13,179 matches
-
pofta inimii, simțea că lucrurile stau așa, fără să-i spună cineva, fără să ceară părerea cuiva. În felul acesta, o lume paralelă, interzisă, despre care nu se putea vorbi, prindea rădăcini, puțin cîte puțin În mentalitatea noilor generații, În pofida minciunii universale care ține să convingă de prăpastia morală a acelei lumi, de extensia mizeriei ei materiale. - Mamă, nu e așa că odată și odată... Dar maică-sa nu-i răspundea, fiica nu se supăra, era sigură că Într-o zi... Învățătorul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1888_a_3213]
-
iluzorie profesiune, căutînd să mă conving mereu că Împart dreptate, că mai e nevoie de mine, de cei cîțiva ca mine În societatea aceasta cenușie trăind o agonie fără sfîrșit, În care nimeni nu mai crede În nimic, descompusă Între minciună și neputință. Atunci cînd domnul Pavel va fi la cumpănă nu va mai putea fi salvat pentru că nu vor mai exista medicamentele trebuitoare, medicii vor scrie rețete degeaba, ziarele vor anunța, chiar În ziua aceea cu titluri orgolioase, că industria
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1888_a_3213]
-
puterea relatării pe măsura dorinței ei, căci bună parte din emoția acelor zile se pierduse În ochii Anei și rămase acolo ca-n pămîntul Făgăduinței. 7. - O doctrină, domnule judecător, pe cît de atractivă, pe atît de Înșelătoare... - Modificată În minciună și ipocrizie, domnule Pavel. Chiar de cei care o pun În practică, Puterea adică, pentru că oamenii transferă doctrinei toate scăderile, micimile, arivismul, orgoliul și refulările lor. Era În ziua a doua a anului următor. Doamna Pavel strîngea tacîmurile acelui prînz
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1888_a_3213]
-
Îl Întrebai În gînd, fără să aștept vreun răspuns. Au rămas atîtea neterminate, Încurcate, voit, nevoit, lumea nu se poate termina așa (vorbii În mine, nu se poate, lumea asupra căreia ai Închis ochii nu este cea adevărată, e o minciună, domnule Pavel) va trebui o dată, nimeni nu știe cînd... Adevărul - mai toți au pierdut speranța -, Își va arăta fața, - lucrurile nu se pot termina așa. Ar fi oribil, dar mai ales fără sens; nu se poate. El zîmbea mai departe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1888_a_3213]
-
promisese cea mai umană și dreaptă societate din cîte au fost, se născuse În schimb din rea-credință, din fals și din ură În fața unui popor uluit căruia i se pregătea cu pumnalul În spate și zîmbetul pe buze, calea suspiciunii, minciunii, destrămării și fariseismului, toate la un loc ca modalitate de viață și echilibru al noii societăți aduse la supunere fără speranță. Fiecare gîndea, dar nu spunea, visa adevăruri și rostea minciuni, ca singura condiție de supraviețuire. Ce lume e asta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1888_a_3213]
-
pumnalul În spate și zîmbetul pe buze, calea suspiciunii, minciunii, destrămării și fariseismului, toate la un loc ca modalitate de viață și echilibru al noii societăți aduse la supunere fără speranță. Fiecare gîndea, dar nu spunea, visa adevăruri și rostea minciuni, ca singura condiție de supraviețuire. Ce lume e asta? gîndeam. În ce veac ne-am născut? Către ce mergem? Și fiecare din acestea pot fi, la distanță de timp, riguros probate azi cu date Înghețate În istorie, căci la diferențe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1888_a_3213]
-
atunci. - Pentru că totul fusese perfect gîndit dinainte; o imensă rea-credință funcționînd ca o mașinărie foarte bine pusă la punct. Exercițiu definitiv pe spinarea și sufletul unui popor cinstit și naiv. GÎndește-te, acum după atîția ani se vede perfect. Disperarea, diversiunea, minciuna și teama sunt pămîntul gras pe care-l nasc și din care Înfloresc dictaturile de orice soi. - Mă gîndeam la problemele de conștiință pe care... - Nu există nici o problemă de conștiință, spuse. O asemenea relație nu permite nici o problemă de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1888_a_3213]
-
acum cînd mi-am dat seama de un adevăr elementar pe care toți Îl cunoaștem, dar nu-i dăm niciodată importanța cuvenită și anume că nu avem decît o singură viață. Și Încă un adevăr; că vîrstele sunt numai o minciună a timpului, o escrocherie, căreia Îi cădem victime numai dacă vrem, dacă ne lipsește efortul de-a smulge masca acestei Înșelăciuni. Timpul are putere numai asupra trupului; e tot ce poate fi la Îndemîna lui, ca la Îndemîna oricărui neisprăvit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1888_a_3213]
-
