2,340 matches
-
Aveau căni cu ceai de izmă dinainte și o farfurioară cu scrum și chiștoace folosită ca scrumieră, iar alături, aliniate pe un ziar, chiștoace de lungimi diferite, din mai multe feluri de țigări, la care Rafael parcă s-ar fi încruntat în timp ce-i spunea că-i repetă aburelile astea atât de des fiindcă i se pare că nu se prea lipesc de ea... N-are nimic, deh, la o adică se poate mulțumi și cu chiștoacele astea prăfuite, adunate de prin
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2084_a_3409]
-
curaj, e din nou călare pe situație și îndreptățită să-l ia din scurt, adică dacă tot râdem și glumim, ce glume ar putea avea el cu boarfa de Mirela? De ce face pe avocatu’ ei, și fața lătăreață a Mirelei, încruntându-se și chiar insinuând amenințări, pornită să-l dea în fapt, că vezi că n-ar fi mare lucru ca ei doi să se fi îmbârligat. Păi, dacă soră-sa le dăduse nas și le băgase în casă, erau ca
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2084_a_3409]
-
plângeau după familiile sau țara lor, lucru de înțeles la niște oameni aflați departe de cei dragi din cauza războiului. Spre surprinderea ei, versurile deplângeau soarta tristă a celor condamnați la ani grei prin lagărele de muncă ale înghețatei Siberii. Smaranda încruntă ușor îngrijorată sprâncenele. Trebuie chemat imediat medicul. Mi-am permis deja să chem pe domnul doctor Solomovici, care este acum cu el. Foarte bine. Ce a spus? Că nu arată bine. Rana necesită îngrijiri speciale și pentru asta trebuie transportat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
are o privire mândră, care parcă spune: "Priviți, este al meu." La ce te gândești? întreabă Smaranda La cei doi, sublocotenentul și prietena lui. Arată foarte fericiți, nu? Ca și noi, de altfel. Oare suntem fericiți cu adevărat? Nu înțeleg...încruntă ea ușor sprâncenele. Dorești în continuare să te căsătorești cu mine? De ce această bruscă curiozitate asupra unui lucru stabilit deja? Te-ai răzgândit? Privind-o drept în ochi, Marius se apleacă peste masă către ea. Mama ta știe de intențiile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
de la distanță se vede că poartă numai suspiciune pentru toți cei din jur în privirea alunecoasă. Fixează și mașina lor, dar datorită întunericului nu vede nimic care să-l alarmeze. Trage un scuipat, își saltă pantalonii, apoi dispare înăuntru. Manfred încruntă din sprâncene, potrivindu-și cu degetele de la mâna dreaptă rama ochelarilor: El e. De unde știm la ce cameră merge? La numărul 5. Întâmpină cu o grimasă veselă privirea amuzată a lui Marius. Folosim uneori camera pentru întâlniri mai speciale. Madam
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
Mda...din păcate nu putem fi așa norocoși tot timpul. Încercați cu tact și diplomație să rezolvați astfel de incidente. Eventual motivați că dotarea noastră hipo este necesară pentru diferiți comisari sau grade înalte din N.K.V.D. Clipește scurt și se încruntă. De regulă, la astfel de cuvinte, sovieticii se potolesc imediat. Da, comandantul lor are dreptate și aflase acest lucru printr-o îngrozitoare experiență personală. În urmă cu aproape o lună de zile, fetița lui de nici paisprezece ani, fusese violată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
că undeva există o scurgere de informații. Cercetări amănunțite au condus la certitudinea că trădătorul se află aici, locul unde vin și pleacă ordinele secrete care privesc mișcărilor trupelor noastre din acest sector. Aici!? Un trădător? Imposibil. Chiar așa? Sturmbannführer-ul încruntă sprâncenele până devin o linie continuă deasupra ochilor glaciali. Râde sec, un râs fără nici măcar umbra unei veselii. Spuneți-mi, dosarul cu cifrul se află cumva în fichetul din mijloc, pe raftul trei cum numeri de sus? Rigid și fără
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
tip mult prea sobru și serios pentru vârsta lui. Da, e simpatică, și are un nu știu ce, care m-a dat gata..., se trezi iar perorând Bart. Se opri și zâmbi în singurătatea locuinței și a vieții sale. Deodată, însă, se încruntă. Stai așa, cum, e chiar posibil ca o femeie ca Arm să existe cu adevărat? Nu cumva delira, nu cumva visase cu ochii deschiși că Arm a venit în casă la el, dupa ce atâtea zile și săptămâni ea nu
KARMA. NOPŢI DE MĂTASE by DANIEL DRAGOMIRESCU MARIA ARDELEANU-APŞAN () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1614_a_2969]
-
