13,179 matches
-
voia să recunoască, regele adună întreaga armată și se duse în pădure. Îndată, ei toți se prefăcură în flori. A trecut o zi. Atunci veni Phul, fiul regelui, aducând cu el cărțile în care se găseau pilde și sfaturi despre minciună. Luă cărțile și începu sa risipească foile în vânt. Și cum se risipeau foile, așa înviau soldații regelui și regele însuși..."" " Observ câteva trăsături murdare în caracterul inginerului. E plin de el însuși, e de necrezut cât de superior se
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
plece din odaia mea. M-am trântit pe pat, simulând o criză mai mare decât simpla mea Încurcătură. Am fost ridicol. Am făgăduit Maitreyiei eă vom ajunge iarăși "prieteni". Ce stupid! Printr-o tactică idioată am "mărturisit" o sută de minciuni care mă banalizează până la greață, am făcut "scene" etc, etc... iar ea a fost de un calm admirabil. Mi-a spus că își are partea ci de vină în "glumele" noastre sentimentale. Pentru aceasta suferă, căci s-a coborât în
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
dacă ți-a mai rămas cât de puțină minte în nebunia d-tale. Îți cunoști ingratitudinea și ofensa pe care mi-ai adus-o! Narendra Sen P.S. Te rog nu fii inoportun, încercînd să te explici și adăogând astfel alte minciuni la depravatul d-tale caracter." XIII Nu l-am găsit pe Harold acasă, dar gazda mi-a descuiat camera și m-a lăsat să intru și să mă trântesc pe pat, cu fața în sus, sub ventilator. Biata d-nă Ribeiro
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
bolnavă, și eu n-am nici un ban, nici o rupie să-i dau. Mă gândeam să-ți cer un împrumut până voi primi onorariul de la "Bengal Film Company"... ― Cât vrei? Tăcea. Eu nu cutezam să-l privesc în ochi. Mă durea minciuna lui, căci știam că maică-sa nu e bolnavă și că de ea are grijă un cumnat al lui, negustor în Kalighat. ― Treizeci de rupii ți-e de-ajuns? îl întrebai și, fără să mai aștept răspuns, am scris cecul
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
și salată verde și linte. Șefu’ de sală ne dăduse astea din stocul lui privat, pe care-l ținea fie ca să-l ducă acasă, fie ca să-l vîndă Întîrziaților. — Te-a costat mult? mă-ntrebă Al. — Nu, Îi strecurai o minciună. — Ba pun pariu că da. MĂ revanșez cînd iau banii. CÎt mai iei acum? Nu știu Încă. PÎnă acum erau zece pesete pe zi, da’ acum, că-s ofițer, mi s-a mărit solda. Da’ n-am luat Încă banii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
Prudenți, englezii nu au trecut la represalii radicale, cum ar fi vrut aliații lor francezi, poate. Clericii lui Cauchon, în chip deosebit, vânturau ideea înjghebării unui proces de răsunet. Tânăra inculpată să fie acuzată de infracțiuni grave. Cum ar fi: minciună, erezie, ba chiar și lipsa fecioriei. Ei au reușit, cu perfidie și cu iscusință drăcească, să o disocieze pe eroină de regele Charles al VII-lea. Voiau, astfel, să-l atragă pe suveran de partea lor, iar Jeanne să rămână
Tainele istoriei: mirajul legendelor by Vasile Filip () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91790_a_92336]
-
credea că va cădea de pe cal, Jeanne l-a orientat către crucea unei biserici din apropiere. Pe loc, animalul s-a potolit, devenind calm și ascultător. Preluând calomnia, regentul englez Bedford a și declarat, public: - Toată atitudinea ei e o minciună nerușinată. O sfidare! Ea nu este o sfântă, ci o vrăjitoare. Francezii mint atunci când o socot ca fiind trimisul lui Dumnezeu. - Trebuie judecată ca o eretică și vrăjitoare - a continuat să cânte același refren Cauchon. Pentru a o supune, au
