2,524 matches
-
turcii nu au cucerit Țările Române deoarece ele nu se aflau în drumul lor către inima Europei, din care cauză au preferat să le lase libere, dar și pentru că Țările Române furnizau hrană - grâu, vite - pentru turci. Dar, niciodată un cuceritor nu s-a oprit pe o anumită linie, deși putea să o treacă, din rațiuni economice. Țările Române furnizau mai multă hrană dacă erau libere, ceea ce înseamnă că trebuie să presupunem că, odată ocupate de turci, ele nu ar mai
Ştefan cel Mare şi Sfânt – domn al Ţării Moldovei : (1457-1504) by Manole NEAGOE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101012_a_102304]
-
1497, în ciuda faptului că fuseseră aduse tunuri de asediu uriașe, pentru vremea respectivă. La cetatea Neamțului au fost înălțate vechile ziduri și s-a construit o a doua pânză de ziduri și podul mobil. Cetatea a rezistat asediului organizat de cuceritorul Constantinopolului, Mahomed al II-lea. La Roman, locul cetății de lemn, căreia ungurii i-au dat foc în 1467, Ștefan cel mare a ridicat Cetatea Nouă, în 1483, pe malul stâng al Siretului. La Orheiul Vechi, unde era o cetate
Ştefan cel Mare şi Sfânt – domn al Ţării Moldovei : (1457-1504) by Manole NEAGOE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101012_a_102304]
-
sau Apus va atârna desigur de viitorul ce ni-l vor asigura, și aceasta nu ca stat numai, căci statul român prin teritoriul său șes și deschis din toate părțile nu pare menit de providență de a fi militar și cuceritori, ci ca nație. Ni se pare evident că viitorul Orientului este o confederație de popoare în care egalitatea naționalităților și limbelor, pe orice teritoriu se vor afla ele, va fi lucru principal, iar formațiunile de state lucru secundar. Aseminea e
Opere 09 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295587_a_296916]
-
persecuție, - iar drepturile câte nu le au, nici nu le merită. Ei singuri, cu totul deosebiți și având tendențe deosebite de popor, vorbind în familii limba germană, abonați la ziare dușmane nouă și hrănind împrotiva noastră un spirit dușmănesc și cuceritor, ei singuri nu compensează întru nimic munca poporului care-i susține. Apoi sunt totdeauna o armă a străinilor în contra noastră. Până și ungarii - care numa-n gropi nu dau de cuminți - își închipuiau într-un rând o stăpânire a Moldovei
Opere 09 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295587_a_296916]
-
pe care-l purta agățat în interiorul buzunarului costumului lui de Mark Twain. Cel mai adesea Comisarul se lăuda că ar fi unul din pionierii care au înălțat cartierul din nord, și avea idei dinastice depspre neamul Einhorn - organizatorul venind după cuceritor, poetul și filosoful urmându-I organizatorului, întreaga întreprindere cu totul americană, rezultatul inteligenței și puterii manifestate pe un teren deschis, o lume a posibilităților. Însă, deși am un mare respect pentru Comisar, trebuie să recunosc că Einhorn, când încă era
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
ea n-a mai rămas la suprafață nimic, dacă nu cumva se află în parcul Alameda, a cărui enormă pată verde se vede bine acum, vreun copac vechi de cinci secole. Cortes a urmărit, în fond, ceea ce au visat totdeauna cuceritorii. Să suprime istoria dinaintea lor, temîndu-se că, altfel, victoria le va fi mereu contestată de ceea ce rămâne. Pentru a-și atinge acest scop, el s-a războit nu numai cu armatele aztecilor. Mii de manuscrise au fost arse, iar peste
Caminante by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295603_a_296932]
-
a ridicat piramidele, dar nu se poate desprinde de ele cu repulsia spaniolilor. Din când în când, se întoarce și le privește cu o emoție pe care nu și-o lămurește pe deplin. E în căutarea unei împăcări lăuntrice între "cuceritor" și "cucerit", care să vindece până la capăt ruptura săvârșită de spanioli în sufletul indian. șarpele cu pene Seara, am fost invitați la un spectacol: Quetzalcoatl, tragedie antropocosmică. De fapt, spune legenda, șarpele cu pene, Quetzalcoatl, a fost și zeu și
Caminante by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295603_a_296932]
-
pornească, strânge dârlogii calului, se concentrează și țâșnește în plin galop. În toată atitudinea acestor bărbați e un amestec ciudat de tandrețe și violență. După ce și-au învins victima, mângâie calul și zâmbesc sfios. Apoi se îndepărtează cu aerul unor cuceritori care ies mulțumiți din scenă. Un charro stă pe loc acum în mijlocul arenei cu lasoul în mână. Câțiva călăreți gonesc un taur jur-împrejur. Cel cu lasoul are dreptul la o singură încercare. Aruncă și pe urmă strânge frânghia ca un
Caminante by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295603_a_296932]
-
