12,407 matches
-
nou pentru o vreme, așa cum cândva făcea bărbatul ei urcând cu crema de ras pe obraz În „Molotovul” cu prelată, prăfuit și plin cu tovarăși: lupta pentru colectivizare era În toi și orice Întârziere putea primejdui viitorul de aur al omenirii spre care ei se Îndreptau posomorâți ori mahmuri, ținând pe genunchi servietele de vinilin burdușite cu broșuri de propagandă, slănină afumată, ouă fierte și, cei mai norocoși, cu câte un pui fript, În timp ce În biserici credincioșii se pregăteau cu sfioșenie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
după un poet pe care Îl tot citea Flavius-Tiberius, nici măcar nume nu ar avea, În unele cazuri. Părerea lui. Societatea socialistă multilateral dezvoltată Însă era mai mult decât apoape o propoziție fără predicat, era un vis: Visul de argint al omenirii pentru că, după cum toată lumea știa, cel de aur era Comunismul. Un vis la fel de scump, dacă nu chiar mai scump, ca Cloșca cu puii de aur sau Tezaurul de la Pietroasa-Moscova, cum i se mai spunea. Ce păcat că odată cu căderea Comunismului n-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
țină partea. Cei care nu curăță pomii nu au parte de rod; cei care pun la Îndoială cunoașterea nu au parte de rod; cei care se ascund În arbori neatinși de mâna omului nu au parte de rod; trădătorii cauzei omenirii nu au parte de rod. Acum câțiva ani mă aflam Într-un loc istoric. Nu era un câmp de bătălie nesfârșit, o casă, o piață, un loc unde s-a petrecut un eveniment aparte; ci doar un petec de pământ
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1911_a_3236]
-
un loc de desfășurare pentru nenumărate evenimente mărunte - o grădiniță Îngrijită din secolul al optsprezecelea, Împărțită prin cărărui pietruite În parcele cu flori, și Într-un colț o căsuță de lemn unde locuise pe vremuri proprietarul ei. În toată istoria omenirii nu se află decât o singură altă grădină cu care să poată fi comparată, și ea se găsește În Cartea Genezei, și nu există decât În cuvinte. Cea În care m-am aflat este foarte reală și se găsește În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1911_a_3236]
-
abordare Îngrozitor de serioasă și de puritană (nicăieri mai bine etalată În secolul al XIX-lea decât În nenumăratele ziare de un penny care se adresau tinerilor) a avut două efecte extrem de dăunătoare. Unul este că a Îndepărtat vasta majoritate a omenirii contemporane apusene de ceea ce devenise aproape o Îndatorire, sau o lecție dintr-un manual; cel de-al doilea este că s-a dat astfel uitării atitudinea cu mult mai sănătoasă a secolului al XVIII-lea, care privea natura ca oglindă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1911_a_3236]
-
la o societate cvasiagricolă, „grijulie“ din punct de vedere ecologic. Teoretic, nu mă Îndoiesc că asta ar putea fi o rezolvare, Însă posibilitatea reîntoarcerii depășește puterea imaginației mele. Majoritatea vesticilor sunt acum orășeni și nu va trece mult până când Întreaga omenire va urma aceeași cale. Spre sfârșitul deceniului ce vine se așteaptă o Înclinare foarte semnificativă a balanței În istoria omenirii - mai mult de jumătate din Întreaga lume se va muta În orașe și metropole. Orice speranță de a inversa acest
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1911_a_3236]
-
rezolvare, Însă posibilitatea reîntoarcerii depășește puterea imaginației mele. Majoritatea vesticilor sunt acum orășeni și nu va trece mult până când Întreaga omenire va urma aceeași cale. Spre sfârșitul deceniului ce vine se așteaptă o Înclinare foarte semnificativă a balanței În istoria omenirii - mai mult de jumătate din Întreaga lume se va muta În orașe și metropole. Orice speranță de a inversa acest curent, cu excepția unei catastrofe universale, este la fel de fragilă și infimă ca și fluturii din specia Monarch pe care i-am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1911_a_3236]
-
În contact cu noi. Inconștientul colectiv e Încă bântuit de un refuz Înrădăcinat de a accepta implicațiile vestitului sarcasm al lui Voltaire despre ferocitatea cu care animalele se apără atunci când sunt atacate; ceea ce nu este În mod clar de partea omenirii este Împotriva ei. Nu putem Înghiți indiferența simplă, ultraumanitatea unei părți atât de mari din natură. Putem deplânge despădurirea bazinului Amazonului, poluarea mărilor și râurilor noastre, exterminarea familiei balenelor și nenumărate alte fărădelegi comise Împotriva naturii sălbatice de către omul contemporan
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1911_a_3236]
-