Tainele istoriei: mirajul legendelor by Vasile Filip () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91790_a_92336]
-
ales în Normandia, clericii francezi nu mai pridideau cu dovezile de simpatie față de Anglia. în asemenea condiții, Jeanne d’Arc se găsea în centrul atenției. Pentru judecarea și condamnarea Jeannei, dovezile se adunau una câte una și în teancuri mari. Minciunile. De aici și până la încropirea unui tribunal nu mai rămăsese decât o jumătate de pas. Actul de acuzare era ca și întocmit. Acesta putea în orice clipă să fie condensat în doar două cuvinte: „Erezie, vrăjitorie”. Pierre Cauchon, care se
Tainele istoriei: mirajul legendelor by Vasile Filip () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91790_a_92336]
-
evidență gândurile clerului. Jeanne d’Arc nu era o persoană oarecare, ci un deținut politic, căruia trebuia să i se distrugă orice urmă de popularitate printr-un răsunător proces religios. „Acest proces a fost un moment de inechitate și de minciună” - au apreciat ulterior specialiștii care au studiat cazul. Numai că încrâncenatul prelat avea cu totul alte păreri. El știa una și bună: pentru a-și satisface propriile orgolii și pentru a face pe dorința englezilor, condamnarea trebuia obținută cu orice
Tainele istoriei: mirajul legendelor by Vasile Filip () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91790_a_92336]
-
văzut pe Pâcu cum ochea, trăgea și iepurele se ducea de-a berbeleacul de zece ori! In seara asta, însă, am să vă spun o poveste adevărată. Aha! Asta înseamnă că treaba cu iepurele dus de-a berbeleacul îi o minciună, Pâcule! Așa parcă mai vii de acasă. Hai s-o ascultăm și pe cea adevărată, oameni buni - a acceptat până la urmă moș Dumitru. Pâcu și-a privit prietenul cu parapon prin pâcla scoasă din lulea și a reluat povestea. Aveam
LA CRÂŞMA DIN DRUM by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1619_a_3008]
-
așa cinstite? Iaca într-o minută sosește - s-a prins în joc crâșmarul. După o vreme, moș Dumitru l-a zgândărât pe Pâcu, care înota în fumul scos de luleaua lui. Pâcule, ce mai ai tu prin desaga ta cu minciuni? Dumitre, degeaba mă întrebi, că în seara asta nu prea mă trage ața la vorbă. Să-l ascultăm pe Hliboceanu. Tot s-o lăudat el că știe o mulțime de povești. Chiar știu, moș Pâcule, dar nu am harul matale
LA CRÂŞMA DIN DRUM by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1619_a_3008]
-
nu vine vreo sminteală din partea vremii - s-a îndoit Ion Cotman. Măi oameni buni, bucurați-vă, așa cum mă bucur și eu, că mai putem sta la povești încă o seară la Crâșma din drum...Ce-i în mână nu-i minciună. Ce a fost a trecut. Ce va fi vom vedea... a filozofat Pâcu. Tare mă tem că pui ceva la cale, Pâcule - a băgat de seamă moș Dumitru. Oricând îs în stare să pun ceva la cale. Uite acum de-
LA CRÂŞMA DIN DRUM by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1619_a_3008]
-
îi altfel. Intâi și întâi îi înalt și bine făcut. Parcă îi un stâlp cioplit dintr-un stejar întreg. Pe urmă, are o inimă bună ca pâinea caldă. Si pe deasupra crede tot ce îi spui. Nu te-a bănui de minciună ferita sfântului. Ii cam prostălău, cum s-ar spune. Hai, că până aici îmi place de nepotul tău, Pâcule - l-a pișcat moș Dumitru. Iți place, nu-ți place, aista-i omul. Si cum spuneam, îi cam molâu. Cum îi
