13,563 matches
-
în cazul câtorva scriitori importanți, a căror prezentare pare a fi suficient de concludentă pentru calitățile de critic ale lui N. M., dar și pentru limitările ce decurg din principii și metodă. Este vorba de paginile consacrate lui Eminescu, Caragiale, Creangă, Al. A. Philippide, Marin Preda și Ileana Mălăncioiu. Deși adoptă, în general, tonul ceremonios („Fie ne permis să-l contrazicem pe...”), comentatorul se exprimă tranșant când întâlnește interpretări accentuat personale, insuficient argumentate, reduse la propoziții „apodictice”. Cum, până la urmă, analiza
Ambrozie şi poşircă by Gheorghe Drăgan () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1140_a_2067]
-
literar care nu are nici sensibilități romantice tip Ibrăileanu, nici antene călinesciene pentru „sensul clasicismului”. Grigore Codrescu îi înțelege și acceptă dreptul de a profesa o „critică de gust”, de a face noi ierarhizări în cadrele operei lui Caragiale sau Creangă. Dar nu trece nici peste 175 propriul drept, acela de a contrazice judecăți ce i se par prea subiective, insuficient argumentate sau neconforme cu realitatea textului. Ne invită astfel, indirect, să ne reconsiderăm, la rându-ne, propriile opțiuni și să
Ambrozie şi poşircă by Gheorghe Drăgan () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1140_a_2067]
-
dovedește că în programul său personal, de studiere a valențelor expre 24 sive ale limbii populare, se înscriu în mod firesc și cântecul de mahala, și versurile țărănești ce uzează de acel „umor gros”, pus în valoare și de Ion Creangă în cunoscutele (și reeditatele) povești scrise pentru „ulița mare” (Ionică cel Prost și Povestea poveștilor). 2. Premise teoretice Înțelegem prin model proiecția simbolică a existenței umane, expresie a unei tendințe prezente în toate culturile, de reducere a realului la paradigmă
Ambrozie şi poşircă by Gheorghe Drăgan () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1140_a_2067]
-
în cazul câtorva scriitori importanți, a căror prezentare pare a fi suficient de concludentă pentru calitățile de critic ale lui N. M., dar și pentru limitările ce decurg din principii și metodă. Este vorba de paginile consacrate lui Eminescu, Caragiale, Creangă, Al. A. Philippide, Marin Preda și Ileana Mălăncioiu. Deși adoptă, în general, tonul ceremonios („Fie ne permis să-l contrazicem pe...”), comentatorul se exprimă tranșant când întâlnește interpretări accentuat personale, insuficient argumentate, reduse la propoziții „apodictice”. Cum, până la urmă, analiza
Ambrozie şi poşircă by Gheorghe Drăgan () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1140_a_2067]
-
literar care nu are nici sensibilități romantice tip Ibrăileanu, nici antene călinesciene pentru „sensul clasicismului”. Grigore Codrescu îi înțelege și acceptă dreptul de a profesa o „critică de gust”, de a face noi ierarhizări în cadrele operei lui Caragiale sau Creangă. Dar nu trece nici peste 175 propriul drept, acela de a contrazice judecăți ce i se par prea subiective, insuficient argumentate sau neconforme cu realitatea textului. Ne invită astfel, indirect, să ne reconsiderăm, la rându-ne, propriile opțiuni și să
Ambrozie şi poşircă by Gheorghe Drăgan () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1140_a_2067]
-
Harea ca apostol al neamului. Nicolae A. Grosu Un om cu largă disponibilitate pentru lumea din jurul său, devotat interesului comunitar neobosit pe cale binelui și armoniei, așa l-am cunoscut și așa a rămas profesorul nostru de matematică de la liceul ”Ion Creangă” din Bălți. Așa s-a arătat și În anii de refigiu la Iași. Profesorul Nicolae Grosu s-a născut În anul 1891În satul Baidar, județul Lăpușna și după terminarea studiilor medii În Basarabia urmează pregătirea superioară la Universitatea din Sankt
