13,563 matches
-
ceștile desperecheate întoarse cu fața în jos pe farfurioară. Ba o să mă duc, spuse, o să mă duc până se termină de cules via. O să mă duc. Tatăl își tampona buzele cu șervețelul. Ridică privirea către fereastră. Caisul își mișca ușurel crengile. Dar el nu la crengile caisului se uita. La miopia lui avansată, fereastra se transformase într-o dâră luminoasă, fără contururi precise. Culesul era pe sfârșite. Pe la prânz, o oră, două, soarele tot mai reușea să dogorească, să te facă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
în jos pe farfurioară. Ba o să mă duc, spuse, o să mă duc până se termină de cules via. O să mă duc. Tatăl își tampona buzele cu șervețelul. Ridică privirea către fereastră. Caisul își mișca ușurel crengile. Dar el nu la crengile caisului se uita. La miopia lui avansată, fereastra se transformase într-o dâră luminoasă, fără contururi precise. Culesul era pe sfârșite. Pe la prânz, o oră, două, soarele tot mai reușea să dogorească, să te facă să-ți lepezi hainele. Într-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
să fii o persoană particulară, independentă de tot ce în lumea asta reprezintă o țintă. Acum îți pot spune deschis că fără iubire omul nu ar fi om. Este normal să-ți placă o floare de măr, o gâză, o creangă de salcie, o femeie, un copil, dar atunci când toate celelalte dispar din mintea ta și nu mai vezi nimic în jur, începi să te cramponezi într-un singur loc... atunci dragostea devine distructivă ea pârjolește în jur, nu rodește. Ai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
-ți amintești mereu de mine, de faptul că am mers, așa, alături de tine. — Bineînțeles că n-am să uit niciodată, am zis eu. Naoko n-a mai spus nimic și a luat-o înainte. Lumina toamnei care se strecura printre crengile pinilor dansa pe umerii hainei ei. S-a auzit iar lătratul unui câine, dar de data aceasta mi s-a părut mai aproape. Naoko a sărit peste o moviliță de pământ și a ieșit din crângul de pini, pornind apoi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
i-a făcut deosebită plăcere. Îmi mărturisea că tocmai era [i ea pe punctul de a-mi scrie. M-am ridicat și am deschis fereastra, mi-am scos jacheta și m-am așezat pe pat. Auzeam porumbeii gângurind pe o creangă din apropiere. Vântul adia și mișca perdeaua. Cu cele șapte pagini ale scrisorii în mână, m-am lăsat pradă unui șuvoi de sentimente ce mă asaltau. Aveam impresia că adevărata lume din preajma mea își pierduse culoarea după doar câteva rânduri
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
cuprins somnul. Am visat sălcii. Ambele versante ale muntelui din vis erau mărginite de sălcii. Incredibil de multe sălcii. Vântul bătea destul de puternic, dar nu se unduia nici măcar o crenguță. Oare de ce? mă întrebam eu. Apoi am văzut că toate crengile erau încărcate cu păsărele. Probabil că ele țineau crengile sălciilor în echilibru. Am luat un băț și l-am aruncat într-o creangă din dreptul meu, în speranța că voi alunga păsărelele de pe ea și în felul acesta o voi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
din vis erau mărginite de sălcii. Incredibil de multe sălcii. Vântul bătea destul de puternic, dar nu se unduia nici măcar o crenguță. Oare de ce? mă întrebam eu. Apoi am văzut că toate crengile erau încărcate cu păsărele. Probabil că ele țineau crengile sălciilor în echilibru. Am luat un băț și l-am aruncat într-o creangă din dreptul meu, în speranța că voi alunga păsărelele de pe ea și în felul acesta o voi vedea unduindu-se, dar păsărelele nu și-au luat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
dar nu se unduia nici măcar o crenguță. Oare de ce? mă întrebam eu. Apoi am văzut că toate crengile erau încărcate cu păsărele. Probabil că ele țineau crengile sălciilor în echilibru. Am luat un băț și l-am aruncat într-o creangă din dreptul meu, în speranța că voi alunga păsărelele de pe ea și în felul acesta o voi vedea unduindu-se, dar păsărelele nu și-au luat zborul, ci s-au transformat în niște păsărele metalice care au căzut la pământ
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
dispărut după colț. Am trecut pe lângă mai mulți oameni în drum spre poartă și toți purtau aceleași pelerine galbene, cu glugă, ca Naoko și Reiko. Toate culorile aveau o nuanță și o strălucire aparte în lumina soarelui. Pământul era negru-negru, crengile pinilor de un verde sclipitor, iar oamenii îmbrăcați în galben arătau ca niște duhuri speciale cărora li se permitea să calce pe pământ doar în diminețile ploioase. Se deplasau în tăcere deplină, ducând cu ei unelte, coșuri și saci. Portarul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
