11,725 matches
-
și trupul, ea culcându-se cu învingătorul iar soțul socotindu-i purtarea ca o faptă de mare jertfă și eroism a ... viitoare i îm părătese. Elisabeta Petrovna, cea mai mică fiică a lui Petr u I, ajunsă și ea pe tron, s-a dovedit a fi nu numai o „analfabetăʺ, ci și o „foarte lenoasăʺ ființă care „în palatul împărăteseiʺ ocupa „odăile cele mai mici, reci și umede, murdare peste măsurăʺ, din care, nu odată, chiar prin fața soliilor stră ine, care
Carte ..., vol. I by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/492_a_1296]
-
unei vădane. Ea îi făcuse înmormântarea. Îngropăciune de om sărac, dar cu Arhiereu! Deosebit de Costache Negruzzi alt amănunt de la anul 1843, asupra lui Lumânărică și a altui asemenea om - Titinaș, are Al.Papadopol - Calimah. În acele zile când murea Lumânărică, tronul Mitropoliei Moldovei era vacant pentru că Veniamin Costache, fala și podoaba bisericii moldovenești, o părăsise la 18 ianuarie 1842. Locțiitor de mitropolit rămăsese Vlădica Filaret Beldiman. Și auzind el clopotele de la Tălpălari bătând jalnic, își întrebă oamenii pentru cine sunt trase
Carte ..., vol. I by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/492_a_1296]
-
anii 1941-1943, cu neregularități în timpii de apariție. Au fost scoase trei volume din publicația citată - îl caracterizează succint prof. Traian Nicola în monografia citată. „Un medievist” conchide „Enciclopedia...” lui Stănciulescu... care mai adaugă „Pretendența lu i Gr. Sturdza la tronul Moldovei” și „Contribuții la cunoașter ea l uptelor politice din preajma Unirii”, București, 1939. „Istoric literar și profesor... colaborator la periodicele „Buletinul Comisiunii monumentelor istorice”, „Gr aiul nostru”, „Revista arhivelor”, „Revista românească”, scrie despre fostul director al Liceului de băieți „D.A.
Carte ..., vol. I by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/492_a_1296]
-
anul 1828, în ajunul celui de al șaselea război cu rușii (18281829) și pe când unchiul său dinspre tată, adică Grigore Ghica Vodă, era încă domn în Țara Românească. Până la vârsta de 14 ani, adică până în 1842, anu l suirii pe tron a lui Bibescu Vodă, Dora DʹIstria a stat în România și de mică copilă își începe instrucțiunea literară și științifică cu profesorul casei Ghikuleștilor și-n deosebi al ei, grecul Papadopolo...” Despre scrierile ei, biograful citat zice că, privitor la
Carte ..., vol. I by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/492_a_1296]
-
sfinția sa Misail egumenul. Tot slujitorii domnești știu adevărul... Apoi Duca vodă, dacă nu era mazilit în 1666, cumpăra toate viile din dealul Cetățuii. Nu-i duce grija, dragule. Își scoate pârleala îndată ce revine la domnie. În anul următor revenirii la tronul Moldovei, cumpără numai într-o singură zi, 26 martie 1669 (7177), nici mai mult nici mai puțin decât zece fălci trei sferturi și 52 de prăjini. La asta mai adaugă două fălci de vie cumpărate la 19 februarie 1669 (7177
Ce nu ştim despre Iaşi by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/549_a_868]
-
credinței în Dumnezeu și al dragostei față de țara în care se născuse. „Țara” fiind atunci o noțiune relativă, adesea limitată la localitatea de baștină și la împrejurimile acesteia. în cazul dat, ținutul Lorrenei și al Vaucouleurs-ului, care ținea partea moștenitorului tronului, Carol al VII-lea. Din cauza condițiilor neprielnice, copila nu a putut merge la școală, ceea ce și explică neștiința ei de carte la o vârstă când, de regulă, un copil știe deja să scrie și să citească. Dacă din punct de
Tainele istoriei: mirajul legendelor by Vasile Filip () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91790_a_92336]
