12,272 matches
-
față ascunsă a orașului. Dublul lui subteran. Un spațiu întunecat, dar primitor, o rețea de galerii boltite, un sistem eficient și vechi de câteva secole, construit pentru ocrotirea și salvarea locuitorilor. Iancu iubea mai ales acest oraș. Cunoștea bine fiecare galerie încă din adolescență. Faptul că acolo nu ajungea niciodată lumina zilei nu-l deranja. Era un întuneric viu. Îl ajuta să vadă mai bine, să retrăiască, să reconstituie marile povești din Theba, Memfis, Bizanț sau Roma, să se apropie, să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2340_a_3665]
-
înțeleagă istoria unor eroi de demult sau a propriei sale familii. Chiar și acum, după ce revenise în țară, petrecea aproape zilnic câteva ore bune în subteranele orașului. Îi plăcea să simtă, să pipăie cărămizile pereților. Pătrundea cu încredere în bezna galeriilor. Era ca o întoarcere în uterul uriaș al pământului din care apăruse el, Iancu, urmașul Văcăreștilor. Se regăsea pe sine. Stătea față în față cu ochiul atent, blând sau mustrător al familiei sale. Își recunoștea dorințele, neliniștile, limitele, îndoielile, căderile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2340_a_3665]
-
un exemplu minunat despre felul în care un om inteligent își poate folosi beteșugul surzeniei ca să dea o sclipire de galanterie unei risipe savante de vorbe, punând totodată un farmec cuceritor în practicarea unei meserii îndeobște dezagreabile. PAGINĂ NOUĂ 15 Galeria subterană, prin ecourile ei prelungi, amplifica râsetele și vorbăria invitaților. De Lăsata secului și în buna tradiție a Luminăției Sale, Nicolae își invitase prietenii și rudele la o serată fantastică. Bolțile vuiau și umbre mari se fugăreau de-a lungul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2340_a_3665]
-
seculară. Tot numai stejar. Hai să-ți arăt sera cu ficuși, lămâi și portocali. Vara îmi place să-mi petrec nopțile acolo. Citesc, privesc cerul, ascult... Noaptea învie o altă dimensiune a vieții noastre. Nu crezi? Se aflau pe o galerie exterioară sprijinită pe coloane și arcuri. Sus, luminile din interiorul casei conturau în negru frumusețea stâlpilor sculptați de la marginea cerdacului. Deasupra, domneau doar albastrul clar al nopții și vaga pâlpâire sau ceea ce mai rămăsese din coada strălucitoarei comete. Regele Soare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2340_a_3665]
-
o trimisese la un văr din acel oraș. Abia aștepta să studieze artele, să învețe latina, greaca și italiana, să cunoască un alt mod de viață, o altă cultură... Apoi apăruse un tânăr marchiz din Corsica, Fabio. O însoțise prin galeriile colecționarilor, o plimbase prin toate atelierele pictorilor... Era un rafinat cunoscător de artă și un pasionat colecționar de tablouri. O purtase în gondole aurite prin delirantele apusuri ale lagunei. Vizitaseră împreună atelierele sticlarilor din Murano. Și, urmărind flăcările, prefacerile și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2340_a_3665]
-
ale caselor, distrugerea plantațiilor de duzi, uciderea vitelor. Pentru ea, însă, fusese ca o dezlegare de rău. Dezastrul acela i-a redat de fapt viața, speranța, încrederea. Și, în starea aceea de eliberare supremă, cu un calm supraomenesc, urcase până la galeria de tablouri și își salvase singurul prieten, un înger pictat în maniera școlii venețiene. Ocolise cadavrul soțului ei fără să-i arunce nici măcar o privire și, în zgomotul infernal al prăbușirii casei, coborâse scara purtând în brațe tabloul. Credea cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2340_a_3665]
-
