11,213 matches
-
am luat unul de gin (Îmi place ginul pentru că e o băutură aspră, lipsită de perfidie precum garonele sau romul: dulci, ispititoare, dar care te pun imediat cu botul pe labe). În sănătatea ta, Lolicica! Îmi răspunse doar cu o Încuviințare din pleoapele și așa atât de grele, după care Își aprinse o țigară lungă și subțire, cu filtrul maroniu. Cineva dădu muzica mai tare. Modern Talking! Buuun, mi-am zis, măcar prin liceu mi-a plăcut: De ce-ai făcut
Întâlniri cu Lola Jo - povestiri by Marius Domițian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1610_a_2999]
-
fel Încât să le fie imposibil să continue. Karen, cea care-i dă jeleu Ellei cu lingura, s-a trezit dată la o parte la firma de contabilitate unde lucra, după ce i s-a explicat clar, pe calea opacă a Încuviințărilor din cap și a făcutului cu ochiul, că după ce l-a născut pe Louis, nu mai era văzută ca un potențial asociat. Faptul că nu a mai fost atentă la Calea Carierei timp de câteva luni a făcut-o să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2090_a_3415]
-
mergi cu mine la Cățălești, la Dorița și Didița? Pentru un timp și apoi te aduc Înapoi la Victor? Va, neștiind de aranjamentele anterioare, a fost foarte surprins de Întrebare, Își privi cu intensitate mărită tatăl și după ce primi o Încuviințare prin aplecarea capului În sus și-n jos rosti, oarecum nesigur: Îhî! Victor uită de momentul delicat și luă atitudine: Ai uitat că se zice „Da, săru’ mâna! Da, săru’-mâna! A răspuns la un potop de Întrebări și după
Milenii, anotimpuri şi iubiri (sau Cele şase trepte ale iniţierii) by VAL ANDREESCU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1708_a_2958]
-
mici ticuri Îi animau fața În vreme ce o mie și una de idei i se ciocneau prin minte. — O să se Întîmple lucruri pe-aici, Charles. (Mă apucă de umeri ca un frate mai mare și dădu din cap În semn de Încuviințare către casa de marcat.) Nu-i ușor să rămîi pe baricade. Trebuie să-ți spun că Betty Shand e mîndră de ce-ai făcut. — Am făcut pe naiba. N-o să se-ntîmple nimic aici. Residencia Costasol nu-i genul tău. Aici
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1875_a_3200]
-
nenumăratele sale derivații, prietenia și chiar orgoliul pornesc de la o predilecție pentru un altul, sau pentru mai mulți, sau pentru sine, iar această preferință e exclusivă. În schimb, vanitatea ține cont de tot. Dacă are nevoie uneori de mai multe Încuviințări, Îi stă În fire - ca o chestiune de onoare - să sufere atunci când una singură dintre acestea Îi e refuzată; nu-i mai trebuie o roză boțită. Iubirea către ființa dragă: „Tu ești tot universul meu”. Prietenia: „Tu Îmi ești de-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
atunci când m-am născut, a încheiat Zeruali, râzând din toată inima. Întrevederea i-a părut încurajatoare tatei, deși interlocutorul i-a cerut la sfârșit un răgaz de gândire; voia să-l pună pe monarh la curent cu proiectul, să obțină încuviințarea lui, să mai ceară părerea câtorva țesători, precum și câtorva negustori ce se ocupau cu comerțul în afara țării. Totuși, spre a-și dovedi marele interes pentru afacerea asta, i-a dat avans lui Mohamed patru sute de monezi din aur și l-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2041_a_3366]
-
împreună haz. După care i-am făgăduit pe un ton de sfidare amicală: — Înainte de sfârșitul anului, voi vorbi limba ta. Nu la fel de bine ca tine, dar suficient pentru a mă face înțeles. A luat act de cele spuse cu o încuviințare din cap, în timp ce eu continuam: — Există totuși obiceiuri pe care le voi deprinde în timp. Mai cu seamă acela pe care îl au europenii de a se adresa interlocutorului spunând „dumneavoastră“, de parcă ar fi mai mulți, sau „domnia ta“, de parcă ar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2041_a_3366]
-
rege. Suntem uneori constrânși să folosim aceleași arme ca și adversarii, să trecem prin aceleași compromisuri. Își aținti arătătorul spre mine. — Ceea ce spuneți Ne încurajează. Bovadiglia a avut mână norocoasă. Sunteți pregătit să Ne slujiți? Am îngăimat o formulă de încuviințare. A luat act, nu fără a face o mutră oarecum ironică: — Să primim cu resemnare hotărârile Providenței! Continuă apoi, într-un debit accelerat, urmat cu trudă de tălmaci: — Sfetnicul Nostru, messer Guicciardini, v-a spus câteva cuvinte despre însemnătatea a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2041_a_3366]
-
