11,725 matches
-
să se chivernisească de buna otprăvuire a înțeleptului domn”; Gheorghe Castriotul a fost trimis la țar, „însă la iveală, pentru pricina ce mai sus pomenim, adecă pentru înnoirea păcii, iar într-ascunsu pentru chiverniseala pământului”; Toma Cantacuzino, care aspira la tron, se afla și el la Iași, „dar prea bunul nostru domnu privind la nestatornicia și tulburarea vremurilor, nimănui dentr-aceștia nu s-au potrivit, nici sfaturilor și îndemnărilor celor fără de socoteală a unora și a altora din boieri, carii necontenit îl
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
care (mai întâi A. D. Xenopol, continuând cu N. Iorga și sfârșind cu Andrei Pippidi) defecțiunea domnitorilor români n-a fost cauza instituirii domniilor fanariote (recte regimului fanariot - mai mult o stare de spirit pentru Andrei Pippidi), de vreme ce domniile fanariote pe tronul Principatelor au precedat anul 1711. Veniamin Ciobanu, unul din cei mai recenți exegeți ai epocii, observă că, „deși învingătoare în 1711, Poarta Otomană a devenit pe deplin conștientă de pericolul pe care îl reprezentau pentru dominația ei în Principatele Române
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
să aibă trupe proprii și locuri întărite. Mai mult, Consiliul imperial reconfirma această decizie în ședința din 16 mai 1771, iar pentru a câștiga Prusia, din Petersburg se sugera ca prințul Henric, fratele lui Friedrich al II-lea, să ocupe tronul. Proiectul de independență a Principatelor își relua circuitul Constantinopol - Paris - Berlin - Viena. Interesant este că von Zegelin atribuia, în august 1771, Rusiei intenția de a lăsa o garnizoană proprie în Principatele independente și unite, în cazul instalării în scaun a
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
gelozie fundată a Casei de Austria împotriva ei”, pentru ca o lună mai târziu să facă precizări, în parte repetate, și anume că ar fi posibilă retrocedarea Principatelor cu aceleași condiții cu care ele s-au supus Porții în mod voluntar, tronul putând fi atribuit lui Grigore al III-lea Ghica, aflat în Rusia, și care, ca dragoman, a adus servicii Prusiei. Oponentul cel mai dârz al Rusiei în Principate a fost, alături de Poartă, cabinetul din Viena. Era o conduită politică clară
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
Dacă nu pentru a salva, atunci cel puțin pentru a menține independența Principatelor ca o condiție a păcii de natură să favorizeze alte concesii, la Petersburg a fost pusă în circulație, în mai 1771, sugestia de a oferi prințului Henric tronul noului stat. Lobkowitz l-a abordat pe von Solms, care a dat un răspuns negativ; „apoi ni s-a părut amândurora că n-ar șade frumos de a lua de la turci aceste ținuturi pentru a le da fratelui unui rege
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
gata ca, în schimbul renunțării la aceste condiții de pace, să plătească 15-20 de mii de pungi. Von Zegelin presupunea, la 3 octombrie 1771, că, dacă sultanul pierdea Crimeea și Principatele, își atrăgea ura tuturor notabilităților și a poporului, primejduindu-și tronul și poate viața, încât continuarea războiului era preferabilă unei revoluții. Turcii sperau însă că, în primăvara lui 1772, la expirarea alianței ruso-prusiene, Friedrich al II-lea se va declara contra Rusiei sau va stărui la Petersburg în favoarea Porții, alternativă care
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
dat ei în privința retrocedării Principatelor, ceea ce s-a aflat la Petersburg. Pacea era, într-adevăr, dorită, dar îngrijorarea Vienei în legătură cu viitorul Principatelor n-a ajuns la o relaxare vizibilă. Austria se opunea revenirii lui Grigore al III-lea Ghica la tronul Moldovei, știindu-l acaparat de ruși, și n-a încetat opoziția decât atunci când și-a dat seama că era inutilă. Mai mult, Kaunitz se arăta preocupat de o nedorită de el îmbunătățire a statutului Principatelor. Înainte de a fi intrat în
