2,926 matches
-
cele 88 de zone în care este împărțită bolta sau sfera cerească, uneori făcându-se referire doar la o grupare aparentă de stele, care, unite printr-o linie imaginară, se aseamănă cu un anumit obiect, animal, zeu etc. Pentru majoritatea constelațiilor vizibile din emisfera nordică a Pământului, denumirile există deja din antichitate. Pentru cele din emisfera sudică, denumirile provin de la navigatori și astronomi din epoca Marilor descoperiri geografice, și de aceea aceste constelații poartă denumiri ca de exemplu Microscopul, Mașina Pneumatică
Constelație () [Corola-website/Science/298380_a_299709]
-
un anumit obiect, animal, zeu etc. Pentru majoritatea constelațiilor vizibile din emisfera nordică a Pământului, denumirile există deja din antichitate. Pentru cele din emisfera sudică, denumirile provin de la navigatori și astronomi din epoca Marilor descoperiri geografice, și de aceea aceste constelații poartă denumiri ca de exemplu Microscopul, Mașina Pneumatică etc. În astronomia modernă constelația este o anumită porțiune din sfera cerească exact delimitată, în jurul figurii imaginare inițiale, astfel încât fiecare obiect ceresc fix (chiar invizibil ochiului omenesc) poate fi atribuit unei constelații
Constelație () [Corola-website/Science/298380_a_299709]
-
a Pământului, denumirile există deja din antichitate. Pentru cele din emisfera sudică, denumirile provin de la navigatori și astronomi din epoca Marilor descoperiri geografice, și de aceea aceste constelații poartă denumiri ca de exemplu Microscopul, Mașina Pneumatică etc. În astronomia modernă constelația este o anumită porțiune din sfera cerească exact delimitată, în jurul figurii imaginare inițiale, astfel încât fiecare obiect ceresc fix (chiar invizibil ochiului omenesc) poate fi atribuit unei constelații. Obiectele cerești fugare, ca de exemplu cele din Sistemul Solar sau și unele
Constelație () [Corola-website/Science/298380_a_299709]
-
constelații poartă denumiri ca de exemplu Microscopul, Mașina Pneumatică etc. În astronomia modernă constelația este o anumită porțiune din sfera cerească exact delimitată, în jurul figurii imaginare inițiale, astfel încât fiecare obiect ceresc fix (chiar invizibil ochiului omenesc) poate fi atribuit unei constelații. Obiectele cerești fugare, ca de exemplu cele din Sistemul Solar sau și unele din apropierea sa, fiind relativ aproape de Pământ, pot trece în scurt timp dintr-o constelație în alta. Spre exemplu, cometa Lovejoy a trecut în decurs de câteva zile
Constelație () [Corola-website/Science/298380_a_299709]
-
astfel încât fiecare obiect ceresc fix (chiar invizibil ochiului omenesc) poate fi atribuit unei constelații. Obiectele cerești fugare, ca de exemplu cele din Sistemul Solar sau și unele din apropierea sa, fiind relativ aproape de Pământ, pot trece în scurt timp dintr-o constelație în alta. Spre exemplu, cometa Lovejoy a trecut în decurs de câteva zile prin constelațiile Orion, Taurul și Andromeda. Spre deosebire de galaxii, constelațiile nu sunt grupări spațiale reale de stele, ci doar aparente. Deși în general se vorbește despre „stele fixe
Constelație () [Corola-website/Science/298380_a_299709]
-
cerești fugare, ca de exemplu cele din Sistemul Solar sau și unele din apropierea sa, fiind relativ aproape de Pământ, pot trece în scurt timp dintr-o constelație în alta. Spre exemplu, cometa Lovejoy a trecut în decurs de câteva zile prin constelațiile Orion, Taurul și Andromeda. Spre deosebire de galaxii, constelațiile nu sunt grupări spațiale reale de stele, ci doar aparente. Deși în general se vorbește despre „stele fixe”, poziția relativă a stelelor pe cer nu este chiar fixă: ea se schimbă simțitor în
