chiar și disponibilități. Artă, matematică, filozofie. Pentru iubire, sau pentru amor, de asemeni. Slăbiciuni, calități ? Îl înțeleg. Eu îl înțeleg. Perfectă loialitate. Detașare, când sunt disputate idei și interese. Detașare de ceilalți, de sine, mai ales. Eroismul, orgoliul. Un fel de cruzime, tipic intelectuală, feroce. Forță
Cartea fiului by Norman Manea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/597_a_1348]
-
de obicei o excelentă bună dispoziție, amabilitatea și Îngăduința, dar În care Își susțin totuși argumentele cu multă căldură și Încăpățînare. În asemenea discuții se fac simțite cîteva trăsături interesante ale omului din Catawba: el este de obicei Înclinat spre filozofie - nimic nu-i place mai mult decît să dezbată probleme grele și abstracte cum ar fi esența adevărului, bunătății și frumuseții, semnificația ideii de proprietate, problema divinității. Mai mult chiar, În desfășurarea pledoariei sale Îi place să recurgă la exemple
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2258_a_3583]
-
rog ascultați-l: „Pa mine, la Plesu, ma impresioneaza gindirea exhaustiva spre convergenta neantului. Sinergia acestei gindiri, tradusa in termeni transcedentali, imi excita fioru existential teleportindu-ma spre abisale viziuni. O voce interioara imi sopteste, insa, ca entropia facerii, extrasa din filozofia plesciana, provoaca labilitati semantice sinonime cu rostogolirea lavei incinse pe caldarimu sufletului epicurian. Nu e acesta un motiv suficient sa consider ca valoarea intrinseca a filozofiei in general si a lui Plesu in special se afla pe o cale fulminoasa
VINUL DE POST by Ioan MITITELU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91683_a_92810]
-
spre abisale viziuni. O voce interioara imi sopteste, insa, ca entropia facerii, extrasa din filozofia plesciana, provoaca labilitati semantice sinonime cu rostogolirea lavei incinse pe caldarimu sufletului epicurian. Nu e acesta un motiv suficient sa consider ca valoarea intrinseca a filozofiei in general si a lui Plesu in special se afla pe o cale fulminoasa fara liman?" Chiar așa domnule, îmi dau cu părerea și eu, se vede că prostia dumitale „se află pe o cale fulminoasă (???) fără liman". Eei, dar
VINUL DE POST by Ioan MITITELU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91683_a_92810]
-
este un organ oarecum indispensabil capului. - Răscoala de la Bobâlna a început pe un deal și s-a terminat în 1438. - După ce luptă mult timp, soldatului îi căzură creierii într-o gamelă. - Contemporanii lui Eminescu l-au urmărit ca să-i ghicească filozofia și ca să-i caute nod în papură. - Din lumea satului țâșnesc figuri memorabile ca: pupăza, cireșul și altele care au completat acțiunea operei. - Versul "de la străbunii mei până la tine” explica distanța în km, care exista între poet și rudele sale
VINUL DE POST by Ioan MITITELU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91683_a_92810]
-
nu le împrumută. Dar oricât s-ar deghiza, sau o va modifica, pentru a face impresie, haina va purta mereu pe rever acea „leke", specifică jigodiilor respective. Sperăm să reformăm fenomenul acesta cândva. Poate în mileniul viitor! De doi bani filozofie „Erooi au fost, eroi sunt muncă / Și-or fi în neamuuul românesc", cântam noi și băteam talpa ca la paradă. Bocancii grei, cu ținte speciale pe talpă, care se numeau pureci, și cu potcoave de oțel, loveau apăsat într-un
VINUL DE POST by Ioan MITITELU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91683_a_92810]
-
va veni și timpurile postdecembriste. Dacă ar fi știut, cine știe dacă nu adăuga și vreun codice în cuvântul său, de la microfonul anilor' '30. Astăzi există tot mai mult tendința, ca mulți dintre contemporani, educați la școala capitalului, sau a filozofiei de viață țigănești, emanată ca un cancer din cel mai mare oraș țigănesc al țării, numit București, să pufnească disprețuitor la adresa semenilor dispuși să facă sacrificii „pro bono", pentru popor. Eforturile unui om, eforturi din care „nu ies bani", par
VINUL DE POST by Ioan MITITELU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91683_a_92810]
-