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
protecție, de vreme ce țara și-ar fi conservat „drepturile și privileghiile”. O lună mai târziu, deci în iulie, când plenipotențiarii s-au întrunit la Kuciuk Kainardji, boierii munteni reluau vechile eforturi și idei, apelând la Rumianțev, Obreskov, Panin, Potemkin, Cernîșev, moștenitorul tronului (Pavel) și la țarină, revendicând un statut ca al Curlandei sau Raguzei, fără imixtiuni otomane, iar Mihai Cantacuzino postula din nou independența sub protecția Rusiei, Austriei și Prusiei. Arzul locuitorilor Moldovei, în frunte cu mitropolitul și boierii, din 30 august
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
mare interes pentru aceștia din urmă. Pe de altă parte, el nu-și făcea scrupule în încercarea de a impune idei și planuri cu totul străine patrioților români. Între septembrie și decembrie 1848, de pildă, Michal Czajkowski recomanda stabilirea pe tronul Principatelor Române când a prințului Calimachi (de care „s-ar putea profita”), când a lui Bibescu sau Câmpineanu. În decembrie 1848, Michal Czajkowski îi cerea lui Riza Pașa să trimită două pașale, însoțite de doi polonezi, pentru a organiza Bosnia
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
provocau derută în rândurile austriecilor care veneau în contact cu realitățile noastre. Numai așa se explică inconsecvențele lui Coronini, care, după cum rezultă dintr-o altă scrisoare către Prokesch-Osten, din 19 februarie 1856, renunțase la ideea instalării unui principe german pe tronul țărilor române, îmbrățișând în decurs de 13 zile o a doua opinie, potrivit căreia ar fi fost mai nimerit să se renunțe la proiectul unui protectorat oficial al Austriei asupra viitorului domn și să se adopte, în schimb, ideea întronării
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
genul celei potrivit căreia unirea Moldovei cu Muntenia preluase chipul Antigonei, născută din incest. Actul dublei alegeri - cuvânta Al. I. Cuza în fața Adunării muntene, la 10 februarie 1859 - „este și va fi în ochii istoriei mai mult decât înălțarea pe tron a unui om devotat cauzei naționale; el este triumful unui principiu mântuitor și înălțarea unei nații întregi”. În legătură cu notațiile de mai sus, ținem să mai facem câteva remarci. Mai întâi, politica faptului împlinit practicată de români în 1859 nu este
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
subtilitate. După N. Iorga, politica noastră externă în vremea lui Al. I. Cuza se caracterizează prin încercări de strângere a legăturilor cu Serbia și Grecia, iar pe de altă parte, prin rămânerea, totuși, în orbita celei napoleoniene. Odată cu venirea la tron a lui Carol I, se manifestă o apropiere de Austro-Ungaria. Iorga demonstrează lipsa de prevedere a diplomației noastre în momentul declanșării conflictului sârbo-turc în 1875 și denunță, apoi, „umilirile și concesiunile dure” la care a fost supusă România cu prilejul
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
după cum s-a opus vehement oricărei politici de expansiune a burgheziei românești. Atitudinea lui nu este o manifestare a ideilor pacifiste. Și aici N. Iorga avea în vedere interesele noastre naționale. În 1887, unii politicieni bulgari oferiseră lui Carol I tronul. N. Iorga a scris ca acceptarea coroanei bulgare ar fi fost o greșeală, căci România este un stat național cu idealuri naționale și nu de aventuri. Referindu-se la conflictele balcanice de la începutul secolului nostru, N. Iorga a arătat că