Refugiaţi basarabeni apostoli ai neamului românesc by Vlad Bejan () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91599_a_93564]
-
a fost condusă de către Ion Inculeț. Martor sau participant la toate evenimentele ce s-au desfășurat, până la actul unirii, profesorul Nicolae Grosul a fost un aliat convins și entuziast al demersurilor spre unire. La evenimentele naționale sărbătorite la liceul ”Ion Creangă” din Bălți Își exprimă satisfacția succesului organelor de stat și ale armatei la Actul din 27 martie 1918. Cunoscându-i-se calitățile ostășești, modul ordonat de a duce la bun sfârșit sarcinilece le avea de rezolvat, la Bălți, i s-
Refugiaţi basarabeni apostoli ai neamului românesc by Vlad Bejan () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91599_a_93564]
-
a stabilit atunci revederea peste 2 ani, dar din nefericire, pe neașteptate, după câteva zile de la reuniune, profesorul nostru a decedat. A fost Înmormântat la Iași și foștii elevi au adus un ultim omagiu distinsului nostru dascăl de la liceul ”Ion Creangă”. În zilele din urmă se mângâia cu speranța că va veni ziua când va revedea frumoasele ținuturi părăsite. Această nostalgie și speranță este redată atât de potrivit Într-un articol din ”Raza” părintelui Vasile Țepordei care mărturisește: ”N-am Întâlnit
Refugiaţi basarabeni apostoli ai neamului românesc by Vlad Bejan () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91599_a_93564]
-
libertatea și viața”. (C. Ciofu) Eugen Coșeriu unul dintre cei mai de seamă precursori ai absurdului s-a născut În anul 1921 În satul Mihăileni județul Bălți. A debutat cu eseuri și versuri de influență eminesciană la revista liceului ” Ion Creangă” - Crenguța sub Îndrumarea profesorului Gh. Cârțu. Profesorul, de obârșie bucovinean, a cultivat cu dăruire debutul poetic al elevilor dar În mod deosebit a fost un călduros devotat prieten și frate mai mare În Îndrumarea pașilor tânărului său discipol. Criticul literar
Refugiaţi basarabeni apostoli ai neamului românesc by Vlad Bejan () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91599_a_93564]
-
Elena Alistar care o trata ca pe o fiică a sa. Angajată de teatrul de revistă ”Alhambra” recunoaște că părintele Cristea a fost omul care i-a descoperit și Îngrijit calitățile sale vocale. Eugenia Bancea - originară din Humuleștii lui Ion Creangă. La Liceul Eparhial l-a avut diriginte pe părintele Al. Cristea care o Încuraja fiind singura elevă din Vechiul Regat și se simțea oarecum stingheră dar dirigintele Îi acorda o permanentă atenție să se adapteze noului mediu școlar. Într-o
Refugiaţi basarabeni apostoli ai neamului românesc by Vlad Bejan () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91599_a_93564]
-
1740-1753ă. Unul din urmașii binefăcător al sătenilor din Cubolta pe care rușii, care stăpâneau Basarabia, l-au calificat ca un mare filozof „idealist-reacționar”. Fiind copil Încă Sergiu Grose se mută În orașul Bălți unde urmează școala primară apoi Liceul „Ion Creangă”. În anul 1936 am participat Împreună la Concursul Tiinerimii Române din București cu premiantul perpetuu, viitorul filozof și om de Litere Eugen Coșeriu. Din copilărie a avut influența fericită a mamei care după cum afirmă Sergiu i-a imprimat trei principiii
Refugiaţi basarabeni apostoli ai neamului românesc by Vlad Bejan () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91599_a_93564]
-
și neștiută. Pă nevrute, gându mi s-a dus razna la scară, la podeste, la mobilele de care o să mă izbesc, la beciuri, la patio, la lucarne, la mai știu io ce. Urechile au Început să-mi auză toate alea: crengile dân grădină, pașii dă sus, druzii care pleca dân quinta, strechea care dăduse În ghiuju dă Issota de Abd-el-Melek, știți matale care, sărăcia d-a câștigat tombola lu uleiu Raggio. Ce mai, toți pleca, numai io rămâneam unic dă singurel