iar discordia stârnește războiul. O singură bombă și patria mea de faianță ar ajunge numai cioburi. Ce coșmar...ce coșmar! Doctrina asta ar putea fi un succes doar dacă aș reuși să conving întreaga lume de forța ei. Da! O filozofie bazată pe noi concepte estetice și pe o altă economie politică. O, Doamne! Ia de la mine trufia! Nu mi-e dat mie să ridic Toaleta Planetară. Poate numai urmașii urmașilor mei să înfăptuiască visul! Eu n-am stofă de Cezar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2363_a_3688]
-
mutat în Drumul Taberei, la o secretară de la Politehnică. Chiria era exact cât salariul meu, însă ceruse plata pe trei luni în avans. Cinci zile am tot cărat bagajele cu autobuzul, cu tramvaiul. Cărțile erau cele mai grele. Mai ales filozofia clasică germană îți rupea mâinile. Sabina a cărat gențile cuprinzând colecția „Romanul de dragoste”. În stația de autobuz, de pe grămada de nisip, bătrâna cu părul de frișcă și privire albastră ne făcea mereu cu mâna. Am vrut să-i las
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2363_a_3688]
-
Da, a fost o vreme și la niște cursuri la Sala Dalles. Acolo l-a auzit de profesorul Ladea, fiul sculptorului Romulus Ladea. Ce om fulminant! Practică acupunctura, dar e și tobă de carte. Știe nu știu câte limbi, scrie tratate de filozofie, chestii budiste. Stă în vila tatălui său dintr-un sat de lângă București, înconjurat de discipoli, cărți și computere. Ultima lui nevastă e o femeie din sat, care-l adoră și care i-a dăruit trei copii. Cel mai mic abia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2363_a_3688]
-
călugării din organizația Prioratul Sionului, să săpăm în noi până când vom da peste Gaalul nostru interior. Indivizii ăștia se dovedeau însă a fi incurabili. Ei luau în serios chestiile minore, cu rol pregătitor, simplu entertainment, cum ar fi arta, literatura, filozofia, muzica și filmele expresive. Cea mai mare dezamăgire îi fusese provocată chiar de Leo, care risipea atâta timp buchisind cărți groase, ori traversând orașul cu căștile de la mp3 player în urechi, umplându-și creierul cu sofisticării gen Ceaikovski, Deff Lepard
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2363_a_3688]
-
lui! Pe Burlacu îl știa de când era student. Le cunoscuse pe fetele lui într-o vacanță și îi știa meteahna. A doua zi îi adusese Rebegilă bibliografia... era îngrozit! Coșcogeamitea teancul de cărți îl aștepta! Congrese, întruniri, tratate, doctrine, strategii, filozofie marxistă, tomuri de materialism dialectic și bineînțeles științific, cărți, anexe și broșuri! O întreagă istorie de reuniuni, însă faptic se puteau cita câteva idei afișate pe lozincile din orice sală de spectacol! Laur ar fi trebuit să se pună cu
Adev?rul dintre noi by Aurel-Avram St?nescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83164_a_84489]
-
sa, proprie și personală! Cu aceste idei neașteptate, originale, spontane, Rebegilă spera să hărțuiască mintea interlocutorului, însă toate îi intrau pe o ureche și ieșeau pe amândouă! Parcă se afla la lecțiile de EPO din armată sau la cursurile de filozofie din facultate, pe care le uita imediat ce nu mai avea nevoie de ele. Îi era mult mai ușor să înțeleagă și să memoreze cifre, formule, teoreme, traseele încurcate ale instrumentelor de desen tehnic sau aplicațiile naturale și logice ale matematicii
Adev?rul dintre noi by Aurel-Avram St?nescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83164_a_84489]
-
ochelari, Bianca Lamblin. ─ Necăsătorită, ce era să bifez? Dar aș fi vrut să scriu altceva, nu știu încă ce... Și ți-au dat împrumutul? se interesează alta, cu o coadă groasă, împletită într-o parte. O cheamă Raluca și predă filozofia. ─ Deocamdată nu știu, aștept verdictul. Nu mai pot fetelor, trebuie să fac rost de bani de undeva să-mi iau și eu un apartament, ceva, cât să mai stau în chirie? Am împlinit 44 de ani... Lasă dragă că ești
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2351_a_3676]
-
înțelege că în textele „pictorului” Boancă ai în față un popor viu, o lume diversă, pe care până acum le-a pictat în ulei și tempera, iar acum le pictează în cuvinte. Aceleași proaspete sentimente și mai mult, o anume filozofie, se descriu în multele și diferitele personaje. Publicați-i povestirile așa cum sunt ele, cu greșelile lor, chiar cele de gramatică. Publicați-i-le, pentru că autenticitatea este un lucru rar, nu seamănă cu fanfaroanele „copiatorilor de stiluri”. Seamănă cu ele, cum
Imagini din lumea satului by Gheorghe Boancă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1187_a_2744]
