11,524 matches
-
300.000 lei peste 13.000.000 3.452.000 + 40 % pentru ceea ce depaseste suma de 13.000.000 lei În situația în care un angajat care obține venituri din salariu la funcția de bază se mută în cursul unei luni la un alt angajator, calculul impozitului se face pentru fiecare loc de realizare a venitului, iar deducerile personale și cheltuielile profesionale se acordă numai de primul angajator, în limita veniturilor realizate în acea lună, până la data lichidării, recalcularea urmând să
GHIDUL CET??EANULUI by Corneliu MORO?ANU, Drago?-Paul IONI??, Romeo ZAMISNICU, Valentina BI??, Bogdan SERBINA [Corola-publishinghouse/Administrative/84372_a_85697]
-
vitros. Dureri de o atrocitate dincolo de orice închipuire însoțeau această expansiune a bizarului parazit în corpul lui Monsieur Monsu. Orb și cuprins de spasme ca de tetanos, proprietarul unui sfert din Cartierul franțuzesc fusese abandonat de medici la capătul unei luni de tortură și lăsat să urle ca un jupuit de viu, gol, pe patul său din casa acoperită de iederă din nordul select al orașului, vegheat doar de două maici speriate de la Misiunea Catolică. Perla de lângă nară crescuse cât o
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
cu privirea fixată asupra lui Balamber. Da, dintre voi, întări. Cei doi care vor supraviețui. Audbert se albi la față. Odolgan, care deja dusese la buze pocalul plin ochi, se opri: Ce vrei să zici, vrăjitoareo? Și de ce chiar șase luni? Malaberga, întunecându-se la față, lăsă paharul și îi privi cu un aer impasibil; spuse apoi cu gravitate: — Am primit multe semne în ultimele zile: din cer, din ape și din pământ! Iar oasele pentru ghicit mi-au vorbit lămurit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
grav afectați au fost mai lungi. Aveau multe de povestit: despre perioada de internare și recuperare, despre trăirile interioare și suferințele lor. Vă rog să ciuliți urechile la dezvăluirile oamenilor. Nu, de fapt, mai întâi, vă rog să vă imaginați. Luni, 20 martie 1995. O zi frumoasă de primăvară. Vântul e rece și oamenii care merg pe stradă poartă încă paltoane. Ieri fusese duminică, mâine avea să fie sărbătoare națională - Echinocțiul de Primăvară și toată lumea liberă. Te gândeai: „Aș fi vrut
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
liniștită. Pentru că, nici dacă vreau, nu mă pot mișca, mi-e mai ușor așa. Fețele oamenilor sunt atât de aproape una de alta, cam așa, nu?... Închid ochii și mă las purtată de val... 20 martie a căzut într-o luni, nu? Da, cu siguranță. În fiecare luni departamentul nostru are ședință de la 8:30. A trebuit să plec mai devreme ca de obicei, așa că am ieșit pe ușă mai înainte de 8:00. Cam pe la 7:50. M-am urcat în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
din centrul orașului. Sunt de la țară (râde). Aici mă simt în largul meu. Pe data de 20 martie, deoarece primăvara reprezintă apogeul vânzărilor, eram destul de ocupat. După Echinocțiul de Primăvară, ușor-ușor intrăm în plin sezon de primăvară. În fiecare săptămână, luni diminață, avem ședință. Se strâng șefii din toate departamentele. Este o ședință în care ne consultăm reciproc și începe mereu la 08.45, adică cu patruzeci și cinci de minute înainte de programul normal. Din această cauză am fost prins chiar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
taxele, m-am asociat. Nu am avut niciodată mai mult de trei asociați. Însă nivelul economiei a scăzut și, treptat, volumul de muncă s-a micșorat, iar în ultimul an am rămas doar eu. 20 martie a căzut într-o luni. Adevărul e că dorm mult. De obicei mă culc târziu vineri seara și mă trezesc sâmbătă pe la 16.00-17.00. Apoi mă mai culc duminică dimineață. Mă trezesc duminică seara, nu dorm toată noaptea și mă duc la serviciu. În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
în metroul care a venit. Chiar dacă stai jos, e atât de aglomerat încât ne atingem fețele unele de altele și nu e chiar așa de plăcut să iei loc. Bineînțeles că și în ziua aia era al naibii de aglomerat. De obicei, lunea e cea mai mare îmbulzeală. În general mă urc pe la ultima ușă din al patrulea vagon. Întotdeauna iau metroul la aceeași oră și, în mare, îmi sunt cunoscute figurile celor din jur. Însă, în ziua aceea, am luat alt metrou
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