-
față de ținuturile natale au îndemnat-o să le asculte cu mai mare atenție, pentru a înțelege mai precis mesajul. Sub impresia puternică a acelei întâmplări, s-a dus la ducele de Baudricourt, care era comandantul oștilor din Vaucouleurs, fidele moștenitorului tronului Franței, Charles ÎCarolă al VII- lea. - Ce-i cu tine, fetiță, ce dorești de la mine? Până atunci, Jeanne tăinuise miracolul vocilor. Nu se destăinuise nici părinților și nici chiar confesorului ei. Pentru a-și motiva și susține prezența, a declarat
Tainele istoriei: mirajul legendelor by Vasile Filip () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91790_a_92336]
-
Orléans. Primejdia cuceririi acestei citadele devenise inerentă. Jeanne a auzit din nou vocile, de data aceasta ceva mai ferme și mai insistente. Mai încrezătoare de data aceasta, s-a dus la Chinon, îmbrăcată în haine bărbătești. Acolo se afla moștenitorul tronului, Charles. Prudent și prevăzător de felul său, acesta a primit-o cu neîncredere, înscenându-i chiar și o farsă. Pentru a nu fi recunoscut, s-a deghizat. Dar tânăra l-a descoperit fără nici o greutate. Cu toate că Jeanne a făcut o
Tainele istoriei: mirajul legendelor by Vasile Filip () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91790_a_92336]
-
pentru propriul destin, Jeanne a refuzat sabia pe care a încercat să i-o ofere Charles. - Vă rog să nu vă supărați, majestate, dar eu aș dori o altă sabie. - Ce fel de „altă sabie”? s-a încrâncenat pretendentul la tronul Franței. Fata a povestit despre ce era vorba. Cu toate că moștenitorul a crezut din nou că mintea fetei fabulează, a dispus, totuși, să se procedeze așa cum ceruse ea. La biserica Sainte-Catherine-de-Fierbois, în spatele altarului, a fost găsită sabia pe care
Tainele istoriei: mirajul legendelor by Vasile Filip () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91790_a_92336]
-
reflectau puternica credință a tinerei luptătoare, precum și recunoștința ei în fața Divinității. în același timp, ea le socotea și ca elemente protectoare. Nu a propriei persoane, ci a cauzei căreia i se dedica. Adică pentru Franța și pentru slujitorul Franței, moștenitorul tronului, Charles al VII-lea. Victoria cea adevărată în momentele premergătoare declanșării luptei pentru Orléans, Jeanne d’Arc a vrut să le acorde o șansă englezilor. Chiar și în condiții de aspră adversitate, spiritul ei creștin era viu. - în numele lui Dumnezeu
Tainele istoriei: mirajul legendelor by Vasile Filip () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91790_a_92336]
-
meu cel masiv. Am la mine poșeta cea nouă și drăguță, cea pe care mi-a luat-o Bruce de Crăciunul trecut, ei bine acum e de fapt penultimul Crăciun, dar Încă nu m-am obișnuit total cu ea. The Tron e segmentat, iar centrul orașului freamătă. Asta era Înainte o chestie tradițională scoțiană, dar acum este doar Festivalul de Anul Nou din Edinburgh, Încă un lucru turistic. Mi-e scîrbă de asta. Plec departe de toate, merg pe Leith Walk
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2029_a_3354]
-
Tynecastle pentru meciul cu Celtic pe douăzeci și unu. Nu știu dacă vă convine sau nu data. Dacă ați putea să mă sunați Înapoi la șase-unu-doi-șapte-doi-patru-trei. Încă o dată vă mulțumesc. Bip. — Bruce iubitule, sînt Chrissie pe la spate, ultima dintre marii pretendenți la tron! Nu mi-ai răspuns la telefoane și nici la ușă. Am trecut ieri pe la tine. Știu că ești acasă. SÎnt lucrări pe strada ta. Trebuie să-ți oprești respirația. Ce s-a Întîmplat forțosule? Nu poți face față pasiunii? Sună
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2029_a_3354]
-
