2,430 matches
-
pe terenul producțiunei agricole. Cu privire la mortalitatea în creștere a populației rurale din jud. Iași, consiliul au alocat aproape a treia parte a bugetului pentru serviciul său sanitar. Astfel s-au alocat de exemplu câte o subvenție de 2000 l. n., împreunată c-un privilegiu pe cinci ani pentru oricine ar voi să deschidă o farmacie în centrele plășilor Turia, Braniște și Stavnic. Deși această măsură e necontestabil folositoare, totuși credem că numai foarte puțin se va răsfrânge asupra populațiilor rurale, pentru că
Opere 09 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295587_a_296916]
-
ca un ce cu totul firesc. Antiteza la cel Întâi este: seninul ochilor minții și întunericul ochilor trupului; antiteza la cel de al doilea sunt maximele de înțelept în gură de nebun, dar aceste antiteze nu se luptă, ci se-mpreună în liniște, din care cauză aceste infirmități - singurele însă - nu jignesc simțul estetic. Un nebun sau un orb agitat sunt o priveliște penibilă, urâtă, și mai urâtă încă Când actorul îi reprezintă cu toată cruditatea realității. În toată piesa a
Opere 09 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295587_a_296916]
-
ai bisericii. Între acești 200 erau peste 50 de creștini, armeni și greci se vede. Midhat le-au comunicat propunerile cele din urmă ale puterilor, au arătat apoi că Turcia nu are nici amici nici bani și că războiul este împreunat cu cele mai mari pericole. Cu toate acestea consiliul a respins în unanimitate propunerile puterilor, ca neacceptabile. Marele vizir au espus Sultanului prin raport concluziile consiliului național și l-au rugat a-i da ordinile cuvenite pentru a putea răspunde
Opere 09 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295587_a_296916]
-
încuibate la răzămătorile deosebitelor terase de var. Amestecul de case se ridică în mod amfiteatral pe povârnișul a trei dealuri înalte. Cele două înălțimi din apus par a fi despărțite de-a treia, dar par numai, căci în realitate sunt împreunate prin o ciudată formație a terenului, printr-un pod natural de stâncă, de 60 metri lungime. Cu păreții lui perpendiculari, acest pod formează singura intrare, ușor de apărat (căci are o lungime numai de câțiva metri ), la dealul Cearaveț, pe
Opere 09 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295587_a_296916]
-
contraziceri. O apucătură naivă și rea de care se servesc adese acești domni. Contrazicere să nu admiți într-un autor decât până ce-ai găsit două teorii cu totul neîmpreunabile și după ce ți-ai dat toată silința posibilă de a le împreuna. Dar să se contrazică cineva pe fiecare pagină? Trebuie să fie un om care nu știe ce vorbește, căci asta va să zică contrazicere. Vezi un cap ce nu-i capabil de-a pricepe o cugetare în unitatea ei, că frânge din
Opere 09 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295587_a_296916]
-
lucrului lăsăm să urmeze "esplicarea" lui Trendelenburg: Concluzia ipotetică sună: Dacă A este, este B; dar A este, deci este B. În această formă se esprimă în modul cel mai abstract că cele singulare sânt sumise celor generale, Nu se împreunează un conținut nou cu noțiunea medie, precum se întîmplă aceasta îndealtfel în concluzia categorică, ci se esprimă fără nici un fel de legătură existența pură a noțiunii medie (A). Prin aceasta se și descopere existența predicatului (B) în mod gol și
Opere 09 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295587_a_296916]
-
ai mărit: Noi venim mirarea noastră la mormîntu 'ți a depune, Veacurile ce 'nghit neamuri al tău nume l-au răpit. Este imposibil de esprimat bine prin cuvinte acea impresiune înălțătoare ce te pătrundea la auzirea acelor vuiete. Sunetele clopotelor împreunate cu trăzniturile bubuitoare ale săcălușelor parcurau munții departe - departe, și mult în urmă auzeai clocotind ecourile repețite. Mai adauge la aceste splendida luminație din mănăstire și strălucitoarele focuri aprinse pe piscurile de primprejur: ș-o fericită iluzie te răpește și
Opere 09 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295587_a_296916]
-
dar ouăle n-au ars. I-am pus pe copii să le scoată din jar și să le îngroape sub prun. Am adunat niște pietricele care să servească drept piatră funerară. — Să ne rugăm cu toții. Am îngenuncheat și mi-am împreunat mâinile. Copiii, ascultători, au îngenuncheat în spatele meu și au început să se roage. M-am despărțit apoi de ei și am urcat încet treptele de piatră. Mama stătea pe ultima, la umbra unor glicine. — Nu trebuia să faci așa ceva! — Am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1863_a_3188]
