1,228 matches
-
își va ține gura, doi contra unu că mai multe intervenții polițienești îl vor ajuta să sară de pe fix și unu contra unu că va cina la Nickodell și apoi își va petrece seara acasă, redactând un raport despre mizeriile culese. Putea mirosi transpirația de poponar peste sudoarea lui stătută și simți că era pe cale să se lase cuprins de o melancolie subită. La jumătatea drumului spre birou deschise puțin fereastra mașinii, pentru ca aerul și stropii de ploaie să-l mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1955_a_3280]
-
tremura. Danny o întrebă: — Cine era? — O, un prieten de-al unui prieten de-al meu. Odinioară eram înamorată de cântăreții de jazz. Mulatrul își croise drum spre scenă. Danny îl văzu strecurând ceva în mâna contrabasistului - o sclipire verzuie, culeasă și dosită în aceeași clipă. Considine despre De Haven: și-o trăgea în venă și era o consumatoare înrăită de droguri farmaceutice. Danny se așeză la loc. Claire își stinse țigara și își aprinse alta. Luminile scăzură în intensitate. Începu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1955_a_3280]
-
întâmplă mai ales când demonului i se pretinde ceva : obiecte răpite sau cunoștințe deținute de acesta. Să trecem în revistă câteva exemple, pentru că ele conțin motive similare cu cele din scenariul colindei în discuție. într-un Descântec de Samcă (Avestiță) - cules în Bucovina și publicat prima dată în 1869 -, arhanghelul Mihail prinde demonul feminin De părul capului Și o leagă Cu lanțuri de fier [...] Și începu A o bate foarte tare Ca să spuie Toate meșteșugurile [și numele] sale (41, p. 459
Ordine şi Haos. Mit şi magie în cultura tradiţională românească by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/848_a_1763]
-
secolul al II-lea înainte de Cristos până în secolul al V-lea după Cristos, datele pe care le-am luat ca limite temporale ale demersului nostru. Înainte de a reveni la discursul avvei Serenus, să încercăm să facem puțină ordine în datele culese. Dacă privim mai îndeaproape, ne dăm seama că mărturiile propun trei abordări principale ale mitului. Prima abordare, pe care am putea-o numi „mitologică”, este valabilă pentru 1Enoh, Jubilee, Lactanțiu și Omiliile pseudo-clementine. În toate aceste texte, mitul, interpretat literal
[Corola-publishinghouse/Administrative/1996_a_3321]
-
prostituată; atracția exercitată de o meserie „interesantă”, lipsită de rutină și dificultățile ocupației cotidiene, și care promite o serie de avantaje: venituri mari, posibilități de distracție sporite, Întâlnirea unor oameni interesanți etc. 2.3. Rezultatele analizei Analiza și interpretarea datelor culese s-au realizat urmărind criteriile de mai jos, iar prin Încadrarea informațiilor În aceste criterii s-au obținut următoarele rezultate: 2.3.1. Grupele de vârstă Majoritatea dansatoarelor care lucrează În night-club au mai puțin de 25 de ani, Însă
Fetele nopţii : povestiri de viaţă by Daniela Mirela David () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1167_a_1953]
-
franceză, ele mi-ar vorbi fără cusur. Scriu pe claviatura unui ordinator obișnuit, unde Însă fie care tastă se prezintă vocal sub tușeu, În chiar clipa proiectării semnului ei pe ecran. Apoi, la o altă apăsare pe taste, textul astfel cules se rostește singur pe sine de la un capăt la altul sau pe fragmente, după gust și aflările omului În treaba cu pricina. Vasăzică, scrisul gravat În memoria ordinatorului, trimis prin poșta electronică sau postat pe internet, e pre schim bat
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]
-
amândoi invizibili pentru ceilalți. Era un călugăr mărunt, în sutană neagră și acum se oprise la taraba unui vânzător de buruieni de leac. Pe un țol alb, vraciul întinsese în ordine grămăjoare de ierburi, rădăcini contorsionate, buruieni uscate sau abia culese, flacoane, sticluțe și gavanoase închise la gât cu bășică de porc, pline cu alifii, pomezi și licori. Povestea cu răbdare și meșteșug despre rostul fiecărui leac. Părinte Pimen coborî vraciul vorba ține bucata asta de hârtie însemnată cu slove, pune
Cutia cu bătrâni by Andrei Oișteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/824_a_1749]
-
rămâne Încrustat, pentru totdeauna, În istoria nescrisă și nemărturisită a iubirii ce guvernează și va guverna, În continuare, fără Întrerupere, lumea! Se ridicară aprinși, transpirați, emoționați, plini de unul de altul, ca o albină ce revine, la fel de firesc, de la bogatul cules, din prea-plinul florilor de câmp, ale naturii. Corina ieși. Fără vreun cuvânt. Bogdan rămase. Fără vreun cuvânt. Își continuă afișul. Îl isprăvi. Ieși. Urcă spre clasă. Prin fața ușii cancelariei Își Încetini pasul. Când voi să bată, spre a preda acel
