12,261 matches
-
cu bărbați grei în armuri, cu prințese în blănuri de vidră, cu luptători îngenuncheați, cu femei pribege care se visează fecioare. Poemul "Început" se desfășoară ca o rugăciune: "Dă-ne nouă pâinea și scapă-ne de frigul amar." Universul se subordonează unor sentimente pe care poetul le încearcă: dragostea de țară, sentimentul victoriei, ușoara melancolie, starea de veghe: "nu-mi pot uita armele/ puse în cruce deasupra/ pretutindeni și în somn îmi duc/ arcul legat la încheietura mâinii". Un anume sentiment
[Corola-publishinghouse/Science/1533_a_2831]
-
capacitatea de cuprindere spirituală și intelectuală renascentistă, ci și pentru o trăire existențială teribilă, printr-o prelungire a organelor de relație, ele devenind independente de restul trupului, care le încorsetează capacitatea de a lua în stăpânire realul. Totul însă se subordonează setei de a atinge absolutul. "Marele gând", "Duhovnicul", sau "Pescarul" reprezintă aceste limite spre care tinde omul de la naștere și până la moarte, motive care apar obsesiv, așa cum vom vedea de-a lungul operei. Trăirea teribilă a existenței și latura ei
[Corola-publishinghouse/Science/1533_a_2831]
-
Vezi și poemele "Fix" și "Gheață".) "A nu-ți părăsi de-a pururi matca/ Fiind și tămăduitor și accident și rană/ A nu voi să te aventurezi, a fi interior de sferă/ Aceasta e condiția umană." Condiția noastră umană este subordonată gândului ("O lume de noapte și de zi"). Gândul de fapt nu reprezintă ideea, ci o exteriorizare a organelor de relație: " Gândul, pământ plin de ochi și de buze" ("Peisaj cu ghimpi") Nu intuim un sentiment al înălțării în tot
[Corola-publishinghouse/Science/1533_a_2831]
-
la patru teme fundamentale care decurg una din alta, se completează și se articulează într-un tot armonios, perfect: a.cadrul epic inițial b. miorița năzdrăvană c. testamentul ciobanului mldovean d. Presupusa apariție a măicuței bătrâne Acestor teme li se subordonează mai multe motive: motivul transhumanței, complotului, mioarei năzdrăvane, testamentului alegoriei moarte nuntă și motivul măicuței bătrâne. Aceste șase motive se structurează în trei părți în care elementele epice, dramatice și lirice se împletesc armonios. Prima parte cuprinde primele două motive
LIMBA ŞI LITERATURA ROMÂNĂ GHID DE PREGĂTIRE PENTRU EXAMENE ŞCOLARE by CRINA- MIHAELA CHIRIAC () [Corola-publishinghouse/Science/625_a_1292]
-
dobândește semnificații arhetipale. Apar două elemente definitorii pentru noua condiție umană: libertatea și responsabilitatea. Din acest moment, toate conduitele umane vor fi marcate de ele. Relațiile dintre oameni În cetate sunt normate după interesele comune ale tuturor. Persoana se va subordona masei. Din acest moment apar două elemente noi: individul și masa. Între ele va exista o mare varietate de relații: atracție și cooperare sau respingere și conflict. Individul va căuta permanent să depășească masa, să iasă din ea, să o
[Corola-publishinghouse/Science/2266_a_3591]
-
masei. Din acest moment apar două elemente noi: individul și masa. Între ele va exista o mare varietate de relații: atracție și cooperare sau respingere și conflict. Individul va căuta permanent să depășească masa, să iasă din ea, să o subordoneze, să se ridice deasupra acesteia, să o domine, să iasă de sub normele colective și să impună, În final, masei și cetății voința sa. Va fi o luptă permanentă care Își are originea În natura primară de „ființă liberă și instinctuală
[Corola-publishinghouse/Science/2266_a_3591]
-
Am arătat mai sus că trebuie să facem distincția Între forța sufletească, care este o dispoziție virtuală a persoanei, și puterea, care este manifestarea În act și În conduită a forței. Ambele constituie „părți” ale aceluiași proces psihomoral care este subordonat voinței individului. Să analizăm În continuare aspectele puterii. Puterea are mai multe accepțiuni sau nuanțe. Ea are În primul rând o semnificație psihologică, una morală și o a treia de ordin social. Psihologic, pentru că este o manifestare a persoanei. Moral
