3,155 matches
-
p. 74. 658 A. Stan, op. cit., p. 181. 659 Memoriile regelui Carol I..., pp. 238-239. 660 Un exemplu în acest sens îl reprezintă apariția în 1873 a unei legi inițiate de conservatori pentru băuturile spirtoase care interzicea evreilor să aibă cârciumi sau debite de băuturi alcoolice la sate, în Gabriel Asandului, Istoria evreilor din România 1866-1938, Iași, Institutul european, 2003, p. 23. 661 Liviu Brătescu, I.C. Brătianu și politica externă a României 1866-1888, Iași, Editura Universității Al. I. Cuza, 2013, pp.
by LIVIU BRĂTESCU [Corola-publishinghouse/Science/985_a_2493]
-
Totuna-i ce faci / Sau culci pe bogați sau scoli pe săraci.” (T. Arghezi) • verbele vorbirii directe: a spune, a întreba, a răspunde, a zice etc.: „Trebuie să fie mai cald acolo, zic eu și trec, printr-o săliță, din cârciumă în bucătărie...” (I.L. Caragiale) • și numeroase alte categorii de verbe care implică în mod obligator prezența unui complement direct, prin care se realizează deplin în structura sintactică în care intră. b. tranzitive indirecte; împlinirea semantico-sintactică a mesajului verbal se realizează
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
trei nenorociți, care trecuseră prin mâinile subcomisarului și acum gemeau rezemați de ziduri”. (D.Zamfirescu) • perfectul compus: „M-am mai întors eu, dar închiseseră ferestrele și lăsaseră perdelele.” (I.L. Caragiale) • perfectul simplu: „Grecu istorisi că Micu venise de dimineață la cârciumă văitându-se că i-au omorât cânele hoții.” (D. Zamfirescu) • mai mult ca perfectul: „Trecuse așa de puțin timp de când se întorsese acasă și, cu toate astea, atâtea întâmplări însemnate se desfășuraseră!” (D.Zamfirescu) Relația cu un alt timp al
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
anumite acțiuni, stări: „Și, goală ca de suflet, tristă, țara Nu mai găsește, parecă,-nțeles” (T. Arghezi, p. 263) - verbe semiauxiliare (de modalitate, temporalitate, aspect): „ - Trebuie să-i fie mai cald acolo, zic eu și trec, printr-o săliță, din cârciumă în bucătărie... ” (I.L.Caragiale), „Cine era să plătească? taica?.” (I.L.Caragiale), „Iată îndărătul palatului Puntea suspinelor pe care treceau cei ce n-aveau să se mai întoarcă niciodată.” (N.D. Cocea, p. 270) „De la o vreme-ncoace, suspecții, strânși grămadă, De
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
comparație stilistică: „Două trei zile trec ca o părere.” (M. Sadoveanu) „Căci scris a fost ca viața ta / De doru-i să nu-ncapă, Căci te-a cuprins asemenea / Lianelor din apă.” (M. Eminescu) cea de a doua, o comparație gramaticală: „Cârciuma nu era mai răsărită ca alte case.” (L. Rebreanu) „E tare bun poștalionul ăsta, care uruie mai puțin decât oricare droșcă pe caldarâmul cel nou.” (C. Negruzzi) Prin conținutul lor, structurile din prima categorie reprezintă realizarea, cu mijloace stilistice 35
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
-i îndrepteze la vreun han, unde să mâie noaptea.” (P. Ispirescu, 160) De multe ori, caracteristica numelui, exprimată prin atribut circumstanțial, descrie cadrul situațional general în care se desfășoară acțiunea verbală, fiind expresie a circumstanțialității ca atare: „Lina, înzdrăvenită, golise cârciuma, trăsese obloanele la ferestre și acolo potrivise ospățul...” (E. Barbu, 109) În alte enunțuri, atributul descrie concomitent două sau mai multe caracteristici circumstanțiale; coexistă, cel mai frecvent, sensul de finalitate cu cel de condiție, circumstanța temporală cu cea cauzală: „O
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
semantică și structurală își pierde caracterul incident în absența enunțului primar, devenind un enunț nespecific: $„Despre asta știam multe!$$ (totul se aude când e vorba de-un scriitor): $cine era, din ce tată era născut, cum era adunat de prin cârciumi și dus acasă beat mort...”$$ (M. Preda, Viața..., 246), $„Cine a câștigat?... Cine a știut să joace,$$ firește, $unchiul și cu unul dintre orzari.”$$ (I.L.Caragiale, IV, 244), $- Ce vorbești tu,$$ măi Chirică?” (I. Creangă, 176) Pauza este principalul mijloc
