3,260 matches
-
cu un superior stând În picioare. Persoanele așezate pe scaun sunt Întotdeauna Într-o poziție avantajată. Stau În picioare acuzații, școlarii, soldații. Așezați - profesorii, judecătorii, generalii. Șeful era tânăr. Nici măcar treizeci de ani. Ochi inexpresivi de culoarea apei, costum albastru, cravată de mătase și cămașă azurie de Fellini. Nici o manifestare de activitate cerebrală. Ce pot să fac pentru dumneavoastră? o Întrebă În același fel În care fusese ea instruită să-i Întrebe pe clienți. — E vorba de contract, spuse Emma hotărâtă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2343_a_3668]
-
catedralei San Pietro. Nu-și mai aducea aminte de ce, dar locul acela era numit buricul Romei. În timp ce aranja sistemul de blocare a volanului, atinse cu cotul din nou plicul alb. Maja coborâse. Mergea În Întâmpinarea unui tip cu haină și cravată, cu o burtă umflată, care părea să aibă mare nevoie de un transplant de păr și care o aștepta pe trotuar cu o mapă În mână. Aris nu putu să-și stăpânească nerăbdarea de a citi adresa de pe plic. DEPARTAMENTUL
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2343_a_3668]
-
printre ospătarii care susțineau tăvi de argint, evită un măscărici ce continua să sufle balonașe de săpun și apoi trecu pe lângă un băiețel Înlăcrimat cu un balon dezumflat, În urma lui. În salonul alăturat, niște pitici În haine de costum și cravată Încercuiau un clovn al cărui machiaj era de-acum șters de transpirație și priveau un monitor așezat la picioarele lor. Cântau - urmărind cuvintele care se desfășurau pe ecran. Acestea se aprindeau unul câte unul colorându-se În roșu. Pentru Antonio
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2343_a_3668]
-
bucure de viață, cămașa de un albastru strălucitor, deși puțin cam frivolă, parfumul de mosc, deși puțin cam excesiv, blugii decolorați de culoarea mării, deși puțin cam prea mulați, așa cum Îi poartă ăia, păcat că nu și-a pus și cravată, dar În ziua de astăzi nu se mai poartă. Dar mai mult decât orice aprecie faptul că Îl cunoștea pe jurnalistul acela de la televizor. Mă rog, adevărul era simplu. Profesorul ăsta tânăr, timid și atât de bine crescut, era chiar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2343_a_3668]
-
dormea ea, unde poate că mai rămăsese urma parfumului ei, un fir de păr, amprenta corpului ei În saltea. Copiii desculți, el Îmbrăcat - dar nu pentru a ieși. Un trup masiv Îmbrăcat Într-un costum negru, cu pantaloni la dungă, cravată, vestă descheiată, căci anii au trecut și talia nu mai este cea de odinioară. Trupul masiv al lui Buonocore, respectat de toți, un om drept și curajos, care cândva primise o mențiune pentru capturarea unui asasin periculos. Acum va trebui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2343_a_3668]
-
refuz, iar pe la mijlocul după-amiezii a început și marele spectacol. Prima grupare care a intrat în scenă a fost cea a roșiilor. Toți erau îmbrăcați în tricouri de un roșu aprins, cu excepția câtorva domni gravi, la costume gri, care purtau doar cravate roșii, cu un desen cu trei trandafiri. Inșii în costum au urcat pe podiumul din mijloc, iar unul din ei s-a apropiat de microfon. — Iată forța noastră! a strigat el, arătând cu un gest larg spre o intrare. În
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2215_a_3540]
-
a făcut să apară în arenă așa, din neant, machete înalte de blocuri și case elegante. — Iată ce am făcut și ce vom face noi în țara noastră! a anunțat tare de la microfon un bărbat în costum gri, dar cu cravată galbenă. Gruparea galbenilor a mai avut, printre altele, și un număr cu trapeziști. Spre surprinderea tuturor, la trapez au urcat chiar bărbații în costume ce se instalaseră pe podiumul din centru. Erau uimitori! Merita să vezi cum făceau salturi mortale
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2215_a_3540]
-
străbate, premoniția pieirii și renașterii lui infinite. Simțeam că se întâmplase ceva nerepetabil, că un adevăr fantastic se descoperise pentru prima dată și pierise tot atunci, fără urmă. Eram îmbrăcat într-un costum de vară, gri deschis, cămașă albă și cravată la culoarea costumului, în ciuda unei benzi înguste de mătase neagră ce-o visam înnodându-se lejer sub gulerul cămășii albe, asemeni unei lavaliere, pe care n-o puteam purta datorită conformismului vestimentar al profesiei, un judecător cu lavalieră fiind de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1887_a_3212]
-
