12,123 matches
-
nu s-a putut, Iordan. N-am putut să mă lupt cu trecutul tău, cu vîrsta ta, cu moartea ta. "Bezmetici ca-ntr-un ciclotron/ nu avem vreme să numim/ iubirea moartea/ decît iubi-oarte". Cezar Ivănescu, Poetul. Stăteam la masa rotundă de la Nestor (m-aș fi vrut la "Albina", mîncînd studențește. Lapte acru, foarte rece, cu brînzoaică fierbinte) și încercam să înghit o sofisticată pèche Melba, vag alcoolizată. Nu-ți place? Tu trebuia să rămîi țărancă-n Dorobanț, să coci plăcinte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1471_a_2769]
-
Și-i frig, și burează". G. Bacovia duminică, 3 noiembrie 2002 Am visat (mă persecută visul ăsta) că plouă cu gheață peste mine. Numai că boabele de grindină se preschimbă-n ochi. Globi fără vedere, reci, seci. Ochi cu pupile rotunde, oarbe, rostogolindu-se ca după un masacru suprarealist. Tano mă atinge pe obraz cu limba lui aspră și fierbinte, să mă trezească. Iarăși am lăsat deschisă ușa de la antret, iarășișiiarăși a putut ajunge în dormitor, lîngă pat, să-mi lingă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1471_a_2769]
-
să plec. Mă întorc spre intrare și descopăr, într-un cuier cît peretele, o colecție de pălărioare, de șepci, de berete. Ce deranjat era că-i cade părul! "O să ajung chel ca un ou. Un fel de Humpty-Dumpty, dar nu rotund. Slăbănog". Trec în revistă pălărioara CIA, cea de pescar, ca a lui Gene Hackman în Ținta, cascheta cadrilată Sherlock Holmes, o bonetă cu ciucure, un fes scandinav, cîteva șepcuțe de blugi, chipiul de comandor, pălăria cu bor îngust, tip Dash
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1471_a_2769]
-
fraged. luminoasă și fragil. puternică, în puritatea și abundența ei feminină. Să fie într.un ceas bun? Să fie semn că ne vedem de Crăciun?" N-a fost să fie nici atunci. Amînam. Mă uitam în oglindă la umerii prea rotunzi. Nu mănînc mult, dar îmi place numai mîncarea care îngrașă. Înfulec bomboane, de ciudă că nu-mi iese o scenă, de ciudă că nu găsesc cuvîntul care-mi trebuie. Nu, nu cuvîntul frumos, cuvîntul expresiv. Tare-aș dori să fiu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1471_a_2769]
-
o fi chemînd-o, cînd se miră: "Reziști o săptămînă fără un bărbat?" Și, atotștiutoare: "Sexul monogam e o barbarie". Idiot mai e și sexologul chel, cu teoriile despre cei 4-5 centimetri de carne ("cel mai bun penis e ca mînerul rotund de la ușă"), disecînd reușita "actului", în trei pătrimi de ceas, cu recunoștința reciprocă bărbat-femeie la un loc. Ca să n-o mai fac pe victima (colaterală), ies din casă. Tano rămîne înăuntru, cu șira la țeava fierbinte. Și ce piruete mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1471_a_2769]
-
motiv decît curajul. E probă de curaj și de îndemînare să sfidezi pericolul mașinilor, să învingi forța cailor din motor, să-i pui cu botul pe labe. Trebuie să eviți la mustață bolidul. Voi n-ați avut Cavaleri ai Mesei Rotunde? Cruciade? Și noi, cîinii, avem. Avem Cruciada Sfîntului Bernard, Cavalerii Marii Intersecții, ai Sensului Giratoriu. Îi celebrăm pe martirii șoselei cu șase benzi, cu opt, cu zece... Mai sînt și răpușii de dor: cîinele soldatului, cățelușa lui Mozart, Codarcea al
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1471_a_2769]
-
cu țepuți. Și când s-au trezit acei arici, au văzut niște copii, care se jucau cu niște mingi. Și văzând ei mingile acelea, au crezut că sunt niște arici cu chelie, care n-au păr adică, pentru că erau tot rotunzi ca și ei, dar nu aveau țepi de loc. Și, văzând ei niște ghivece cu cactuși prin apropiere, cât timp copiii au intrat în casă, au pus țepii de la cactuși pe mingi. Cu scoci nu stăteau, așa că au înțepat
Poveştile mele de pe vremea când nu ştiam să scriu by Drago ş -Sebastian Meri ş ca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91582_a_92386]
-
totul începe să fie foarte frumos.” De remarcat este faptul că autoarea manifestă o anumită înclinație spre conținutul moralizator al întâmplărilor, extrăgând componenta creștină, pe care o prezintă cu valoare axiomatică: „Nu trebuie să uităm că roata se întoarce, este rotundă, ceea ce am dat, aceea ajungem să primim. Am făcut bine, bine primim. Am făcut rău, rău primim. Am uitat să-i vizităm pe cei dragi la sărbători sau nu am vrut, acest lucru îl deprind și copiii noștri și la
Şoapte by Svetlanu Iurcu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/101016_a_102308]
-
singuri. Alteori, mergeam și ne răsturnam în zăpadă. O ocupație plăcută a mea și a surioarei mele Mariana era să facem babe de zăpadă - caraghioase băbuțe aveam noi. Erau trei bulgări mari de zăpadă, care ar fi trebuit să fie rotunzi, dar mai mult păreau să fie niște ouă gigantice. Puneam acești bulgări unul peste altul. Puneam morcovul, apoi niște ochi din cărbuni și-i făceam și gură. Dar baba noastă trebuie de îmbrăcat, și atunci, găseam o căldare veche, găurită