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
Fadeev ar fi exagerat slăbiciunea țarismului în acțiunile diplomatice și militare în anii crizei orientale redeschisă în 1821. Credem că observația este valabilă numai pentru diplomația lui Alexandru I. G. L. Arș sublinia cu deplină îndreptățire că, odată cu venirea pe tron a lui Nicolae I, activizarea diplomației ruse în chestiunea orientală a sporit și, drept rezultat, și în diplomația engleză a apărut tendința unei înțelegeri cu Rusia în problema greacă. Dealtfel, la această concluzie ajunsese cu mulți ani înainte și A
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
nemulțumite de politica jumătăților de măsură a lui Alexandru I în problema orientală. Țarul Nicolae I era deplin conștient - continuă A. V. Fadeev - că trebuia să-și întărească prestigiul personal și autoritatea în ochii nobilimii, care privea urcarea sa pe tron ca neașteptată, urmașul de drept al lui Alexandru I, am preciza noi, fiind marele duce Constantin, care, prin renunțarea sa, îl surprinsese și pe beneficiar, fratele său, Nicolae. Acesta din urmă a înțeles necesitatea politică a abaterii atenției ofițerimii de la
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
o armată de 60.000 de oameni. Intențiile țarului nu s-au realizat nici de această dată pentru că Anglia era mulțumită să aibă doi vecini slabi care să-i înlesnească ingerințele, iar Franța nutrea proiecte de alipire a Belgiei, pe tronul căreia se afla ducele de Nemours, fiul lui Ludovic Filip. Eșecul diplomației țariste a fost consfințit de insurecția polonă, care l-a constrâns pe țar în ianuarie 1831 să recunoască și independența Belgiei. Față de polonezi, Nicolae I a avut inițial
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
în contra jandarmului Europei, război căruia i s-ar fi raliat păturile democratice. A doua greșeală a țarului a constat în aprecierea conduitei franceze. El credea că Napoleon al III-lea avea destule griji interne, decurgând din slăbiciunea Franței și consolidarea tronului. Or Napoleon nu dorea să abată atenția maselor de la problemele interne, dorea să-și călească armata și s-o ridice la nivelul gărzii. Apoi, țarul dobândise greșita convingere că Napoleon al III-lea nu va încheia niciodată o alianță cu
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
Coasta de Azur. Cu toate acestea, în câteva zile Europa, urmând Balcanii, avea să ia foc. Mecanismul războiului se pune în mișcare. După asasinarea, pe 28 iunie 1914, la Sarajevo, a lui Franz Ferdinand, arhiduce al Austriei și moștenitor al tronului austro-ungar, jocul alianțelor diplomatice aruncă Serbia, Austria, Germania, Rusia, Marea Britanie și Franța în prima deflagrație mondială. La data de 1 august, Franța decretează mobilizarea generală, iar cincisprezece zile mai târziu primii soldați plecau deja pe front, convinși că războiul avea
by FABIENNE CASTA-ROSAZ [Corola-publishinghouse/Science/967_a_2475]
-
începutul românilor în Dachia, publicată la Buda, în 1812. Mai tîrziu, stabilindu-se o vreme la Berlin, Kogălniceanu menționează că acolo are la dispoziție lucrările tuturor istoricilor unguri, bizantini și transilvani. El se află, de asemenea, în corespondență cu moștenitorul tronului de Hanovra, Ernst August von Cumberland, un cunoscător al Orientului, un specialist în cercetările asupra țiganilor, care 1-ar fi incitat pe Kogălniceanu să scrie, în 1837, Esquisse sur I 'histoire, Ies moeurs et la langue des Cigains (Schiță asupra
by CATHERINE DURANDIN [Corola-publishinghouse/Science/1105_a_2613]
-