Vieți răscolite by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91621_a_92849]
-
salam?“ „Gheișa“ scoase un chițcăit gingaș. „Am avea noi atâta inimă să refuzăm o doamnă?“ În fine, luând figura impozantă a unui toreador aflat În fața unui taur, Ippolit aruncă „gheișei“ cu șase rânduri de sfârcuri o feliuță de salam... „Gheișa“ culese felioara aruncată pe podea și o ascunse grijulie În marsupiu, după care făcu o nouă plecăciune În fața brigadierului. „Ciudată creatură, gândi Ippolit. Cine a mai văzut un șobolan posedând o traistă de piele sub abdomen? Dar, În fond, judecă el
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2067_a_3392]
-
A condus-o pe Suzana acasă, care plângea într-una. A mai stat un timp cu ea și cu Andrei, tatăl Nataliei, ca să-i liniștească. A plecat apoi cum a venit, dar îndurerată, fără să se mai gândească la cireșele culese, de care s-a ales praful, că nimeni nu le-a mai folosit. Pentru Natalia au urmat zile de calvar, nu atât din cauza durerii fizice, care se putea calma cu ajutorul medicamentelor, ci din cauza durerii sufletești, fiindcă nu era o fată
Feţele iubirii by Victoria D. Popa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1166_a_2071]
-
e înrădăcinat în pământ prin trunchiul împletit al unui lanț gros, acoperit cu o coajă de catifea roșie, prăfuită. Când copacul e întunecat aproape în întregime, ne mutăm scara, scaun cu scaun, canapea cu canapea, la următorul. Când „livada” e culeasă, trecem în încăperea următoare. Piersicile culese le ambalăm într-o cutie de pălării. Nu, nu fiecare zi a prizonieratului nostru e marcată de umilințele răpirii. Contele Calomniei scoate un carnețel din buzunarul cămășii. Mâzgălește ceva pe hârtia albastră și liniată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1877_a_3202]
-
împletit al unui lanț gros, acoperit cu o coajă de catifea roșie, prăfuită. Când copacul e întunecat aproape în întregime, ne mutăm scara, scaun cu scaun, canapea cu canapea, la următorul. Când „livada” e culeasă, trecem în încăperea următoare. Piersicile culese le ambalăm într-o cutie de pălării. Nu, nu fiecare zi a prizonieratului nostru e marcată de umilințele răpirii. Contele Calomniei scoate un carnețel din buzunarul cămășii. Mâzgălește ceva pe hârtia albastră și liniată, spunând „Șaizeci și două de becuri încă în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1877_a_3202]
-
lemnoși, Bat apele, din baia albastră să despice Limbi verzi, șuierătoare, prin dinții veninoși. ORBITE Colo, dimineața mea, Viu altar îți miruia: Ca Islande caste, norii În, dorită, harta orii, Ageri, șerpii ce purtai, Șerpii roșii, scurși din rai, Și, cules, albastrul benții De pe jerbele Juvenții. * Lăncile de iarbă mici Le păzea cățeaua Bitsh, Inimi mari dormeau pe țară. Munți, cu sângele afară... Cunoscut acelor zori În fântâni, în șerpi, în nori. STATURĂ Să nu prelingă, să nu pice Viu spiritul
Opere by Ion Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295564_a_296893]
-
Mai mult decât în visele mele. Da’ de unde asemenea bunătăți, părinte? Apoi mai sunt și oameni ai lui Dumnezeu care au grijă și de sufletele noastre păcătoase... Spunând acestea, călugărul a așerzat în fața mea un coș plin cu ciuperci proaspăt culese. Uite aici bunătăți lăsate de Dumnezeu. Noi nu trebuie să facem altceva decât să-i mulțumim și să le culegem. La amiază, mâncăm tocană de ciuperci. Să te ajut și eu la treabă, părinte. Nu-i nevoie. Tu ia-o
CE NU ȘTIM DESPRE IAȘI by VASILE ILUCĂ () [Corola-publishinghouse/Imaginative/546_a_699]
-
de pe-o zi pe alta, dar tot mai ține, mai distilează magariu’. Am moștenit o fibră tare, dom’le! Râdea, cu brațele larg deschise. Își păstrase obiceiul de a-și ascunde pumnii în mâneci, probabil de pe când înghețam la cules păpușoi. - Hai, ce-i cu aiurelile astea? Nu te mai prosti! Dar știam că-i așa, era deja pergamentos și mă strângea în coșul pieptului, între coaste, și trebuia să fac eforturi să scap de câlții din jurul mărului lui Adam
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1987_a_3312]
-
tatăl meu și mama mea considerau acest dar ca venit de la însuși Zeul. - Și ce crede Enro? întrebă Gosseyn. Nu așteptă răspunsul. Niște amintiri ale lui Ashargin privitoare la Zeul Adormit începură să-i străbată conștiința cu fragmente de informații culese pe când era sclav la templu. Fiecare mărturie era diferită. Preoții aveau dreptul să-l privească pe Zeu în timpul ritualului inițierii. Niciunul nu vedea vreodată același lucru. Zeul Adormit era un bătrân, un copil un adolescent de cincisprezece ani, un copilaș
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85123_a_85910]
-
