11,213 matches
-
o „inimă de aur“ (Îi șopti Hana soră-sii), atunci de ce nu se măritase, de ce nu-și găsise un bărbat care să-i lingă blidul cu linte! Miriam era de acord, fără cuvinte, și clipi din ochi În semn de Încuviințare: ăsta era adevărul - domnișoara Goldberg era o plicticoasă bătrînă Fräulein! Asta era. La școală Însă... În regulă, doamna profesoară era frumoasă, tînără și amabilă; purta o pălărie cum nu vedeai În Seghedin, un turban cu pene, și avea o rochie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1957_a_3282]
-
cum toastau împreună, bând whisky Glenlivet din pahare de cristal. Își luă carnețelul, așezându-se la capătul îndepărtat al mesei. Meeks și Dudley conversau vioi, iar Ellis îi aruncă o privire încruntată, care se traducea prin „Să trecem la treabă”. Încuviințarea lui Loew îi semnala că răceala lor era doar temporară. Mal se gândi: ar trebui ca el să-mi fie îndatorat, iar acum îi sunt eu dator. Ridicând pixul ca să ia notițe, simți cum îi zvâcnesc încheieturile degetelor. Știa că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1955_a_3280]
-
Eisler se îndoise de spate. Coatele îi ajungeau la genunchi, mâinile sub bărbie, fruntea la pământ. Lacrimile îi șiroiau pe față. Dudley își pocni încheieturile degetelor și spuse: — Un simplu da sau nu e suficient. Eisler dădu din cap a încuviințare. Dudley zise: — Perfect. Mal își scoase carnetul și pixul. — Știu care e răspunsul, dar vreau să-l aud încă o dată. Sunteți sau ați fost membru al Partidului Comunist American? Eisler dădu din cap. Mal zise: — Da sau nu. E vorba
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1955_a_3280]
-
Ne gândim și la asta. Poate o să construim acolo și niște corăbii mari la fel ca vasele europenești. Pentru o clipă, misionarul rămase fără grai. Din câte știa el până atunci, japonezii nu aveau decât cel mult corăbii construite cu încuviințarea shōgunului după bărcile cu pânze siameze și chinezești. Nu aveau nici locurile și nici știința necesară pentru a construi galioane care să traverseze în voie oceanul larg. Chiar dacă ar fi putut construi cumva astfel de vase, în mod sigur nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
Stăpânului. Făcându-și pregătirile de întoarcere, samuraiul savura și el bucuros acea fericire nemeritată. Ceea ce înțelesese venind aici era că vasul pe care urmau să-l construiască în golf nu era o corabie de război, ci un vas construit cu încuviințarea shōgunului pentru a-i duce înapoi în țara lor pe marinarii străini naufragiați cu un an în urmă în Kishū. Străinii de adineauri erau marinarii naufragiați, iar vasul purtând pecetea shōgunului avea să fie construit după model străin sub îndrumarea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
îndelungați în această țară misionarul știa bine că fețele lor inexpresive nu arătau că nu se gândesc la nimic, ci că în spatele lor se ascundeau stratageme șirete. Lângă el pe un scăunel stătea, un constructor spaniol adus de la Edo cu încuviințare specială. Spre deosebire de misionar, acesta nu putea sta așezat după rânduiala japoneză. Ceva mai departe, un grămătic sta neclintit cu mâinile pe genunchi și cu privirea pironită drept în față. După ce misionarul tălmăci schimburile îndelungi de saluturi reciproce, discuția intră pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
trebuia pus la socoteală și acel padre străin care venea ca să tălmăcească și ca să se ocupe de toate cele necesare pentru solii japonezi după ce aveau să ajungă în țara aceea. Nueva España era un domeniu al Spaniei, iar Stăpânul, cu încuviințarea naifului, urma să înceapă negoțul cu ei și să facă din Shiogama și Kesennuma niște porturi cu nimic mai prejos chiar decât Sakai și Nagasaki. Samuraiul nu știa cât pricepea unchiul său din toată această discuție. Lui însuși totul nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
vom primi în schimb înlesniri largi de propovăduire. Pentru câștig, japonezii sunt în stare să sacrifice orice. Dacă aș fi eu episcopul Japoniei... Căpitanul și secundul se uitară unul la altul și tăcură dintr-o dată. Nu era o tăcere de încuviințare, ci mă socoteau un om mai degrabă al uneltirilor decât al bisericii. Ar fi trebuit să mă înfrânez de la o astfel de mărturisire în fața unor mireni, dar mi-a scăpat fără să vreau. Pentru dumneata, padre, zise căpitanul cu glas
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
Dumnezeu. Ce șiret sunteți, senior Velasco! Vă folosiți de lăcomia lor ca să-i creștinați. Am auzit că același șiretlic l-ați folosit și cu oamenii de seamă din Sfatul Bătrânilor. Se zice că v-ați târguit cu ei să dobândiți încuviințarea de a-i creștina pe japonezi în schimbul ajutorului pe care-l veți da la deschiderea negoțului cu Nueva España. M-am uitat drept în ochii săi. Licărirea din privirea lui era altfel decât cea din ochii copilăroși, plini de curiozitate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
