13,026 matches
-
vîndută. Ea și nu altceva. Pentru asta trebuie să atingem, gîndim noi, rațiunea clientului potențial printr-un discurs potrivit și voința (dorința) printr-o imagine. Clasic vorbind, dorința este legată de imagine, discursul de rațiune. Acest principiu, care vine din filozofiile vechi, nu este discutat, el acționează à priori. Conjugînd deci cele două aspecte rațiune și dorință industriașii gîndesc să dubleze capacitatea de a convinge. În acest scop clientul este prezentat ca țintă, obiectul ca sursă, și între cele două se
Comunicarea by Lucien Sfez [Corola-publishinghouse/Science/922_a_2430]
-
și deprindere poetică. Mai mult, descoperim, chiar la cei care scriu o poezie inspirată, că ajung de dragul modei să se învăluie în platoșa frigidității. Trebuie semnalată și existența unei poezii care traduce o lume de idei, identificându-se uneori cu filozofia sau cu teoriile științifice, tinzând spre un lirism conceptualizat. Reușita este foarte rară, poeții eșuează în improvizări și facilități, simulând o zbatere dramatică neconvingătoare și o voită uscăciune. Dincolo de cele semnalate, există astăzi o "generație de creație", cum spunea cândva
[Corola-publishinghouse/Science/1533_a_2831]
-
sentimentul timpului, sufletul veacului și transformările lui produse în conștiința oamenilor. Intuim în lirica unor poeți o problematică gravă, legată de marile momente ale existenței (nașterea, dragostea, moartea); poeții opun rezistență tehnicizării existenței, impun poeziei ideile moderne cunoscute științei și filozofiei 1 (fizica, matematica, geometria devin discipline cu mari deschideri simbolistice). Surprindem și încercarea de a fugi de această vastă și impunătoare cuprindere a realității exterioare prin experimentul imagistic, printr-o poezie ostentativ intimistă, o elegie mai mult contemplativă decât sfâșietoare
[Corola-publishinghouse/Science/1533_a_2831]
-
pasărea așteaptă pe ram". O anumită atitudine ironică se menține și aici și astfel aflăm că marea este o chestiune de încredere, că prosperitatea nu așteaptă, că lumânarea pe flacăra ei piere, că nu ne mai temem de doamna idealizată filozofie. Un poem realizat este cel închinat ovăzului: "Un poem pentru tine/ Ovăzule/ toți cântă grâul și porumbul toți te-au uitat/ Ovăzule blând spic nordic tain al cailor." "În turn" și "Cum te cheamă" sunt poeme notabile, ele ne trimit
[Corola-publishinghouse/Science/1533_a_2831]
-
Nicolescu "Indulgențe", E. P. L., 1969; "Ironice", Editura Cartea Românească, 1970; "Mioritiada", Editura Cartea Românească, 1973; Retorica", Editura Cartea Românească, 1975. Nota gravă îi lipsește lui Ion Nicolescu, deși el ne vorbește despre dragoste, viață și, obsesiv, despre moarte. Fără multă filozofie, I. Nicolescu lunecă pe panta emoției mascate sub semnul unui intelectualism confirmat într-o formulă cunoscută în poezia noastră începând cu anii 1910-1912 în revista "Simbolul", continuând cu poezia ludică până la horele argheziene. Iată-l dadaist: " e în toate-o
[Corola-publishinghouse/Science/1533_a_2831]
-
Paharul bucuriei l-am sorbit/ Beție sfântă pururi Slavă ție/ Eu nu mai sunt decât un Imn divin" ("Lumină necreată în Pustie"). Imnul năzuinței spre cer e contrapunctat de cântarea închinată vieții simple, împărtășită din roadele pământului: "Nu-i nici filozofie multă de folos/ Nici sihăstrie multă nu-i folositoare/ Să te lași dus e bine să fii duh/ Acolo unde-i zvon de sărbătoare/ Bun este-acolo un pahar cu vin/ și bine-i să râzi câteodată/ c-un bun
[Corola-publishinghouse/Science/1533_a_2831]
-