Constelație () [Corola-website/Science/298380_a_299709]
-
Sistemul Solar sau și unele din apropierea sa, fiind relativ aproape de Pământ, pot trece în scurt timp dintr-o constelație în alta. Spre exemplu, cometa Lovejoy a trecut în decurs de câteva zile prin constelațiile Orion, Taurul și Andromeda. Spre deosebire de galaxii, constelațiile nu sunt grupări spațiale reale de stele, ci doar aparente. Deși în general se vorbește despre „stele fixe”, poziția relativă a stelelor pe cer nu este chiar fixă: ea se schimbă simțitor în decursul mileniilor. De aceea, grupările aparente de
Constelație () [Corola-website/Science/298380_a_299709]
-
despre „stele fixe”, poziția relativă a stelelor pe cer nu este chiar fixă: ea se schimbă simțitor în decursul mileniilor. De aceea, grupările aparente de stele de pe cer se deformează încet dar permanent, devenind cu timpul de nerecunoscut. Din numele constelațiilor se formează și numele stelelor lor, conform următoarei sistematici: Exemplu: cea mai luminoasă stea din Centaurul a fost numită α Centauri, scris și Alpha Centauri (steaua α a lui Centaurus). Vederea omenească nu permite aprecierea adevăratelor distanțe dintre stelele vizibile
Constelație () [Corola-website/Science/298380_a_299709]
-
lui Centaurus). Vederea omenească nu permite aprecierea adevăratelor distanțe dintre stelele vizibile de pe cer. Ele ne apar ca și când s-ar afla toate la aceeași distanță față de noi, fixate cumva pe o „boltă cerească" sferică (însă doar imaginară). Astfel, stelele unei constelații ne pot apărea ca fiind apropiate unele de altele, ducând la percepția unei anumite figuri pe cer (Șarpele, Microscopul ș.a.m.d.). Totuși, în realitate, fiecare din acestea se află la o altă depărtare față de Pământ: stelele oricărei constelații sunt
Constelație () [Corola-website/Science/298380_a_299709]
-
unei constelații ne pot apărea ca fiind apropiate unele de altele, ducând la percepția unei anumite figuri pe cer (Șarpele, Microscopul ș.a.m.d.). Totuși, în realitate, fiecare din acestea se află la o altă depărtare față de Pământ: stelele oricărei constelații sunt dispersate pe adâncurile imense ale Universului la cele mai diverse distanțe între ele, nefiind grupate spațial în niciun fel. Sistemul de constelații pe care îl folosim în prezent se bazează pe cele 48 de constelații descrise de renumitul astronom
Constelație () [Corola-website/Science/298380_a_299709]
-
d.). Totuși, în realitate, fiecare din acestea se află la o altă depărtare față de Pământ: stelele oricărei constelații sunt dispersate pe adâncurile imense ale Universului la cele mai diverse distanțe între ele, nefiind grupate spațial în niciun fel. Sistemul de constelații pe care îl folosim în prezent se bazează pe cele 48 de constelații descrise de renumitul astronom grec din Alexandria, Ptolemeu, în lucrarea sa cunoscută mai ales sub titlul ei arab Almagest. În această lucrare apărută în anul circa 150
Constelație () [Corola-website/Science/298380_a_299709]
-