în Nueva España. — Lucrurile se îndreaptă, l-am lămurit eu. Noii cârmuitori ai Japoniei și-au dat seama că negoțul și munca de propovăduire sunt de nedespărțit. Ei sunt cei ce îi poruncesc Stăpânului acestor soli căruia i-au dat încuviințarea să îngăduie credința creștină doar pe pământurile sale. Dacă negoțul va înflori pe acest domeniu, firește că și alți nobili îi vor călca pe urme și îi vor primi pe misionari cu brațele deschise. De fapt, negustorii japonezi împreună cu care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
creștini, și pe Velasco. Încă de la început s-a împotrivit ca Velasco să fie tălmaciul nostru. Seniorul Ayugai socotește că răspândirea credinței creștine ne va aduce numai rele. Atunci de ce chiar și Măriile Lor naifu și shōgun și-au dat încuviințarea pentru călătoria noastră? — Seniorul Ayugai crede că e vorba de o capcană pentru Stăpânul nostru pusă la cale de către clanul shōgunului. Cum Stăpânul, la fel ca și alți mari seniori, are o putere greu de nimicit, Edo i-a întins
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
multe de la noi... Dar mai ales au aflat drumul către fericire. Atunci vreți să faceți și din Japonia ceea ce ați făcut din Nueva España? — Eu? Nu sunt atât de neghiob. Eu vreau doar să-i dau Japoniei câștiguri ca să dobândesc încuviințarea de a răspândi învățătura creștină. — Japonia va învăța bucuroasă din înțelepciunea și din iscusința la care ne întrec țările dumneavoastră, padre. Dar altceva nu ne mai trebuie. — La ce bun să copiați numai iscusința noastră? La ce bun să luați
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
Puebla. Mai auziseră o dată de numele acestui oraș. Japonezul care semăna leit cu un indian vorbise despre acest oraș. Satul care se cheamă Tecali, aproape de orașul Puebla. Satul Tecali. Omul repetase repede acest nume. În cele din urmă, convoiul dobândi încuviințare și trecu pe sub poarta cetății. La fel ca în Mexico, și aici era o piață. Indienii cu părul împletit ce stăteau pe jos cuprinzându-și genunchii cu brațele arătau ca niște statui. Întinseseră la vânzare legume și fructe, vase de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
când în când de vânturi sezoniere. La două zile de la sosirea noastră acolo, am înfruntat vânturile năprasnice împreună cu Hasekura și cu Nishi și am mers la comandantul fortăreței San Juan de Ulúa aflată în portul din afara orașului. Voiam să cerem încuviințare ca să ne îmbarcăm pe unul dintre vasele flotei spaniole care lasă ancora aici din când în când pregătindu-se pentru călătoria peste ocean și voiam să rugăm un doctor de război priceput să-i îngrijească pe Tanaka și pe însoțitorul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
o trimisesem pe fugă din Acapulco. Am băgat cu grijă în buzunar scrisoarea învelită în hârtie tare la apă. Comandantul s-a bucurat ca un copil de sabia japoneză pe care i-au dăruit-o solii și ne-a dat încuviințarea să ne urcăm la bordul corabiei Santa Veronica. Vasul urma să ridice ancora îndată ce se mai potoleau vânturile acelea puternice. Apoi își ceru iertare de la Hasekura și de la Nishi pentru încercările prin care fuseseră siliți să treacă solii japonezi. Ne-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
misionarii noștri din Japonia, părintele Velasco s-a apucat de capul lui și l-a înduplecat pe unul dintre seniorii din Japonia să construiască o corabie și să-i trimită încoace pe solii despre care v-am vorbit ca să ceară încuviințarea de a primi cât mai mulți călugări pe domeniul său din Japonia. Dacă planul le reușește, atunci mare prăpăd o să se abată peste cei câțiva credincioși creștini și misionari care au mai rămas în Japonia și totul o să se sfârșească
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
vă spun că... solii aduși de părintele Velasco nu sunt trimișii împăratului Japoniei, ai shōgunului. Stăpânul lor, care are un domeniu în partea de răsărit a țării, nu este decât unul dintre nenumărații nobili japonezi. Chiar dacă acești trimiși au dobândit încuviințarea împăratului Japoniei pentru a veni aici, totuși cred că nu se poate spune că ei sunt soli oficiali ce reprezintă întreaga Japonie. Își duse mâna la gură și tuși încet. Părintele Valente nu-și întărea glasul și nu încerca să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