plângând". Poetul devine întruchipare de cer și pământ, iar întrebările lui sunt de fapt esența ființei lui. Problema artei și-o pune poetul însă încă din primele volume, în poemele "Către Galateea" și "Enchidu", implicând teorii estetice sau fragmente de filozofie veche și mai nouă. Încercarea de a atinge absolutul, de autocunoaștere, de depășire a condiției se zbate neputincioasă. Gigantizarea individului în sensul cunoașterii și realizării în artă o va supune totuși timpului și morții, așa cum apare în ipostaza lui Enchidu
[Corola-publishinghouse/Science/1533_a_2831]
-
pământul este o sferă,/ soarele este o sferă, stele sublime sunt sfere". Sfera aduce o lume a contrariilor, a neputinței, a lipsei de libertate, a tristeții. Specifică ni se pare, în lirica lui Nichita Stănescu, ostentația cu care afirmă sursele filozofiei, ale "dezbaterilor"; una din cele mai limpezi este teza hegeliană reluată sub titlul "Eseu" a lui Maurice Blanchot "Literatura și dreptul la moarte", conform căreia, dând nume ființelor, Adam le-a aneantizat. Lumea noțiunilor este tot atât de tristă în perfecțiunea ei
[Corola-publishinghouse/Science/1533_a_2831]
-
de arta lui Blaga, Barbu, Arghezi, Bacovia chiar, dar și Macedonski și folclorul, într-o stare de indeterminare și devenire acceptată în măsura în care noi, cititorii, vom recepta ca material poetic reprezentările științifice asupra realității. Transfigurarea în material poetic a matematicii, fizicii, filozofiei reprezintă efortul căutărilor de a impune o nouă formulă. Astfel, discursul devine din când în când stare lirică: "Nu-mi aduc aminte de ei, nu-i știu,/ toți unul într-altul suntem acum,/ și numai eu sunt eu./ Să nu
[Corola-publishinghouse/Science/1533_a_2831]
-
lui Urmuz, dar și a lui Eugen Ionescu, Marin Sorescu aduce o față tristă a lumii, încărcată de marile ei probleme, de probleme nesemnificative aparent, dar atât de importante în destinul omului. Sorescu nu vrea să ne epateze nici prin filozofie, nici prin adâncă reflexivitate, ci ne vorbește despre moarte, despre viață, citind într-un anumit fel existența: Unde s-o fi tipărind/ viața asta a mea,/ Că e plină de greșeli/ Inadmisibile". Ștrengărește este privit și sentimentul morții. Acest fel
[Corola-publishinghouse/Science/1533_a_2831]
-
Descoperind adevărul, Vitoria verifică implicit armonia lumii: află ceva mai mult decat pe făptuitorii omorului și anume că lumea are o coerența pe care moartea lui Lipan n-a distrus-o”.(N. Manolescu) În comportamentul eroinei se cuprinde o întreagă filozofie de viață (ca cea a banului din Miorița), un echilibru și o măsură în toate, fără nici o tânguire, moștenite din asprimea vieții din vremuri imemoriale. Caracterizarea personajelor 1. Vitoria Lipan Caracterizarea făcută de autor: * “Nevasta înțelegea ceva, dar era bănuitoare
LIMBA ŞI LITERATURA ROMÂNĂ GHID DE PREGĂTIRE PENTRU EXAMENE ŞCOLARE by CRINA- MIHAELA CHIRIAC () [Corola-publishinghouse/Science/625_a_1292]
-
afla astăzi?”, se întreba Asachi, într-un articol pe această temă3), fără a se lăsa copleșit, căci conștiința efemerității determină apelul la înțelepciune. Trebuie de subliniat însă că, sub condeiul bătrînului scriitor, din noțiune de chimie, atomul devine noțiune de filozofie și morală 4). Tînărul Eminescu valorizează, de asemenea, în chip moralizator cuvîntul „atom”: „în veci aceleași doruri [spune el în penultima strofă din „împărat și proletar”] mascate cu altă haină./ Și-n toată omenirea în veci același om -/ în multe
ÎN JURUL LUI BACOVIA by CONSTANTIN CALIN () [Corola-publishinghouse/Science/837_a_1765]
-
în fața ta sînt cel mai laș./ Imensitate, veșnicie,/ Iubesc o fată din oraș.../ învață-mă filosofie”1). Ce fel de „filosofie”? „Filosofia” de a nu se mai gîndi la... „imensitate”, de a ignora, cînd iubește, faptul că există „un cimitir”. Filozofia lui „carpe diem”, subliniată și mai apăsat în „Să ne iubim”: „Ce poate, deci, a fi sub soare,/ în haosul imensității -/ Dacă-ți vei pierde fecioria/ în taina roză a voluptății?”2), replică croită pe tiparul unor versuri din „Moartea