țină partea. Cei care nu curăță pomii nu au parte de rod; cei care pun la Îndoială cunoașterea nu au parte de rod; cei care se ascund În arbori neatinși de mâna omului nu au parte de rod; trădătorii cauzei omenirii nu au parte de rod.“ JOHN FOWLES, Copacul Terenul neutru dintre tranșeele inamice (În engl. În original, n.tr.). Opusă schimbării; termenul este legat de mișcarea Ludiților (sec. al XIX-lea) - grupuri de muncitori industriali care au Încercat să distrugă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1911_a_3236]
-
cu maxime, îndemnuri, apeluri, memento mori-uri etc. Roboții noștri citiră câteva în treacăt: „Nu uitați: 4 273 ori 391 fac 3 211 963!”, „Feriți raza de acțiune a macaralei!”’, „Un pas mic pentru om e un pas înainte pentru omenire”, „Adunând mai mulți meteoriți, sporiți fondul de pietriș!”, „Marțienii noștri n-au luptat degeaba”. În fața unei clădiri cochete, tipizate, cu trei etaje, pe care o învălui cu o privire maternă, plină de dragoste, pedagogul se opri: Aici învață copiii mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2120_a_3445]
-
o cușcă... Am aprins lumina și am luat de jos cartea. Am recunoscut ultimul rând citit: „Humanitas, Felicitas, Libertas erau cuvintele înscrise pe monedele din timpul lui Hadrian”. Ba chiar am zâmbit amintindu-mi de visul lui Caligula, ca întreaga omenire să fie redusă la un grumaz întins cuțitului. Humanitas. Apoi am continuat testul: m-am plimbat puțin prin cameră, mi-am încălzit un ceai, am deschis fereastra, am făcut gimnastică și am respirat aerul înviorător. Deodată m-a pufnit râsul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2277_a_3602]
-
poate să afle tot, și dacă nu el, atunci alt om înțelept sau altul. Știu că nu e de nici un folos pentru patima ta de a ști să te gândești că taina se va dezlega după moartea ta. Dar pentru omenire e același lucru, dacă poți să-ți închipui omenirea ca pe un singur om. - Și pe robi, stăpîne? Marele Preot se încruntă puțin: - De ce-mi pui întrebări la care știi să răspunzi și singur! Dacă aș avea cu ce
Luntrea Sublimă by Victor Kernbach [Corola-publishinghouse/Imaginative/295598_a_296927]
-
alt om înțelept sau altul. Știu că nu e de nici un folos pentru patima ta de a ști să te gândești că taina se va dezlega după moartea ta. Dar pentru omenire e același lucru, dacă poți să-ți închipui omenirea ca pe un singur om. - Și pe robi, stăpîne? Marele Preot se încruntă puțin: - De ce-mi pui întrebări la care știi să răspunzi și singur! Dacă aș avea cu ce, te-aș trimite să zbori până la steaua aceea. Dar
Luntrea Sublimă by Victor Kernbach [Corola-publishinghouse/Imaginative/295598_a_296927]
-
patima răzbunării ca să poată ajunge cu adevărat stăpânii vieții lor năpăstuite, străinii s-au hotărât să-și mai trimită o dată luntrea pentru a-l aduce pe Auta. De altminteri, era și un prilej pentru ei de a cunoaște mai bine omenirea planetei pe care veniseră s-o cerceteze. În răstimpul celor cincisprezece zile aveau însă și altceva de făcut. Dintre toți munții văzuți, cel mai prielnic era tot Piscul Sfânt și acolo voiau să-și strămute marea luntre. Auta stătea într-
Luntrea Sublimă by Victor Kernbach [Corola-publishinghouse/Imaginative/295598_a_296927]
-
nu păru supărat. Zise simplu: - Noi putem să pierim și nu va fi nimic pentru noi. Ne vom preface în pulbere și o va împrăștia vântul. Dar noi am fost trimiși aici și suntem așteptați dincolo. Am venit să salvăm omenirea planetei noastre și omenirea aceea așteaptă răspunsul nostru. E drept, ea nu ne-a trimis să omorâm alte ființe nevinovate. Nu mi-ar fi părut rău dacă mureau numai stăpânii. - Lasă asta! îi spuse Hor. Părea foarte obosit. Poate că
Luntrea Sublimă by Victor Kernbach [Corola-publishinghouse/Imaginative/295598_a_296927]
-
simplu: - Noi putem să pierim și nu va fi nimic pentru noi. Ne vom preface în pulbere și o va împrăștia vântul. Dar noi am fost trimiși aici și suntem așteptați dincolo. Am venit să salvăm omenirea planetei noastre și omenirea aceea așteaptă răspunsul nostru. E drept, ea nu ne-a trimis să omorâm alte ființe nevinovate. Nu mi-ar fi părut rău dacă mureau numai stăpânii. - Lasă asta! îi spuse Hor. Părea foarte obosit. Poate că odată vom putea răsplăti
Luntrea Sublimă by Victor Kernbach [Corola-publishinghouse/Imaginative/295598_a_296927]
-
deformează. La urma urmei deformează și memoria individului. Gîndește-te la imaginile fixate în copilăria dumitale și confruntă-le cu ceea ce a reținut memoria celor care erau maturi în același moment! Iar legendele de care m-am ocupat provin din copilăria omenirii. Iată, mi-am adus aminte: oricât de furtunoasă, cu oricâte trăsnete, ploaia e ploaie. Odată, în adolescență sau mai târziu, l-am întrebat pe tata de ce nu mai sunt furtuni cu fulgere care să incendieze tot cerul, cum erau în