Şoapte by Svetlanu Iurcu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/101016_a_102308]
-
în clipa când o să-ți pară rău, nu că nu ai avut timp, ci că nu ai dorit să ți-l faci. Dacă ai o dorință sinceră, găsești timp, găsești surse. Nu trebuie să uităm că roata se întoarce, este rotundă, ceea ce am dat, aceea ajungem să primim. Am făcut bine, bine primim. Am făcut rău, rău primim. Am uitat să-i vizităm pe cei dragi la sărbători sau nu am vrut, acest lucru îl deprind și copiii noștri și la
Şoapte by Svetlanu Iurcu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/101016_a_102308]
-
ea o creație a Celui de sus”. (p. 79) De altfel, personalitatea concitadinului nostru stabilit la Paris este un laitmotiv al cărții care începe cu dedicația: „închin acest volum admirabilului prieten și om de știință Gil Crăescu” și se termină rotund, pomenind același nume al unui „fiu deosebit al Bârladului, dispărut prematur”. În ziua ceremoniei de înhumare a urnei cu cenușa lui Tigeliu Crăescu, monologul interior este un pretext pentru scriitor de a filozofa pe tema timpului care curge din ce în ce mai grăbit
Călător... prin vâltoarea vremii : (călătoria continuă) , Vol. 4. : Din aproape, în tot mai aproape by Alexandru Mânăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/563_a_1317]
-
întrebă într-o doară: - Dacă nu sunt indiscret, acest geamantan este plin cu bani? Înregistră anticipata mișcare afirmativă a capului. Bancnote mici, presupun... Musafirul aruncă o privire rapidă către geamantanul înfipt în mijlocul încăperii. Apa scursă de pe el udase deja covorul rotund, dar se părea că această informație nu prezenta niciun interes pentru individual speriat. - Mici, domnule, evident. Bancnote mici, nu trebuie să fie tot timpul așa? Doar vă pricepeți la asta, altfel... Altfel banii pot fi identificați mult mai ușor de către
Roman care se scria singur by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91657_a_93186]
-
privirea. Lucia îi spusese să-l cumpere, ca și cum nu ar fi fost de ajuns că asculta radioul și afla din jumătate în jumătate de oră cât este ceasul. I se păru că limbile au intrat în grevă. Era un ceas rotund, ieftin, cu cadran alb, ramă neagră din plastic și limbi albastre. Trei limbi albastre, chiar spusese vânzătorului de ce albastre, de ce nu verzi, de pildă? Vânzătorul ridicase din umeri. Secundarul dădea senzația că se mișcă, dacă se uita la el nu
Roman care se scria singur by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91657_a_93186]
-
unui fals anotimp, când cald, când rece, predispus la bocet prelungit printr-un potop neprevăzut sau chiar la înfigerea țurțurilor în streșinile indiferente și la hârjonire aproape hibernală cu termometrele timorate, luate prin suprindere, în plină vară. Câteva mese mici, rotunde, îmbrăcate în alb, pe care chelnerul de serviciu așezase boluri roșii din interiorul cărora pulsau flăcările unor lumânări parfumate. O părere de fum, albastră, șerpuitoare, lascivă, insinuându-se printre clienții pierduți în gânduri, mângâindu-i pe umeri, invitându-i să
Roman care se scria singur by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91657_a_93186]
-
urmărea traiectoria cu privirea și, ca și cum acesta ar fi fost gestul cel mai nimerit, la acele ore, ducea din nou țigara la gură și oferea buzelor un alt moment de plăcere. Păr lung, negru (sclipiri albastre-verzui), ondulat, revărsat peste umerii (rotunzi, catifelați la atingere, evident) ascunși de materialul rochiei care acoperea picioarele până deasupra pulpelor, puse una peste cealaltă, fără nicio conotație ostentativă. Pantofi asortați, un toc cui de lungime medie, vârfuri ascuțite care țineau captive degetele delicate (și le închipuia
Roman care se scria singur by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91657_a_93186]
-
meserii: fierari-betoniști, dulgheri, zidari la roșu și finisori, vopsitori și câți alții, fiecare individ în parte constituind un temperament, un caracter, un om. Alex reușea de fiecare dată să-și organizeze o echipă de lucru, disciplinată în genere, dar din rotundul acesteia mai apăreau uneori fisuri care-i stricau nu o zi, ci o săptămână întreagă. Știa de mai multă vreme că dispar de pe șantier unele materiale dar, de câtva timp problema luase o amploare fără precedent. Când fenomenul devenise de
La marginea nopții by Constantin Clisu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1690_a_3122]