ÎN JURUL LUI BACOVIA by CONSTANTIN CALIN () [Corola-publishinghouse/Science/837_a_1765]
-
Pe fișa sa de înscriere, în dreptul rubricii Denumirea școlii în care studentul a urmat ultimul trimestru, Eminescu a scris: Școală particulară, în București 129. Fiind înscris extraordinar și deci fără obligația de a da examene, el a audiat cursuri de filozofie, de drept, de medicină, limbi romanice, istorie antică etc., fără a se pregăti pentru o anumită specialitate. Aici ne interesează mai ales legăturile sale cu Ipoteștiul. "Pe la sfîrșitul lunii mai" (1870) ne spune Slavici 130 Eminescu a plecat acasă în
[Corola-publishinghouse/Science/1521_a_2819]
-
întîmplat aceasta? Poezia a fost scrisă în vara anului 1872, iar iubita lui, cu numele metaforic de Floare-albastră, murise de opt ani și jumătate! Cum se mai poate admite vreo ademenire trupească, din partea ei, în 1872, cînd el studia și filozofia? Poezia, pînă la ultima strofă este, de fapt, o amintire, o retrăire foarte puternică, pentru care poetul folosește prezentul istoric. Este justă observația că fata nu prețuia aspirațiile filozofice ale iubitului. Acum, cînd cunoaștem numele ei adevărat și originea ei
[Corola-publishinghouse/Science/1521_a_2819]
-
timpul prețios, cu treburi mărunte. I-a redus și salariul lunar, la 30 de taleri. Pe neașteptate, la 24 ianuarie, a primit o întrebare de la Maiorescu, asupra examenului de doctorat, căci Maiorescu voia să-l vadă pe poet profesor de filozofie la universitatea din Iași171. Eminescu a evitat un răspuns precis, pretextînd mai întîi lipsa de bani. "De acasă am puțin de așteptat, atît ca și nimic și D-vs. știți: primum vivere, deinde philosofari"172 apoi lipsa unei pregătiri temeinice și
[Corola-publishinghouse/Science/1521_a_2819]
-
așteptat, referințele cele mai vizibile au fost, în acest sens, Memoriile lui Hadrian și Piatra filozofală. În primul roman, M. Gramatopol nota reperele stoice ale concepțiilor despre formarea individualității, despre libertate și despre practicile religioase, în timp ce Al. Mușina observa cum filozofia puterii se convertește în căutare de sine. În al doilea roman, după N. Balotă, condiția lui Zenon o anticipează pe cea a savantului modern, pasionat de exactitate deci nu robit fanatic adevărului , și în același timp filantrop; pentru S. Iosifescu
by George Rousseau [Corola-publishinghouse/Science/1102_a_2610]
-
jumătate din sistemele cu un singur partid). "Populismul" este un termen cuprinzător: scopurile sistemelor populiste cu un singur partid variază considerabil în funcție de gradul de dezvoltare. Unele sisteme precum cele din Coasta de Fildeș și Kenya au ajuns să îmbrățișeze o filozofie a "liberei inițiative"; treptat, PRI mexican a ajuns să aibă aceleași scopuri. Altele și-au întărit convingerea într-o economie mixtă, cu întreprinderi private coexistând cu cele de stat Tunisia a făcut parte din această categorie. Totuși, altele au avut
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
editorial cu cartea de eseuri Semnele timpului (1988). Colaborează cu poezii, proză, articole, recenzii și eseuri la "Echinox", "Cronica", "România literară", "Convorbiri literare", "Transilvania", "Steaua", "Observator cultural" ș.a., iar cu studii științifice (din domeniile sociologiei educației, istoriei intelectuale, istoriei și filozofiei culturii, didacticii moderne, metodologiei cercetării educației și științelor politice) la "Revista de filozofie", "Revue roumaine de sciences sociales", "Analele Științifice ale Universității "Al. I. Cuza". Cărți de poezie: Pharmakon, Editura Cartea Românească, 1989; Căutarea căutării, Editura Junimea, Iași, 1990; Apariția
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]
-
