13,179 matches
-
bea un pahar de apă. Vedea roți colorate rotindu-se prin aer la jumătatea camerei și Începea să simtă o senzație de vomă. Mai Întâi trebuia să-și oprească tremurul mâinilor. Bruno avea dreptate, dragostea paternă este o ficțiune, o minciună. O minciună este utilă dacă permite să schimbi realitatea, se gândi el; când Însă schimbarea eșuează, nu mai rămâne decât minciuna, amărăciunea și conștiința minciunii. Reveni În cameră. Bruno, lățit În fotoliu, nu mișca, părea mort. Între blocurile-turn se lăsa
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2052_a_3377]
-
pahar de apă. Vedea roți colorate rotindu-se prin aer la jumătatea camerei și Începea să simtă o senzație de vomă. Mai Întâi trebuia să-și oprească tremurul mâinilor. Bruno avea dreptate, dragostea paternă este o ficțiune, o minciună. O minciună este utilă dacă permite să schimbi realitatea, se gândi el; când Însă schimbarea eșuează, nu mai rămâne decât minciuna, amărăciunea și conștiința minciunii. Reveni În cameră. Bruno, lățit În fotoliu, nu mișca, părea mort. Între blocurile-turn se lăsa noaptea; după
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2052_a_3377]
-
de vomă. Mai Întâi trebuia să-și oprească tremurul mâinilor. Bruno avea dreptate, dragostea paternă este o ficțiune, o minciună. O minciună este utilă dacă permite să schimbi realitatea, se gândi el; când Însă schimbarea eșuează, nu mai rămâne decât minciuna, amărăciunea și conștiința minciunii. Reveni În cameră. Bruno, lățit În fotoliu, nu mișca, părea mort. Între blocurile-turn se lăsa noaptea; după o zi sufocantă, temperatura devenea iar suportabilă. Michel observă deodată colivia goală În care canarul său trăise câțiva ani
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2052_a_3377]
-
trebuia să-și oprească tremurul mâinilor. Bruno avea dreptate, dragostea paternă este o ficțiune, o minciună. O minciună este utilă dacă permite să schimbi realitatea, se gândi el; când Însă schimbarea eșuează, nu mai rămâne decât minciuna, amărăciunea și conștiința minciunii. Reveni În cameră. Bruno, lățit În fotoliu, nu mișca, părea mort. Între blocurile-turn se lăsa noaptea; după o zi sufocantă, temperatura devenea iar suportabilă. Michel observă deodată colivia goală În care canarul său trăise câțiva ani; ar trebui s-o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2052_a_3377]
-
și mări; peste munți și mări, mama aude chemarea copilului. Iubirea leagă, și leagă pentru veșnicie. Facerea de bine este o legare, facerea de rău este o deslegare. Separarea e celălalt nume al răului; e, de asemeni, celălalt nume al minciunii. În fapt, nu există decât un entrelac superb, imens și reciproc.” Marele merit al lui Djerzinski, notează pe bună dreptate Hubczejak, nu e acela că a depășit conceptul de libertate individuală (În epoca lui, acest concept era deja În mare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2052_a_3377]
-
o fată înaltă pentru vârsta mea. Am părul șaten deschis și ochii albastri, care își schimbă culoarea în funcție de vreme sau de ținută. Eu cred că sunt o persoană cu multe calități. Sunt harnică, bună la suflet, întelegătoare, prietenoasă, nu spun minciuni, îmi place să fiu alături de cei care au nevoie de mine și îi ajut cu mare drag. Sunt un copil conștiincios, cu o mare putere de muncă și mă străduiesc să iau note mari la școală. Stăpânesc foarte bine limba
Buchet de amintiri by Tudorina Andone () [Corola-publishinghouse/Imaginative/459_a_878]
-