cuvintele care sugerează și desprind melancolii. H. Bonciu poate să facă să tremure atmosfera pe care ți-a dăruit-o, chiar după ce s-a terminat ultimul rând. Și să rămână concis, nuanțat, să te oblige să rămâi tot timpul atent. Galeria lui de portrete te invadează cu o viață certă. Anton Holban Adevărul, 17. IV.1935 * * * ...Cartea d-lui H. Bonciu are pagini excepționale: sunt paginile dedicate iubirii fizice. Mi-e greu să citez. Mă tem că izolate într-un articol
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2305_a_3630]
-
vedeam scriind la masa din bucătărie, în casa mă-sii. Scria pro’abil despre mine. O apucase gelozia când domnul Reilly a început să-mi facă curte. — Așa se-ntâmplă, spuse Santa. O rudă opărită era o figură ștearsă în galeria plină de dramatism a Irenei. Adăugă apoi cu voce veselă și răgușită: Fac o mică petrecere cu tine, cu Angelo și cu nevasta lui, dac-o veni. O, asta-i drăguț din partea ta, da’ nu prea-mi arde de petreceri
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2311_a_3636]
-
deasupra capetelor făclii aprinse, neîncumetîndu-se să-i privească În ochi, măcar pe furiș, cu o uitătură mijită, prin care s-ar fi Întrezărit albeața, ca la lunatici, dar ei cîntau psalmi și rugăciuni; astfel erau ei purtați de lunatici prin galeriile peșterii, pe sub bortele cavernei, printre găvane adînci cu temple din spumă de cristal, prin galerii Înguste cu arcada joasă. Dar de unde, oare, atîta siguranță În pașii lor, de unde acea liniște solemnă În care se deplasau printre atîtea obstacole, purtîndu-și povara
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1957_a_3282]
-
uitătură mijită, prin care s-ar fi Întrezărit albeața, ca la lunatici, dar ei cîntau psalmi și rugăciuni; astfel erau ei purtați de lunatici prin galeriile peșterii, pe sub bortele cavernei, printre găvane adînci cu temple din spumă de cristal, prin galerii Înguste cu arcada joasă. Dar de unde, oare, atîta siguranță În pașii lor, de unde acea liniște solemnă În care se deplasau printre atîtea obstacole, purtîndu-și povara cu atîta sprinteneală și Îndemînare, deși abia de-o atingeau cu palmele lor zdravene? Zadarnic
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1957_a_3282]
-
se uite În ochii Întunecați ai lui Kitmir, obloniți de albeața somnului, ochi brumării, ca pruna, Închiși pe jumătate, aproape stinși. Nici el, Dionisie, nu putea prinde privirea lui Kitmir, chiar cînd băiatul se oprise lîngă el la intrarea În galeria Îngustă, ca să le dea Întîietate celor care-l purtau, care se Încovoiaseră pînă la pămînt, mergînd aproape de-a bușilea; iar el, Dionisie, parcă plutea pe deasupra stîncilor, stînd În șezut, cu capul ușor Înclinat și proptit pe pieptul unuia din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1957_a_3282]
-
stăpînită. Nu mai era nici băiatul și nici Kitmir, căci băiatul rămăsese În fundătură, ca să-i lase pe cei care-i purtau pe cei trei, adică pe Ioan, pe Malhus și pe el, Dionisie, care rămăsese cu privirea abătută spre galeria Îngustă a grotei, așteptînd parcă să-i vină rîndul ținîndu-l În brațe pe Kitmir cel cu ochi brumării. 9. Dinspre fundătură venea o lumină pîlpîitoare, cea din străfundul galeriei, mai degrabă presimțită, iar cea din fața sa, tot mai sfredelitoare, care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1957_a_3282]
-
Malhus și pe el, Dionisie, care rămăsese cu privirea abătută spre galeria Îngustă a grotei, așteptînd parcă să-i vină rîndul ținîndu-l În brațe pe Kitmir cel cu ochi brumării. 9. Dinspre fundătură venea o lumină pîlpîitoare, cea din străfundul galeriei, mai degrabă presimțită, iar cea din fața sa, tot mai sfredelitoare, care răzbătea printre dinții tăioși ai fălcii lui Polifem, uriași și cu strungăreață, căci lucrurile stăteau de bună seamă astfel: aceea era vechea intrare În peșteră, Își amintea bine, ca