domnitor, voievod sau prinț al Moldovei, pentru a conduce un teritoriu cucerit de la tătari. Prinții Moldovei sînt vasali regelui Ungariei. Acesta îi conferă lui Dragoș însemnele princiare, vasalul avînd ca obligație față de suveran plătirea unui tribut. Cu ocazia urcării pe tron a regelui Ungariei, valahii trebuie să-i ofere în dar un cal. În 1359, Bogdan, vasalul regelui Ungariei, se răzvrătește, îl înlătură pe Dragoș și preia tronul Moldovei. În aceeași perioadă, Țara Românească este cuprinsă de revolta voievodului Basarab împotriva
by CATHERINE DURANDIN [Corola-publishinghouse/Science/1105_a_2613]
-
vasalul avînd ca obligație față de suveran plătirea unui tribut. Cu ocazia urcării pe tron a regelui Ungariei, valahii trebuie să-i ofere în dar un cal. În 1359, Bogdan, vasalul regelui Ungariei, se răzvrătește, îl înlătură pe Dragoș și preia tronul Moldovei. În aceeași perioadă, Țara Românească este cuprinsă de revolta voievodului Basarab împotriva suzeranului maghiar. Bătălia între Basarab și regele Ungariei, Carol Robert, are loc în Banatul Severinului. Voievozii Moldovei și Țării Românești se impun drept conducători de dinastii în timp ce
by CATHERINE DURANDIN [Corola-publishinghouse/Science/1105_a_2613]
-
își instalează curtea într-o așezare princiară pe care o construiește la Suceava. DINASTIILE Cercetarea autonomiei domnilor Moldovei și Țării Românești se traduce printr-o adevărată muncă de construcție dinastică. Oricare ar fi amestecurile din exterior în procesul ascensiunii la tron și oricare ar fi influențele venite dinspre Ungaria, Polonia, Turcia sau dinspre marile familii grecești de la Constantinopol, țelul domnilor este de a demonstra o filiație. Ascensiunea la tron depinde de ereditate și de legitimitatea religioasă. Dinastia Basarabilor, care apare în
by CATHERINE DURANDIN [Corola-publishinghouse/Science/1105_a_2613]
-
construcție dinastică. Oricare ar fi amestecurile din exterior în procesul ascensiunii la tron și oricare ar fi influențele venite dinspre Ungaria, Polonia, Turcia sau dinspre marile familii grecești de la Constantinopol, țelul domnilor este de a demonstra o filiație. Ascensiunea la tron depinde de ereditate și de legitimitatea religioasă. Dinastia Basarabilor, care apare în Țara Românească în secolul al XIV-lea, se prelungește pînă în secolul al XVI-lea. În ciuda rupturilor, numele Basarab se menține. Este reluat în Oltenia de clanul nobiliar
by CATHERINE DURANDIN [Corola-publishinghouse/Science/1105_a_2613]
-
Oltenia de clanul nobiliar al Craioveștilor, care domină viața politică valahă a anilor 1480-1520. Craioveștii se aliază cu nobilii sîrbi, înlăturați de turci, întrețin relații privilegiate cu Imperiul otoman și cînd unul dintre membrii familiei, Neagoe, numit Basarab, urcă pe tron în 1512, el va duce o politică autoritară de renume. Basarab construiește Biserica Curtea de Argeș, inaugurată cu fast în 1517, și devine protectorul mănăstirilor de la Muntele Athos. Pentru a-și pregăti fiul în vederea domniei, el comandă unui înțelept și talentat retorician
by CATHERINE DURANDIN [Corola-publishinghouse/Science/1105_a_2613]
-
problemelor politice ale Principatelor, în timp ce presiunea otomanilor era resimțită din ce în ce mai mult. Cantacuzinii, familie greacă menționată încă din secolul al Xl-lea și care dăduse doi împărați în secolul al XlV-lea, instalau domni. Astfel, în 1593, Andronic Cantacuzino îl așază pe tronul Țării Românești pe Mihai Viteazul, și tot unui Cantacuzino îi datorează tronul urmașii lui Mihai Viteazul Radu Șerban (1602) și Matei Basarab (1632). Fiecare succesiune la tron făcea atunci obiectul unui aranjament financiar care servea intereselor Constantinopolului. Practica o intervenție
by CATHERINE DURANDIN [Corola-publishinghouse/Science/1105_a_2613]