ceea ce aflase de la poștaș? — Când am... — Stai, n-am terminat. Ridicându-se, Dora deshise geamul și azvârli țigara. Ale tale sunt prea tari. Închizând cu zăvorul, recuperă portțigaretul din buzunarul hainei, apoi se Întinse din nou. După ce se eliberă dintre crengile goale ale unor copaci, soarele se pregătea să apună, ca de obicei, În spatele clădirilor de pe partea cealaltă a pieței. — Pentru prima dată În viața mea, continuă Dora, mi-am dat seama că ar trebui să mă simt vinovată. Atât pentru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1858_a_3183]
-
În care a dat repede din cap și a adăugat: — Doar un armean e În stare să Înțeleagă ce Înseamnă să fii atât de drastic redus din punct de vedere numeric. Ne-am Împuținat precum ramurile unui copac curățat de crengi... Rose se poate Întâlni și chiar se poate căsători cu cine vrea ea, Însă fiica ei e armeancă și ar trebui crescută ca atare. Apoi s-a aplecat În față și, cu un zâmbet, i-a spus fetei ei celei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
contemple și să discute cu aprindere operele unora sau altora, și cu și mai multă aprindere pe ale lor. După ce a zburat mult, tare mult, Micul Porumbel Rătăcit s-a simțit obosit și Însetat și s-a așezat pe o creangă acoperită de zăpadă ce aparținea unui rodiu care sta să Înflorească. A luat niște zăpadă În ciocul lui mic și, potolindu-și astfel setea, a Început să plângă după părinții săi. — Nu plânge, micule porumbel, a spus rodiul. Dă-mi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
băieți mai mici era o diferență de trei ani, Însă erau la fel de ascultători. Apoi venea sora cea mai mică, singura fată a familiei, micuța Shushan. Nu-ți fie temă, micuță pasăre, a zâmbit rodiul și și-a scuturat zăpada de pe crengi. Povestea pe care am să ți-o spun e una fericită. În holul de jos pașii s-au Întețit Îngrijorător. Acum sunau ca și când ar fi fost acolo zeci de Yervant care alergau neascultători de la un capăt la altul, bătând și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
patio, și trecea pe lângă masa lungă din lemn de cireș la care luau micul dejun când vremea era blândă, i-a trecut prin minte o nouă scenă din Micul Părumbel Rătăcit. — Atunci ascultă-ți povestea, a spus rodiul legănându-și crengile și scuturând câteva petice de zăpadă. A fost odată ca niciodată, pe când creaturile Domnului erau nenumărate precum boabele de grâu, iar a vorbi prea mult era un păcat. — De ce? a ciripit Micul Porumbel Rătăcit. De ce era un păcat să vorbești
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
devenea la fel de ușoară ca un nimeni, la fel de ușoară ca o frunză uscată În bătaia vântului și astfel să fie purtată spre o mănăstire budistă din Mongolia. Fii fără grijă, mică pasăre, a zâmbit rodiul și și-a scuturat zăpada de pe crengi. Povestea pe care o să ți-o spun e o poveste fericită. Hovhannes Stamboulian a strâns din buze, În timp ce mintea Îi lucra febril, iar vârtejul scrisului Îl Înghițea cu totul. Cu fiecare rând adăugat la această ultimă poveste din cartea lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
prefață de Ioan Prăjișteanu, Bacău, editura Melior, 2002) pagini ale celor peste trei decenii de bucurii estetice, polemice, parodice (auto)ironice. Spiritul, prin excelentă șugubăț și șturlubatic al autorului, vine către noi urmînd o cale regală, de la I.L. Caragiale și Creangă pînă la Păstorel și, de ce nu, Valentin Silvestru. Carte-spectacol, în decor Villon-Bacovia". Lucian Vasiliu, Convorbiri Literare, nr.6 2003 " Fie că se resimte de influența benefică a folclorului, fie că aglomerează întrebări și trimiteri livrești pe un spațiu restrîns, poezia
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1572_a_2870]
-
să găsesc cheia sau, știu eu, ceva mai altfel, absolut original. Nu vreau să fac pur și simplu un portret al lui Mihai Eminescu. Vreau să-mi exprim toată dragostea mea pe care o port față de geniul lui. Și, bineînțeles, Creangă. Îl consider pentru mine o temă foarte serioasă. După aceea, sunt și alte multe lucruri... Cred că, în istoria artei plastice românești, sunt foarte multe lucruri de recuperat. Nu există, cum au alte popoare, o galerie de tablouri cu marile
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1572_a_2870]
-