față de Pământ: stelele oricărei constelații sunt dispersate pe adâncurile imense ale Universului la cele mai diverse distanțe între ele, nefiind grupate spațial în niciun fel. Sistemul de constelații pe care îl folosim în prezent se bazează pe cele 48 de constelații descrise de renumitul astronom grec din Alexandria, Ptolemeu, în lucrarea sa cunoscută mai ales sub titlul ei arab Almagest. În această lucrare apărută în anul circa 150 î.H., Ptolemeu face o sinteză a cunoștințelor din domeniul astronomiei din acea
Constelație () [Corola-website/Science/298380_a_299709]
-
î.H., Ptolemeu face o sinteză a cunoștințelor din domeniul astronomiei din acea vreme, majoritatea datelor provenind de la observațiile făcute de către Hiparh cu 300 de ani mai devreme. Catalogul cuprinde 1.022 de stele care sunt grupate în 48 de constelații, dintre care 47 mai există și azi; a 48-a, Nava Argonauților ("Argo Navis" ), a fost împărțită în 4 constelații: Carina, Puppis, Pyxis, Vela. Nu este cunoscut exact locul unde s-au aflat pe cer aceste figuri, însă există o
Constelație () [Corola-website/Science/298380_a_299709]
-
de către Hiparh cu 300 de ani mai devreme. Catalogul cuprinde 1.022 de stele care sunt grupate în 48 de constelații, dintre care 47 mai există și azi; a 48-a, Nava Argonauților ("Argo Navis" ), a fost împărțită în 4 constelații: Carina, Puppis, Pyxis, Vela. Nu este cunoscut exact locul unde s-au aflat pe cer aceste figuri, însă există o particularitate a reprezentărilor care ne ajută: porțiunea de forma unui cerc în jurul polului sud ceresc, în care nu au existat
Constelație () [Corola-website/Science/298380_a_299709]
-
Carina, Puppis, Pyxis, Vela. Nu este cunoscut exact locul unde s-au aflat pe cer aceste figuri, însă există o particularitate a reprezentărilor care ne ajută: porțiunea de forma unui cerc în jurul polului sud ceresc, în care nu au existat constelații. De aici se poate deduce că locul trebuie să se afle undeva pe la 36 ° latitudine nordică. De asemenea, poziția centrului acestui cerc față de polul sud de astăzi s-a schimbat datorită precesiei; acest fapt ne indică timpul care a trecut
Constelație () [Corola-website/Science/298380_a_299709]
-
astăzi s-a schimbat datorită precesiei; acest fapt ne indică timpul care a trecut de atunci: circa 4.500 ani. În acea perioadă existau civilizații înaintate atât în Babilonia cât și pe insula Creta. În favoarea insulei Creta ar fi observarea constelațiilor pentru scopurile navigației pe mare, însă pentru aceasta nu există nici o dovadă, poate și din cauza catastrofei declanșate de erupția vulcanului de pe insula Thera (Santorini) acum aproape 4.000 de ani, care a avut un efect dezastruos asupra civilizației minoice. La
Constelație () [Corola-website/Science/298380_a_299709]
-
de erupția vulcanului de pe insula Thera (Santorini) acum aproape 4.000 de ani, care a avut un efect dezastruos asupra civilizației minoice. La congresul Uniunii Astronomice Internaționale din 1922 s-a stabilit ca cerul să fie împărțit în 88 de constelații. Una dintre ele, constelația Șarpele ("Serpens"), este alcătuită din două părți separate pe cer: Capul și Coada Șarpelui ("Serpens Caput" și "Serpens Cauda").
Constelație () [Corola-website/Science/298380_a_299709]
-
insula Thera (Santorini) acum aproape 4.000 de ani, care a avut un efect dezastruos asupra civilizației minoice. La congresul Uniunii Astronomice Internaționale din 1922 s-a stabilit ca cerul să fie împărțit în 88 de constelații. Una dintre ele, constelația Șarpele ("Serpens"), este alcătuită din două părți separate pe cer: Capul și Coada Șarpelui ("Serpens Caput" și "Serpens Cauda").