la distinction de l'âme et du corps, mă rog, e doar începutul denumirii. Bart clătină ușor din cap și își trecu palmele peste față. Desigur, intervine și aici corpul energetic... Nu râde, doctor Rațiune ce ești, îl admonestă Arm, încruntându-se ușor. Corpul energetic este un lucru serios, nu o glumă. Bart se grăbi să schițeze un gest de conciliere: A, ferit-a sfântul, sunt convins că este ceva cât se poate de serios! Să nu crezi că... Ba te
KARMA. NOPŢI DE MĂTASE by DANIEL DRAGOMIRESCU MARIA ARDELEANU-APŞAN () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1614_a_2969]
-
s-o încurce, poate mă vedeam cu un copil. Eu credeam că rezolvase singură până atunci, nici nu-mi închipuiam. Se sprijinea de brațul meu, vorbind stins, urându-mă probabil din tot sufletul. În sfârșit am respirat tare, m-am încruntat și am rămas rece rece rece. S-a urcat în taxi. Eu i-am plătit taxiul în avans, ca un om mare. Nu am nici o însușire pozitivă din cele exprimate până aici. Eu nu sunt deasupra lucrurilor despre care vorbesc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2226_a_3551]
-
la care ajunsese în urma unor îndelungate meditații. După ochii exploratorului, următoarele descoperiri ale nevestei lui Samuel fură lumina și propriile ei palme. Cum se aflau într-o cameră semisferică albă și lucioasă, tânăra femeie începu să clipească și să se încrunte, acoperindu-și fața cu mâinile. Surpriza luminii violente făcu loc întâlnirii cu palmele: își privea degetele lungi, ținându-le între ochi și sursa de lumină din tavan. Apoi privirile îi alunecară pe antebrațe și trunchi. În sfârșit, îl regăsi pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2226_a_3551]
-
pardoseala după program. Vestea m-a bucurat și m-am închipuit deja singur în restaurant, adulmecând rămășițele unei zile pline în timp ce mă sprijin în coada măturii. O să fie lună, vă promit, îmi stătea pe limbă să spun. Ceilalți angajați se încruntaseră, probabil că le venea să-și tragă palme. Se vedea cât colo că le e ciudă pe mine. Cu o jumătate de oră înaintea închiderii, ca un fel de confirmare a bănuielilor mele, Răzvan a desfăcut două pungi cu cartofi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2226_a_3551]
-
unul din noi alunecă și nu mai poate merge, celălalt să-i vină în ajutor. Eu atunci mai vreau un om, zise tânărul. Ce vor face ceilalți aici, la intrare? Mai bine să vină cu mine. Bărbatul mai vârstnic se încruntă în lumina lanternei. - Bagă de seamă că eu sunt șeful aici. E de datoria mea să gândesc cum trebuie procedat mai bine și câți oameni trebuie să aibă fiecare. Mai vrei să-ți iei un om? Foarte bine. Dar și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2226_a_3551]
-
amenințată de... osteită! Cu toate protestările ei, Adela a trebuit să se ducă în casă și să-și elibereze piciorul. Când am fost chemat înlăuntru, am găsit-o într-un fotoliu, cu piciorul gol atîrnîndu-i sub poala rochiei negre. Stătea încruntat de serioasă, cu mâinile părăsite pe brațele fotoliului. Dar când am îngenuncheat, ca un paj, să-mi exercit meseria, nu și-a putut stăpâni un zâmbet - concordant cu atitudinea mea, involuntar galantă. Nu avea nimic. Nici un simptom îngrijitor. Nici măcar un
Adela by Garabet Ibrăileanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295596_a_296925]
-
să cumpere pădurea. - Am auzit. - Da’ cum, netă nu știai nimic ? - D- apoi nu vorbesc eu cu dânsul. Uitându-se dintr-o parte, ghebosul pricepu. - Aha ! Morarul oftă. - Așa-i. Ești bun cât ești tânăr și în putere. După asta... încruntându-și sprâncenele și sugând din fălci, lingurarul aprinse la lampă o țigară groasă. Din mijlocul fumului se auzi o tuse răgușită. - Mai ai ceva din lefuri ? Morarul nu răspunse. Ghebosul tăcu și veni la locul lui de lângă fată. Aceasta se
Pomana porcului by Tanasachi Marcel () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91528_a_92379]
-
fată de la țară, dintr-o familie de șapte copii, care se crescuseră unii pe alții, cu tatăl sas iubitor de disciplină și de lucruri clare. Nu îi trecuse niciodată prin cap că ar putea exista asemenea prostii. Doar s-a încruntat și mi-a spus că nu e bine când auzi astfel de voci. „Nu le mai asculta“, a spus ea dând din umeri, iar apoi s-a dus la ale ei. Am înțeles atunci că eram singură, cu desăvârșire singură
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1757]
-
