11,499 matches
-
râurile Niomja și Rov, iar la sud de litoralul Mării Negre, cuprins între Nistru și Bug. Potrivit unui recensământ sovietic, în acest teritoriu se găseau 2.240.000 de persoane, fiind evidențiate opt grupuri entice. Totuși, evreii nu apar în acest recensământ. Marcu Rozen aprecia că, în această regiune, trăiau circa 300.000 de evrei ucrainieni, dintre care, la Odessa, 153.194 de suflete (conform recensământului sovietic din 1926). După izbucnirea războiului, mai mult de jumătate din aceștia s-au retras cu
ROMÂNIA 1941-1943 by LAVINIU LǍCUSTǍ () [Corola-publishinghouse/Science/91605_a_107352]
-
2.240.000 de persoane, fiind evidențiate opt grupuri entice. Totuși, evreii nu apar în acest recensământ. Marcu Rozen aprecia că, în această regiune, trăiau circa 300.000 de evrei ucrainieni, dintre care, la Odessa, 153.194 de suflete (conform recensământului sovietic din 1926). După izbucnirea războiului, mai mult de jumătate din aceștia s-au retras cu autoritățile sovietice (inclusiv cei înrolați în armata sovietică), alții au dispărut, în timpul lungului asediu al orașului Odessa, sau au fost uciși, de trupele germane
ROMÂNIA 1941-1943 by LAVINIU LǍCUSTǍ () [Corola-publishinghouse/Science/91605_a_107352]
-
rebeliunea. Au comis jafuri ...Toți țiganii din București trebuie scoși, dar înainte de a-i scoate, trebuie să ne gândim unde îi ducem și ce facem cu ei.” La 17 mai 1942, Ministerul Afacerilor Interne a dat dispoziții pentru efectuarea unui recensământ, până la 25 mai, a următoarelor categorii: țigani nomazi (căldărari, lingurari) și țigani stabili și anume, numai acei care, deși nenomazi, sunt condamnați recidiviști sau nu au mijloace de existență sau ocupație precisă, din care să trăiască în mod cinstit, prin
ROMÂNIA 1941-1943 by LAVINIU LǍCUSTǍ () [Corola-publishinghouse/Science/91605_a_107352]
-
acei care, deși nenomazi, sunt condamnați recidiviști sau nu au mijloace de existență sau ocupație precisă, din care să trăiască în mod cinstit, prin muncă, și deci constituie o povară și un pericol pentru ordinea publică. La 25 mai 1942, recensământul țiganilor nomazi (inclusiv din Basarabia și Bucovina) înregistră 8.905 persoane. Pentru rromii nenomazi, considerați “recidiviști” sau care nu aveau o ocupație precisă, recenzarea a înregistrat 19.217 persoane, din care 11.047 urmau a fi evacuate într-o primă
ROMÂNIA 1941-1943 by LAVINIU LǍCUSTǍ () [Corola-publishinghouse/Science/91605_a_107352]
-
satelor Belcești, Ulmi și Poleni a cunoscut mari fluctuații în cursul secolului al XVIII-lea, cauzată îndeosebi de fiscalitatea practicată de regimul fanariot, precum și de abuzurile administrației de stat. Pentru a releva acest aspect este suficient să menționăm că potrivit recensământului populației Moldovei, realizat sub regimul ocupației militare rusești, în anii 1772-1773 și 1774, în numai un an. Începând cu secolul al XIX-lea, prin datele oferite de catagrafiile întocmite periodic timp de o jumătate de veac, dar și de alte
ACCENTE ISTORIOGRAFICE by Gheorghe Enache () [Corola-publishinghouse/Science/791_a_1721]
-
unde au întemeiat cătunul Ciorăni. 1813 și respectiv, 1816, numărul acestora a crescut la 157, situând Belceștii între primele trei sate, ca număr de lăcuitori, în ocolul Bahlui, alături de Cotnari și Ceplenița. În 1820, la numai 17 ani de la întocmirea recensământului fiscal din 1803, populația satului Belcești s-a dublat, dacă avem în vedere că pe lângă cei 177 lăcuitori birnici se mai aflau pe moșie 5 slugi și 15 oameni fără bir în odaia Coarnele Caprei 10. Numele unora dintre aceștia
ACCENTE ISTORIOGRAFICE by Gheorghe Enache () [Corola-publishinghouse/Science/791_a_1721]
-