altădată din grădina publică. Stăteam pe ea, acum, rezemându-se de stinghiile orizontale, alți tineri, fete, băieți; nici unul din aceștia nu și-ar fi închipuit, văzându-mă cu tâmplele ușor albite, bărbat între două vârste, corect îmbrăcat, scorțos, cu nelipsita cravată burgheză la gât - adică de om al burgului, al orașului zice-se - că în urmă cu câteva decenii, tot tânăr ca ei, adolescent, m-am aflat pe aceeași bancă și că aici sub frunzișul aceluiași copac mi s-a întâmplat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1887_a_3212]
-
ani. Naggie Îl văzuse prima oară atunci cînd intrase să cumpere un cadou pentru apropiata aniversare a căsătoriei cu Bill, căci la același etaj se afla și un mic stand de cadouri pentru bărbați. Îi cumpărase lui Bill Încă o cravată - dacă ar fi uitat vreodată de cîți ani trecuseră de cînd se Însurase, Bill n-ar fi trebuit decît să-și numere cravatele și ar fi aflat Îndată - după care, dînd curs obișnuitei curiozități feminine, trecu să vadă ce noutăți
Christina Domestica şi vînătorii de suflete by Petre Cimpoieşu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1372_a_2701]
-
etaj se afla și un mic stand de cadouri pentru bărbați. Îi cumpărase lui Bill Încă o cravată - dacă ar fi uitat vreodată de cîți ani trecuseră de cînd se Însurase, Bill n-ar fi trebuit decît să-și numere cravatele și ar fi aflat Îndată - după care, dînd curs obișnuitei curiozități feminine, trecu să vadă ce noutăți vestimentare mai apăruseră. Nu găsi nimic interesant. Dar tocmai pe cînd dădea să plece, Îl remarcă pe noul supraveghetor al raionului și se
Christina Domestica şi vînătorii de suflete by Petre Cimpoieşu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1372_a_2701]
-
deplină a tuturor presupunerilor sale și, În acest scop, Îi ceru chiar a doua zi să o Însoțească la magazin, sub pretextul că vrea să-i cumpere lui Bill un cadou pentru aniversarea căsătoriei. Deși Îi cumpărase deja unul - obișnuita cravată. Pentru ca scopul investigației lor să fie nu doar legitim, ci și cît mai atractiv, Îi mai adăugă și vaga promisiune că după aceea vor mînca Împreună o pizza, „să mai stăm și noi la o șuetă“. Christina spera că se
Christina Domestica şi vînătorii de suflete by Petre Cimpoieşu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1372_a_2701]
-
al tău! exclamă Naggie nemulțumită și porni spre ieșire, dar În ultimul moment se Întoarse la standul de cadouri pentru bărbați. CÎt pe ce să uite că pentru asta venise. Ca să nu se trădeze față de Christina, mai cumpără Încă o cravată. De acum Încolo, dacă, pentru a afla de cîți ani se căsătorise, Bill și-ar fi numărat cravatele, cu siguranță că ar fi fost indus În eroare. Dr. Thomas era Încredințat că făcuse o impresie deosebită noilor sale cunoștințe. Visul
Christina Domestica şi vînătorii de suflete by Petre Cimpoieşu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1372_a_2701]
-
cadouri pentru bărbați. CÎt pe ce să uite că pentru asta venise. Ca să nu se trădeze față de Christina, mai cumpără Încă o cravată. De acum Încolo, dacă, pentru a afla de cîți ani se căsătorise, Bill și-ar fi numărat cravatele, cu siguranță că ar fi fost indus În eroare. Dr. Thomas era Încredințat că făcuse o impresie deosebită noilor sale cunoștințe. Visul său de a lucra la construirea Telepatigrafului Începea să prindă contur. Feder și prietenul său Nut Îl căutau
Christina Domestica şi vînătorii de suflete by Petre Cimpoieşu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1372_a_2701]
-
cărui nume Îl uitase, deși era ceva cu cratimă, era exact tipul prăfuit de specialist englez: trecut de cincizeci de ani, cu sprâncene stufoase care aveau nevoie urgentă de un pensat, costum gri scump, dar conservator, la fel ca și cravata, și cu tare puține avantaje În ceea ce privea farmecul personal. De-obicei Ruby acorda multă importanță carismei unui doctor, dar, În situația asta, lipsa acestei trăsături n-o deranja. De fapt vedea chestia asta ca pe un bonus. Ideea că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2001_a_3326]
-
ani ai? șuieră Ronnie. Păi, nu chiar. N-am găsit momentul potrivit, dar o să-i spun imediat ce mi se pare că-l găsesc. Promit. NIGEL era un bărbat robust și blând Într-un costum de afaceri gri imaculat cu o cravată nedefinită. Era exact opusul tipilor gălăgioși, extrem de amuzanți - dar, În ultimă instanță distruși emoțional - cu care ieșea Sylvia de obicei. Nu era chip să eviți concluzia: Nigel era plictisitor. La cină au discutat despre diferența dintre evaziune fiscală și evitarea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2001_a_3326]
-