că în ziua aceea metroul a întârziat puțin. Am avut impresia că a oprit mult mai în față ca de obicei. M-am urcat destul de aproape de capăt. Mi s-a părut la fel de aglomerat ca întotdeauna, poate puțin mai aglomerat. Pentru că lunea aceea a picat între câteva zile de vacanță, credeam că o să fie mai liber, dar dimpotrivă. Nu știu exact în al câtelea vagon m-am urcat. Dacă mă gândesc la poziția în care mă aflam, să fi fost al patrulea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
mă obișnuisem. Nu știam când e lumină sau beznă. Nu am avut dureri sau alte afecțiuni. Doar că, dacă mergeam mai mult, parcă respiram mai greu ca înainte. Mi-am luat liber de la serviciu toată săptămâna. M-am dus de lunea următoare. Pupilele erau puțin contractate, dar asta nu-mi afecta munca. Acum nu am nici un fel de sechele. Nu îmi este teamă să mă merg din nou cu metroul. Nu pot să spun că atacul a lăsat o «urmă» clară
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
și te gândești: «Doare!» Ești prins acolo, dar numai picioarele sunt în același loc. — Trebuie să ai dibăcia unui luptător profesionist. Nu v-ați săturat să călătoriți în fiecare zi într-un metrou plin până la refuz? Chiar m-am săturat. Luni dimineață mă gândesc mereu: «Astăzi nu mă duc...» (râde). Însă, cu toate că mintea spune: «Nici să nu te gândești să te duci astăzi!», corpul este în mod instinctiv pregătit pentru muncă. Dacă fiecare ar avea un computer pe birou, nu ar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
pe timp de război, aș fi preferat fiu omorât. Nu mai puteam să lupt. Era cel mai bine pentru mine. Voiam să fiu împușcat. După vorbele mele vă puteți da seama că gazul acesta are efecte grave (râde amar). În lunea următoare, m-am dus la muncă. Imi era încă rău. M-au lăsat să mă întorc acasă în timpul programului. Și drumul până la serviciu era groaznic. Situația asta a durat cinci sau șase zile. Acum nu pot spune cu exactitate unde
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
la prânz. Pe deasupra, mai era și suspectat că ar fi criminalul. Numele lui a apărut în ziar. Probleme peste probleme. „Am avut noroc. Am fost salvat pentru că am făcut ceea ce se cuvenea.“ „Data de 20 martie a picat într-o luni. Înainte mi-am luat liber o săptămână și am mers în Guam. Eu și soția. La fiecare zece ani, angajații pot să-și ia cinci zile concediu și primesc un bonus de 100 000 de yeni. Asta e politica firmei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2279_a_3604]
-
Impact, flash-mob în curtea școlii, iar marți 20 decembrie 2011 la ora 16.30 a susținut în fața elevilor și profesorilor liceului, precum și a unor invitați, un spectacol de Crăciun în Aula Universității „Petre Andrei” Iași. La nivel local a susținut luni, 19 decembrie 2011, un spectacol de colinde la Parohia „Sfântul Nectarie” din Alexandru cel Bun, partener al Clubului în mai toate acțiunile sale. La nivel regional a participat la expoziția de proiecte organizată de leaderii regionali. Astfel, prin proiecte, educație
Arc peste timp 40 ani 1972-2012 by Geanina Honceriu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/795_a_1862]
-
dacă aceasta continuă politica de sancțiuni, politica europeană fiind considerată dezamăgitoare și inutilă, între diplomație și sancțiuni, președintele Parlamentului, Ali Larijani, afirmând că Iranul ar putea lua în considerare măsuri de retorsiune. Iranul a anunțat (28 iunie) înghețarea pentru două luni a discuțiilor cu marile puteri asupra controversatului său program nuclear și a avansat mai multe condiții pentru reluarea lor, solicitând ca discuțiile să fie lărgite cu Turcia și Brazilia 245. În pofida deciziei Consiliului de Securitate, potrivit Agenției Internaționale pentru Energie
Argumentul nuclear în politica externă a statelor by Rodica Dinulescu [Corola-publishinghouse/Administrative/890_a_2398]
-
teatrul este ca munca unui farmacist, obișnuia să ne spună. Când prepară ăla medicamentul, dozele trebuie să fie superexacte ca să nu iasă o otravă. Băgați la cap și mai citiți și voi câte o carte. ― Meștere, eu tocmai am citit Luni, Marți, Miercuri... spunea râzând Johnny. (Cartea lui Beligan era, într-un fel, pentru noi, cei tineri, un fel de Învățăturile lui Neagoe... și o citiserăm cu toții.) ― Nu e rău, Johnny dragă, dar vezi că nu e singura. Horea ne dăduse
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2164_a_3489]
-
unei elite care Încerca, mereu, să negocieze privilegii cu Puterea, În tipica manieră „elitară” dintotdeauna, cu efecte nule sau chiar negative asupra situației generale. Îi scrisesem totuși autorului despre contrarierea cu care citisem descrierea serii În care fusese oaspetele meu. Luni, 22decembrie 1980, aflam din Jurnal, „societate foarte numeroasă, din care rămân până la urmă vreo douăzeci de inși (lumea se foiește, vine, pleacă, un soi de party ca În filmele lui Woody Allen)”. Musafirul clujean părea copleșit sau neatent, de vreme ce exagera