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
privată pe care țăranii le foloseau pe timp de secetă modalitățile de exploatare erau reglementate. În acțiunea de exploatare, sătenii „nu au voie să facă stricăciuni copacilor cu pricină la hrana vitelor, ei sunt obligați să taie mlădiță și nu crengi sau copacul din rădăcină” (Stahl, 1998, vol. I, p. 241). În cazul pădurilor, diferențierea între regulile formale și cele informale a avut efecte majore asupra modului de exploatare și menținere a resurselor. La nivel operațional, regula de exploatare era cea
Acţiune colectivă şi bunuri comune în societatea românească by Şerban Cerkez () [Corola-publishinghouse/Administrative/793_a_1820]
-
premiul Fundației Soros pentru debut, premiul revistelor "Timpul" și "Convorbiri literare" din România. Din 1996, este membru al Uniunii Scriitorilor din Moldova. S-a născut pe 4 august 1976, în Chișinău, tatăl Valentin fiind profesor de logică la Universitatea "Ion Creangă", iar mama Claudia, absolventă a Institutului de Arte, secția regie. Are studii de pictură, filozofie și teologie și a predat iconografia la Seminarul teologic din Chișinău. O vreme a fost consilier cultural al Arhiepiscopiei Tomisului, unde a fost ridicat în
Discursul religios în mass-media. Cazul României postdecembriste by Liliana Naclad [Corola-publishinghouse/Journalistic/1410_a_2652]
-
zid care se zărea prin fereastra biroului său. Cînd simțea că ajunge într-un impas făcea și el ca Leonard Bîlbîie, se ridica de la masă, se apropia de fereastră și se uita la colțul de zid care se vedea printre crengile copacului. Atît mai rămăsese dintr-o aripă a Curții Domnești, arsă de cîteva ori, părăsită și acoperită cu iederă aproape neagră de bătrînă ce era. Era un zid de piatră pe care ploaia și zăpada nu aveau cum să-l
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
o componentă adevărată a acelei Vladii pe care i-o descrisese, o lume de automate, de marionete, cu creierul spălat, proaspăt și tîmp ca o sugativă nouă. S-a făcut liniște, de afară se auzeau zgomotele celor risipiți printre arbori, crengi trosnind, un clinchenit de sticlă, cîte un "șșș" îndemnînd la mai multă disciplină. Inginerul Stoicescu tuși ca să atragă atenția asupra sa. "Consider, mesajul Comitetului de o extremă gravitate și importanță. Trebuie să decidem acum și aici cînd vom acționa. Nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
Da' tac-tău de ce nu-ți dă bani de cărți, că nu e om sărac? - Mă mir că mă lasă să viu și așa, darmite să-mi mai cumpere și cărți. - Așa e, a zis învățătorul senin, și a dat creanga de măr pe sub care venise la mine la o parte și s-a întors la masă să-și continue jocul întrerupt. În iarna aceea hotărârea tatălui meu de a nu mă mai lăsa să mă duc la școală a devenit
Viața ca o pradă by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295611_a_296940]
-
s-ar putea să te obosească. Avea o voce cristalină, dar cu un timbru afectuos și mâini neverosimil de frumoase, parcă nu mai văzusem niciodată astfel de mâini... Chiar nu mai văzusem... Le țineam minte pe ale mamei, ca niște crengi, le punea adesea lângă ale mele, să vadă cum sunt, câți ani trecuseră peste ele, câte secerișuri, câte veri în care le băga în urzici sa le toace cu satârul, să dea la rațe... Creștea cîte-o suta, lua pe ele
Viața ca o pradă by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295611_a_296940]
-