Melenciuc, Pavăl Bârlădianul, Vasile Moldovanul, Giurgiul Munteanul, Lupu Munteanul, Șărban Munteanul și alții 11 sunt destul de sugestive pentru a le indica originea etnică sau locul de proveniență. Dacă la cifrele de mai sus se adaugă și numărul bejenarilor cuprinși în recensământul fiscal din anul 1803, se poate aprecia, într-o mai bună măsură, marea mobilitate a populației Principatului Moldovei la acest început de veac. În deceniile următoare, populația satului Belcești a cunoscut creșteri remarcabile, catagrafia din 1832 consemnând 230 birnici, dar
ACCENTE ISTORIOGRAFICE by Gheorghe Enache () [Corola-publishinghouse/Science/791_a_1721]
-
Instituția scutelnicilor este veche. În anul 1703, Mihai Racoviță voievod se mira și el că nu are de la cine lua banii, că țara era pe jumătate scutelnică. În plan local, documentele reflectă, în chip revelator, această stare de lucruri. Potrivit recensământului populației Moldovei, din anul 1774, din cei 44 capi de familie ai satului Belcești, doar 7 plăteau bir la stat, ceilalți 34, reprezentând rufeturile, erau distribuiți altfel: 2 preoți, 25 scutelnici ai mănăstirii Galata și alți 10 scutelnici ai portarului
ACCENTE ISTORIOGRAFICE by Gheorghe Enache () [Corola-publishinghouse/Science/791_a_1721]
-
dar și pe vătafii moșiilor, care erau administratori și oameni de încredere ai arendașilor, unii din ei provenind din alte așezări, așa cum erau Sava Carp din Găneși, Parfeni Ion din Târgu Frumos sau Ion Munteanu din Tupilați. Între etnicii străini, recensământul populației Moldovei din 1774, menționa 7 țigani pe moșia Ulmi, care, fără îndoilă, erau robi ai mănăstirii Frumoasa. Între aceștia, Anton era „jiude”, care , desigur, își exercita autoritatea asupra celorlalți 6 membri ai comunității , Ion era văcar, iar Toader, herghelegiu
ACCENTE ISTORIOGRAFICE by Gheorghe Enache () [Corola-publishinghouse/Science/791_a_1721]
-
studiu empiric asupra răspândirii, impactului și potențialului acestui relativ tânăr sector mediatic, aflat în creștere exponențială 1. California este cel dintâi stat federal în care suma diverselor „minorități etnice” (rămâne valabil ce am promis pentru „etnice”) a depășit numeric, potrivit recensământului din 2000, totalul populației albe. Evenimentul nu e pur și simplu local sau regional, deoarece proiecțiile de specialitate indică tendința ca ansamblul Statelor Unite să treacă același prag pe la mijlocul acestui secol, în măsura în care istoria poate fi prefigurată de scenarii, fie și la
[Corola-publishinghouse/Science/2145_a_3470]
-
privit mai îndeaproape) - formând un eșantion reprezentativ - au fost intervievați în douăsprezece limbi diferite, de la engleză și spaniolă la cele două dialecte chineze principale, coreeană, vietnameză, tagalog, japoneză, thailandeză, cambodgiană, laoțiană și hindi. Rezultatele sondajului au fost coroborate cu datele recensământului din 2000, pentru a corecta eventualele erori în construcția eșantionului și a reflecta astfel mai bine structura unei populații „minoritare” de aproape 17 milioane. Folosind datele publicate de NCM, voi relua succint concluziile sondajului. Dar nu înainte de a introduce un
[Corola-publishinghouse/Science/2145_a_3470]
-
confuze sunt, am mai spus-o, și multe dintre categoriile cu care operează Amitai Etzioni și alți cercetători ai societății americane, de la studenți și profesori până la operatorii și analiștii giganticului Census Bureau, responsabil pentru arhitectura, aplicarea și interpretarea chestionarelor de recensământ al populației. Cei care se ocupă de studiul naționalismului și minorităților, dar nu folosesc exclusiv literatura americană și canadiană de specialitate, știu cât este de greu să traduci rezultatele autorilor nord-americani în categoriile uzuale în Europa. De pildă, termenul minoritate
[Corola-publishinghouse/Science/2145_a_3470]
-