[Corola-publishinghouse/Science/2266_a_3591]
-
impun pe mine ca individ În fața celorlalți. Prin aceasta, puterea este faptul de „a-fi-În-lume” al persoanei. Dar nu de „a fi pasiv”, ci de „a fi activ”. O atitudine prin care eu sfârșesc prin a domina lumea și a o subordona voinței mele. Din acest punct de vedere, puterea depășește semnificația actului, devenind un mijloc de satisfacere a apetențelor mele primare sau a aspirațiilor mele spirituale. Din punct de vedere psihomoral, distingem două semnificații pentru putere: aă posibilitatea de a fi
[Corola-publishinghouse/Science/2266_a_3591]
-
două sentimente intră În discuție: dreptatea, În sensul de justiție, și caritatea sau mila, ca iubire și deschidere pentru celălalt. G. Madinier deosebește, din punctul de vedere al acțiunii morale, două tipuri psihologice: aă omul justiției sau omul datoriei, care subordonează totul legii fără a ține seama de sentimente, ci numai de Îndeplinirea neabătută a actului de „a face dreptate”; bă omul iubirii sau omul carității, cel care nu urmărește decât binele celorlalți, această intenție, provenită din sentimentul iubirii (filantropiaă, fiind
[Corola-publishinghouse/Science/2266_a_3591]
-
organonă. Astfel, mâna este considerată un organ sau o „unealtă” a intelectului (nousă, o formă a formelor (eidos eidonă și a sensibilității sau forma sensibilului, afirmă Aristotel. Mâna este o deschidere a sufletului (psychéĂ În sfera ontologică căreia i se subordonează. În felul acesta, ca „prelungire a trupului”, a „somaticului uman” În totalitatea sa, devine altceva decât corpul anatomic cu funcțiile sale pur biologice. Trupul este organul sufletului, prezența și acțiunea sa de „a-fi-În-lume-prin-sine”. Se poate desprinde din cele de mai
[Corola-publishinghouse/Science/2266_a_3591]
-
tradiționale este reprezentat de femeia activă, capabilă să rezolve problemele familiei sale. În sfârșit, valorile tradiționale includeau responsabilități reciproce ale partenerilor, loialitatea reciprocă fiind inclusă. Datorită acestor factori, femeia tinde să ocupe o poziție relativ importantă în familie, chiar dacă este subordonată soțului. Acești factori au limitat violența îndreptată împotriva ei. Atitudinea față de femeie era diferențiată în raport de poziția sa în interiorul familiei și în afara ei. În societatea tradițională, femeile ocupau două poziții sociale importante. Pe de o parte, poziția dată de
[Corola-publishinghouse/Science/2154_a_3479]
-
omului cu realitatea constituie personalitatea lui”. Fiind rezultatul experiențelor socisl-istorice și a celor individuale „atitudinile” se structurează, arată Miașiscev, într-un sistem ierarhizat: la nivel inferior „atitudinile emoționale”, pe care le implică „frustrația”, iar la nivel superior „atitudinile apreciative”, care subordonează celelalte aspecte ale personalității (atât însușirile caracteriale, cât și procesele cognitive și afectiv-voliționale, care depind de atitudinea persoanei față de conținutul lor obiectiv). De altfel, în concepția lui V.N. Miașiscev, ceea ce formează „axa” structurii vieții psihice o reprezintă relația „proces-stare-atitudine”: „procesul
[Corola-publishinghouse/Science/2141_a_3466]
-
și pasiuni. Ori relațiile interpersonale principale (juste) implică dimpotrivă, atitudinea afectivă lucidă, controlată, corectoare, care exclude atât încercările unora de a-și aservi și moral semenii (până la anihilarea chiar totală a personalității acestora), cât și tendința altora de a se subordona până la uitarea de sine. Condițiile psihologice indispensabile construirii unor adevărate cupluri sociale sunt cele cerificate de viață: încrederea reciprocă, echitatea, respectarea libertății și independenței umane. Nu mai puțin complexe sunt situațiile când persoana nu ia o atitudine critică față de propriile