într-o bună tradiție creștinească, eram prezenți la toate cununiile și la sărbătorile de Paște ori de Crăciun, iar la Iordan, când se umbla cu chiraleisa, îl însoțeam pe preot de la o casă la alta, întocmai ca în "Amintirile..." lui Creangă... Și toate astea în pofida interdicțiilor și persecuțiilor din partea direcției școlii și autorităților satului. V.P.: În Basarabia, sunt sigur că ești de acord cu mine, cuvintele frică, foame, frig au conotații speciale. De când și de ce această situație? A.S.: Basarabia și Bucovina
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1572_a_2870]
-
luna are lăzi de zestre/ [...] Aleluia,/ dinspre Pogor spre Cetățuia.../". Dacă intelectualii, în general, se aseamănă cu Fiul rătăcitor, să ni-l imaginăm pe Lucian Vasiliu "rătăcind", singur, prin muzeele dedicate scriitorilor Dosoftei, Vasile Alecsandri, Constantin Negruzzi, Mihai Eminescu, Ion Creangă, Vasile Pogor, Nicolae Gane, Mihail Sadoveanu, Mihai Codreanu, Otilia Cazimir și George Topârceanu. Fiecare nume, luat în parte, fiind o dimensiune românească a sistemului universal de valori, sugerez cititorilor să-și imagineze că aud întrebări și răspunsuri (ca pe vremuri
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1572_a_2870]
-
are provocările lui. Mă simt privilegiat, din multe puncte de vedere, inclusiv că am trăit să văd prăbușirea zidului de la Berlin, să vizitez Cernăuțiul și Chișinăul, China și S.U.A... Încât, în fiecare dimineață când privesc Iașii lui Ion Creangă de la fereastra etajului IV, mă bucur să văd lumina explodând dinspre dealul Țicăului junimist! V.P.: Cultura a devenit divertisment, o anexă slugarnică a consumismului. Este cultura (zero virgulă niște zeci la sută din PIB) supusă cenzurii economice și politice? Putem
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1572_a_2870]
-
pânză, 60x75 cm Mama Rugă pentru încetarea luptei între suflet și trup. 1994, ulei/pânză, 100x90 cm Lupta de intenție (Sursa de infecție) 2008 Don Juan POEM Eu sunt o pasăre cu aripile pe dinăuntru, un pom cu rădăcinile pe crengi, un pește condamnat la pușcărie de-un pescăruș născut în colivie. Și de mă strigă cineva, eu nu-s. Eu sunt un strop de apă în drumul spre fântână, un cer uscat lipit de mână, un rege vagabond întors acasă
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1572_a_2870]
-
fac cum aș fi vrut să fie Ba îi adaog niște lanțuri de munți veșnic verzi care cresc în afară și împrejurul lor tot verde o câmpie iar deasupra ei lăcrimând o vioară Păduri seculare mănunchi de râuri ca niște crengi retezate Orașe străvechi colier de cetăți și cine știe câte mii de sate? Încă n-am reușit să desenez conturul Patriei exact precum este De fiecare dată îl fac cum aș fi vrut să fie Ba îi lipesc o bucată de mare
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1572_a_2870]
-
mult prea mic și slab pentru asemenea încercări cum să împart, Doamne, strămoșii și copiii ce îi am cum să împart o țară-n trei și în două același neam? cum să împart, Doamne, Moldova și prea dulcea Bucovină lăsând crengile deoparte de străbuna lor tulpină? cum să împart pe Ștefan Vodă ca pe-un lan tivit cu maci când e unic ca și munții în străbunii noștri daci? cum să împart pe Eminescu ca pe-un râu ce curge lin
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1572_a_2870]
-
care trebuie respectate în corespondența instituției. Vă invităm să vizitați site-ul Editurii Junimea, la adresa www.editurajunimea.ro, unde puteți comanda oricare din titlurile noastre, beneficiind de reduceri. Redactor: Viorel Dumitrașcu Tehnoredactor: Florentina Vrăbiuță Editura JUNIMEA, Iași ROMÂNIA, Strada Ion Creangă nr. 14 (Ateneul Tătărași), cod 700320, Iași, tel./fax. 0232-410427 e-mail: junimeais@yahoo.com www.editurajunimea.ro PRINTED IN ROMANIA 1
[Corola-publishinghouse/Administrative/1486_a_2784]
-
dovedește că în programul său personal, de studiere a valențelor expre 24 sive ale limbii populare, se înscriu în mod firesc și cântecul de mahala, și versurile țărănești ce uzează de acel „umor gros”, pus în valoare și de Ion Creangă în cunoscutele (și reeditatele) povești scrise pentru „ulița mare” (Ionică cel Prost și Povestea poveștilor). 2. Premise teoretice Înțelegem prin model proiecția simbolică a existenței umane, expresie a unei tendințe prezente în toate culturile, de reducere a realului la paradigmă
Ambrozie şi poşircă by Gheorghe Drăgan () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1140_a_2067]