12,709 matches
-
să-i lichidezi măcar pe ăștia doi, reluă Roja, nici dracu’ n-ar fi știut cine a făcut-o. — Dacă o tot repetați, o să mă faceți să-mi pară și mie rău, zice Tîrnăcop. — Asemenea treburi se fac într-o fracțiune de secundă, spune Roja. Dacă ajungi să te gîndești prea mult, ratezi totul. — Sînt de acord că ar fi meritat-o, zice Tîrnăcop, dar lăsați, nu vă faceți prea mult sînge rău, că poate o să ne cadă în mîini cu
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2722]
-
află orice poți și despre ea. Și vorbesc serios, chiar orice. — Atunci ar fi mai bine să port Încă o pereche de chiloți pe mine, zise ea. Tipul are niște mâini de zici că se crede moașă comunală. Pentru o fracțiune de secundă, mi-am permis o mică răbufnire de gelozie, când mi l-am Închipuit dându-se la ea. Poate că, În timp, o să fac și eu asta. — O să-l rog să mă ducă la un spectacol, zise ea trezindu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2260_a_3585]
-
-mi vină rândul să fiu percheziționat. — Dacă știi cum mă cheamă, atunci știi și că sunt detectiv particular. Ăștia doi sunt căutați pentru crimă. Nu am văzut, cât am auzit bastonul de cauciuc șuierând prin aer spre capul meu. În fracțiunea de secundă de dinainte de a cădea la podea și de a-mi pierde cunoștința, mi-am spus În sinea mea că mi se luase să tot fiu pocnit. 16 Glockenspiel și tobă mare. Cum e cântecul ăla? „Micuța Anna din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2260_a_3585]
-
dezastrul. Când a trebuit să revină din metalumea hipnotică a transcendenței În ritualul domestic, năucirea fusese prea mare, mișcările abrupte și stinghere. Radu a atins, fără să vrea, chiar obiectul celest. Surprins de brutala dezordine, paharul s-a clătinat, o fracțiune, șocat, vulnerat, s-a desprins de podiumul tăbliei telurice, apoi s-a aruncat În gol și s-a prăbușit, țăndări, pe parchet. Palid, Radu n-a mai putut fi readus Între noi. Abia dacă mai avea putere să se scuze
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
acestei Uniuni. „Trebuia să-l ascult pe MRP, să nu intru... «Ce, vrei să te fotografieze ăștia de la șireturi la chelie?» Ar fi trebuit să Înțeleg mai bine ce vroia să spună.” S-a rotit, s-a apropiat, parcă, o fracțiune de pas. „Și noi am greșit, domnu’ Norman Manea... Trebuia să ne mobilizăm atunci o altă energie, nu doar a scrisului. Să fi luptat.” Eram numai ochi și urechi. „Să fi luptat”? Asta spunea Radu Petrescu? Radu Petrescu!?... O referință
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
te Înrudește cu semenii... Ceea ce recuperează acest pelerin mereu nemulțumit al cunoașterii În „amintirile” din copilăria și adolescența sa sunt secvențe onirice și fragmente crude de viață cotidiană, mereu avide de sens și nemulțumite de sensul pe care, pentru o fracțiune, l-au captat. O perpetuă ardoare „nomadă”, de la o Întâmplare la alta, ceea ce Înseamnă de la o insatisfacție la alta, Într-o „irealitate” plină de toate capcanele, limitările și golurile realității Înseși. Blecher este un „ales” pentru suferință, dar este și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
tărâmul nimănui”. Așteptând aventura străinei pe care o contemplă În sine Însăși, fugara nu uitase, s-ar zice, „minunata, primejdioasa intensificare a sentimentului care Însoțea minciuna și infidelitatea În iubire”. Nu mai rămâne, În cele din urmă, decât o ultimă fracțiune până la ambigua eliberare. Lunecarea, adică, „Într-un teritoriu unde nu ajungea nimeni, teritoriu interzis, descompunerea singurătății absolute... golul care se cască uneori timp de o secundă dincolo de orice ideal.” Cerebrala, pasionala Claudine nu poate evita, desigur, sordidul, În aceste clipe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
uneori timp de o secundă dincolo de orice ideal.” Cerebrala, pasionala Claudine nu poate evita, desigur, sordidul, În aceste clipe de emulație frenetică și excesivă a senzualității. „Un sentiment al propriei josnicii, atmosfera trecutului.” Ezitarea nu vine, Însă, decât pentru o fracțiune, doar atât. Ajutor nu mai poate veni decât de la soțul neștiutor și neajutorat, de prea departe. „«Iubitule, ajută-mă, ajută-mă!», striga ea În gând, simțind că strigătul era adevărat. Doar un gând. Ușor, ca o mângâiere: «Am Înaintat unul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