-
douăzeci și trei de ani. Prima țigară pe care am aprins-o a aterizat direct pe botul noilor mele cizme Jimmy și, În loc se se rostogolească pe pardoseală, a rămas acolo timp suficient cât să facă o gaură frumoasă și rotundă. Minunat, am bombănit eu. Al dracului de minunat. Suma totală a mărfurilor pe care le distrusesem pe ziua de azi ajunsese la cifra rotundă de patru miare - un nou record personal. Poate o să moară Înainte de mă Întoarce la birou, am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
se rostogolească pe pardoseală, a rămas acolo timp suficient cât să facă o gaură frumoasă și rotundă. Minunat, am bombănit eu. Al dracului de minunat. Suma totală a mărfurilor pe care le distrusesem pe ziua de azi ajunsese la cifra rotundă de patru miare - un nou record personal. Poate o să moară Înainte de mă Întoarce la birou, am gândit eu, socotind că e momentul cel mai potrivit să fiu optimistă. Poate, cine știe, poate chiar o să se prăbușească din cauza vreunui aliment rar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
numele meu, i-am spus eu scoțându-mi mănușile și Întinzându-i mâna peste birou. Azi e prima mea zi de lucru la Runway. Sunt noua asistentă a Mirandei Priestly. — Condoleanțe e numele meu! a hohotit el, aruncându-și capul rotund pe spate. Chiar așa poți să-mi și spui: „Condoleanțele mele!“ Ha, ha, ha. Hei, Eduardo, ascultă aici. Fata asta e una dintre noile sclave ale Mirandei! De unde vii, fătuco, de ești așa din cale-afară de prietenoasă? Din fundu’ Kansasului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
era mult mai plăcut să se văicărească. O apucase damblaua pentru cultura rusă Încă de pe vremea când o profesoară de-a ei din clasa a opta Îi spusese că arată exact așa cum și-o Închipuise pe Lolita, cu fața ei rotundă și cu părul ei negru cârlionțat. Lily se dusese glonț acasă și citise acea capodoperă de depravare a lui Nabokov și nu o deranjase niciodată aluzia profesoarei cu privire la asemănarea ei cu Lolita, după care citise tot ce scrisese vreodată Nabokov
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
sunt pur și simplu convins că o să fie cea mai fabuloasă petrecere din săptămâna asta! Doar o organizează firma Harrison & Shriftman, ce Dumnezeu! Ceva mai bun nu poți găsi. Spune da. S-a botoșit și a făcut niște ochi exagerat de rotunzi, ca de cățeluș, așa că n-am putut să nu izbucnesc În râs. — James, mi-ar face mare, foarte mare plăcere să vin - n-am fost niciodată la Plaza! Dar nu pot să schimb planurile. Alex a făcut rezervare la un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
e discursul meu? a Întrebat ea automat, În timp ce o altă cameristă venea după ea cu un cercel În mână, pe care Miranda uitase să și‑l pună. Ai scris ceva, nu? Purta unul dintre costumele ei clasice Chanel - cu guler rotund și cu margini Îmblănite - și avea un șirag de perle extraordinar de mari. — Bineînțeles, Miranda, am zis cu cu mândrie. Cred că va fi ce trebuie. M‑am dus la ea, după ce am băgat de seamă că nu face nici un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
acolo regimente Întregi de asistente care se ocupau de șefele lor și de bună seamă că nimănui nu‑i prea păsa ce purtam noi. „Salonul“ era exact așa cum spusese Briget - o sală de ședință tipică de hotel, cu câteva mese rotunde și un mic podium pentru cei care țineau discursuri. Eu am rămas lângă peretele din spate Împreună cu alți câțiva angajați de tot felul și am privit cum președintele consiliului ne‑a prezentat un chip incredibil de anost, neinteresant și totalmente
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
mai sus, dar m-a fluierat milițianul de la palat. Trecusem pe roșu. (sâmbătă) Mă plimb cu colega mea Luminița D. pe strada Matei Basarab. A venit să mă ia de la cămin, vrea să se plimbe cu mine; e scundă, bondoacă, rotundă ca o minge. Dacă i-aș da brânci, ar Începe să se rostogolească. Calcă toc-toc, toc-toc: și-a pus toace de 12 cm. Se bâțâie pe ele ca pe papainoage, crede că sunt mort după ea și astăzi ține să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2326_a_3651]
-
cu altul?“ „Nu, numai cu el, vreau să scap de feciorie și să am un copil cu ochii verzi de la Mircea!“ „Păi și altele vor să scape de mâncărime...“ „Ești trivial!“ „Sunt, dar tu ești o curvă...“ Îmi Întoarce fundul rotund; toc-toc, toc-toc. Merg În spatele ei, are curul jos; e curajoasă, cum se spune În jargonul golănesc. N-are nici una nici alta, nici corp nici inteligență; nici țâțe, nici picioare, nici mijloc, nici umeri, n-are decât toace, toc-toc, toc-toc, mă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2326_a_3651]