să stăpânească întreaga lume. Dar, în primul rând, visează să supună Roma voinței lui. Pe pământurile sale spaniole înflorește Inchiziția, pe pământurile sale germane înflorește erezia lui Luther. Diplomatuil preciză, încurajat de papă, care dădea din cap în semn de încuviințare: — De-o parte Soliman, sultan și calif al islamului, tânăr, ambițios, cu putere nesfârșită, dar preocupat să facă uitate crimele tatălui său și să apară ca un om de bine. De cealaltă parte, Carol, rege al Spaniei, și mai tânăr
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2041_a_3366]
-
cu un zâmbet cât se poate de larg: — Leon vrea să spună că adevărul nu-I aparține decât lui Dumnezeu și că oamenii nu pot decât să-l desfigureze, să-l înjosească, să-l înrobească. Cu un ton oarecum de încuviințare, am murmurat, destul de tare ca să fiu auzit: — Fie ca aceia care dețin adevărul să-l elibereze! Clement lăsă să se audă un râs confuz. Apoi reluă: — Să rezumăm. Fratele Leon nu va intra în călugărie; va intra doar în diplomație
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2041_a_3366]
-
mai Încape nici o Îndoială. Mințea. Care testare? Eu unde mă aflam când o făcuse? Mai mult Însă decât seninătatea cu care inventa bazaconii, mă uimea tonul: se voia ferm și autoritar, și nu era decât Împleticit și rugător. Îi cerea Încuviințarea, se străduia s-o convingă, era limpede. Nu Înțelegeam de ce: după vorbă, după port, Eva nu părea altceva decât o simplă infirmieră, asistentă șefă, În cel mai fericit caz. De unde până unde atunci atitudinea prevenitoare, grijulie, ca să nu spun direct
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
sunt extrem de nervoasă, a spus Eveline după câteva momente de tăcere. Își revenise cu acea repeziciune incredibilă și derutantă care mă intriga de fiecare dată. Pot să continui? Întrebare evident retorică, la care am răspuns doar cu un gest de Încuviințare, formal și el. - Se observă ușor că nu poate fi vorba despre o corespondență simplistă de genul: primele numere naturale, primele litere din alfabet. După cum vezi, apare și A, dar și R, și X, deci nu merge. Și atunci survine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
Fata Încercă la Început să se Împotrivească, Însă din penumbră subofițerul atacă imediat coardele chitarei, scoțînd primele note ale unui cîntec tipic latino-american, iar asta păru s-o facă să se hotărască; se ridică În picioare, făcu un gest de Încuviințare către acompaniatorul ei spontan și Începu să cînte Într-un fel grav și profund personal, Într-un mod nepotrivit cu tinerețea și cu aparenta-i fragilitate. Fu, neîndoielnic, un moment magic pentru cei prezenți, dar mai ales pentru bărbatul care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2009_a_3334]
-
și ar fi mai bine ca noi, femeile, să dormim pe vas. O să fim mai În largul nostru, iar cavalerii se vor simți și ei mai bine singuri. Îl consultă din priviri pe soțul ei, acesta făcu un gest de Încuviințare și pe dată cinci marinari se grăbiră să lanseze la apă barca În care se așezau deja mama și fiica. CÎnd ambarcațiunea se pierduse În beznă, În direcția luminilor de pe Virgen Blanca, rotofelul căpitan se Întoarse spre cavaler și Îi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2009_a_3334]
-
care o simțea cînd, În copilărie, tatăl lui Îi promitea că-l duce să vadă păpușarii. — Coleman! strigă el. Pregătește-i pe gabieri și, cînd sînt gata, trezește-l pe domnul Garret... Zbîrcitul șef de echipaj făcu un gest de Încuviințare, aruncă o privire spre pămînt și dispăru grăbit printr-un tambuchi. TÎnărul ofițer trei Elliot Caine studie direcția vîntului, verifică impecabila orientare a velelor și zîmbi, mîndru de sine și de vaporul său. Soarele, care tocmai răsărea În spatele lui, proiectă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2009_a_3334]
-
veche, îl întrebă: - Dar ai bani de-ajuns ca să-l cumperi, moșule? Moșul nu se gândi mult, băgă mâna în buzunarul pufoaicei, așa cum știa el, scoase un smoc de bani pe care îi arătă celor ce vindeau, ca semn de încuviințare, apoi, la fel, îi băgă înapoi. Cei doi, când văzură smocul de bani, își dădură seama că erau mai mulți decât costa cojocul lor și, hai să-l ajute pe om să-l măsoare. Moș Parfene lăsă pufoaica pe masă
La lumina candelei by Lidia Vrabie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/100967_a_102259]
-
Plănuiește-ți ieșirea din peisaj. Întâlnește-te cu el numai când nu vei mai fii atât de tulburată de sentimente. Atunci poți Începe să te gândești la divorț. Tot ce-am mai putut să fac a fost să bălmăjesc o Încuviințare, cu ochii plini de lacrimi. —Vai de mine, Dumnezeule, constată Lauren cu mîhnire. Ești foarte palidă. Ai aceeași culoare ca vopseaua aia cu care toată lumea din Londra Își zugrăvește acum, o combinație Între var și o tentă de verde lămâie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