gura închisă strâns. Mâna lui, străpunsă de o perfuzie, se întinse și o apucă de încheietură. Atacul o paraliză. Strânsoarea era slabă, dar mortală, trăgând-o în jos spre rețeaua de fire. Degetele lui o pipăiau frenetic, ca și cum, în acea fracțiune de secundă, ea ar mai fi putut opri camionul să iasă de pe șosea. Asistenta îi ceru să plece. Karin Schluter se așeză în sala de așteptare de la traumatologie, un terariu de sticlă de la capătul unui coridor lung care mirosea a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
Ochii lui de erbivor alunecară spre o mișcare din spatele lui Weber. Hei! Păpușica Barbie! Weber se întoarse, surprins. Barbara Gillespie stătea chiar lângă el, într-un costum strâmt, ocru, potrivit pentru un interviu de angajare. Îl salută discret într-o fracțiune de secundă, înainte să i se adreseze lui Mark. —Domnule S.! Te așteaptă o schimbare totală de ulei. Mark îi aruncă o privire lui Weber, plină de veselie interzisă. — Stai liniștit. Nu e nici pe departe așa de interesant cum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
ea. Gata cu relatările de la distanță. Gata cu studiile de caz- să devină la fel de vinovat ca ea, atâta doar. Și totuși, cuvintele care-i ies din gură ucid până și această posibilitate. —Trebuie să ne întoarcem. Ea nu poate disimula fracțiunea de secundă de frică. Umerii ei tresaltă, în capcana ei. Oh, suflete! spune ea. Al cui e numele ăsta? Alintul altcuiva. Vreo evadare mai veche cu care-l confundă. Nu-l vrea pe el; vrea doar să nu fie descoperită
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
toate Întreprinderile, din toate spitalele. Oare cât or cântări În kilograme sau tone, sau megatone toate portretele astea? Cum de nu se prăbușesc casele sub o astfel de greutate? Cutremur de pământ... Este ora nouă seara. Prin cap, În câteva fracțiuni de secundă, Îți trec următoarele cuvinte: macaroane, ceas, macara. Se prăbușesc case, se năruiesc orașe Întregi, mor oameni sfârtecați sub dărâmături, e prăpăd și urgie În noaptea asta de 4 martie. Oamenii umblă distruși pe străzi, dorm sub cerul liber
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2020_a_3345]
-
a monstrului de oțel pe șine e Însoțită de un strigăt turbat. La orizont, cu privirea dementă, turma cu ochii injectați de ură ca un taur furios, așteaptă cu lăcomie Înfruntarea cu fierul care vine. Impactul o spulberă Într-o fracțiune de secundă, Împrăștiind sub roți, printre grelele spițe, peste biele și motor bucăți de carne, piele, oase, viscere și valuri de sânge pe care locomotiva le duce sub bătăile ucigașe ale „cravașei” acum spre un definitiv pierdut orizont. Imensa câmpie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2020_a_3345]
-
-o de braț, dar mi-a îndepărtat cu blândețe mâna. Mi s-a făcut rău văzându-mi prietenia astfel respinsă. O să mă ierți vreodată? am întrebat, încercând să par glumeață. — Sigur, a răspuns ea scurt. Dar zâmbetul a venit o fracțiune de secundă prea târziu ca să fie convingător. Am continuat să mergem într-o tăcere apăsătoare. Mă întrebam cât de tare o dureau picioarele. Pe mine mă dureau de muream și eu eram obișnuită să merg pe jos pe astfel de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1939_a_3264]
-
târziu că zgomotul nu venea de fapt de la vreo fabrică, ci de la un motor pornit. Mașina a demarat din locul în care era parcată și se îndrepta vertiginos către mine așa cum stăteam în mijlocul străzii, ca o țintă perfectă. Pentru o fracțiune de secundă am știut perfect ce simte un iepure paralizat. Imobilizată de lumina puternică a farurilor, eram blocată între ele ca și cum m-ar fi împietrit dacă treceam prin raza lor, fără să știu pe ce parte să sar. Dădusem ochii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1980_a_3305]
-
ta să fie și a mea. — Ce-ai zis? Ia uită-te la mine, musiu. Vreau s-aud din gura ta o replică de om bine crescut. — N-am nici o religie, îi zic eu întorcându-mă respectuos, cam cu o fracțiune de grad, cu fața mai spre el. — Nu ai, hai? Nu pot să am. — Și de ce nu, mă rog frumos? Te crezi mai cu moț? Uită-te la mine! Te crezi formidabil? — Nu cred în Dumnezeu. — Dă-ți jos nădragii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1907_a_3232]
-
o treabă pe care o știe toată lumea... sau numai tu? Îi lingea fofoloanca un evreu căruia îi păsa de bunăstarea nevoiașilor din New York City! Îi ejacula în gură cel ce apăruse la TV într-o emisiune dedicată învățământului! Într-o fracțiune de secundă, doctore, trebuie să-i fi apărut totul limpede - e cu putință? Să fie, oare, femeile, chiar atât de calculate? Să fiu eu, de fapt, chiar așa de naiv în privința pizdelor? Să fi văzut și să fi premeditat ea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1907_a_3232]
-