George Anghelescu, Lala Misosniky ș.a.) li se va adăuga poeta Elena Vlădăreanu. Și nu numai ea. Ursul din pădurea jocurilor amorțite Mihaela Michailov Am fost în pădure. M-a dus Afrim. O pădure arămie-aurie care mi-a agățat privirea în crengi. O pădure în care fâșii de traume și singurătăți - tata Luigi-sora, Marta-sora Maria, fratele Giani - se depun pe rumegușul anormalității. Cel mai recent spectacol regizat de Radu Afrim la Teatrul Național „Mihai Eminescu“ din Timișoara se joacă într-un spațiu
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2212_a_3537]
-
Jebeleanu îi transformă rolul într-un manifest al vitalității. Familia se sparge. Boala bântuie în azilul în care tatăl nu va mai hali aceleași cocoloașe. Elemente discret dispuse în contextul lor suprarealist: pat, televizor, cadă de baie fac ca, printre crengile copacilor, fiecare detaliu să devină un cadru privilegiat vizual. Trupurile dansează, după care se tăvălesc încleștat, după care se ghemuiesc pe pervazul geamurilor. Le luminează soarele care apune peste pădurea umanizată de superbe slăbiciuni. Trupuri singure își caută mințile nesigure
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2212_a_3537]
-
prețul de vânzare. Jack ridică un exemplar din numărul de a doua zi care anunța reducerea cu litere de-o șchioapă pe prima pagină. — Uite ce-au pățit celelalte ziare când au făcut asta. Au sfârșit prin a-și tăia creanga de sub picioare. Le-a crescut tirajul pentru o vreme, dar au afectat industria pe termen lung. — Jack, Jack, țâțâi nesuferitul de Nelson, mă uimești. Încă mai consideri concurența un lucru bun, nu? — Sigur că da. Fără ea începi să te
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2261_a_3586]
-
mâna a doua și colecții Barbie și Ken abandonate în favoarea albumelor cu abțibilduri Spice Girls. — Nu crezi, întrebă Mike Wooley, invidios din cauza atenției care se îndrepta deodată spre această enervantă nouă apariție, că prin acest ziar gratuit ne tăiem singuri creanga de sub picioare? — Aha! zise Fran scărpinându-și nasul. Ceea ce încerc să fac e să creez o nouă piață. Să le ofer oamenilor un lucru pe care nu știau că și-l doresc înainte să li-l dăm noi. Așa că ar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2261_a_3586]
-
în scoarța arborilor, strigăte melancolice veneau de departe și se stângeau între frunzișurile neclintite. Într-un târziu, pădurarul se opri. Iaca, pe ici, cucoane Grigoriță, zise el. S-o luăm așa, la dreapta, pe vălcica asta. Să te ferești de crengi, că-i des al dracului! În vale-i jilăveală mare; nu-i departe pârăul; acolo sunt urmele... Se lăsară la dreapta, pe costișă lină, prin bungeturi care păreau ziduri nestrăbătute. — Încet... vorbi Vasile. Și glasul lui dintrodată dobândi un răsunet
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2100_a_3425]
-
Moșneagul sta neclintit în car. Soldatul negricios îndată își duse mânile în deșerturi și se făcu covrig. Ceilalți cinci-șase oameni umblau domol, cu mânile atârnate, cu capelele pe ceafă. În pădurea de stejari era liniște. Soarele după-amiezii tremura prin rețeaua crengilor. Pe lângă desișuri bogate, printre gropi și printre cioate, ținând poala pădurii, drumeagul urca și cobora, ocolea la dreapta și la stânga, dispărea și se arăta în depărtare, undeva, cine știe unde, apoi se pierdea pe o muche de deal, unde, singuratică, se zugrăvea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2100_a_3425]
-
de vin, o suflare pe gura gârliciului. Hangiul sta neclintit la pământ, rumenit de jarul din vatră. Trecu pe dinaintea gârliciului, deschise ușa din fund. Ș-acolo erau obloanele puse - și trei lumânări de seu ardeau într-un sfeșnic cu trei crengi. Anița hangiului se ridică încet de pe divan, și Petrișor stătu în loc privind-o cu luare-aminte. Credeam că-i bărbatul... zise ea încet. Apoi uite cum e, vorbi bucuros Petrișor; îmi spune boierul așa: Măi Petrișor, zice, eu am mare alean
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2100_a_3425]