împotriva unui cuib de rezistență pe planeta Pământ. Enro explodă. - Tâmpitul! I-auzi, să conducă personal un atac! Se stăpâni cu greu. - Cu toate astea, domnilor, sunt foarte fericit că am auzit această dare de seamă. Concordă, cu anumite informații culese ulterior și cu anumite teorii personale. Acum când sunt deranjat chiar aici în palat de oameni care complotează împotriva mea în mod ridicol, aș vrea să-mi dați numele ofițerului care l-a înlocuit în postul de comandant al forțelor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85123_a_85910]
-
aproape că l-am crezut; cartea era deja la tipar. Oprim totul, schimbăm pagina de titlu, coperta: era o pagubă foarte mare, pentru noi, dar în orice caz, cu un titlu sau altul, un autor sau altul, romanul exista, tradus, cules, tipărit... Nu ne-am închipuit că operația aceasta de scos și dat la tipar și la legat, de înlocuit primele șaisprezece pagini cu pagina de titlu greșită, ca să punem cele cu pagina de titlu nouă, va crea o confuzie extinsă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1925_a_3250]
-
să te lipsești și de altceva, apoi de multe alte lucruri. Iată-mă, deci, parcurgând această suprafață goală care este lumea. Un vânt la nivelul solului târăște în rafale de lapoviță ultimele resturi ale lumii dispărute: un ciorchine de struguri, cules parcă acum de pe coarda de viță, un ciorăpel de lână de nou-născut, o articulație cardanică bine unsă, o pagină smulsă parcă dintr-un roman în limba spaniolă, cu un nume de femeie: Amaranta. Când a încetat lumea să existe, acum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1925_a_3250]
-
gros ar începe deodată să se răzvrătească! Lucrurile au ajuns atât de departe încât agenția Ransdoc (informații, documentări, toate informațiile asupra oricărui subiect) a anunțat, în emisiunea sa radiofonică de informații gratuite, șase mii două sute treizeci și unu de șobolani culeși și arși în decursul unei singure zile, din 25. Această cifră, care dădea un sens limpede spectacolului zilnic pe care orașul îl avea sub ochi, a sporit haosul. Până atunci oamenii se plânseseră numai de câte un accident cam respingător
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85074_a_85861]
-
urmări pe care anume. Când mi-a povestit, l-am întrebat de ce o făcuse, și el mi-a spus: „Știu eu..., din amuzament! Ca să fac o piruetă! Dar și pentru că mă irită și mă scot din sărite cuvintele subliniate și culese cursiv. Înseamnă să-l insulți pe cititor, să-l socotești tare de cap, să-i spui: ia aminte, dom’le, ia aminte, aici e o intenție! Și tocmai de-aia îi recomandam unui domn să-și scrie articolele numai în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1900_a_3225]
-
menajera dumneavoastră... — Ești unul dintre cele mai mari talente avocățești din țară ! Trish îmi arată cu degetul isterică în ziar. Scrie aici ! — Samantha ? Se aude un răpăit în ușă și Nathaniel intră în bucătărie, cu brațele pline de cartofi abia culeși. Crezi că îți ajung pentru prânz ? Mă uit la el tâmp, cu inima strânsă. Nu are nici cea mai mică idee. Nu știe nimic. O, Doamne. Trebuia să-i fi spus. De ce nu i-am spus ? De ce nu i-am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2362_a_3687]
-
știință, în medicină, și în special în pediatrie. Doctor în medicină. Este președintele de onoare al Academiei Bârlădene, dar și membru al Academiei de științe Medicale, președintele Societății Medicilor Scriitori și Publiciști din România. CĂTRE MARIA Macii de prin grâu culeși plânși de coapsa verde‐a undei, trăiau viața fără greș, ori speranță, a secundei. Prins de‐ un tremur boreal, 321 mă temeam să nu le piară până la mormânt pe deal horbota incendiară. Vântul întețit, în loc să mi‐ i facă și mai
OMAGIU MAMEI () [Corola-publishinghouse/Imaginative/416_a_1082]
-
îți plătesc bine, Neli, dragă, dar tu (căci așa îi vorbea la început, cu „tu”, apoi, paradoxal, pe măsură ce timpul trecea, a început să i se adreseze cu „dumneavoastră”) răspunzi de grădină, de tot-tot, de semănat legume și flori, de plivit, cules, cosit, toamna de fructe, la vie mai aducem noi câte o grupă de studenți, se bucură și ei, săracii!!! Unde trebuie, plătim noi oameni să te ajute la cosit, de încărcat, tractor, dacă trebuie. Plătim tot. Numai să ai grijă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1975_a_3300]
-
toți, cine mai moare astăzi din dragoste?... E toamnă târziu și, prin grădini, fânul e cosit, așezat în căpițe care au în vârf bucăți de plastic să nu-l plouă, porumbul, tăiat, prunele de țuică sunt în butoaie, dovlecii albi, culeși, așezați în grămezi, toată iarna, femeile vor desface semințele albe pentru presa de ulei, lui îi place numai uleiul ăla, de la presa din sat, pe spaliere, strugurii nu sunt copți bine, încă, dar mai e timp în toamna frumoasă de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1975_a_3300]