Suntem Învinși amîndoi, dar sunt cu tine”. „N-am știut niciodată!”. „Nici n-ai fi putut să știi! Acum da, pentru că-ți vorbesc și mă vezi”. „Ce iarnă frumoasă!, exclamai, ce copaci sclipitori! Un peisaj ca din altă lume. Este minciuna cîtorva clipe, sau poate răsfrîngerea unei lumi externe, de care habar n-avem. Privind copacii aceștia, dar Într-un anume fel, am convingerea că i-am mai văzut o dată, de mult, nu știu unde. Suntem un depozit de amintiri de care nici
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1888_a_3213]
-
a lungul Danubius-ului - religia misterică potrivit căreia adepții ei aveau să dobândească viața veșnică dacă aveau să lupte împotriva Răului și pentru dreptate, dacă aveau să ducă o viață morală, dedicată combaterii propriilor contradicții. Întunericul se opunea luminii, răul - binelui, minciuna - adevărului, iar ei, credincioșii, aveau datoria de a-și dedica viața unui ideal: salvarea integrității morale și, prin urmare, lupta împotriva celor ce amenințau vechile tradiții ale Romei, severe și drepte. Noi, războinicii lui Mithra, nu-l putem tolera pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2064_a_3389]
-
care fuseseră lași în luptă. La fel și pe spioni, al căror număr creștea de când Vitellius fusese ales imperator. Cel care își pierdea scutul în luptă se spânzura, pedepsindu-se singur pentru rușinea îndurată. Cei vinovați de fapte nedemne - de minciună, în primul rând, și de furt - erau aruncați în mlaștini, să fie acoperiți de noroi. Uciderea unei preotese era însă o crimă teribilă - atât de teribilă, încât în triburile germanice, inclusiv în cel al batavilor, nu se cunoștea pedeapsa pentru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2064_a_3389]
-
aduce în vremea lui Ivan al III-lea (14621505)... Esențial este că ni se demonstrează etapă cu etap ă, că de la întemeiere statul rus s a extins an de an doar prin războaie și cuceriri, prin cruzime și banditism, prin minciună și spoliere, prin supunerea, jefuirea și arderea avuției învinșilor, prin deportarea și înfometarea acestora și aducere a în locul lor a noi coloniști, prin sfâșierea și uciderea de cătr e st ăpâni a propriilor concurenți la domnie. Acestea au fost metodele
Carte ..., vol. I by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/492_a_1296]
-
mai mult a fost învins decât biruitor dar recompensat din belșug - de anexarea Basarabiei, de războiul Crimeii sau pentru Ca ucaz , de războiul ruso-turc de la 1877 1878, de expedițiile pentru cucerirea Asiei, mijloacele au fost aceleași: paloșul, sabia, tunurile, dar și minciuna, cumpărarea conștiințelor, potolirea în sânge a răscoalelor, deportarea opozanților și învinșilor. Niciodată mai marii rușilor nu și-au respectat cuvântul dat cu ocazia înțelegerilor și a tratativelor... Nu au existat regrete sau ezitări nici atunci când a fost vorba despre omorârea
Carte ..., vol. I by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/492_a_1296]
-
nici în ruptul capului!ʺ Ioan Vodă cel Viteaz la 1574 cade răpus de tătari. Vedeți vreo deosebire între ruși și tătari? ne întreabă p oves titorul de istorie românească. Că rușilor, dar și nouă ni s-au servit multe minciuni în materie de istorie, este pilduitor cazul citat referitor la orașele moldovenești Roman, Suceava, Siret și Hotin pe care istoricii ruși le-au socotit că le aparțin de când lumea... Când românii aduși de Bogdan sau de Dragoș pe malul Prutului
Carte ..., vol. I by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/492_a_1296]
-
și sincer — c opiilor mei... și — (ca să nu-mi pierd, subit, un prestigiu patern, la a cărui consolidare muncisem cu îndârjire atâția ani) — am aruncat pe alții vina ignoranței mele, ceea ce, la dreptul vorbind, nu constituia din parte-mi nici minciună, nici lașitate. Ci sfântul adevăr: cât am fost copil, părinții mei nu mi-au pomenit de muzee ;... în școala primară, liceu și facultate, profesorii mei nu m-au pus la curent cu existența în București a acestor instituți uni. Ziarele
Carte ..., vol. I by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/492_a_1296]
-
pagini de suflet stăpâni. Marea iubire nici nu cred că ar greși, ținta scurtă va poposi un timp și ce minune se va împlini! În rest, nuanțe de frig și de cald pe piatra obosită de smarald din inel, o minciună și el. În rotundul lui a rămas un gol, ce plictis, după atâta ocol! N-a înțeles nici fata mea. Ce modele să caut în cărțile pe care le tot laud? Ele nu se mai potrivesc, nu încap în sunetul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1534_a_2832]
-