[Corola-publishinghouse/Science/2141_a_3466]
-
de J. Piaget, deoarece ele sunt esențiale pentru înțelegerea felului cum se constituie „sentimentul culpabilității” în evoluția ontogenetică a copilului. Într-o primă etapă, care se desfășoară pînă la 7/8 ani, autoritatea primează față de justiție; altfel spus, justiția este subordonată autorității adulte. Drept urmare, gândirea morală teoretică a copilului ascultă de principiile rezultate din respectul unilateral („morala eteronomiei și a responsabilității obiective” — J. Piaget). Constrângerea morală, specifică acestei etape de vârstă, se caracterizează respectată ??199 unilateral, care — așa cum arată Pierre Bovet
[Corola-publishinghouse/Science/2141_a_3466]
-
gherilă ocupă o porțiune dintr-un teritoriu pe care pretinde a-l elibera. În al doilea rând, conceptul de stat nu este neutru în ce privește alocarea valorilor. El pune bazele unei ierarhii administrative; grupurile și alte organe din cadrul statului i se subordonează legal, chiar dacă adesea în mod mai mult formal decât real. Statul tinde de asemenea să nege din punct de vedere legal, însă de multe ori fără baze reale, existența instituțiilor și grupurilor pe care nu le recunoaște. Aceasta deoarece conceptul
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
un număr de caracteristici clar definite care permit unei poziții "intermediare" între cele două extreme statul unitar și confederația să capete un conținut exact. Într-un stat unitar, doar organul central este independent din punct de vedere legal, celelalte autorități subordonându-se guvernării centrale. Într-o confederație, guvernarea centrală există doar pentru că statele membre sunt dispuse să o păstreze. Astfel, Parlamentul britanic este "suveran" și are un control absolut asupra diviziunii muncii între autorități în cadrul statului. Dimpotrivă, Organizația Națiunilor Unite și
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
sistemul de tip cabinet, sistemul prezidențial constituțional sau "limitat" a fost înființat pentru prima dată în Statele Unite, ulterior extinzându-se treptat în America Latină. În acest model, executivul este ierarhic, iar nu colectiv; miniștrii (numiți adesea secretari în acest caz) se subordonează președintelui și sunt responsabili doar față de el. Deși această formulă se apropie mai mult de guvernarea monarhică decât de sistemul de tip cabinet, ea presupune o anumită slăbire a poziției atât pentru șeful statului (care este ales pentru o perioadă
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
intens susținută în sistemele de tip cabinet; în sistemele prezidențiale, ca în Statele Unite, interpenetrarea este mai mare deoarece există multe numiri socotite a fi politice în cadrul administrației publice federale. În același timp, ideea că funcționarii publici ar trebui să se subordoneze politicienilor predomină de asemenea în multe sisteme autoritare, în special în sistemele cu un singur partid. Luarea deciziilor și managementul Indiferent dacă se consideră sau nu că birocrațiile se preocupă în esență de implementare, situația este destul de diferită în practică
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
decât ai guvernului. Se așteaptă ca aceștia să se supună mai curând principiilor "raționale" decât dorințelor politicienilor (Weber, 1968: 66-77). Această perspectivă a fost parțial înlocuită, cel puțin în unele țări, cu noțiunea că funcționarii publici ar trebui să se subordoneze politicienilor aleși democratic; un nou sens i s-a dat în a doua jumătate a secolului XX, pe măsură ce guvernele au devenit din ce în ce mai implicate în sfera economică și socială. CASETA 18.1 Despotismul luminat și comportamentul administrativ Dezvoltarea birocrațiilor în cursul