-
După ce ne-am așezat la căpătâiul ei, de-o parte și de-a alta, mama și-a scos mâinile din așternut. A arătat calmă, cu degetul, mai întâi spre Naoji, apoi spre mine. Întorcându-se spre unchiul Wada, și-a împreunat mâinile a rugăminte. Unchiul a încuviințat din cap și-a zis, simplu: — Am înțeles. Mama a închis ochii, ca și cum cuvintele lui ar fi liniștit-o. Apoi și-a băgat din nou mâinile în așternut. Eu plângeam. Naoji, cu ochii în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1863_a_3188]
-
a smirnă și a dragoste răstignită apoi ne-am ridicat la cer trăgând crucile după noi în vreme ce un pilat din pont multiplicat s a spălat pe mâini timp de milenii fără să se curețe 15 aprilie 2011 căzuse în genunchi împreunase bătăturile mâinilor de undeva din istoria apocrifă a trupului său se insinua o neliniște tulburătoare semăna cu o femeie despletită pregătită să jelească propriul dezmăț în fața unui altar construit din iluzii obrajii erau brăzdați de șleauri adânci prin ele mărșăluiau
Ca o femeie despletită, neliniştea... by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/478_a_1364]
-
nu priveam în jos ca să nu amețim tu mușcai dintr-un măr verde iar eu îți vorbeam despre grădinile semiramidei iată că și lumea asta are un capăt (te alintai) m-ai sărutat cu gust de măr apoi ne-am împreunat tăcerile și am lăsat cuvintele să se odihnească 13 august 2011 Contradictoriu În mine se dospesc nesiguranțe, Așa mă regăsesc, incongruent, Când storc, ca într-un teasc, condoleanțe Pentru un presupus substituent. Să fiu același, dar să fiu și altul
Ca o femeie despletită, neliniştea... by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/478_a_1364]
-
Ea fusese instruită să nu spună nimic. „Ține minte, Rebecca,“ repeta Bunica, „lasă-l pe el să răspundă.“ La aceste vorbe Mama era atât de supusă că nici nu îndrăznea să încuviințeze, ci doar ședea acolo cu mâinile ei lungi împreunate pe irizațiile rochiei asemănătoare cu nuanțele unor aripioare de tăun, pe care bătrâna o alesese pentru ea pentru această ocazie. Foarte sănătoasă și netedă, culoarea ei; nici unul dintre noi nu a moștenit îmbujorarea asta a ei sau forma nasului cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
nu? Eu eram mai tânăr ca tine și gefährlich. Nu mă mai săturam. Kotzie nu seamănă cu mine. Avea mare nevoie să se proclame mai bun, și de fapt unicul bărbat al casei. Și într-adevăr arăta viguros când își împreuna dinții și își încrețea într-un zâmbet fața aceea bătută de vânt și aspră. Și îl bătuseră multe vânturi, căci colinda tot West Side pe jos cu geanta lui de mostre. Pentru că avea fiecare bănuț numărat. Și avea și răbdarea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
senzația de stânjeneală resimțită la vederea zâmbetului său încrețit și a tuleielor galbene și aurii de pe bărbie - nu era el omul care să stea nebărbierit; dar apoi l-am văzut că se simte mai bine și că s-a așezat, împreunându-și mâinile cu degete lungi pe piept. Era vară, spre sfârșitul după amiezii și, deși eram la ultimul etaj al unei case vechi, copacul de lângă ea era atât de mare încât trecuse de acoperiș și în jur era totul verde
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
-i arate lui Cissy ce realizase el și de asemenea să-l supună pe Cinci Proprietăți unei comparații pline de cruzime. Însă Cissy l-a înfrânt, cu acea decență iscusită și provocatoare a darurilor ei femeiești, cu sânii care se împreunau în decolteul adânc al rochiei ei. Și-a arătat limba alene când a rostit cele două-trei vorbe de rigoare. Cinci Proprietăți venise la nuntă ca să împace familia. Îl învățase să își pieptene părul lui scit altfel; acum cobora într-un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
Era drăguța ta când erați mici. Ziceați că sunteți logodiți. Mi-a venit s-o corectez: — Nu, tu spuneai asta. În schimb, am râs, și ea a crezut că râd la gândul amintirilor acelea plăcute și mi s-a alăturat, împreunându-și mâinile și închizând ochii. Mi-am dat încet seama că în timp ce râdea începuse să verse lacrimi. Nu vreau decât un singur lucru înainte să mor, să-mi văd copilul fericit la casa ei. Și cu copii. Și cu copii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