LA CRÂŞMA DIN DRUM by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1619_a_3008]
-
cu trăsura pe toate fetele. Pe mine mă aduce ultima. Culcă-te, nu mă aștepta.” Si Georgel n-o aștepta. Dacă fata avea atâta treabă de ajungea acasă pe la miezul nopții, ce să-i faci?! Pâcule! Asta prea miroase a minciună - l-a atenționat moș Dumitru. Stai! Stai! Adică pe mine mă faci mincinos și pe Didina sau Dina - cum o alinta patronul - o crezi? Ia seama, Dumitre! Dar Georgel ce spunea? a întrebat Ion Cotman. El? El nu spunea nimic
LA CRÂŞMA DIN DRUM by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1619_a_3008]
-
aștept să aflu, Mitruță. Mergi sănătos! Bucuros că a scăpat de situația delicată în care s-ar fi aflat dacă Pâcu vorbea așa cum obișnuia el, Mitruță a grăbit pasul, gândind: „Aista spune lucrurilor pe nume”... Pâcule, ia deșartă sacul cu minciuni, pentru că te simt eu că arzi de nerăbdare s-o faci. Ești un băiat simțit, Dumitre, dacă simți tu așa o trebușoară delicată. Cum adică delicată? Eu știu că la tine ce-i în gușă-i și-n căpușă. De
LA CRÂŞMA DIN DRUM by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1619_a_3008]
-
înainte de poveste. De câte ori vă întâlniți cu jurnaliștii, trebuie să vă pregătiți, copii. Asta ca să nu vă toarne careva verzi și uscate. Adică să nu vă păcălească. Pentru că și jurnaliștii sunt de mai multe feluri, iar unii dintre ei spun multe minciuni, păcălesc lumea. Vreți să începeți pregătirea antimincinoasă chiar acum? Eu vă ajut. Iată cum: Vă spun cele 3 întrebări pe care voi să vi le puneți de câte ori vă întâlniți cu un jurnalist. Adică ori de câte ori citiți ceva, ascultați
Ticuță Reporterul by Eugenia Grosu Popescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91767_a_107350]
-
toate împărățiile. Își schimbă mereu înfățișarea dar faptele ei o dau de gol. A venit aici însoțită de fiii și fiicele ei. Doi dintre cei mari, Vanitosul și Mierosul, au reușit să-mi înșele și să-mi îmbolnăvească oamenii cu minciunile lor, iar pe mine m-au otrăvit. Vanitosul e ambițios, înfumurat și tiranic iar Mierosul e prefăcut și e lingușitor. Puzderie de alți zmei, mititei, au năvălit transformați în omizi, în ploșnițe, în microbi și în virusuri. Omizile au invadat
Ticuță Reporterul by Eugenia Grosu Popescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91767_a_107350]
-
piatră - ați văzut doar ce s-a întâmplat cu zmeoaica Lăcomia În al doilea rând: aduc pacea în suflete. În al treilea rând: merg numai pe adevăr. Așa pășesc ei, din adevăr în adevăr. Dacă s-ar întâlni cu vreo minciună, pantofii Anei sar opri, n-ar mai merge. Ar sta nemișcați până când Ana ar descoperi cu mintea ei adevărul adevărat. Eu am observat asta pentru că am stat tot timpul cu ochii pe Ana și pe pantofii ei. ...Dar ce
Ticuță Reporterul by Eugenia Grosu Popescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91767_a_107350]
-
pe toți ceilalți. El spune că dacă ai bani - ai tot. Și minte și frumusețe și noroc. Adună bogății cu nemiluita, are palate, mașini, avioane, corăbii, iahturi, are bani cu care cumpără pământuri, păduri, animale dar și oameni. Iubește laudele, minciuna, hoția și alte asemenea purtări nelegiuite. Fratele lui, Mierosul, îl lingușește îngrozitor. Exact la fel face, de fapt, Mierosul cu toată lumea. Vanitosul îl consideră pe Mieros cea mai bună slugă. Nu știe, probabil, că Mierosul cu laudele lui nerușinate poate