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
niciun destin. "Ciocoismul" alterează totul prin indiferență. Fie că este om de afaceri sau funcționar de stat, abia dacă vei reuși să-i smulgi o vorbă, sau doamne - ferește, un zâmbet. El este permanent preocupat, "are treabă", "nu intră în cârciumi" și nu-i suportă pe români. Ciocoiul își urăște conaționalii și nu se simte bine în preajma lor. Se ferește, de fapt, de vreo vorbă, de un gest care să-l deconspire în goliciunea lui de caracter. Bineînțeles că ciocoiul va
[Corola-publishinghouse/Science/84957_a_85742]
-
este deosebită. Deși făcea parte dintr-o familie de credincioși, slujitori ai bisericii din Cuvin, Tuțu Păulescu nu s-a întors la Dumnezeu decât după o experiență cutremurătoare. El avea ispita alcoolului iar într-o seara s-a dus la cârciumă în Arad și a băut atât de mult încât a căzut sub masa la care a stat toată seara. Când a închis cârciuma, chelnerița nu l-a văzut, așa că a încuiat ușa și a plecat. A doua zi dimineața a
Înţelepciunea vremurilor străvechi : un istoric al Bisericii Creştine Baptiste din Cuvin : 1904-2004 by Emanuel Jurcoi () [Corola-publishinghouse/Science/1295_a_1938]
-
decât după o experiență cutremurătoare. El avea ispita alcoolului iar într-o seara s-a dus la cârciumă în Arad și a băut atât de mult încât a căzut sub masa la care a stat toată seara. Când a închis cârciuma, chelnerița nu l-a văzut, așa că a încuiat ușa și a plecat. A doua zi dimineața a fost găsit de chelneriță dormind, însă aceasta s-a speriat când l-a observat și a strigat către el că este drac. În
Înţelepciunea vremurilor străvechi : un istoric al Bisericii Creştine Baptiste din Cuvin : 1904-2004 by Emanuel Jurcoi () [Corola-publishinghouse/Science/1295_a_1938]
-
unele elemente de stil. Remarcăm o serie de caracteristici specifice lăutăriei: - meserie moștenită din tată În fiu;se practică În grup cu: banda, În taraf sau În formație; - are drept ocazii și locuri: nunți, hramuri bisericești, hore, praznice, hanuri și cârciumi, bâlciuri, serenade și, mai nou, chiar campanii electorale; - nu presupune cunoașterea notelor muzicale; - instrumente folosite sunt: vioara, lăuta, țambalul, acordeonul, basul, cobza, chitara, cimpoiul, fluierul din lemn de salcie, de plop tremurător sau trestie, tamburina, surla și clarinetul. Caracteristicile muzicii
RROMII ÎNTRE TRADIŢIE ŞI CONTEMPORANEITATE by Judit Găină, Viorel Paraschiv () [Corola-publishinghouse/Science/91787_a_93174]
-
acțiunea se mută de la Albala la Dealu Ocna, unde Antipa își desfășoară activitatea, tot ce se întâmplă intră într-un regim infernal. La o masă neagră se adună - număr simbolic - douăsprezece personaje. În fața mesenilor, cu care își face veacul în cârciumă, mai întâi neîncrezători, apoi stupefiați și la urmă consternați și înfricoșați, Antipa își dovedește darul de prezicător al morții. Pe rând, diverși locuitori ai orașului, ba chiar și unii dintre convivi decedează la data anunțată de el. Istoria se termină
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285566_a_286895]
-
August pălărierul, care întruchipează spiritul de toleranță, relația cu toposul domestic, i se opune fanaticul până la crimă Anghel. Sentimentului conjugal și matern al Feliciei îi răspunde nesațiul erotic al Silviei Racliș. De o parte căminul, cu jocuri nevinovate, de cealaltă cârciuma, cu petreceri sinistre. De o parte iarna sărbătorească, de cealaltă vara tulbure și tulburată. S-ar zice că într-una din zile eroii sunt în paradis, în cealaltă în infern. În pofida acestor opoziții, cele două existențe ale lui Antipa totuși