-și perfecționeze câteva dintre ele... În special araba și persana. N-a apucat să le studieze pe toate în măsura în care ar fi vrut din cauza molimelor care îl obligau să facă ocoluri neprevăzute, îngreunându-i călătoria... — Dar de ce ? — Cum de ce ? s-a încruntat bibliotecarul. Era un călător. Ei, avea el un scop, e adevărat... Dar eu cred că îi ardea jarul în vine, asta e... și bibliotecarul nu mai spuse nimic, căzu pe gânduri. Am cercetat mai îndeaproape portretul. Un bărbat ațos, înalt
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1757]
-
unui cântec. Mă tăvăleam pe jos de râs. La un moment dat se auzi o bătaie în ușă. Până să apuce Catinca să zică ceva, pe ușă se iți un cap slab și negricios, care părea că zâmbește și se încruntă în același timp. — Mi s-a părut mie că aud râsete pe sus, spuse negriciosul. — A, Nico, vrei și tu bilet la spectacol ? Dar să știi, costă, arde la buzunar mai rău ca ultimul tău show, îl preveni Catinca pe
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1757]
-
Tot ce voiam de fapt era să ies cât mai repede de acolo. Ultimele douăzeci și patru de ore mi se păruseră cele mai lungi din viața mea. Atunci pot să plec ? l-am întrebat eu cu speranță. — Nu încă, spuse doctorul, încruntându-se ca în fața unui caz complicat. Poate mâine. Dar de ce ? am insistat eu, aproape strigând. Ideea de a-mi petrece încă o noapte în spital mi se părea sinistră. E drept că abia puteam merge de durere de spate, dar
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1757]
-
a-mi petrece încă o noapte în spital mi se părea sinistră. E drept că abia puteam merge de durere de spate, dar pipi roz nu mai făceam. — Nu uita că ai pierdut sânge. Încă ai nevoie de perfuzii, se încruntă doctorul, cu asprime în voce. Am încercat să mă împac cu ideea că îmi voi petrece încă o noapte în spital. Nu avem nici o carte, nici măcar un ziar la mine și oricum probabil că n-aș fi fost în stare
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1757]
-
ai săi. — Nu numai atât, adăugă Père Joseph. Iqalaq a ajutat mai mulți bătrâni din trib rămași pe drumuri, după ce tribul s-a destrămat. — Ca să încerce să compenseze nenorocirea pe care a adus-o irochezilor ? întrebă Jan. Père Joseph se încruntă. Chiar atunci bătrâna intră în cameră, pășind cu greutate, și se așeză din nou la masă. Avea privirea pierdută undeva departe, părând că nici nu era conștientă de prezența noastră. Apoi deodată își încreți și mai mult fața, părând că
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1757]
-
suspectez că adoră în secret să-i desființez textele, iar asta nu pentru că aș fi eu foarte bună la retorică, ci pentru că probabil e un mod de a se autofelicita că m-a adus în preajma sa, automăgulindu-se. Ascultându-mă, se încruntă și privește fix un punct de pe podea, cum face de obicei când se gândește intens la ceva. La un moment dat, ușa biroului se deschide și intră Jacqueline cu o tavă micuță de argint pe care se află trei păhărele
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1757]
-
dulce și grasă, pe care o mănânci știind că ți se va apleca. Și iată că Jean-Claude mă privea acum contrariat, neînțelegând ce nu era în regulă cu mine. — Fostul tău iubit ? Parcă te-ai despărțit deja de el, se încruntă el. — Cred că e imposibil să nu mai iubești pe cineva pe care l-ai iubit cândva, am spus eu simțind o nevoie intensă să culeg pietricele de jos și să arunc în lac, ca să ascult zgomotul pe care îl
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1757]
-
câteva ori în viață l-am simțit foarte aproape. Dar acum mă simt pierdută, atât de departe de... Aș fi vrut să spun „de ai mei, de mine, de Dumnezeu“, dar am simțit că mă podidește plânsul, așa că m-am încruntat și mi-am mușcat buza de jos. — Nu-ți pierde nădejdea, când ești cel mai departe, atunci ești de fapt cel mai aproape de El. Ți-a fost trimisă această suferință tocmai ca să-l regăsești pe Cel Care este cu adevărat
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1757]
-
și țip și abdominalii lui se încordează la fiecare mișcare și el încearcă să se așeze mai bine, apucându-mă de umeri, mușchii brațelor umflându-se de efort și sprâncenele se umplu de cute și fața - de obicei impasibilă - se încruntă de plăcere. — Dha, fute-l, fute-l din greu, cântă Jamie. Bobby își bagă și își scoate pula din mine, amândoi mârâind de ușurare, intensitatea crește și apoi răcnesc, cuprins de convulsii necontrolate, amândoi zvâcnind când eu încep să ejaculez
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2172_a_3497]