12,272 matches
-
o expoziție cu câțiva dintre artiștii semnificativi ai momentului. Chiar dacă pentru multi această bienala este controversată din cauza atitudinii organizatorilor săi de la revista „Flash Art“, ea este totuși un eveniment internațional care scanează producția artistică din Europa Centrală și de Est. Galeriile private din București și Cluj au devenit tot mai vizibile Expoziția personală de la MOMA (Modern Museum for Modern Art) New York a lui Dan Perjovschi este cel mai mare succes personal al unui artist contemporan român. Cu tenacitate și inteligența, el
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2192_a_3517]
-
sale el vorbește despre idei umaniste și solidaritate, despre viața românilor în comunism văzută de pe bancheta din spate a Daciei 1300, simbolul „prosperității“ noastre de acum câteva decenii, investigând felul în care experiență și memoria sunt mediate cultural. În 2007 galeriile private din București și Cluj au devenit tot mai vizibile, fapt care arată că piața de artă contemporană românească este în creștere. Succesul galeriei Plan B din Cluj, care a reușit să se expună la târgul de artă Armory Show
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2192_a_3517]
-
de acum câteva decenii, investigând felul în care experiență și memoria sunt mediate cultural. În 2007 galeriile private din București și Cluj au devenit tot mai vizibile, fapt care arată că piața de artă contemporană românească este în creștere. Succesul galeriei Plan B din Cluj, care a reușit să se expună la târgul de artă Armory Show de la New York, arată ca un management inteligent și activ poate impune artiști pe plan internațional, precum Victor Mân, Ciprian Mureșan și Criști Pogăcean. Proiectul
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2192_a_3517]
-
întâmplat și ție, să citească cineva CV-ul meu și să se mire că am terminat această facultate, care este una extraordinară. E un institut elitist, unul la care se intră greu și acum. Pe culoarul institutului nostru e o galerie, unde se află Mihalkov, Șușkin, Konchalovski și alte nume atât de sonore, încât m-am ținut de perete atunci când am ajuns acolo și am văzut cine a făcut această facultate. V-ați întâlnit cu vreunul dintre personajele de care pomeneați
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2165_a_3490]
-
care unul aparținea unei ființe tare stranii. Știam bine portretul din fața clasei, căci îl reprezenta pe inconfundabilul Vladimir Ilici și se afla în toate clasele, până și în cea de Chimie. De asemenea, știam că primul portret de pe peretele cu galeria de scriitori, care ne prezenta un tip cu un păr foarte cârlionțat, lucru rar întâlnit la ruși, cu niște perciuni imenși, dar cu o față vioaie, îi aparținea lui Alexandr Sergheevici Pușkin. Pușkin și Lermontov mi se păreau foarte veseli
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2165_a_3490]
-
a schimbat pentru ea ? Pentru că-și imaginase de suficient de multe ori propriul succes, Jina avea o idee destul de precisă în acest sens. În cazul ei, visul era ca un client bogat și cu relații s-a lanseze prin toate galeriile de artă, astfel încât cei unsprezece ani petrecuți ca artist grafic plătit cu bani puțini să ajungă să merite. În fanteziile ei, succesul o făcea pe Jina să devină mai înaltă, lungindu-i proporțiile minione, de copilaș, spre înălțimea unui supermodel
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2245_a_3570]
-
interpusă pentru a-și scoate dobânzile unui capital de ură veche și de datorii neiertate, pe care le avea de socotit cu vara Lina și cu neamțul. Până atunci Sia cunoscuse pe Lina, așa cum cunoștea, din spusele lui Lică, toată galeria lui de rude și prieteni. O cunoscuse în forma silnică și batjocoritoare în care i-o prezintase. Când însă Sia trebuise să ocupe acel post de încredere, Lică îi dase toate fișele necesare. Amândoi acum, vorbind de Lina, pronunțau cu
Concert din muzică de Bach by Hortensia Papadat-Bengescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295607_a_296936]
-
liftului Bogdan Romaniuc Simion liftnicul, de Petru Cimpoeșu, apărut în cea de-a doua ediție, revizuită, la Polirom, este un roman despre oameni „tereștri și celești“, un roman „cu îngeri și moldoveni“, cu locatari și proprietari de vise, cu o galerie de personaje pitorești, fin creionate, care dau un adevărat recital pe scara unui bloc cu opt etaje din Bacău, locul acțiunii romanului, un bloc de moldoveni cu nume dintre cele mai ciudate, pentru care doamna Pelaghia, de la etajul doi, cere
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2186_a_3511]
-