tahitienii lui Gauguin sunt însă dintr-o specie inferioară. Cele de aici sunt înnobilate, au miezul parfumat și mai dulce. Strălucesc ca tezaurul lui Moctezuma în visurile spaniolilor. Cum ar explica asta, oare, Tatle? ― Tezaurul lui Moctezuma e acolo unde cuceritorii nu l-au căutat niciodată. Nu e nevoie să-l căutăm în locuri tainice. Ajunge să ne putem mira de lucrurile firești. Cum scârțâie un pas pe o alee de nisip, cum înflorește nopalul pe vechile morminte. Atunci vom descoperi
Caminante by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295603_a_296932]
-
avem noi despre ea? Cucerirea Yucatanului i-a costat pe spanioli mai mult decât înfrîngerea aztecilor și incașilor la un loc. Și chiar învinși, mayașii și-au păstrat mândria și spiritul independent. Ei au refuzat multă vreme să învețe spaniola. Cuceritorii lor s-au văzut nevoiți să învețe ei limba maya. În Yucatan se vorbește și azi un idiom rămas din vechea limbă maya. Există și un ziar scris în acest idiom, precizează viceprimarul Valladolidului și ochii sumbri îi strălucesc. Îi
Caminante by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295603_a_296932]
-
la țigări, aproape deloc. Uite că ai și calități! rîde ușor Maria, rîs în care Mihai ghicește deja primele flăcări ale paharului băut. Vine lîngă fotoliu, se lasă pe călcîie și sărută mîna stîngă a femeii, într-un gest sincer, cuceritor: Te rog să-mi ierți comportarea necuviincioasă! Niciodată nu mi-am dorit să mă port urît, să te supăr..., dimpotrivă! Ca un mare pontif, așezat în strană, Maria și-a lăsat mîna stîngă să-i fie sărutată, acoperindu-l pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
care aproape că m-a durut fizic. Cu câtă naivitate îmi închipuisem că Honor este liberă; ba chiar îmi închipuisem, mi-am dat seama acum, că e virgină, că eu voi fi primul bărbat din viața ei, că voi fi cuceritorul și maestrul ei. Prins în plasa idioțeniei mele n-aș fi putut nici măcar să mă apropii cu gândul de ideea că fratele ei ar putea fi iubitul ei. Palmer intră. Închise încet ușa în urma lui și se sprijini de ea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1892_a_3217]
-
realizat - să explice în vreun fel scena la care fusesem martor. Nici n-a încercat să-i minimalizeze importanța sau să o ascundă sub un văl de minciuni și aiureli. Se înfățișa deschis în fața mea așa cum te înfățișezi în fața unui cuceritor sau a unui judecător; și, pe măsură ce discuția noastră înainta, am început să simt, străbătând prin amețeala mea bolnăvicioasă amestecată cu milă dureroasă, că balanța puterii începe să se încline în favoarea mea. Trecusem cu adevărat pe versantul celălalt al muntelui. Mânat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1892_a_3217]
-
Da, adu-ți aminte cum se juca de unul singur când l-am urmărit pe fereastra bucătăriei. Zet, înfoiat tot peste sacoșa de cumpărături a lui Gabriel, avea expresia lui de pasăre cocoțată sau ceea ce Gabriel numea expresia lui de „cuceritor“, cu botul negru întredeschis, lăsând să se vadă o fulgerare a dinților albi, și cu ochii negri-albăstrui, ca mătasea șanjantă, privind cu cochetărie la admiratorii săi. Atinse cu o lăbuță albă mânerul sacoșei, se uită cu un aer provocator la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
Ioan Corvin de Hunedoara! Janoș Hunyadi, pentru magnații maghiari, din Transilvania feudală a secolului cincisprezece! Voievodul Ardealului, Regentul și Guvernatorul Regatului Ungar, de până la Mohacs. Învingătorul turcilor, conduși de însuși Luminăția-Sa, Splendoarea Semilunii, Sultanul Mahomed al II-lea, El-Fatih, Cuceritorul Constantinopolului în bătălia de la Belgrad, considerată într-adevăr, istoricește vorbind, drept Ultima Cruciadă din Europa! lămurește problema Fratele. Războinicul omagiat, pentru biruința sa măreață, de către însuși Papa Calixt al III-lea! Oșteanul pentru care se trag și astăzi clopotele, în
Apocalipsa după Sile by Dinu D. Nica [Corola-publishinghouse/Imaginative/889_a_2397]
-
poziție dominată, întrucât profesia lui revenea în mod obișnuit unor sclavi specializați; mama sa recită rugăciunile rituale și merge din casă în casă, dintr-un loc sfânt într-altul, iar fiul o însoțește; el ajunge la Atena nu ca un cuceritor ce râvnea la Cetatea visată, ci ca exilat, colonii din Samos fiind izgoniți de pe pământurile lor, cu obligația de a-și satisface stagiul militar. Sărac, exilat, provincial - dacă ne este îngăduit să utilizăm acești termeni și să comitem anacronisme... -, ținut
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2053_a_3378]
-
făcu să uite regretul pentru absența fetei. Așezară distorsorul cu fața în sus pe podea și-l priviră, îngenuchiați lângă el. Un aparat dintr-un metal străin, necunoscut, strălucitor, asemănător oțelului ― menit să distrugă lumea. În acest scop agenții unui cuceritor galactic se infiltraseră în cele mai înalte funcții de pe Pământ, multă vreme ― chiar nepermis de multă vreme ― nebănuiți. Capturarea distorsorului apărea ca una dintre etapele finale ale crizei non-A. Eliberată de influenta lui, Mașina făcuse cunoscut adevărul și condusese