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1957_a_3282]
-
NOUĂ CAPITOLUL DOUĂZECI ȘI UNU În sala de așteptare de la azilul de nebuni se găseau mese și canapele de plastic în culori reconfortante: verde ca menta, albastru metalic, galben pal. Acuarelele demenților atârnau pe pereți, pictate cu degetul și înfățișând o galerie de personaje selectate aleatoriu, cum ar fi Iisus Hristos, Joe DiMaggio și Franklin D. Roosevelt. Danny se așeză. Îl aștepta pe Cyril „Cy” Vandrich. Era îmbrăcat ca Ted Krugman: blugi indigo, helancă, cizme de motociclist cu vârful placat cu oțel
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1955_a_3280]
-
-l” și „călărindu-l” în cer (dacă înțelegem astfel rolul jucat de preoții „călători prin nori”, amintiți de Strabon, Geografia, VII, 3, 3). Dacă privim superficial relația dintre balaur și solomonar, acesta din urmă nu pare a face parte din galeria atât de amplă a învingătorilor de balauri. Adversitatea și lupta dintre ei (elemente comune și aproape obligatorii în mito-folclorul românesc și de aiurea) nu apar în mod explicit, ceea ce nu înseamnă că ele nu au supraviețuit și nu pot fi
Ordine şi Haos. Mit şi magie în cultura tradiţională românească by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/848_a_1763]
-
ci și să le revizuiesc pe celelalte peste o sută, care au cunoscut Între timp noi modificări. La 16, pe o căldură sufocantă, de 36 de grade la umbră, am participat la vernisarea Saloanelor Moldovei, vizionând Însă numai lucrările de la Galeriile „Arta“ și „Ion Frunzetti“. Deși atmosfera era irespirabilă, organizatorii au ținut-o Într-un discurs, terorizând artiștii și puținul public ce s-a Încumetat să ajungă la eveniment. Și dacă Dumitru Brăneanu și Ilie Bârzu nu puteau să se lipsească
Ultima sută by Cornel Galben () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91673_a_93187]
-
ridicau pentru emancipare socială și națională. Familia Popescu este un etalon al precursorilor populației oltenițene, ea deschide un început în istoria acestei urbe, în viața cotidiană de aici. Monumentul funerar al lui Ioniță D. Popescu Petre Theodor Sfetescu (1860 ?) În galeria oamenilor politici din Oltenița și a celor din județul Ilfov, se înscrie și Petre Theodor Sfetescu. Născut la 24 mai 1860 în comuna Greaca, județ Ilfov. În acel moment, când se născuse de circa un an statul național român, localitatea
Mari personalități oltenițene by Nicolae Mavrodin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1699_a_3143]
-
1950, fiind reținut fără nici un fel de judecată, Într-un loc necunoscut, probabil la Închisoarea Sighet. Moare la 20 august 1950, ca un adevărat martir al neamului său. Gheorghe I. Brătianu - ultimul mare vlăstar al ilustrei familii - se Înscrie În galeria celor mai valoroși intelectuali români de talie națională și universală, a politicienilor de cinste ai poporului român. S-a născut la Ruginoasa, judetul Iași, În ziua de 3 februarie 1898, ca rod al poveștii de dragoste dintre tânărul inginer Ion
GHEORGHE I. BRĂTIANU, PATRONUL ŞCOLII MELE by Aglaia C. Buduroi () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1188_a_1874]
-
aprilie. Abia În anul 1971, familia primește acordul autorităților comuniste de a-l deshuma din cimitirul din Sighet, reînhumându-l În cavoul familiei de la FloricaArgeș. GHEORGHE I. BRĂTIANU - ISTORICUL - Gheorghe I. Brătianu se Înscrie, prin opera sa istorică de excepție, În galeria luminoasă a savanților și patrioților, care legitimează identitatea etnică și culturală a poporului nostru. Activitatea științifică a lui Gheorghe I. Brătianu se Întinde pe o perioadă de peste două decenii, perioadă În care, din timp În timp, el s-a lăsat