ce le știa despre secretele dru murilor pe sub pămînt. A doua zi Însă, cu prinsă de remușcări, i-a mărturisit tatălui ei totul. Acesta a scăpat ca prin minune de urmăritorii lui. A dispărut În ultima clipă Într-una dintre galerii, nu Înainte de a arunca asupra prințesei un blestem mare: să-și coasă Vilma cămașa de mi reasă, cu Îngăduința de a Împunge cu acul doar de șapte ori pe an. După alții, i se lăsase putere pentru o singură Împun
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]
-
cavalerului armele și comorile tatălui ei, sub consemnul ca salvatorul s-o urmeze În adîncuri fără să privească Îndărăt, spre a nu fi preschimbat În stană de piatră. Mulți, nu neapărat ispitiți de spectrul prințesei, au căutat să străbată acele galerii subpămîntene de cîrtiță voievodală hărțuită, hotărîți să iasă undeva la lumină, dar nu s-au mai Întors niciodată. Rețin limpede imaginea cetății, de fapt, un fort cu creneluri din piatră de un gălbui argilos, suită pe o cocoașă de pămînt
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]
-
rezervoare, instalații care te duc cu gândul la opera unui om de știință excentric. Senzația dispare ca prin farmec în clipa în care se apasă un comutator sau se rotește un robinet. A renunțat de mult să mai expună în galerii. Izolate în încăperi iluminate steril și electric, închise între pereți tencuiți, lucrările lui își pierd semnificația. Armonia dintre idee, design și execuție este spulberată într-o clipă în lipsa mediului în care trebuie să se încrusteze. „Deși nu e deloc simplu
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2198_a_3523]
-
creatura umană unică cerea mai mult când suma faptelor umane nu putea să dea mai mult. Lui Sammler nu-i plăceau asemenea momente, dar ele soseau oricum. Femeia dădu la o parte pielița. Nu putea fi ispitită să iasă din galeriile ei subterane. Intimitatea era refuzată. — Unchiule Artur, poți să-mi spui ceva despre fratele bunicii din țară? — Cine? — Hessid Îi era numele. — Hessid? Hessid? Da, era un Hessid În familie. Avea o moară de mălai și o prăvălie lângă Castel
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2119_a_3444]
-
se făcuseră aranjamente În ceea ce-l privea; dar mai erau și considerente de ordin practic de luat În seamă. Dacă el și Shula trebuiau să depindă de Angela? Angela era Întotdeauna generoasă - cheltuia cu larghețe. Când se duceau la vreo galerie de artă sau ieșeau să ia prânzul, ea, firește, plătea taxiul, nota, lăsa bacșișul, totul. Dar nu se făcea să intre prea mult În detalii cu Angela despre viața asta a ei. Faptele erau mult prea rele, prea crunte, abominabile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2119_a_3444]
-
nu vrea să vadă: trecerea timpului. Opt sculpturi din plastic colorat, având înălțimea de 1 m metru, lățimea de 70 cm și grosimea de 11 cm, șlefuite să arate ca niște lespezi funerare. Vineri, 21 martie, artista a vernisat la Galeria Jiri Svestka din Praga expoziția Time Exposure (curator Alina Șerban), o selecție de opt zile dintr-un proiect mai vechi (care începe undeva între 2000 și 2005 și pare că nu se va termina niciodată). Percepând timpulcare-trece ca pe o
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2203_a_3528]
-
de puterile ei de zona sculpturală și chiar tactilă a artei. Tot ce vrea este, astfel, să transpună timpul în obiecte palpabile care să traducă „senzația fiecărei zile“ în culoare, textură plus o frază esențială. Până acum, Ioana vopsea pereții galeriilor pentru a face vizibile zile din acest proiect. E prima dată când își permite să facă ce-și dorește: sculpturi tactile (pe care, da, se poate pune mâna) din plastic. De ce din plastic? Din pricina căldurii și durității lui (care totuși
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2203_a_3528]
-
mâna) din plastic. De ce din plastic? Din pricina căldurii și durității lui (care totuși există!) altfel, artificiale, va explica Ioana. Acest procedeu e foarte scump, tehnologia nici nu există în România. Întâlnirea cu Jiri Svestka, proprietarul uneia dintre cele mai vizibile galerii comerciale din Praga (care îl reprezintă pe Dan Perjovschi, de exemplu), e un eveniment mai mult decât fericit pentru Ioana Nemeș. Galeria se ocupă integral de producția celor opt sculpturi. Artista le-a șmirgheluit ulterior manual pentru a obține efectul
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2203_a_3528]
-
foarte scump, tehnologia nici nu există în România. Întâlnirea cu Jiri Svestka, proprietarul uneia dintre cele mai vizibile galerii comerciale din Praga (care îl reprezintă pe Dan Perjovschi, de exemplu), e un eveniment mai mult decât fericit pentru Ioana Nemeș. Galeria se ocupă integral de producția celor opt sculpturi. Artista le-a șmirgheluit ulterior manual pentru a obține efectul erodat de piatră de râu. Zile horror pozitive sau teribil de negative Pe fiecare document-zi-sculptură e scrisă câte o frază: o distilare