Ticuță Reporterul by Eugenia Grosu Popescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91767_a_107350]
-
poate împinge semenii spre prăpastie. Bârfa are logoree, adică nu se poate opri din trăncănit. Ea va reuși să zăpăcească lumea cu tot felul de scorneli, nu contează dacă spusele ei sunt adevărate sau nu. Ba chiar îi plac grozav minciunile, se distrează în fiecare zi cu ele. Prostia, cu mintea ei slabă, e numai bună de dat sfaturi. Tuturor, pentru orice. Iar eu, Lăcomia, cu ajutorul celor trei, voi face ca bogații să sufere mereu de sete. Sete de bani, sete
Ticuță Reporterul by Eugenia Grosu Popescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91767_a_107350]
-
dinții scrîșnindu-i de parcă și ea ar fi stat trează toată noaptea pe cocaină... — Acceptă asta. Rezolvă-ți problema, se răstește ea. Ai o soție, o fiică... nu-i așa? — Toate astea s-au dus... clatin eu din cap, a spus minciuni... minciuni tîmpite... — Cine? Amîndouă... minciuni tîmpite, rîdem noi, toate au mers prost. Se aplică aceleași reguli. Obișnuiam să fim foarte picepuți În munca noatră de polițai. Pun pariu că ți-au spus asta. Ei? — Mda, mi-au spus, zice ea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2029_a_3354]
-
ar fi stat trează toată noaptea pe cocaină... — Acceptă asta. Rezolvă-ți problema, se răstește ea. Ai o soție, o fiică... nu-i așa? — Toate astea s-au dus... clatin eu din cap, a spus minciuni... minciuni tîmpite... — Cine? Amîndouă... minciuni tîmpite, rîdem noi, toate au mers prost. Se aplică aceleași reguli. Obișnuiam să fim foarte picepuți În munca noatră de polițai. Pun pariu că ți-au spus asta. Ei? — Mda, mi-au spus, zice ea fără nici o urmă de interes
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2029_a_3354]
-
pus primii laba pe el. Nu știu de ce, nu-mi pasă de ce, probabil numai fiindcă era acolo, poate fiindcă Încerca să le vrăjească pe puicuțele lor. Nu-mi pasă. Mie Îmi pasă numai de mine. PÎnă și asta e o minciună. Nu fă asta Bruce 0000000000000000000000000000Nu fă asta0000 000000000000000000000000000000000000000nu fă asta00000000 00000000000000000000000000ești mai bun decît atît 00000000000 000000000000000000000000000000000nu fă asta000000000000 000000000000000000000000000000mai e0000000000000000000 Nu-mi pasă decît de mine și de motivul pentru care nu-mi pasă de altcineva. Ea crede că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2029_a_3354]
-
-mi pasă decît de mine și de motivul pentru care nu-mi pasă de altcineva. Ea crede că poate să facă tot ce vrea, ei bine, În nici un caz ce pula mea, și i-a otrăvit mintea copilului cu toate minciunile alea tîmpite pe care le spune despre mine, curva infectă, și totul a mers prost, tresă se-nvețe minte, tresă fie făcută să plătească pencă nare nici un rost n măsa. CÎnd o sunăm acasă la mama ei nu sîntem În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2029_a_3354]
-
te ciocnești te despică puțin mai tare și Întotdeauna mai există și alții la orizont. Și nu le poți face față, așa Încît te forțezi să crezi tîmpeniile celor despre care știi instinctiv că sînt mincinoși și Îți tot repeți minciunile alea și le repeți și altora, sperînd că, dacă le repeți suficient de des și cu destulă Înflăcărare, o să dobîndești statutul divin pe care-l atribuim celor care spun minciunile cel mai frecvent și și cu cea mai mare Împătimire
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2029_a_3354]