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285566_a_286895]
-
a văzut tăbărând tătărimea sălbatică și pe Domnul Țării, Mihai Racoviță, care era silit să o întovărășească” <footnote Ibidem, p. 185-186. footnote>. Nu este impresionat de aspectul etnic al Vamei, de rolul târgului de a atrage țărănimea din jur prin cârciumi multe și murdare <footnote După Iorgu G. Toma, op. cit. footnote>. N. Iorga reia istoria monumentului din Vama în „Istoria armatei românești”, în capitolul - Decăderea militară a românilor (1692-1821): „Urmă în august lovitura din Ardeal a lui Mihai Vodă cu 3
600 de ani de istorie ai satului vama by Ion Cernat, Elena Lazarovici () [Corola-publishinghouse/Science/83083_a_84408]
-
de a da mănăstiri 12 coloade de orz și 4 de grâu <footnote Ibidem; în Baia, mănăstirea Moldovița stăpânește posada de pe valea Moldovei, o parte din mori, o sladniță cu berărie și 4 sălașe de tătari și adună ceara de la cârciumile din Baia. footnote> . Supuse zeciuielii erau și produsele obținute de vămeni din creșterea oilor. Cel puțin cașul și lâna erau cerute de mănăstire în contul obligațiilor și folosite pentru nevoi proprii sau pentru vânzare în târguri pentru care nu plăteau
600 de ani de istorie ai satului vama by Ion Cernat, Elena Lazarovici () [Corola-publishinghouse/Science/83083_a_84408]
-
să lucreze 12 zile pe an, încă 6 de vară și 6 de iarnă ca să fie pentru chiverniseala mănăstirii.” <footnote T. Bălan, op.cit., vol. III, p. 202-204. footnote> Intransigența, abuzurile, plângerile înaintate domniei, divanului domnesc, amenzile și monopolurile pe moară, cârciumă, desfacerea băuturilor, dreptul exclusiv de vânat și pescuit în braniștea mănăstirii, practicate de egumeni și călugări nu-și găsesc justificarea decât în apărarea cu îndârjire a rânduielilor vechi și învechite, a privilegiilor care în alte țări fuseseră abolite. Întărirea pazei
600 de ani de istorie ai satului vama by Ion Cernat, Elena Lazarovici () [Corola-publishinghouse/Science/83083_a_84408]
-
astă dată a domnitorului Constantin Cehan Racoviță, care, prin actul de la 19 ianuarie 1753, întărește dreptul mănăstirii Moldovița „de a lua de la locuitorii satului Vama a zecea parte din vitele care pasc pe pășunile ei, asemenea și din grâne, fânațe, cârciumi, rachiu și din toate celelalte” <footnote Mihai Lazăr, Contribuții la cunoașterea fiscalității în Moldova în secolul al XVIII-lea, în Suceava, Anuarul Muzeului Județean, VI-VII, 1979-1980, p.156 footnote>. Documentul de întărire nu a avut efectul dorit; călugării s-
600 de ani de istorie ai satului vama by Ion Cernat, Elena Lazarovici () [Corola-publishinghouse/Science/83083_a_84408]
-
din Vama, se înscrie intervenția șoltuzului de Câmpulung care, la 10 august 1772, înmânează egumenului mănăstirii Moldovița un act prin care vămenii sunt datori mănăstirii cu 12 zile de clacă pe an, cu zeciuiala din toate, cu interzicerea deschiderii de cârciumi fără știrea egumenului. Tot la aceeași dată a fost întocmit un act prin care vămenii recunosc și se obligă să îndeplinească obligațiile impuse de mănăstire <footnote Ibidem, p. 143. footnote>. Din mersul evenimentelor reiese că egumenul Benedict nu s-a
600 de ani de istorie ai satului vama by Ion Cernat, Elena Lazarovici () [Corola-publishinghouse/Science/83083_a_84408]
-
școli și spitale, să contribuie la dezvoltarea culturii și la menținerea credinței creștin-ortodoxe. Mănăstirea Moldovița avea la anul 1783 15 moșii, 33 de munți mari și mici -păscători-, 10 pogoane de vii la Odobești, case la Suceava scutite de dări, cârciumi la Baia și venitul cerii de la cârciumile din Baia, dreptul de a aduce din țară 3 care de sare și pește pentru care nu plătea vamă, o prisacă la Bohotin, monopolul asupra pescuitului și vânatului pe moșiile și braniștile ce
600 de ani de istorie ai satului vama by Ion Cernat, Elena Lazarovici () [Corola-publishinghouse/Science/83083_a_84408]