Luntrea Sublimă by Victor Kernbach [Corola-publishinghouse/Imaginative/295598_a_296927]
-
a amintit că trecusem cu el sub o ploaie de mai, cu fulgere bogate dar obișnuite, însă eu aveam pe atunci numai trei ani. - Deviezi! Legendele sunt aproape totdeauna simboluri. - Nu aproape totdeauna. Când sunt, sunt în același timp. Dar omenirea nu le-a creat cu intenția de a simboliza. Simbolul e totuși o formă mai subtilă de gândire. Ele au izvorât din câte un complex de memorări a unor fapte reale, uneori auzite, alteori văzute de departe. Iar generațiile ulterioare
Luntrea Sublimă by Victor Kernbach [Corola-publishinghouse/Imaginative/295598_a_296927]
-
umanizează legendele biblice Într-un fel care mi se pare extrem de mișcător. Și cred că părerea mea despre firea umană e mai pesimistă decât a ta, Kiki. Eu cred În existența răului - a păcatului originar, dacă vrei - și că, poate, omenirea are nevoie de religie ca de un zid de apărare Împotriva lui. Și Îi invidiez pe romano-catolici pentru ritualurile și simbolismul lor - slujbele cântate, lumânările votive, miruirea suferinzilor... — Dar n-ai fi În stare să te convertești, nu-i așa
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
pe care o făcea tăind aerul, Îi flutura barba și Îi răcorea plăcut obrajii. Ca Întotdeauna, viteza amețitoare, prin comparație cu mersul pe jos, Îl Înviora. Ce invenție minunată! Atât de simplă, dar atât de ingenioasă. Cum de-i luase omenirii atât de mult să vadă că, doar cu un mic impuls inițial, ființa umană Își putea păstra timp nedefinit echilibrul pe două roți? Secretul consta În combinația dată de Impuls și Echilibru - și aici se putea face o analogie cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
se intituleze Marțianul. Nu-mi cere să-ți explic. Ajunseseră la capătul estic al promenadei, unde se Înălța o statuie a lui William Harvey, fiu al orașului, care descoperise circulația sângelui. — Uite un om care a făcut mai mult pentru omenire decât oricare dintre noi, zise Du Maurier sentențios. Și n-a avut nici un boom. Mai târziu, la un ceai În salonul hotelului, Henry se interesă de montarea pentru scenă a lui Trilby, față de care Kiki manifesta o atitudine de proprietar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
înfăptuirea sa. Există în lume doar binele și răul, ambele în stări pure (și deci dualismul ăsta chiar e matur). Spre exemplu, sunt oameni răi, mârșavi și rupți de ceilalți în ceea ce privește armonia, nu și interacțiunea și alții, care au dus omenirea mai departe interesați de societate și regulile de bun simț. Amestecul de bine în rău și viceversa se referă probabil la un conflict interior, regrete, etc. Există oameni ce au în comun ori o însușire psihologică, felul de a vedea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1508_a_2806]
-
viața după viață. Timpul înseamnă viață, căci viața înseamnă evoluție (și deci moarte). Adam și Eva au trebuit să cada din Paradis pentru a ni se da un liber arbitru mai larg, o libertate măi mare(viață umanității și identitatea omenirii). Minciuna spusă de șarpe i-a introdus intr-o lume a lor, a introdus absurdul. Noi știm că e ceva de aflat, avem conștiința lumii în care trăim în raport cu noi, dar nu am aflat încă. Am inventat atunci iubirea (vraja
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1508_a_2806]
-
ca o fortăreață militară (Iosua 12/21; 17/11; 2 Împărați 9/27; 23/29,30). Ele sânt situate în vestul Iordanului, în câmpia Izreel, între Samaria și Galileea. Simbolic, în acest loc se vor strânge "împărații", conducătorii politici ai omenirii, și armatele lor, pentru a lupta împotriva divinității și pentru a fi biruiți în "războiul zilei celei mari a Dumnezeului Celui Atotputernic". Apocalipsa, capitolul 16, versetele 14 și 16: Acestea sânt duhuri de draci, care fac semne nemaipomenite și care
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
o urmărea. Iar dacă domnii aceia și-ar fi păstrat politețea de a i-o cere, el, unul, n-ar mai fi ezitat și, chiar din acel moment, s-ar fi îndeletnicit cu elaborarea unor texte ce ar fi smucit omenirea din loc. Să mă ocup cu câteva din lucrurile fundamentale? Să scriu ceva cu adevărat important?? - Dă-o numai pe lucruri importante, Maiestate! trâmbițară mulțimile, azvîrlindu-se și pocnind de-a dreptul cu pântecele pe caldarâmul denivelat, îmbibat cu apă și
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]