specială, ediție specială!“ Se luă după el și-și cumpără un ziar al vremii, “Ecoul“. Pe prima pagină era chipul generalului Ion Antonescu, iar titlul scris cu litere mari, dădea de înțeles că regele Carol al IIlea fusese înlăturat de la tron. În locul lui rămăsese fiul său, regele Mihai, prim ministru fiind generalul. Marcat de instabilitatea stării politice din țară, care îl afecta pe el, ca pe oricare alt cetățean onest al României, se-ntoarse la hotel. La unitate, deja se făceau
Regăsirea înstrăinării by Ştirbu Mihai () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91672_a_92367]
-
Uitându-se la ei, se simțea îndreptățită în toate acțiunile necruțătoare pe care le întreprinsese la vremea ei. Erau, așa cum i se păreau unei bătrâne femei posace, personificările vii ale haosului, împotriva căruia luptase toată viața. În timp ce intra în camera tronului, gândurile negre îi dispărură din minte. Se uita în jur cu ochi ageri, pentru a-l zări pe conducătorul misterios. Nu era nici unul pe, sau lângă tron. Grupuri de bărbați stăteau în jur vorbind. Într-unul din grupuri se afla
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85069_a_85856]
-
personificările vii ale haosului, împotriva căruia luptase toată viața. În timp ce intra în camera tronului, gândurile negre îi dispărură din minte. Se uita în jur cu ochi ageri, pentru a-l zări pe conducătorul misterios. Nu era nici unul pe, sau lângă tron. Grupuri de bărbați stăteau în jur vorbind. Într-unul din grupuri se afla un tânăr înalt, grațios, diferit de toți cei din încăpere. Ei aveau barbă. El era proaspăt ras. A văzut-o și a încetat să asculte ceea ce spunea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85069_a_85856]
-
printr-un tertip bine pus la punct. Medită o vreme apoi dădu ordin să i se aducă cutia din camera frigorifică a palatului. Indicase sclavilor unde să așeze cutia, când un ofițer dădu buzna, cu sufletul la gură, în încăperea tronului. - Excelență - strigă el. Sute de nave. Un atac! Stând la fereastră o clipă mai târziu, urmărind aterizarea navelor, Czinczar își dădu seama că vagile sale bănuieli fuseseră corecte. Apariția lui Clane în oraș făcea parte dintr-o manevră planificată, care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85069_a_85856]
-
inimile ne erau cu un dram mai grele, când noi eram mai uniți ca niciodată, poate din cauza ultimei zvâcniri a copilăriei sau poate nu? Focul arde, luminează în noapte și în noi, chitara cântă, o voce caldă încălzește noaptea montană: Tron în Apuseni/Tron în Apuseni,/Țara Crișurilor,/Țara moților,/Țara românilor. În jurul meu sunt cei care simt asemenea roșul, puterea magică a acelei seri, o mână de copii vrăjiți. De parcă ai putea să te sustragi, ajunge să-l privești, simți
ANTOLOGIE:poezie by Oana Sîrbu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/246_a_688]
-
cu un dram mai grele, când noi eram mai uniți ca niciodată, poate din cauza ultimei zvâcniri a copilăriei sau poate nu? Focul arde, luminează în noapte și în noi, chitara cântă, o voce caldă încălzește noaptea montană: Tron în Apuseni/Tron în Apuseni,/Țara Crișurilor,/Țara moților,/Țara românilor. În jurul meu sunt cei care simt asemenea roșul, puterea magică a acelei seri, o mână de copii vrăjiți. De parcă ai putea să te sustragi, ajunge să-l privești, simți cum ești o
ANTOLOGIE:poezie by Oana Sîrbu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/246_a_688]
-
sunt doar egoistă și nu vreau să le împărtășesc și celor care n-au fost acolo magia de basm a unei veri în Apuseni? Refrenul mă trezește naiv, scap o lacrimă plină de amintiri pe matul hârtiei, aud vocea caldă: Tron în Apuseni/Tron în Apuseni,/Țara Crișurilor,/Țara moților,/Țara românilor.