utilizeze ambele forme, fericiți probabil că în spaniolă se poate exprima genul feminin ceva mai puțin stângaci decât în engleză)? Sunt ei albi sau negri? și una, și alta, ceea ce aruncă în aer distincția dintre „albi” și „non-albi” - bazat pe recensământul american din 2000, The New York Times încă vorbește (13 martie 2001) de „albi”, „negri”, „hispanici”, „de două sau mai multe rase” etc. Asian Americans adună într-o categorie și mai factice indivizi și grupuri („comunități”) între care există mai curând deosebiri: de
[Corola-publishinghouse/Science/2145_a_3470]
-
Cetățenia europeană și provocările acesteia O componentă dintre cele mai importante ale acestei dezvoltări economice și sociale este faptul că mulți români au plecat în țări ale UE pentru a lucra acolo. E imposibil de precizat câți anume fără un recensământ cât se poate de costisitor, dar e vorba de milioane. Mulți au plecat legal, după admiterea României în UE, și s-au angajat în sectoare care aveau nevoie de mână de lucru agricultură, construcții sau în servicii menajere, mai ales
by Catherine Durandin şi Zoe Petre [Corola-publishinghouse/Science/1044_a_2552]
-
responsabil pentru designul studiului și colectarea datelor, analiza și raportarea acestora. Acestea sunt date "noi" utilizate să răspundem la întrebările cercetării. Datele secundare sunt cele deja colectate și prelucrate de alt cercetător fie în scopul unei informării generale, (de pildă recensământul populație sau alte statistici oficiale) fie pentru un anumit proiect de cercetare. Datele terțiare sunt analizate fie de cercetătorul care le-a generat, fie de analistul datelor secundare. În acest caz datele prelucrate nu mai sunt disponibile, doar rezultatele acestei
by Mircea Agabrian [Corola-publishinghouse/Science/1071_a_2579]
-
redresarea situației prin promulgarea în 1841 a Regulamentului școlar care stipula înființarea de școli sătești pe cheltuiala țăranilor. Or această prevedere nu era deloc încurajatoare, iar efectele legii au fost sever limitate de neimplicarea financiară a statului în mediul rural. Recensământul populației din 1859-1860 nu a măsurat știința de carte a Principatelor Unite, însă aceasta nu putea trece mult de pragul de 10 procente. În 1899, cu prilejul altui recensământ general, rata științei de carte a ajuns la 22 la sută
[Corola-publishinghouse/Science/84968_a_85753]
-
fost sever limitate de neimplicarea financiară a statului în mediul rural. Recensământul populației din 1859-1860 nu a măsurat știința de carte a Principatelor Unite, însă aceasta nu putea trece mult de pragul de 10 procente. În 1899, cu prilejul altui recensământ general, rata științei de carte a ajuns la 22 la sută. Procentul covârșitor de analfabeți de 90 la sută în anul unirii, relevă din plin impactul cu totul marginal al învățământului perioadei regulamentare. Dincolo de aceste lipsuri și carențe, se poate
[Corola-publishinghouse/Science/84968_a_85753]
-
Muntenia-Mare 35,6 64,4 12,7 87,3 24,4 75,6 Oltenia 29,5 70,5 5,6 94,4 17,8 82,2 Dobrogea 33,8 66,2 14,4 58,6 24,8 75,2 Sursa: Recensământul general al populațiunei României (Colescu, 1905, p. LVIII) La cumpăna dintre secole, doar 22 la sută din populația de peste șapte ani a regatului era alfabetizată, în sate rata analfabetismului atingând procentul de 84,8 la sută. Cu totul dramatică era
[Corola-publishinghouse/Science/84968_a_85753]
-
dramatică era situația literalității femeilor la sate. Doar 4,5 la sută din numărul de țărănci regățene știau să citească sau să scrie, în timp ce minimumul absolut era atins în Oltenia, unde numai 2,2 la sută dintre țărănci știau carte (Recensământul 1899, 1905, p. LXI). Tabel 15. Învățământul rural primar în perioada 1885-1915 Anul școlar Nr. de școli Nr. de învățători Înscriși Au urmat regulat Au promovat B F B F B F 1885/86 2.669 2.728 1890/91
[Corola-publishinghouse/Science/84968_a_85753]