de baschet pe raftul de sus, alături de alte două bagaje de mână, neștiind dacă să se așeze sau nu. Privirea i se îndreptă involuntar spre familia: "tată cu mustață aspră, mamă și fiică". Aceasta din urmă cu un gest de încuviințare și o voce caldă, îndulcită intenționat, întări invitația. Dacă nu-l ocupați acum, vin alții de pe coridor! În realitate, pe coridor aproape că nu mai existau "alții". Doar o săteancă cu un băiețel de vreo zece anișori și vreo trei-patru
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
mână și cu un revolver regulamentar la centură. Și ochii săi, tot ce se putea zări din chipul său, spuneau limpede că va apăsa pe trăgaci la cel mai mic semn de primejdie. — Apă! ordonă. Locotenentul făcu un gest de încuviințare și unul dintre soldați, cu o mână tremurândă, îi întinse plosca. Targuí-ul se dădu înapoi doi pași, își ridică un pic vălul și, fără să-i slăbească din ochi, ținând pușca doar cu o mână, bău cu poftă. Locotenentul abia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2272_a_3597]
-
îngrămădeau în minte în momentele în care asista, consternat, la decăderea societății în care se născuse. — Ar fi mai bine s-o lăsăm baltă, zise. Niciodată n-o să fim de acord... Vrei să mănânci ceva? Gacel făcu un gest de încuviințare, și locotenentul căută în lada mare de lemn unde erau proviziile. Deschise o cutie de carne pe care o împărțiră, pe urmă mâncară pesmeți și niște brânză de capră tare și foarte uscată, în timp ce soarele se ridica la orizont, încălzind
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2272_a_3597]
-
acolo e... — După trei ce? — Trei cvartale, trei încrucișări de străzi - dădu din mână. în fine, presupun că acolo de unde vii nu există toate astea... Mergi drept înainte până vezi clădirea. Nu mai e alta. Gacel făcu un gest de încuviințare, își luă pușca, spada și sacul de piele în care pusese muniții, ceva de-ale gurii și tot avutul său și porni în direcția indicată, dar taxatorul îi strigă de pe acoperișul autobuzului: — Hei! Aici nu poți să umbli înarmat! Dacă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2272_a_3597]
-
și tata. Acasă, în asemenea situații zicea: "Îhî!"... Ne-a vorbit și despre unchiul acela special... Tata, idem... Unchiul acela care... Intervenise celălalt stilat... Eu, către tata, semn către zona locuită de Dumnezeu, un pic mai lateral... Tata, semn de încuviințare către mine. Pricepuse din prima despre ce-i vorba... Are unchiul un nume?... Tata, utilizator de cap, face gimnastica pozitivă a organului complex amintit... Eu, cu recunoscuta mea autoritate "Deștept băiat. Să vă trăiască" aferim către tata. Ne înțelegeam de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1577_a_2875]
-
și fluierară din țignale. Așteptând În gară O relație s-apară, Puf, puf, puf, puf... — Nu te mai Întoarce la ea. Rămâi cu mine, spuse Myatt. Puf, puf, puf, puf... Expresul de Stambul. Ea dădu din cap În semn de Încuviințare și mâinile lor se Împletiră. Myatt se Întrebă dacă nu cumva domnul Stein avea deja contractul În buzunar. Mistinguett (1875-1956), pe numele ei adevărat Jeanne-Marie Borgeois - dansatoare și cântăreață franceză celebră În special pentru picioarele ei frumoase și pentru personalitatea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2000_a_3325]
-
la numita de sus mănăstire, cum și cheltuielilor ce s-au făcut, după socoteala ce-au arătat arhimandritul Domitiian... ― Acești epitropi de la Halchi nu se sfiesc să-i ceară socoteală lui vodă, fiule! ― Păi, ei voiau să obțină de la vodă încuviințarea reînvestirii ca egumen al Mănăstirii din Țarină a arhimandritului Domitiian. Și spun trimișii lui vodă mai departe: “La cercetare ce s-au făcut și altor lucruri, a numitii svintii mănăstiri, s-au aflat că după silința ce-au pus și
Ce nu știm despre Iași by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/551_a_859]
-
Vodă, fiule. Să sperăm că merge ca ceasul, așa cum glăsuiește anaforaoa iscălită de epitropii mănăstirii Aron Vodă trimiși de domnitor - la cererea epitropilor mănăstirii Halchi - să cerceteze activitatea arhimandritului Dometiian, în vederea reînvestirii acestuia. ― Însă nu înainte de a vedea, părinte, și încuviințarea boierilor epitropi ai mănăstirii Aron Vodă ca Dometianos să rămână egumen al acestei mănăstiri: În fruntea răspunsului boierilor epitropi și-a pus numele: “Leon mitropolit(ul) Moldovei <m.p.> Iată ce scriu boierii epitropi: “Pentru că și sfântul arhimandrit chir Dometianos, acum
Ce nu știm despre Iași by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/551_a_859]