GHEORGHE I. BRĂTIANU, PATRONUL ŞCOLII MELE by Aglaia C. Buduroi () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1188_a_1874]
-
din jurul școlii. În jurul școlii cu ajutorul elevilor a fost amenajat un frumos spațiu verde cu pomi și flori. O chitanță din 8 decembrie 1960 atestă confecționarea pentru școală din fondurile bănești realizate de Comitetul de părinți a 3 băncuțe și 7 galerii pentru perdele la geamuri în valoare de 100 lei. Și exemplele pot continua. Se cuvine amintită intervenția comitetului de părinți la direcția Hidrocentralei Bicaz Tunel pentru a aproba organizarea în localul Balastierei Racova a șase hore naționale în vederea adunării de
Un dascăl în memoria timpului by Mariana Tofan () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91674_a_93225]
-
volum, lăsând deoparte elementul sculptural pentru narațiune care la artist capătă un farmec static cu acel haz original al unui artist făcut să se întrebe mereu dacă lucrările sale care au un merit deosebit - întregesc - și eu spun, cu cinste, Galeria Artiștilor Naivi. Undeva prin desaga cu bunătăți strivite parcă de lunga drumeție în lume cu suișuri dar și coborâșuri, arta naivă mai face o oprire în creația lui Mihai Dascălu, picturile sale fiind o sincronizare între umezeala râului și lumina
Caravana naivilor by Augustin Lucici () [Corola-publishinghouse/Memoirs/436_a_1037]
-
să te miști, dar să mai găsești și subiecte necunoscute. Mă aflu așadar la o masă cu trei artiști formați și fabuloși, trei caractere diferite dar uniți sub aceeași unduire colorată doritoare de bunătate spirituală. Muzeograf Augustin Lucici Șef secția Galeria de Artă „Rudolf Schweitzer Cumpănă”, Pitești
Caravana naivilor by Augustin Lucici () [Corola-publishinghouse/Memoirs/436_a_1037]
-
că lumea reală. Pentru această deja au inventat și o convertire financiară ceea ce înseamnă că 250 de linden dollars reprezintă un dolar american. Second Life poate fi o comunitate, o sală de clasă, un laborator, un studio de design, o galerie de artă, un birou, o agenție de știri, o sală de conferințe sau de concerte și multe altele, comunitate ce a atras aproximativ 30.000 de români din cei 6.000.000 de avatari 266. 2007 a fost anul de
by IONELA CARMEN BOŞOTEANU [Corola-publishinghouse/Administrative/1115_a_2623]
-
culturale, politice și al mediului de afaceri și elementele clasice de contact. În partea de jos a paginii se reiau butoane, prezentate anterior, la care se adaugă elementele detaliate ale casetelor menționate: Mircea Geoana Biografie, Familie, Diplomație, Politica, Publicitate, Civism, Galerie Foto; Contact, cu datele aferente, Urmăriți-l pe Mircea Geoana pe Twitter, cu semnalarea ultimelor subiecte postate, si, de asemenea, pe Facebook. Sunt prezente și link-uri către organizațiile politice de sprijin. Mircea Geoana se recomandă ca fiind un candidat
by IONELA CARMEN BOŞOTEANU [Corola-publishinghouse/Administrative/1115_a_2623]
-
îi reprezintă pe cei absenți din arena politică, instruiți, racordați la realitățile României contemporane, însă fără propulsie în viața politică. Site-ul a fost construit în septembrie 2009 și mai conține un Forum al susținătorilor, comunicate de presă și o Galerie foto. A fost considerat cel mai urmărit site politic din România, conform Trafic. ro, în noiembrie 2009, a numărat 56.702 de vizitatori unici 66. Figură nr. 35, Monitorizare 2-8 noiembrie 2009 Figură nr. 36. Monitorizare 28. 10 17. 11
by IONELA CARMEN BOŞOTEANU [Corola-publishinghouse/Administrative/1115_a_2623]