dovadă de timiditate și mă las impresionată de cei mai duri ca mine. Poate sunt mai repezită câteodată și nu întotdeauna îmi ies toate așa cum aș dori, dar mă străduiesc să fac totul cât mai bine. Mai spun câte o minciună din când în când, dar doar pentru ami salva pielea. Urăsc pârâcioșii, violența și lingușitorii. Sunt o optimistă și încerc să mă bucur de tot ce mi-a oferit viața. Am o soră mai mică, pe care o iubesc mult
Buchet de amintiri by Tudorina Andone () [Corola-publishinghouse/Imaginative/459_a_878]
-
din calea brațului care, odată, putea cosi milioane de oameni dintr-o singură mișcare. Era ca și cum ai fi văzut o regină batjocorită În piața publică. Da, și eu Îmi câștigam existența tot cu ajutorul morții, dar era o tranzacție cinstită, fără minciuni, obținută prin nobilul act al războiului. Mai presus decât relația de afaceri, eram legați, asemenea alpiniștilor care se cățărau În tandem, printr-un fir trainic, dar care, ca orice fir, putea fi retezat Într-o clipă: puterea asupra celor mărunți
Câteva sfârşituri de lume by Georgescu Adrian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1315_a_2385]
-
pentru fiecare. - Spălîndu-l bine în urechi. Pesemne de aceea nu aveți nevoie de intelectuali. - N-avem nevoie nici de bunăvoință, nici de acceptare. Le vom zmulge. Avem nevoie de supunere, nu de individualism și independență. - Chiar șoptit, adevărul sparge urechile. Minciuna n-are rădăcini. - Ce este adevăr și ce-i minciună? Două fețe ale aceluiași lucru care, celor care se grupează după interese, le apare cînd într-o haină, cînd în alta. Răul și binele, frumosul și urîtul sînt culori pe
CARTIERUL SULAMITEI by MARCEL TANASACHI () [Corola-publishinghouse/Imaginative/513_a_701]
-
aveți nevoie de intelectuali. - N-avem nevoie nici de bunăvoință, nici de acceptare. Le vom zmulge. Avem nevoie de supunere, nu de individualism și independență. - Chiar șoptit, adevărul sparge urechile. Minciuna n-are rădăcini. - Ce este adevăr și ce-i minciună? Două fețe ale aceluiași lucru care, celor care se grupează după interese, le apare cînd într-o haină, cînd în alta. Răul și binele, frumosul și urîtul sînt culori pe care ochiul le selectează doar după felul în care este
CARTIERUL SULAMITEI by MARCEL TANASACHI () [Corola-publishinghouse/Imaginative/513_a_701]
-
n-o vom câștiga decît prin dictatură, căci numai aceasta poate înlătura vechea exploatare. - Înlocuindu-o cu alta mai crîncenă. Dictatul e însoțit de violență. Ca să-și salveze sufletul de agresiunea ei, oamenii vor fi siliți să se protejeze prin minciună. Mă întreb cum poate un dictator să țină cîrma pe acest ocean vîscos. Doar toleranța dă dreapta judecată așa cum spiritul sincer duce la mărturisirea adevărului. Aizic susținea că, dimpotrivă, organizația care l-a propulsat va arăta calea dictatorului. Ce naivitate
CARTIERUL SULAMITEI by MARCEL TANASACHI () [Corola-publishinghouse/Imaginative/513_a_701]
-
schimb eu cuget paralizat de frică. Cînd judeca, pictorul avea orizontul leului. Eu nu-l am decît pe cel al iepurelui. Bătrînul zicea că pe omul fără apărare violența îl învață să mintă. Cînd se apropie de culcuș, iepurele face „minciuni”, adică lasă urme false. Neputința naște supuși sau mincinoși. Caut să pricep sensul vieții mele și simt că-mi crapă capul. Ce vreau eu în definitiv? Dar nu asta e problema. Care va fi sfârșitul? În odaie e frig și
CARTIERUL SULAMITEI by MARCEL TANASACHI () [Corola-publishinghouse/Imaginative/513_a_701]
-
ori cu diferite fete pe care, din păcate, a trebuit să le părăsească repede. Din asemenea lucruri îți poți da seama de adaptabilitatea socială extrem de redusă a lui Rainer. Minte ca la carte și citește multe cărți. Din cărți provin minciunile. Mai bine un fiu care învață o meserie, decât un fiu mincinos la liceu. Fata le face pa cu mânuța; o cheamă Frieda și lucrează la o fabrică de zahăr. Totul e prost, dacă se sfârșește prost. Aș fi putut