cu părul ei negru acoperit de o bonetă, îi jucau ochii negri în cap de emoție. Încerca să nu îmi arate nici un semn de familiaritate față de ele, așa că nimeni nu și-ar fi dat seama că brațele noastre s-au împreunat sau că mâinile noastre au mângâiat corpul celuilalt. M-am uitat în jur și am văzut prieteni și dușmani de-ai mei laolaltă, cu ton de ceartă, de îndemn, neâncrezători, partizani, indignați, strigând. Era acolo un electrician, îmbrăcat în halat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
oferit numai un obraz la început și, când îi luam gura, nu îmi mai dădea drumul la buze o vreme, până ce nu-și încolăcea brațele în jurul capului meu. Simțeam, cu mâinile ei pe cap și acoperit de căldură, că mă împreunam cu ea până la cel mai mic firișor de păr de pe trupul ei. Nu își închidea ochii, însă nu îi ținea deschiși ca să mă vadă; plini și languroși, nu făceau nici un efort, ci doar primeau sau oglindeau. Curând nici eu n-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
și jucam poker la localul Chinezului, de unde ți-a venit ideea că suntem legați de aceeași nenorocire? Sunt sigură că-ți aduci aminte cum ne-am uitat unul la altul în ziua aceea la bar când cu maimuța aia. Kinkaju-ul. Împreunându-și mâinile în poală și înconjurându-și genunchii cu ele - mișcare pe care am admirat-o, dar pe care mi-aș fi dorit să n-o fi făcut - a spus: Nimeni nu ar trebui să pretindă că este întotdeauna sută
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
m-am uitat în frigider, am spus, dar îmi imagineză — Adu orice ai, m-a întrerupt purtătoarea de cuvânt de pe canapea. Numai să fie lichid. Și rece. Tocurile pantofilor i se odihneau pe mâneca jachetei surorii mele. Mâinile îi erau împreunate pe piept. Sub cap își vârâse o pernă. — Pune gheață în băuturi, dacă ai, a adăugat închizându-și ochii. I-am aruncat o privire scurtă, dar ucigașă, pe urmă m-am aplecat și, cu foarte mult tact, am degajat jacheta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2217_a_3542]
-
și țările unde se duc sînt calde, dar pînă la urmă tot aici se întorc la anul, odată cu primăvara, aici, la cuibul lor" a accentuat preotul, modelîndu-și vocea frumos, pătrunzător, ca în timpul slujbelor la sărbătorile mari ale anului. Cu mîinile împreunate a rugăciune a recitat întreaga poezie "O, mamă...", trecînd de la Eminescu înapoi la învățăturile lui Solomon, repetînd pilda cu toiagul, dezvoltînd o adevărată prelegere pornind de la cuvîntul toiag, simbol al înțelepciunii celor vîrstnici și nicidecum instrument de tortură pentru copiii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
răspunde vecina încet. Eu am două și-un băiat, da' aceea mică o nimerise..., acum e doamnă! Are un soț delicat... Ăla dintîi era un...; ăsta, de-al doilea, și deștept, și bun... Vecina tace. Desface broboada, alintă cățelușa, apoi împreunează la loc colțurile, lăsînd afară doar capul mic, cu ochii cît două mărgele, ațintiți spre copii, cu limba mereu scoasă, plimbată roată în jurul botului. Mircea Emil, coborît de pe cele trei scaune, apucînd să mai comande una din ultimele porții de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
ore de stat pe scaune. Actorul stă rezemat cu spatele de perete, aproape de sobă iar lîngă el, întinsă de-a binelea, învelită pe picioare cu haina lui de blană, Nina doarme, cu căciula albă trasă adînc pe cap, cu palmele împreunate în poală. Arhitectul doarme și el, cu bastonul așezat lîngă piciorul bolnav, în vreme ce profesorul, așezat alături, plictisit de-a binelea, se ridică și începe să se plimbe, trăgînd uneori cu coada ochiului spre masa unde cele două bătrîne sporovăiesc continuu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
dai! Crezi că fetele lui Caraiorgu s-ar fi dat oricui, dacă bărbatul acela n-ar fi știut să le facă să se simtă adevărate prințese, chiar și pentru o zi pe săptămînă?! Învață arta de a iubi, că de împreunat o fac și animalele, poate mai bine și mai cu spor ca oamenii...>> Doamne!, oare sînt sănătos?!... Foamea cărnii mă răscolește adînc, dar nu trebuie să mă domine; ar însemna că-s un om mic, mărunt, pradă patimilor limitate animalic
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
civilizați și inteligenți. Da, am răspuns. Stăteam nemișcat și sorbeam din paharul de cristal pe care Palmer mi-l umpluse din nou cu whisky și apă. În timp ce vorbea se plimba în sus și-n jos, înalt și slab, cu mâinile împreunate la spate, iar halatul larg, violet, pe care-l purta peste cămașă și pantaloni scotea un foșnet mătăsos. Se plimba în sus și în jos prin fața șirului de stampe japoneze care împodobeau peretele din față așa încât din spatele lui se strâmbau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1892_a_3217]