Atunci rămâne pe data viitoare. Zâmbește și salută politicos, ridicându-și pălăria. La bună vedere, domnule Rădulescu. La bună vedere, domnule Solomovici. Mașina intră în marșarier, un scrâșnet metalic anunță schimbarea vitezei și atunci când automobilul demarează în trombă, pentru o fracțiune de secundă, prin geamul lateral, Marius o vede pe Smaranda cum își întoarce ochii în direcția lui, trimițându-i un sărut discret din vârful buzelor. III Biroul colonelului Pietrosu, comandantul regimentului XXI, reliefează întru totul personalitatea acestuia. Interiorul, mai mult
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
aducătoare de moarte. O imperceptibilă mișcare, pe care nici măcar cel în cauză nu a conștientizat-o și o explozie asurzitoare zguduie pământul. Un amestec urlător de țărână, grinzi metalice, pietre și foc, urcă într-un gheizer uriaș către cer. În fracțiunea de secundă înainte ca lumea să dispară din fața ochilor săi, Marius mai are timp să vadă o bucată dintr-un tors uman cum zboară prin aer. O lovitură violentă, apoi întunericul se năpustește asupra lui înconjurându-l ca o plapumă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
care culminaseră cu amenințarea aproape materializată că va fi dat afară din școală, lucruri de care nu era străin Iorgu. Marius nu-l învrednicește cu nici o privire pe fostul său coleg de studenție. Continuă să fumeze calm, dar pentru o fracțiune de secundă ochii îi sticlesc periculos. Cu acel instinct specific al femeilor Smaranda simte tensiunea bărbatului, perfect camuflată de altfel sub o atitudine deferentă. Mai ușor cu băutura Iorgule! Deja e mai multă decât poți tu suporta, ești turtă! Eu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
priză de judo îl aruncă peste cap pe Darie. Lovește scurt cu bocancul, având satisfacția să vadă cum fierul aducător de moarte zboară din mâna dușmanului său. Rapid, Novăceanu se rostogolește către carabina neamțului. Luat prin surprindere, Wilhelm ezită o fracțiune de secundă, de ajuns ca să audă cum este introdus cartuș pe țeavă. Face un pas înainte, dar știe că este prea târziu. Nici nu aude pocnetul împușcăturii. Cade în genunchi, cu brațele încrucișate peste pieptul invadat de o căldură puternică
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
prin surprindere. Aproape că simte colții la gâtul lui, când mai mult mânată de un reflex inconștient mâna înarmată țintuiește gâtul animalului și îndepărtează pericolul mortal al fălcilor. Se prăbușește sub șocul loviturii. Ghearele ascuțite îi caută fața. Într-o fracțiune de secundă scoate baioneta, împlântând-o din nou puternic în carnea încordată, până la plăsele. Apoi încă o dată. Sângele aburind îl stropește pe față, aproape că se îneacă sub șuvoiul lichidului cald, dar nu se oprește. Continuă să lovească. În sfârșit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
chiar impresia unui ologit irecuperabil, se îndreptă cât putu de sprinten spre ușă, ca să deschidă, și se trezi față în față cu femeia pe care, de luni de zile, n-o știa decât de pe forum și de pe mess. În câteva fracțiuni de secundă, prin cap îi trecură câteva zeci de scenarii de întâmpinare care se anulară în mod reciproc, lăsându-l singur și neajutorat în prag. Nu te-am văzut..., începu el să spună în loc de bun venit, pe unde ai intrat
KARMA. NOPŢI DE MĂTASE by DANIEL DRAGOMIRESCU MARIA ARDELEANU-APŞAN () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1614_a_2969]
-
-și termine energia când ploaia crescu brusc în intensitate, atât de mult încât, cum zicea cândva un hâtru, nu vedeai nici să îți scoți ochii. Ploua torențial, potop curat. Ca o părere, prin ploaia deasă, Arm zări un motel. O fracțiune de secundă, se miră de haloul albastru din jurul firmei luminoase. Ciudat, mintea îi lucra cu o viteză de care nu se credea capabilă. "De la ploaie" își zise și un pui de zâmbet îi înflori în colțul gurii. Moldovan's otel
KARMA. NOPŢI DE MĂTASE by DANIEL DRAGOMIRESCU MARIA ARDELEANU-APŞAN () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1614_a_2969]
-
scuza cu care venisem să-l văd - că pot să procur armatei niște bumbac la un preț convenabil - începea să-și piardă din importanță. Pe harta din spatele lui găseam informații pentru care englezii ar fi plătit bani grei. Doar o fracțiune din traseele însemnate acolo, și aș fi devenit cetățean de onoare în Marea Britanie, s-ar fi scris biografii de spion, poate că s-ar fi turnat și un film. Dar, din toată rețeaua aceea, mă interesau doar două litere și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2226_a_3551]