-
se fi oprit În ograda lui, neputincioși să-i urce prispa și să-i deschidă odăile. Soția lui Lung de asemeni cum o știam deși timpul Îi bîntuise ușile casei și-i luase soțul. Era neschimbată, dar nu datorită unei filozofii anume, adică unui mod de a Întîmpina viața, ci tinereții. Pentru ea nădejdea era egală cu certitudinea, n-avea nici o Îndoială că Lung se va Întoarce teafăr cum a plecat; aștepta zi de zi să se deschidă poarta și să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1888_a_3213]
-
știam, nu știu. Și mai ales cum puteam să Îndrăznesc? Viața e un șuvoi care-i duce pe toți, - către unde? și mai ales de ce? SÎnt Întrebările banale, de toată ziua ale omului de rînd, ale oricui: prima spaimă În fața filozofiei. Și totul se adînci În somnul acela, atît de mult că vocea Începu să i se audă șters, tot mai șters, o depărtare ca-ntr-o sonorizare defectă, pe marea cîmpie din sud. 6. Ana! Ana! Ana! e tot ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1888_a_3213]
-
opera muzicală premiat ă ca început de stagiune, în onoarea compozitorului premiat. VI. În fine, în cel de al 6-lea an, premiul de 200.000 lei (două sute mii lei) se va acorda celei mai de seamă lucrări juridice de filozofie sau de doctrină a dreptului român, — de preferință cu subiect din istoria vechiului drept românesc public și privat, — ce se va fi scris (dacă nu și publicat) în ultimii șase ani ce precedează decernarea pre miul ui. Am fixat dinadins
Carte ..., vol. I by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/492_a_1296]
-
5. Ca lucrarea muzicală să fie o lucrare supe rioa ră ca idee și concepție, de preferință inspirată de specificul sufletului românesc și să fi fost executată într un concert public. 6. În fine, ca lucrarea juridică să fie de filozofie sau de doctrină a dreptului român, de preferință cu subiectul din istoria vechiului drept românesc public și pr ivat. Art. 5. — Academia Română decerne Marele Premiu Hamangiu pentru lucrările literare, arătate l a Nr. 1, 2 și 3, după propunerea secției
Carte ..., vol. I by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/492_a_1296]
-
la două rînduri și n-a priceput nici ce-a vrut să zică puțin mai tîrziu Italo Calvino prin mignona frază „Cred că amuzamentul este ceva serios”. Germanul credea că seriozitatea e seriozitate, adică atunci cînd omul nu rîde; hidrazidă, filozofie, moarte la Veneția. Turnînd În capul de pară al lumii găleți de cuvinte la fel de artificiale ca florile artificiale, dar ceva mai grele, fără să bănuiască măcar o clipă cît de plictisitor e scriitorul serios. În genul unui bolnav care vorbește
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
un mister. Von Mekk, nu. Miliukova, atunci, crezînd că-i afrodiziac. Remarcabil la Amanții muzicii este faptul că lipsa completă a umorului nu-i scade Întru nimic valoarea. Abia În Germania am realizat că umorul nu are nici o legătură cu filozofia ori cu muzica. Simplitatea gravă a lucrurilor esențiale se află În afara rîsului. Doar În literatură sau viață o asemenea absență poate deveni catastrofală. Pentru exemplificare, a se urmări cum ceea ce la Thomas Mann plictisește pînă la holeră, cum am mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
frații săi „mergeau desculți, În picioarele goale”. Deși nu se precizează, se deduce că În societatea următoare ei au mers tot desculți, dar Încălțați. În Națiunea (devine tot mai captivantă) același Iosif Constantin Drăgan scrie un eseu iradiind o densă filozofie, din care nu mă pot abține să nu citez. „Pentru oamenii simpli de la țară, milităria reprezintă cel mai bun prilej pentru lărgirea orizontului lor.” El, orizontul, se lărgește cînd tragi cu pușca, dacă-l nimerești, sau atunci cînd cureți latrine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
așa? ― Cum vrei să știu eu? vorbii, ca să-mi ascund încurcătura. Eu nu sunt filozof. ― Eu sunt, spuse ea repede, fără să clipească. Îmi place să gândesc, să fac versuri, să visez. Îmi spusei în gînd: "Habar n-are de filozofie!", și zâmbii. ― Aș vrea să fiu bătrână, începu ea deodată, cu un glas cald, melancolic, care mă străbătu. Bătrână ca Robi Thakkur. ― Cine e Robi Thakkur? întrebai, turburîndu-mă fără înțeles. ― Tagore. Aș vrea să fiu bătrână ca el. Când ești
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]