Constelație () [Corola-website/Science/298380_a_299709]
-
o prevadă, ar fi interesant de examinat în ce măsură propunerile teoretice ale lui Gherea ofereau o alternativă credibilă la maiorescianism. Autoritățile evocate de el în materie de critică erau în general de primă mărime (Sainte-Beuve, Taine, Brandes, Faguet, Lemaître - într-o constelație eclectică, fără unitate de substanță), iar metoda gheristă nu avea prea mult a face cu vreunul dintre acești autori; critica lui Gherea e înainte de toate "socială", apreciind opera literară prin prisma circumstanțelor "de clasă" în care a fost creată; metoda
De la Marx citire by Mihai Zamfir () [Corola-journal/Memoirs/6907_a_8232]
-
(în engleză: " Caniș Major Dwarf Galaxy" (CMa Dwarf) sau "Caniș Major Overdensity" (CMa Overdensity)) este o galaxie situată în constelația Câinele Mare. La ora actuală, este cea mai apropiată galaxie de Calea Lactee cunoscută. "" este situată la doar de Centrul Galactic și la vreo de Sistemul nostru Solar, mai aproape decât Galaxia Pitica Eliptica din Săgetătorul, care deținea mai înainte acest
Galaxia Pitică din Câinele Mare () [Corola-website/Science/337369_a_338698]
-
care se găsea pe malul râului. Întors la Apollo, îi dădu apa și folosi șarpele ca o scuză a întârzierii sale. Dând pe față minciuna corbului, furios Apollo aruncă corbul, șarpele și cupa în cer, unde acestea se transformară în constelațiile Corbul, Hidra și Cupa. În Roma antică, smochinul era considerat un arbore sfânt pentru că, în mitul fundației, Romulus și Remus au fost alăptați de lupoaică sub un smochin. În cartea genezei (3:7), după căderea în păcat Adam și Eva
Smochin () [Corola-website/Science/309653_a_310982]
-
Cvadrantul sau Cvadrantul de Perete (în latină : "Quadrans Muralis") era o constelație creată de astronomul Jérôme Lalande în 1795, căreia i-a dat numele principalului său instrument astronomic pe care îl folosea: cvadrantul, probabil în onoarea astronomului Tycho Brahe, care perfecționase și se folosise și el de acest instrument. Era o constelație
Cvadrantul (constelație) () [Corola-website/Science/332710_a_334039]
-
constelație creată de astronomul Jérôme Lalande în 1795, căreia i-a dat numele principalului său instrument astronomic pe care îl folosea: cvadrantul, probabil în onoarea astronomului Tycho Brahe, care perfecționase și se folosise și el de acest instrument. Era o constelație de pe cerul de nord, situată între constelațiile oficiale Boarul, Dragonul și Ursa Mare. Cea mai luminoasă stea, „CL Draconis”, poate avea magnitudinea de 4,95. A devenit învechită, dispărând din cataloagele astronomice, dar ploaia de meteori Cvadrantide / Quadrantide îi poartă
Cvadrantul (constelație) () [Corola-website/Science/332710_a_334039]
-
1795, căreia i-a dat numele principalului său instrument astronomic pe care îl folosea: cvadrantul, probabil în onoarea astronomului Tycho Brahe, care perfecționase și se folosise și el de acest instrument. Era o constelație de pe cerul de nord, situată între constelațiile oficiale Boarul, Dragonul și Ursa Mare. Cea mai luminoasă stea, „CL Draconis”, poate avea magnitudinea de 4,95. A devenit învechită, dispărând din cataloagele astronomice, dar ploaia de meteori Cvadrantide / Quadrantide îi poartă numele.
Cvadrantul (constelație) () [Corola-website/Science/332710_a_334039]
-
Pupa (pe latinește Puppis, numită în limba egipteană veche și "Stelele apei") este o constelație a cerului austral. Ea reprezintă pupa unei corăbii. Pupa este o constelație mare care se întinde în vestul și sudul Câinelui Mare. Patru din stelele ei ating o magnitudine aparentă mai mică de 3. Întrucât prin partea ei vestică trece
Pupa (constelație) () [Corola-website/Science/306255_a_307584]