-
venea în trena celor două. Situația cu adevărat dramatică se întâlnea în Basarabia, unde până în momentul unirii nu funcționa nicio școală românească. O impresie globală a distribuției spațiale a analfabetismului poate rezulta din cartografia neștiutorilor de carte realizată pe baza recensământului din 1930. Figura 8. Distribuția spațială a științei de carte în 1930 Sursa: D. Gusti (1930). Enciclopedia României, vol. I., p. 145. În 1930, din cei 14.485.914 de locuitori cu vârsta trecută de 7 ani, 8.213.592
[Corola-publishinghouse/Science/84968_a_85753]
-
electivă în materie confesională, specificând faptul că elevul, cu acordul părintelui sau al tutorelui legal instituit, alege religia și confesiunea pe care dorește să le urmeze în procesul educativ. Cum marea majoritate a populației României este de religie ortodoxă (conform Recensământului din 2002, 86,79 la sută din totalul populației s-a declarat ortodoxă), este de ordinul evidenței statistice că marele beneficiar al acestei politici educaționale a fost Biserica Ortodoxă Română. Sub presiuni externe, exercitate dinspre autoritățile europene, Legea nr. 151
[Corola-publishinghouse/Science/84968_a_85753]
-
Sovietice. Ediția a III-a. București: Editura pentru Literatură Politică. Codrescu, Th. (1871). Uricariul. Cuprinzĕtoriŭ de Hrisoave, Anaforale si alte Acte, din suta a XVIII si XIX. Volumulu I. Edițiunea a II-a. Jassy: Tipografia Buciumului Românu. Colescu, L. (1905). Recensământul general al populațiunei României [din decembrie 1899]. Rezultate definitive. București: Institutul de Arte Grafice "Eminescu". Comisia Națională pentru Statistică. (1991). Anuarul Statistic al României 1991. București. Gusti, D. (1938). Enciclopedia României. Volumul I: Statul. București: Imprimeria Națională. Haret, S.C. (1903
[Corola-publishinghouse/Science/84968_a_85753]
-
al României. București: Imprimeria Statului. Ministerul Industriei și Comerțului. Institutul de Statistică Generală a Statului. (1929). Anuarul Statistic al României 1928. București: Institutul de Arte Grafice "Eminescu". Ministerul Muncii, Sănătății și Ocrotirilor Sociale. (1931). Populațiunea actuală a României. Cifrele preliminare ale Recensământului general dela 29 decembre 1930. București: Publicațiile Direcțiunei Recensământului General al Populațiunei. Miroiu, A., Pasti, V. și Ivan, G. (1998). Învățământul românesc azi: studiu de diagnoză. Iași: Polirom. Pascu, Ș. (coord.). (1983). Istoria învațământului din România, Vol. I. De la origini
[Corola-publishinghouse/Science/84968_a_85753]
-
Institutul de Statistică Generală a Statului. (1929). Anuarul Statistic al României 1928. București: Institutul de Arte Grafice "Eminescu". Ministerul Muncii, Sănătății și Ocrotirilor Sociale. (1931). Populațiunea actuală a României. Cifrele preliminare ale Recensământului general dela 29 decembre 1930. București: Publicațiile Direcțiunei Recensământului General al Populațiunei. Miroiu, A., Pasti, V. și Ivan, G. (1998). Învățământul românesc azi: studiu de diagnoză. Iași: Polirom. Pascu, Ș. (coord.). (1983). Istoria învațământului din România, Vol. I. De la origini până la 1821. București: Editura Didactică și Enciclopedică. R.P.R. Ministerul
[Corola-publishinghouse/Science/84968_a_85753]
-
10 Fără România. 11 În 1899, Regatul român număra 5.956.000 locuitori, dintre care români erau 5.489.296 (92 la sută). Minoritatea cea mai numeroasă era alcătuită din evrei, 256.588 la număr (4,3 la sută), conform Recensământului general al populațiunei (Colescu, 1905). În schimb, În Regatul ungar (fără țările croato-slovene), recensământul din 1900 indică un total de 16.721.574 locuitori, dintre care 8.588.834 erau de naționalitate maghiară (51,4 la sută), în timp ce 8.132
[Corola-publishinghouse/Science/84968_a_85753]