-
culturii și la menținerea credinței creștin-ortodoxe. Mănăstirea Moldovița avea la anul 1783 15 moșii, 33 de munți mari și mici -păscători-, 10 pogoane de vii la Odobești, case la Suceava scutite de dări, cârciumi la Baia și venitul cerii de la cârciumile din Baia, dreptul de a aduce din țară 3 care de sare și pește pentru care nu plătea vamă, o prisacă la Bohotin, monopolul asupra pescuitului și vânatului pe moșiile și braniștile ce-i aparțineau, dreptul de a ține moară
600 de ani de istorie ai satului vama by Ion Cernat, Elena Lazarovici () [Corola-publishinghouse/Science/83083_a_84408]
-
câte un tort (o anumită cantitate de fibre de in și cânepă pregătite pentru tors); câte o găină și câte un car de lemne; a zecea parte din toate cele aflate pe moșie, după obicei și „ponturile cinstitei adunări”, arenda cârciumi și jumătate din fânul de pe fânațele mănăstirii (dat în parte locuitorilor-n.a.) <footnote Ibidem, VI / 49; în documente se află și însemnarea despre banii luați de Venedict pe anii 1782-1784 din arenda moșiei Vama, la data de 20 iunie
600 de ani de istorie ai satului vama by Ion Cernat, Elena Lazarovici () [Corola-publishinghouse/Science/83083_a_84408]
-
s-au strecurat în Bucovina după războiul ruso-turc dintre anii 1768-1774 și după ocupația habsburgică, despre care Vasile Balș spunea că „nu pot fi folosiți la nici o muncă, dar reușesc să se hrănească foarte îndestulător împreună cu animalele lor prin arendarea cârciumilor, afundându-i cu tertipurile lor primejdioase pe țărani în mari datorii și în stare de mizerie” <footnote Vasile Balș, op. cit. p. 353. footnote>. Dările apăsătoare și abuzurile funcționarilor au creat o adâncă nemulțumire și frământare în lumea satelor. Din această
600 de ani de istorie ai satului vama by Ion Cernat, Elena Lazarovici () [Corola-publishinghouse/Science/83083_a_84408]
-
constata, așa cum, de altfel, apreciau și V.Pasti, M. Miroiu și C. Codiță în” România-starea de fapt” (1997),că: „dezvoltarea comerțului și serviciilor în rural, după 1989, s-a mărginit până acum, în principal, la înmulțirea numărului de bufete și cârciumi,refăcând o structură de comerț și servicii astfel familiară satului românesc, dar foarte puțin favorabilă modernizării... Ruralul elimină serviciile având de trei ori și jumătate mai puțini lucrători în servicii și comerț decât urbanul”. Spațiile comerciale ( în număr de 14
Monografia Geografică a Comunei Şipote by Ditot Creangă Liliana () [Corola-publishinghouse/Science/91874_a_92402]
-
comerț decât urbanul”. Spațiile comerciale ( în număr de 14) existente din inițiative particulare sunt sărace în ceea ce privește profilul de desfacere, majoritatea rezumânduse la magazine mixte și baruri . Așadar, rețeaua comercială în comuna Șipote se reduce la funcționarea localurilor, bufetelor, cârciumilor, a magazinelor mixte și a târgurilor de joi. Dezvoltarea prestărilor de servicii și a rețelei comerciale ar avea un aport specific în procesul de modernizare. Toți indicatorii analizați arată o echipare edilitară destul de slabă a comunei Șipote, dar care ar
Monografia Geografică a Comunei Şipote by Ditot Creangă Liliana () [Corola-publishinghouse/Science/91874_a_92402]
-
românească într-un regim totalitar), încearcă să ducă viața unei beizadele. Nu are o locuință sigură, se îmbracă modest și, când primește salariul de la „Gazeta literară”, apoi de la „România literară”, își invită generos prietenii la Casa Scriitorilor sau la o cârciumă din cartier. Are mulți prieteni și, pe măsură ce reputația lui literară crește, numărul lor va crește. Când i se acordă, în sfârșit (în decembrie 1975), o locuință, ține ușa casei deschisă. Locuința este, în fapt, un apartament de două camere situat
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289876_a_291205]