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2203_a_3528]
-
vraja lumii de copil.“ - Sharifa Jamaldin Loretta Lux Loretta Lux (n. 1969) s-a născut în Dresda, în Germania. În prezent, locuiește și lucrează în Monaco. A absolvit Academia de Arte Vizuale din München și a expus prima dată la Galeria Yossi Milo din New York, în 2004. În 2005, a primit Premiul Infinity din partea Centrului Internațional de Fotografie. A avut expoziții solo la Fotomuseum Den Haag (Olanda) și la ediția a VI-a a Bienalei de Fotografie de la Moscova. Lucrările ei
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2203_a_3528]
-
treia ediție, va avea loc în perioada 18-20 iulie. CIRCUL NOSTRU V| PREZINT|: Locul întâi cu coroniță Lucian Dan Teodorovici Am primit, în ultima săptămână, mai multe mailuri din partea unor prieteni care mă îndeamnă să intru pe site-ul celebrei galerii Saatchi din Marea Britanie și să votez. Unii dintre prietenii mei, abținându-se de la manipulare cam la fel cum se abțin politicienii, nu-mi cer decât simplul act de a vota. Alții însă o spun direct: „Votați-l pe Brâncuși pe
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2203_a_3528]
-
teatrului din Zürich Așteptându-l pe Godot, Oedip și Tartuffe. Este director general al „Schauspielhaus“ din Zürich, din 2005. Ce mai e azi MNAC? Constantin Vică Îmi pare că Muzeul Național de Artă Contemporană (MNACĂ începe să ia proporțiile unei galerii mai mari. Și nu pentru că se micșorează clădirea (ceea ce ar fi fost cu adevărat contemporană, ci oferta. La ultima vizită părea un spațiu pregătit în aceeași măsură ori pentru evacuare, ori pentru squatting. Ar fi mișto să devină un squat
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2188_a_3513]
-
deja de proiect. Nimic nu mai scapă proiectului, ramificației, rețelei de mesaje, în medii diferite, pe care artistul trebuie să o întindă, web gen, peste descompunerea realității. Astfel, de la cel care caută să fixeze un singur punct pe perete (al galeriei, de cele mai multe oriă, ajungem la cei care se bagă mult pe dedesubt și refac rețeaua de susținere a peretelui. De cele mai multe ori, prin pulverizare. Mai multe direcții din arta italiană postbelică au fost prinse în această expoziție itinerantă (explică Ruxandra
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2188_a_3513]
-
3 zile cu mama și tatăl artei contemporane Constantin Vică Artiștii vizuali tineri de acum, contemporani cum ar veni, trebuie să facă lucrurile pe fast forward. Așa cum au realizat și Back to the Future, tradus românește prin Cu spatele la viitor. La Galeria Nouă, între 7 și 10 noiembrie. Vlad Nancă a jucat rolul curatorului, pentru o expoziție care se vrea o cercetare a prezentului românesc prin relația sa tulbure sau nu cu trecutul. Nu uităm nici scopul profilactic al întâlnirii: abordarea precaută
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2188_a_3513]
-
publicul larg. Necunoscute timp de 70 de ani „Între anii 1933 și 1936, Nicolae Tonitza a lucrat la Balcic. Desenele, semnate și datate de pictor, sunt realizate în 1936 și reprezintă în principal portrete de copii“, spune Maria Ordean, directoarea Galeriei de Artă a Muzeului Brukenthal și organizatoare a expoziției. Desenele expuse pentru prima oară acum reprezintă donația pictoriței Eugenia Iftodi (1915 - 2004). „Din mărturia Eugeniei Iftodi, știm că pictorul i-a dat aceste desene elevei sale în 1937, în scopul
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2204_a_3529]
-
acestea au fost necunoscute.“ Între desene se află și un autoportret dublu al lui Tonitza, singurul desen din toate cele 55 care a mai fost prezentat o singură dată în România, în 1986. Expuse temporar La vernisaj, Maria Ordean, directoarea Galeriei de Artă a Muzeului Brukenthal, a spus că la Cabinetul de Stampe se dorește alternarea capodoperelor de artă europene cu cele românești. Expoziția Nicolae Tonitza. Desene va fi deschisă până pe 21 mai. Directorul general al muzeului, Sabin Luca, a explicat
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2204_a_3529]
-
Brukenthal, cu colecția de capodopere ale picturii universale: 176.000 de bilete vândute de-a lungul anului. Deși închis o bună parte din an, din cauza lucrărilor de modernizare, Muzeul de Istorie a adunat și el 32.000 de vizitatori, iar Galeria de Artă Contemporană a atras aproape 15.000 de vizitatori. Programele începute în 2007 vor continua în acest an, spune directorul Muzeului Brukenthal, Sabin Luca: „Palatul este în plină revigorare. La 1 decembrie, doresc să inaugurăm noua galerie de artă
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2204_a_3529]