soare pe cearceafuri și să se bălăcească În Dunăre.” „În curu’ gol?” „E, În curu’ gol! Bou mai ești... În chiloți și sutien. Ele le zic costume de baie. Da’ cum dracu’ vine asta? Costum Înseamnă pantaloni, haină, cămașă albă, cravată și pantofi negri - nu peticele alea colorate din țesătură de plastic ca să se zvânte apa mai repede.” „Te-ai uitat la ele? Cum erau? Care ți-a plăcut? Ți s-a sculat? Hai, bă, ce dracu’, aștepți să ne rugăm
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
pui de salcâm. Verii coborâră cu pas tupilat bătătura În pantă. Trecură cu bine și de poarta hărtănită, cu sârme În loc de balamale și Încuietoare. De-acolo Începea Valea. De gât le atârnau, ca niște lațuri de cotarle ori ca niște cravate boierești, armele de care se arătau amândoi tare mândri: cele două praștii. Așa cum se cuvenea, arma Blondului, pentru că era molatec și mai prostănac, era de tot oarecare: patul, făcut din limba unor Încălțări ale lui tată-său, era legat cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
declarantul cu „cel ce l-a trimis pe cel ce l-a trimis” ș.a.m.d.? Nu cumva făcea aluzie și Îl Învinovățea pe Însuși Comandantul suprem al Armatei și Conducătorul țării? A venit de la județ unul manierat, cu costum, cravată, cămașă albă, pantofi lustruiți și geantă din piele. O noapte Întreagă a tăifăsuit cu Foiște În biroul șefului de post, care n-a fost primit Înăuntru. Ce s-a petrecut cu adevărat acolo nimeni nu are de unde ști. Din cele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
aveam de gând să Închei Întreaga Declarație și nicicum fraza de dinainte.” Astea ar fi cele povestite de Foiște. Zic unii, Însă, că a doua zi dimineață omul Securității ieșise din birou cu ochii tulburi. Era ciufulit, Îi crescuse barba, cravata Îi atârna Într-o parte de gulerul cămășii descheiate. Pantalonul făcuse câte patru-cinci dungi pe crac, pantofilor le atârnau șireturile, din servieta Închisă prost se zăreau capete mototolite de foi de scris. Nici milițienii, nici cei de la Armată n-au
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
ghete de care, Într-o vreme, nu se despărțea. Cred că dormea cu ele. Când părinții lui au fost nași la o nuntă, el, nașul mic, era Îmbrăcat cam așa În timp ce pășea În fruntea alaiului: cămașă albă cu mânecă scurtă, cravată de pionier la gât, pantaloni cafenii din stofă, călcați cu grijă, și ghetele cu crampoane În picioare. Aluneca pe pietre la fiecare pas și parcă tot călca În bobote. Se chinuia, Însă, să se țină drept, să se arate Îngâmfat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
sau o precizie exagerată creează același efect nedorit - de incredibil. De pildă, este suficient ca într-o pădure să întâlnim o fată îmbrăcată în alb și cu coroniță pe cap sau să observăm pe stradă un tânăr îmbrăcat elegant, cu cravată de mătase, cămașă impecabilă și... șlapi în picioare. Brusc, întreaga întâmplare devine bizară, ciudată, nefirească. Depinde ce anume vrem să comunicăm prin scrisul nostru. Nu orice abatere de la credibilitate este blamabilă. Să ne gândim la faptul divers care trăiește tocmai
[Corola-publishinghouse/Science/2252_a_3577]
-
în magazin”, „Atmosfera din cameră îmi apăsa umerii” etc.). Observăm acest defect mai ales în gestionarea greșită a enumerării, când într-o succesiune de trăsături fizice strecurăm neatenți și o calitate morală sau un detaliu de comportament: „Avea pantofii lustruiți, cravata asortată la culoarea costumului și se purta ca un laș”. Atenție însă, putem amesteca registrele enumerării, cu condiția ca acest melanj să fie consecvent, să se repete (semn indubitabil al intenționalității): „Era un tânăr înalt și molatic, filiform și plin
[Corola-publishinghouse/Science/2252_a_3577]
-
agitat dimineața. Central Park era acum foarte frumos, numai că personajul nostru nu mai are timp să-l vadă. Zgomotul exterior se întețește, semn că se apropiau de aeroport. Brusc, își dă seama că din grabă nu și-a pus cravata pe care partenerul său chinez i-a făcut-o cadou când a venit în SUA. ,,Ann, o să mă certe!", își spune și caută telefonul mobil pentru a-și ruga directorul de la Beijing să-i aducă una la fel. Abia atunci când
[Corola-publishinghouse/Science/84937_a_85722]
-
a firmei și vede privirile admirative ale călătorilor care îl invidiau pentru frumusețea și eleganța femeii care îl aștepta. Este fericit că nu numai el o vede frumoasă și o îmbrățișează calm, afectuos, spunându-i cum a uitat să ia cravata care trebuia. Ann dă din mână a semn de problemă minoră și începe să vorbească atent, prezentându-i programul vizitei la chinezi. Nu aude nimic și nu numai din cauza motorului de avion pornit, ci și pentru că își dă seama cât
[Corola-publishinghouse/Science/84937_a_85722]