lor până aici. Printre episcopi se răspândi rumoare. După ce se liniștiră, privirile lor alunecară de la părintele Valente la Valesco. Acesta stătea pe scaun cu chipul împietrit. Ridică mâna și ceru îngăduința să vorbească. Unul dintre episcopi dădu din cap a încuviințare. Atunci Velasco zise, roșu la față și cu glas tremurător: — Onorați episcopi, vă rog să luați aminte la faptul că nici un nobil japonez nu poate să elibereze spanioli reținuți în Japonia, decât cu îngăduința împăratului. Noi am venit până în Nueva
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
poate să elibereze spanioli reținuți în Japonia, decât cu îngăduința împăratului. Noi am venit până în Nueva España împreună cu niște marinari spanioli care au fost reținuți pentru o vreme în Japonia. Acest fapt dovedește că solii veniți din Japonia au dobândit încuviințarea împăratului. Iar scrisorile pe care împăratul Japoniei le-a trimis nemijlocit în Filipine acum zece ani arată limpede că dorește el însuși să facă negoț cu Nueva España. În plus, toată lumea știe că în urmă cu treizeci de ani, Ordinul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
case castanii se înghesuiau unele în altele și nenumărate turle de biserici străpungeau cerul. Velasco își opri calul și făcându-și datoria, le arătă Colosseumul și Forumul Roman, dar în ziua aceea japonezii nici măcar nu mai dădură din cap a încuviințare. Acela este Vaticanul unde locuiește Sfinția Sa, Papa. O cupolă albă și rotundă se ițea dintre casele castanii, iar în piața rotundă oamenii mișunau încoace și încolo ca niște furnici. Japonezii tăceau posomorâți de parcă erau la priveghi. Curând intrară în Roma
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
călugărul îmbrăcat în zdrențe care stătea neclintit sprijinit de soția lui. Trei noiembrie, Chalco. Ne îndreptăm spre Mexico prin aceleași câmpuri sălbatice ca și la dus. Patru noiembrie. Am înnoptat la marginea orașului Mexico. Am trimis un mesager să ceară încuviințare ca să intrăm în Mexico. De la margine am putut vedea în depărtare turlele de biserici ridicându-se drept printre străzile orașului și crenelurile albe dimprejurul său. Printre turlele ce străpungeau văzduhul se aflau și cea a bisericii San Francisco unde primiseră
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
președintelui: Anca Boagiu, Mioara Mantale, Elena Udrea, Adriana Săftoiu, Maria Petre, Roberta Anastase. Care sunt doamnele lui Adrian Năstase? Înseamnă că sunteți pe aceeași lungime de undă cu președintele Traian Băsescu... Această atitudine indică faptul că femeile au nevoie de încuviințarea sau măcar de acordul tacit al bărbaților pentru a se exprima în sfera politică. Invitatele emisiunii nu cad însă în capcana acceptării acestei provocări și resping, cel puțin la nivel declarativ, posibila subordonare a femeilor față de colegii politicieni: Rovana Plumb
[Corola-publishinghouse/Administrative/1991_a_3316]
-
al adopției pe baza datelor provenite din interviuri narative cu mame adoptatoare. Au fost colectate informații privind factorii de stres, resursele și strategiile de coping specifice diferitelor faze ale adopției: perioadei pre-plasament, de acomodare și în faza de adaptare în urma încuviințării adopției. Astfel, interviurile narative au permis cercetătoarei să depășească analiza transversală a mecanismelor de coping și să surprindă schimbările mecanismelor de adaptare de-a lungul fazelor menționate și totodată ciclul specific consolidării familiei adoptatoare. Remarcăm și de astă dată finețea
Adopţia copiilor în România by Anca Mioara Bejenaru [Corola-publishinghouse/Administrative/883_a_2391]
-
care adoptatul nu avea vârsta de 25 de ani. La aceste condiții se adaugă și solicitarea dovezii unei bune reputații a părinților adoptatori. O primă hotărâre era luată la nivelul tribunalului, pentru ca apoi Curtea de Apel să confirme sau nu încuviințarea adopției. Pe lângă aceste condiții, codul stabilește și o serie de drepturi și responsabilități ale adoptatului și ale adoptatorului/adoptatorilor. În Codul Civil, se cunoaște o singură formă de adopție, care are ca efecte menținerea legăturilor de rudenie între adoptat și
Adopţia copiilor în România by Anca Mioara Bejenaru [Corola-publishinghouse/Administrative/883_a_2391]
-
Capitolul al III-lea, al Codului Familiei care face referire la adopție, se menține în vigoare până în 1997, când este abrogat de Ordonanța de Urgență a Guvernului nr. 25 din 1997. În 1990, Legea nr. 11 din 31 iulie, privind încuviințarea înfierii, abrogă două articole și aduce o serie de modificări. De asemenea Legea nr. 48 din 1991 pentru completarea și modificarea unor dispoziții legale privind înfierea, pe lângă modificările pe care le aduce Legii 11/1990 înlocuiește termenul de "înfiere" cu
Adopţia copiilor în România by Anca Mioara Bejenaru [Corola-publishinghouse/Administrative/883_a_2391]