ANTOLOGIE:poezie by Oana Sîrbu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/246_a_688]
-
și nu vreau să le împărtășesc și celor care n-au fost acolo magia de basm a unei veri în Apuseni? Refrenul mă trezește naiv, scap o lacrimă plină de amintiri pe matul hârtiei, aud vocea caldă: Tron în Apuseni/Tron în Apuseni,/Țara Crișurilor,/Țara moților,/Țara românilor.
ANTOLOGIE:poezie by Oana Sîrbu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/246_a_688]
-
de care mă speriam ca de o mare primejdie. Nu știam ce să fac cu elementele din care eram compus, unde să țin mâinile, cum să-mi mișc picioarele; Îmi Îndreptam umerii dintr-odată, deveneam rigid ca un faraon pe tron. Parcă se deschidea un gol Înainte-mi; parcă se surpa spațiul până la ea, iar eu cădeam fără oprire, mă cufundam În acea spărtură, fără ca cineva să mă mai poată salva. De fapt, nu mai exista nimeni În acel moment decât
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2326_a_3651]
-
simt ca un șoarece care scapă din încă o capcană. Timp de jumătate de secol am participat la eticheta complicată a Curții, cu toate detaliile ei meticuloase. Sunt precum un tablou din galeria de portrete imperiale. Când stau așezată pe tron, înfățișarea mea e grațioasă, plăcută și calmă. În fața mea se află o perdea din voal - un ecran transparent care separă în mod simbolic femeia de bărbat. Ca să mă păzesc de critici, ascult, dar vorbesc puțin. Școlită temeinic cu privire la sensibilitatea bărbaților
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
termine cu descrierea Sălii Armoniei Cerești. Nu reușesc să o urmăresc pe Fann Sora cea Mare și să țin șirul dragonilor, dar ea mă face să înțeleg puterea pe care ei o simbolizează. Peste ani, când m-am aflat pe tron și am fost dragonul, mi-a fost foarte teamă că oamenii vor descoperi că nimic nu era real. Ca toți predecesorii mei, îmi ascundeam chipul în spatele sculpturilor splendide ale dragonilor și mă rugam ca gătelile și costumele mele să mă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
Râul marchează hotarul zonei interzise; fiecare pod reprezintă una dintre cele cinci virtuți confucianiste: loialitate, tenacitate, cinste, modestie și pioșenie. Intru apoi pe Poarta Conduitei Drepte într-o altă curte, cea mai mare din Orașul Interzis. Palanchinul meu ocolește Sala Tronului, ale cărei enorme coloane sculptate și magnificul acoperiș etajat se înalță deasupra întinderii pure de marmură albă a Terasei Dragonului. Sunt lăsată jos la Poarta Freamătului Ceresc. E deja mijlocul după-amiezii. Au sosit și alte palanchine: cele ale doamnelor Yun
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
din cupa nupțială. — Pereții iatacului erau atât de roșii, încât am crezut că e ceva în neregulă cu ochii mei, și-a amintit peste ani Nuharoo, zâmbind. Camera părea goală, din cauză că era extrem de mare. În partea de nord se aflau tronurile, iar la sud un pat imens din cărămidă roșie, care era încălzit dedesubt cu un foc. Mi-am imaginat totul corect. Decorul și ritualul au corespuns descrierii lui Nuharoo. Dar cât am trăit asta, nu am făcut decât să încerc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]