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85125_a_85912]
-
Crang. Să fi fost Prescott, și tot era mai bine; Dar nu, era Thorson. Giganticul dominator, cu ochi verzi, cu trăsăturile puternice ale chipului parcă cioplit ca în piatră, cu nasul acvilin ce-l făcea să semene cu un vultur cuceritor; buzele sale abia dacă puteau schița un surâs, iar nările îi palpitau vizibil în ritmul respirației. Cu o mișcare ușoară din cap îi indică lui Gosseyn un fotoliu. El, personal, nu se așeză. Întrebă cu un aer interesat: ― Te-ai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85125_a_85912]
-
pentru putere, asasinarea rivalilor și exploatarea celor fără apărare fuseseră realități ale naturii omului neintegrat. Iuliu Cezar și Pompei au refuzat să-și împartă Imperiul Roman; Napoleon, la început un apărător cinstit al patriei sale, s-a transformat într-un cuceritor fără milă; toți aceștia nu erau decât precursorii spirituali ai lui Enro, care, acum, nu dorea să împartă cu nimeni întreaga Galaxie. Chiar în acest moment, în timp ce Thorson își neagă orice ambiție, în minte îi roiesc probabil planurile și viziunile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85125_a_85912]
-
în valea curții, iar eu cu mama în dealul ei. O păzeam cu strășnicie, eram doar, cum mă alinta ea, „bărbățelul“ ei. Normal că eram gelos pe proprietarul care mai purta uneori haine militare, ceea ce-i da un aer bătăios, cuceritor... V.D.N.: „Bărbățelul“ e cel mai dulce alint pentru unicul băiat. La Merișani am fost și eu de multe ori - doar sunt născută în Argeș. Mergeam cu tata la pescuit, de când eram mică. La început, credeam că trebuie să fie meri
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2215_a_3540]
-
dezbrăcată, dar croitorul Tom a făcut o gaură în ușă și a tras cu ochiul (to peep). Se spune că a orbit instantaneu. Lothario, personaj din piesa lui Nicholas Rowe, 1703, The Fair Penitent. Personajul a devenit un simbol al cuceritorului, un fel de Don Juan englez. Seria de filme Carry On, care a început în 1958, era formată din filme de buget redus, disprețuite de criticii de film, dar foarte populare, care puneau în cheie comică, adesea vulgară, locurile comune
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2321_a_3646]
-
Asia Mică - Imperiul de Niceea; nu în cele din urmă, de cel dintre biserica latină și cea ortodoxă, puternic stimulat de contactul direct dintre cele două confesiuni și civilizațiile pe care le exprimau, factor agravant al neînțelegerii dintre cuceriți și cuceritori și care a făcut imposibilă simbioza lor. Caracterul limitat al restaurației bizantine din 1261 a lăsat să subziste însemnate vestigii ale cuceririi latine din 1204, îndeosebi cele venețiene, cărora nu avea să le pună capăt decât cucerirea otomană în secolele
[Corola-publishinghouse/Science/1525_a_2823]
-
fapt nu numai că nu oferă o rezolvare conflictului, dar îngreunează posibilitățile de apariție a rezolvării prin introducerea unui plan secund în care conflictul este rezolvat așa cum dorește doar una dintre părți. Fantazarea se poate face în două direcții- „eroul cuceritor” și „eroul suferind” (Coleman, Glaros, 1983). În primul caz, persoana se poate vedea pe ea însăși ca un mare atlet, un soldat vestit, o persoană foarte bogată etc., în orice caz o persoană care face un lucru măreț și pentru
[Corola-publishinghouse/Science/1885_a_3210]
-
o soluție pentru rezolvarea propriilor lor probleme economice, culturale și chiar de forță de muncă și populație. Altă dată aceste probleme erau rezolvate prin declanșarea directă de războaie. Cei învinși plăteau un tribut și în oameni care deveneau sclavi ai cuceritorului. În pragul modernității lumea capitalistă a mers în Africa și în alte părți ale lumii și a adus mulțimi de sclavi. Azi, prin strategiile despre care vorbim, necesarul de forță de muncă se asigură prin liberalizarea circulației sale. Pierderile celor
[Corola-publishinghouse/Science/84937_a_85722]
-
poți doar ghici 136. Există ceva care-l împinge pe european să plece, să meargă și să caute. De altfel, mitul plecării și al călătoriei se află din vremea de început a strămoșilor grecilor, la baza civilizației și culturii noastre. Cuceritorul ne este model și ideal și răsplătim căutarea și îndrăzneala. Așa cum vom face în știință, prin mitul faustic al vânzării sufletului pentru cunoaștere, tot așa vom proceda și în ceea ce privește geografia și comerțul. Europeanul va merge până la capăt pentru descoperirea lumilor
[Corola-publishinghouse/Science/84937_a_85722]