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
Antilele franceze din Saint-Barthélemy. „Greetings - Love from Perfect Weather. Cu drag.” („Salutări și Dragoste din Vremea Perfectă.”) Evada În fiecare an În Caraibe, când vremea În New York era neplăcută. Acest ultim mesaj era un semnal de reconciliere, presupun. Avusesem, câteva luni Înainte, o convorbire telefonică cu final incert. Încercam să stabilim o dată să ne vedem doar În doi, cum obișnuiam s-o facem, periodic. Impulsul pornise, de data asta, de la remarcile sale admirative despre fragmentele pe care le publicasem la Începutul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
o insulă întunecată, fără alte rude care să-l îngrijească. Luă legătura cu managerul biroului ei, netezindu-și părul când îi auzi vocea. Omul îi verifică zilele de concediu și-i spuse că poate să rămână acolo o săptămână, de lunea care avea să vină. Pe un ton cât mai umil cu putință, ea îi răspunse că s-ar putea să nu-i ajungă. Probabil că va fi necesar să-i ajungă, îi spuse managerul. Îi mulțumi, își ceru încă o dată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
bani. Mie reclama mi se părea de prisos. Mai curând aș fi făcut reclamă pentru tata, care găsise drumul până la signora Maria, iar acum vorbea de America. În camera din subsol, lângă locuința familiei Flumian, ne-am instalat într-o luni, la trei zile după sosirea noastră la Roma. Vineri, tata a făcut mulți kilometri prin oraș, până a găsit organizația umanitară al cărei nume îl purta în buzunar. A primit bonuri de masă și de cazare. Pe urmă, luni, am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2370_a_3695]
-
al P.C.R., revocarea sa din funcția de vicepreședinte al Consiliului de Miniștri. În trecere prin țara noastră, Întorcându-se de la Sofia, de la Festivalul Mondial al Tineretului și Studenților, Ansamblul Artistic al Republicii Populare Mongolia, condus de T. Namaraijev, a evoluat luni seară În fața spectatorilor bucureșteni. Cu multă pasiune a fost urmărită evoluția plină de farmec a tinerei soliste Norevzambu În dansul acrobatic intitulat „Cauciuc”. La un bun nivel s-au prezentat și soliștii orchestrei de instrumente naționale Toperpil și Togbadrsab, care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2020_a_3345]
-
acasă sau că are cinci copii nelegitimi dintr-o căsătorie bigamă, nu vreau să știu. Chiar nu vreau să știu. Ar produce mai multă suferință decât altceva. Și de aceea știam că nu-i voi spune Mariei despre Danny. Duminică, luni, marți au trecut atât de repede, între vizite la spital, Mark ducându-se la birou și eu onorându-mi contractele care continuau să vină. Din când în când, Mark mă mai întreba cum mai stăm cu recuperarea actelor de divorț
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1939_a_3264]
-
toată ființa ei reflecta bucuria de a mă vedea. Mă aștepta, avea știința vegherii în așteptare. Putea să stea ore întregi brodând la gherghef și plimbând în gând vorbele pe care le rostisem la ultima noastră întâlnire, iar când peste luni și luni o revedeam din nou discuția noastră pornea exact de unde o lăsasem, pentru că ea ținuse proaspăt în inimă ultimul meu cuvânt. M a văzut mare, m-a crezut mare, tot așa și mama... Mama îl iubea pe Dinu și
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
ei reflecta bucuria de a mă vedea. Mă aștepta, avea știința vegherii în așteptare. Putea să stea ore întregi brodând la gherghef și plimbând în gând vorbele pe care le rostisem la ultima noastră întâlnire, iar când peste luni și luni o revedeam din nou discuția noastră pornea exact de unde o lăsasem, pentru că ea ținuse proaspăt în inimă ultimul meu cuvânt. M a văzut mare, m-a crezut mare, tot așa și mama... Mama îl iubea pe Dinu și pe Iordache
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
Kuciuk Selin pașa ca să se stabilească data plecării la Adrianopol. Selin trebuie să-l vadă așa, el cu ochii lui, că poate îl scutește de drum. Am înțeles. Mâine domnia sa trimisul padișahului o să se sperie de ce o să vadă. Într-adevăr, luni dimineață, după ce plecaseră călugări călări spre mânăstirile apropiate și de acolo mai departe din mânăstire în mânăstire, cu porunca mitropolitului ca să se facă rugăciuni mari pentru sănătatea lui vodă, postelnicii de rangul al doilea și al treilea l-au îmbrăcat
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]