e o acțiune de divorț. Nu are valoare. Așa ziceam și eu dar bărbatu-meu zice că are. Și hectarele? Muntele, marea, lanțul ?... Hectare de drum, un munte de suferinți, un lac cât o mare de lacrimi, un lanț de minciuni ! Și importul ? Dar ce, Ludmila, blonda care îmi calcă inima pe ștaif, îți închipui că-i marfă autohtonă ?!? CĂMĂTARII Dați-mi voie să vă reamintesc un text cenzurat și ca atare încă neapărut în manualele școlare dar de care, în
CÂINELE DIZIDENT by Aurel Brumă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/505_a_1289]
-
-așa mă Îngraș”. Guvernul a instituit taxa pe lăutari, executivul a Înființat fondul de cutremur. Se aruncă copii În fîntîni. Românii dau impresia că vorbesc Într-o limbă asemănătoare cu româna. Virgil Ierunca: „Prima și cea mai constantă manifestare a minciunii a fost limba de lemn”. Șoimii patriei În derivă. Iar primul-ministru e fericit, În Nirvana guvernamentală, și vrea să fie din ce În ce mai fericit. „Să fii atît de fericit Încît să te simți invidios pe tine Însuți”. Eduardo Galeano. „Domnule Vadim, aș
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
mirare cîți oameni de presă au pierdut deodată acest aparat electric de respirat sub apă, 625 de linii, nu mai au nici linie). Nu mai posedă el televizor, Însă crede că „Europa ne e datoare cu scuze pentru atitudinea de minciună, otravă, melopee și discurs”. Cum e povestea cu „atitudinea de otravă” rămîne un mister lingvistic de nepătruns, pătrunde doar cererea ca Europa să ne ceară scuze că ne-a respins cererea de-a pătrunde În ea, cu ranga și lămpașul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
susținînd cu probe irefutabile, din amintire, că dădea de mîncare deținuților, cu ghiotura, se-nțelege că se transformase din ditamai comandantul Într-un umil bucătar gingaș, le schimba cearșafurile și, uneori, le cînta arii din opere mai cunoscute. Restul sînt minciuni, „prin care s-a denaturat adevărul istoric care s-a pierdut prin niște coclauri”. Nu știu În mod istoric ce-nseamnă coclauri, pentru că n-am fost, dar Lupu pare c-a rămas În ei: „Autorii serialului au pornit de la niște
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
se Întîmplă este să-mi aduc aminte celebra poveste a lui Creangă, nu pot scrie aici a cui, că-i rușine, pe orizontală În jos veți descoperi Însă că-i din sorgintea lui Hector. „PSM de sorginte comunistă? Evident, o minciună”, ne comunică Panait În Socialistul, justificîndu-și afirmația prin simpla dezvăluire a sorgintei celor ce susțin minciuna. Aceștia sînt urangutani. Exemplu de urangutan este Dan Lăzărescu. Pentru că, voil, „ce cultură va fi avînd acest individ ce cere scoaterea PSM-ului În afara
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
a cui, că-i rușine, pe orizontală În jos veți descoperi Însă că-i din sorgintea lui Hector. „PSM de sorginte comunistă? Evident, o minciună”, ne comunică Panait În Socialistul, justificîndu-și afirmația prin simpla dezvăluire a sorgintei celor ce susțin minciuna. Aceștia sînt urangutani. Exemplu de urangutan este Dan Lăzărescu. Pentru că, voil, „ce cultură va fi avînd acest individ ce cere scoaterea PSM-ului În afara legii?” Desigur, În linii mari, nu mă omor după Dan Lăzărescu, iar urangutanii nu posedă cultură
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
Seara, a apărut Hamza, după o absență sfîșietoare. Avea un microfon de toată frumusețea. Cu el a luat un interviu unui ofițer din sus pomenita unitate specială. Ofițerul a declarat că nu-i nimic adevărat din ce scriu ziarele, numai minciuni, Hamza dădea din cap, așa este. Ce ar fi fost să spună da, e-adevărat, noi i-am zburat creierii lui Frumușanu. Tineretul liber ne aduce la cunoștință că un candidat la funcția de primar e contestat pe motiv că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
cal într-o pădure mare. Îndată, tot ce era în pădure s-a prefăcut în flori, numai prințul și calul au rămas aceiași. Întors la palat, fiul povesti regelui întîmpîarea, dar acesta nu-l crezu și îl mustră că spune minciuni. Chemă pe pandit-ul regal și-i porunci să citească prințului pilde și sfaturi despre minciună. Pentru că totuși prințul nu voia să recunoască, regele adună întreaga armată și se duse în pădure. Îndată, ei toți se prefăcură în flori. A
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
numai prințul și calul au rămas aceiași. Întors la palat, fiul povesti regelui întîmpîarea, dar acesta nu-l crezu și îl mustră că spune minciuni. Chemă pe pandit-ul regal și-i porunci să citească prințului pilde și sfaturi despre minciună. Pentru că totuși prințul nu voia să recunoască, regele adună întreaga armată și se duse în pădure. Îndată, ei toți se prefăcură în flori. A trecut o zi. Atunci veni Phul, fiul regelui, aducând cu el cărțile în care se găseau
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]