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1971_a_3296]
-
înălțimea definitivă. Dar poți să‑ți faci și singur lumină, dacă n‑ai. În plus, Rainer povestește des la școală că tatăl lui conduce un Jaguar E și că a fost deja de multe ori în străinătate cu avionul - numai minciuni. Taică‑său, pe de altă parte, a afirmat de față cu martori că renumitul cântăreț de muzică ușoară Freddy Quinn ar fi fiul său nelegitim, pentru care a plătit multă vreme pensie alimentară. Nici asta nu‑i adevărat. Și chiar dacă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1971_a_3296]
-
secret și‑l aruncă, spălând pe furiș cearșaful murdar cu apă rece. Nu poți să inviți niciodată un coleg acasă fiindcă locuința arată groaznic și chiar e groaznică. Ți‑e și rușine cu propriul cămin. Acum Rainer mai scrie o minciună, sub forma unei poezii de dragoste adresate Sophiei, ceea ce implică un procedeu subtil. Iubire, așa sună titlul și la fel de stângace e și continuarea, fiindcă poetul e închis în sine. Deci, iubire. Chipul tău mi se arată zi și noapte. Carissima
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1971_a_3296]
-
disprețuindu-i uneori. Au judecat-o, se pare, și într-un consiliu de familie. O zdruncinase șocul... Cei altădată atât de blânzi, de-o ipocrizie inofensivă, apucați dintr- odată de-un soi de bestialitate. Mutre schimonosite de furie, împroșcând înjurături, minciuni, amenințări. Chipurile anchetatorilor, ale rudelor, dar și ale noastre vor tot reveni : povara ei perpetuă. Obsesia regăsită în toți anii. Cândva, avea să fie obligată să și deseneze, să picteze în celulă. Și-a regăsit rudele bine aranjate în toate
Cartea fiului by Norman Manea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/597_a_1348]
-
ar fi putut să-i propună, s-o întrebe, altceva decât auzise în fiecare zi ? S-o șantajeze cu situația părinților, a vreunei rude, a... iubitului ? Ar ierta-o Hariga vreodată dacă, prin absurd, pentru o clipă, ar crede în minciunile și propunerile lor ? Dacă ar ceda, pentru o clipă, dorinței de a-l ști liber ? Iată, în numai câteva zile reușiseră s-o readucă la o stare aproape normală. Gata să-și amintească de regulile de bună purtare și de
Cartea fiului by Norman Manea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/597_a_1348]
-
ca să-i poată ridica pe toți. Nu-i mai revăzuse, e drept. O anumită bănuială putea să rămână asupra ei ; la fel ca și asupra oricăruia. Ciudată asemenea neatenție, ușurința cu care putea fi sau se lăsa prins copoiul asupra minciunii. Eroare anume strecurată, poate ? Informațiile de care era atât de mândru n-ar fi putut neglija sau falsifica amănunte atât de importante. Urmărea s-o deruteze și mai mult ? Lăsând-o să creadă că inventează și nu știe mare lucru
Cartea fiului by Norman Manea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/597_a_1348]
-
cu care se însoțește totdeauna. Strănutul unui unchiaș pipernicit, icnind, cu urechile ridicate iepurește și umezi ochi negri, la pândă ? Călăi și victime, împreună, amestecați, arzând fiara și putreziciunea din noi. „Revoluția... șansa noastră de regenerare și tinerețe !“ Visul devenit minciună, speranța devenită minciună, lepra prezentului incendiată cu aceleași cuvinte otrăvite ! Trenul pare gol, dar suntem cu toții aici, împreună, morți și vii, înlănțuiți în blestemul eșecului. „Pomenim înaintea ta, zeu al îndurării, pe răposații noștri, care se odihnesc în pacea mormântului
Cartea fiului by Norman Manea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/597_a_1348]