recenzii și eseuri la "Echinox", "Cronica", "România literară", "Convorbiri literare", "Transilvania", "Steaua", "Observator cultural" ș.a., iar cu studii științifice (din domeniile sociologiei educației, istoriei intelectuale, istoriei și filozofiei culturii, didacticii moderne, metodologiei cercetării educației și științelor politice) la "Revista de filozofie", "Revue roumaine de sciences sociales", "Analele Științifice ale Universității "Al. I. Cuza". Cărți de poezie: Pharmakon, Editura Cartea Românească, 1989; Căutarea căutării, Editura Junimea, Iași, 1990; Apariția Eonei și celelalte poeme de dragoste culese din Arborele Gnozei, Editura Axa, Botoșani
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]
-
Busuioc și Florentin Busuioc, în Scriitori și publiciști ieșeni contemporani. Dicționar 1945-2008, ediția a III-a, 2009. APETROAIE, Liviu, n. 28 ianuarie 1974, Vadu-Moldovei, județul Suceava. Studii gimnaziale și Liceul Militar "Ștefan cel Mare" din Câmpulung Moldovenesc (1984-1992). Facultatea de Filozofie, Universitatea "Al.I. Cuza" Iași (1993-1997). Studii aprofundate de "Teoria interpretării" (1998-1999). Licență în "Managementul activităților culturale" (2003). Redactor cultural la cotidianul "Ziua de Iași" (1999-2002). Redactor cultural la Radio Iași (1994-2000). Referent cultural al Centrului Cultural al Americii Latine
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]
-
1945-2008, ediția a III-a, 2009; Adina Dinițoiu, în "Observator cultural", februarie 2013; Gianina Druță, în "Cultura", 4 august 2013. BAGHIU, Bogdan, n. 5 decembrie 1974, Iași. Studii gimnaziale în Iași (1986-1990). Liceul Ștefan Procopiu din Iași (1990-1994), Facultatea de Filozofie a Universității "Al.I. Cuza", Iași. Doctorat în filosofie (2005). Redactor la Radio Vox T (1993), redactor și editorialist la "Opinia studențească", "Independentul", "Obiectiv", asistent de cercetare la Institutul de Cercetări Economice și Sociale "Gh. Zane", Iași (2006-2007), editorialist la
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]
-
Emanuela Ilie, Hieroglifele poeților, 2008; Felix Nicolau, Anticanonice: cronici stresate, 2009; Daniel Cristea-Enache, Timpuri noi, 2009, Ioan Holban, Literatura română de azi. Poezia. Proza, 2012. GORBAN, Paul, n. 7 martie 1982, Botoșani. Studii gimnaziale și liceale în Dorohoi. Facultatea de Filozofie a Universității "Al.I. Cuza", Iași (2002-2006). Master în "Integrare și securitate europeană" la aceeași facultate (2006-2008). Doctor în domeniul semioticii (2011). Jurnalist, redactor-șef al revistei "Zon@ literară" din Iași (din 2012). Debutează cu versuri și proză scurtă în
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]
-
Studii gimnaziale și liceale la Iași: Școala Generală "Gh. Asachi", Liceul "V. Alecsandri", Liceul industrial de Chimie (1970-1982). Facultatea de Filologie, Secția de Limba și literatura română Limba și literatura franceză a Universității "Al.I. Cuza", Iași (1983-1988), Masterat în "Filozofie creștină și dialog cultural", Universitatea "Al.I. Cuza", Iași (2005-2007). Profesor de limba și literatura română la Liceul industrial nr 5, Iași (1988-1990). Muzeograf la Muzeul Literaturii Române și Muzeul "V. Pogor" (1990-1996). Redactor la revista "Dacia literară" (din 1996
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]
-
contemporani. Dicționar 1945-2008, ediția a III-a, 2009; Emilian Marcu, în "Convorbiri literare", nr. 9, septembrie 2009; Emanuela Ilie, în "Cronica", nr. 9, septembrie 2010. SPĂTARU, Indira, n. 24 ianuarie 1971, Iași. Studii gimnaziale și liceale la Iași. Facultatea de Filozofie a Universității "Al. I. Cuza", Iași (absolvită în 1997). Supraveghetor la Casa "Vasile Pogor" din Iași (1990-1992), muzeograf la Casa "Otilia Cazimir" din Iași și Casa "Vasile Alecsandri" din Mircești (din 1997). Debutează cu versuri în "Convorbiri literare" (1986) și
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]