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
până la sarcasmul șfichiuitor. Variate sunt și formele poematice pentru care optează Michael Astner: există, în acest volum sintetic, și expresii textuale concise până la sentință sau purificate până la esența haiku-ului, și poeme de o respirație largă, în care descriptivul este subordonat meditației sociale sau istorice. De un real interes sunt poemele ce corporalizează entropia identitară specifică unui autor care nu ezită să-și mărturisească, într-un text de escortă, "încercarea-mi disperată de-a face față unui cuțit identitar cu două
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]
-
de organizare mitică nu conduce în mod obligatoriu la o viziune identică a sistemului politic ce va fi întemeiat sau la ordinea socială ce va fi instaurată. Pe scurt, a-i recunoaște imaginarului locul său nu înseamnă deloc a-i subordona în totalitate cîmpul analizei. Focalizarea atenției asupra fenomenelor de natură mitică, anticipă, prin ea însăși, efecte reductive pe care am greși dacă nu le-am semnala. Constatarea are valoarea unui avertisment. Nu e sigur că însuși autorul acestor pagini să-1
by RAOUL GIRARDET [Corola-publishinghouse/Science/1114_a_2622]
-
ale Antichității clasice, trebuie să-1 citim pe Saint-Just, mai precis trebuie să citim Fragmentele despre instituțiile republicane 49. Nu întîmplător, încă din preambulul lucrării este evocat "Dumnezeul protector al nevinovăției". Dintr-odată este definit obiectivul esențialmente moral căruia i se subordonează orice plan de reconstrucție instituțională. "O constituție liberă este bună, scrisese Saint-Just în Spiritul Revoluției, în măsura în care ea apropie moravurile de originea lor, în măsura în care părinții sînt iubiți, afecțiunea este curată și legăturile sînt sincere". "Dacă există obiceiuri, continuă Fragmentele, totul e
by RAOUL GIRARDET [Corola-publishinghouse/Science/1114_a_2622]
-
raporturile sociale" și grija de a le inculca în mase și în cei care sînt chemați să le conducă: "Forțele umane, scrie Comte, nu pot fi puse în ordine decît așezînd deasupra diverselor autorități politice o aceeași influență, menită să subordoneze activitățile izolate providenței care domnește peste tot, activități al căror interpret sistematic devine sacerdoțiul. Principala sa atribuție [a acestei puteri spirituale] este direcționarea supremă a educației, fie generală, fie speciala; dar în primul rînd a pri-meia, luînd cuvîntul în accepția
by RAOUL GIRARDET [Corola-publishinghouse/Science/1114_a_2622]
-
context analogic (Pd. ASM). În primul caz, nu este necesară nici o interpretare (funcția referențială este suficientă), pe cînd în celălalt caz trebuie refăcut lanțul (două) operațiilor de asimilare și a enunțurilor de reformulare (saturate de evaluări). Dacă ultima frază este subordonată schemelor cele mai simple de predicație descriptivă: "Șapca era nou-nouță; îi lucea cozorocul", este cu siguranță într-un contrast absolut cu P3. Înainte de a ajunge la această frază lungă, reținem faptul că punctuația în P4 marchează juxtapunerea (parataxică) a celor
by Jean-Michel Adam, André Petitjean în colaborare cu F. Revaz [Corola-publishinghouse/Science/1084_a_2592]
-
formă de joc, să fie atractiv și plăcut este în concepția teoreticianului francez falsă și amăgitoare. Educația ca pregătire pentru viață trebuie să fie pătrunsă de seriozitatea vieții. Copilul trebuie să se obișnuiască să-și stăpînească "egoismul natural" (!), să se subordoneze scopurilor înalte, să-și domine dorințele, să manifeste putere de stăpînire. Deși avea în vedere existența unor diferențe individuale între oameni și rezerva psihologiei sarcina de a oferi criteriile pentru selectarea mijloacelor de educație, Ém. Durkheim acorda factorului psihologic un
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]