-
însoțește totdeauna. Strănutul unui unchiaș pipernicit, icnind, cu urechile ridicate iepurește și umezi ochi negri, la pândă ? Călăi și victime, împreună, amestecați, arzând fiara și putreziciunea din noi. „Revoluția... șansa noastră de regenerare și tinerețe !“ Visul devenit minciună, speranța devenită minciună, lepra prezentului incendiată cu aceleași cuvinte otrăvite ! Trenul pare gol, dar suntem cu toții aici, împreună, morți și vii, înlănțuiți în blestemul eșecului. „Pomenim înaintea ta, zeu al îndurării, pe răposații noștri, care se odihnesc în pacea mormântului. Fă ca binecuvântarea
Cartea fiului by Norman Manea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/597_a_1348]
-
prea multe ori, pierderea prietenilor mă găsește tot mai resemnat. Dar Poetul ? Pierderea acestui prieten e poate o dreaptă lovitură, să mă fortifice. „Ne-am făcut vinovați, am fost necredincioși, ne-am abătut, am osândit, am fost semeți, am scornit minciuni, am înșelat, am dușmănit, am rătăcit și am dus pe alții în rătăcire...“ Încleștarea hărăzită aleșilor ar putea spori în noi puterea trupului și ascuțimea minții ? Ar trebui să privim încercările la care suntem chemați cu o proaspătă curiozitate, în
Cartea fiului by Norman Manea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/597_a_1348]
-
dinți, mă agăț de funiile aerului rece, cad și din nou mă cred în picioare, cu un glas adevărat. „Ne-am făcut vinovați, am fost necredincioși, am răpit, am clevetit, ne-am abătut, am osândit. Am fost semeți, am scornit minciuni, am sfătuit de rău, am înșelat, am batjocorit. Ne-am îndărătnicit, am dușmănit, am săvârșit nelegiuiri, ne-am înrăit, am rătăcit, am dus pe alții în rătăcire.“ Știe ce înseamnă să râvnești alți părinți și alți fii, într-o altă
Cartea fiului by Norman Manea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/597_a_1348]
-
eviți echivocul, nici nu-l sesizezi, atâta timp cât relațiile rămân pur camaraderești. Am auzit întâmplător și gluma gen „Nu l-am înșelat pe Manole, poate ar fi timpul“. Eram la câțiva metri. Gata să-ți spun că mai curând e o minciună decât o glumă. Nu mai făcea decât pauze scurte, pentru a-și regla respirația. Tonul devenise ferm, limpede, gândurile își găseau expresia fără întârziere. — Bună ingineră, asta mi-a și plăcut la ea. Simte ingineria, ca un bărbat. Nu ca
Cartea fiului by Norman Manea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/597_a_1348]
-
acasă sau măcar să găsească o bancă, să se așeze. „Ceea ce aveam noi atunci, de fapt, de discutat și am avea și acum ar fi : de ce ? De ce participăm, de ce nu se poate face nimic ? De ce, de ce. Cum ne suportăm salariile, compromisurile, minciuna. Da, da, marea minciună, nerușinată, nu micile trucuri și plăceri de duzină...“ A.P. încercase să opună rigoarea unei meserii sigure, modeste și exacte incertitudinilor, fragilității, toate acestea prietenul său le știa de- acum, le auzise de multe ori. Poate tocmai
Cartea fiului by Norman Manea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/597_a_1348]
-
o bancă, să se așeze. „Ceea ce aveam noi atunci, de fapt, de discutat și am avea și acum ar fi : de ce ? De ce participăm, de ce nu se poate face nimic ? De ce, de ce. Cum ne suportăm salariile, compromisurile, minciuna. Da, da, marea minciună, nerușinată, nu micile trucuri și plăceri de duzină...“ A.P. încercase să opună rigoarea unei meserii sigure, modeste și exacte incertitudinilor, fragilității, toate acestea prietenul său le știa de- acum, le auzise de multe ori. Poate tocmai în acea zi atât
Cartea fiului by Norman Manea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/597_a_1348]