1,257 matches
-
întrucât erau cunoscătoare ale profețiilor Vechiului Testament, mentalitatea fiind aceiași, iar efortul explicațiilor nu trebuie să fi fost prea mare. Apostolul, originar din Tars, născut din părinți evrei, făcea parte din diasporă, vorbitor de limbă greacă, cetățean roman prin naștere, fariseu prin educație, iudeu prin religie etc. Opera de evanghelizare a fost îndeplinită, în cea mai mare parte, de către creștini obscuri, modești, de-al căror nume nu s-a preocupat nimeni să le transmită posterității. Biserica timpurie nu s-a preocupat
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
lipsurilor umane (foamete, boli, trădări, ucideri etc.) nu pot fi evitate, potrivit lui Cristos, dar vai celui care le provoacă. În Mc 12, 13-17, Isus răspunde la întrebarea despre învoirea de a plăti tribut Cezarului. Sinopticele subliniază tendențiozitatea întrebării puse de farisei și de irodieni: dacă Isus ar fi negat consimțirea achitării tributului ar fi apărut ca un rebel față de autorități, dimpotrivă, dacă ar fi declarat normalitatea acestui lucru atunci ar fi mărturisit implicit că este un idolatru. În ochii evreilor acel
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
a omite însă denunțarea violențelor încurajate de autorități sau de cel care deține chiar și un centru minim de putere. Cristos afirmă aici, în acest fragment, dreptatea și adevărul. Vrea să-i responsabilizeze, cu toată tăria iubirii sale active, pe fariseii adormiți într-o viață sclerotică, cărora le era mult mai comod să nu înțeleagă ori să evite intenționat necesitatea directă a cooperării pentru venirea împărăției evanghelice. Nonviolența autentică nu este lipsită de curajul de a arunca în fața celor puternici adevărurile
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
unul dintre ei l-a lovit pe slujitorul marelui preot. Intervenind, Isus a spus: Lăsați, până aici! (22, 51), arătând renunțarea la orice act de apărare-ofensivă violentă, neomițând denunțarea explicită și nonviolentă a comportamentului fals și nedrept al cărturarilor și fariseilor. Atitudinea acestora este descrisă în textul lui Marcu (14, 48-49), unde fariseii și cărturarii erau mustrați cu asprime de către Cristos: Ca la un tâlhar ați ieșit cu săbii și toiege, ca să mă prindeți. În fiecare zi eram la voi în
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
a spus: Lăsați, până aici! (22, 51), arătând renunțarea la orice act de apărare-ofensivă violentă, neomițând denunțarea explicită și nonviolentă a comportamentului fals și nedrept al cărturarilor și fariseilor. Atitudinea acestora este descrisă în textul lui Marcu (14, 48-49), unde fariseii și cărturarii erau mustrați cu asprime de către Cristos: Ca la un tâlhar ați ieșit cu săbii și toiege, ca să mă prindeți. În fiecare zi eram la voi în templu, învățând, și nu m-ați prins. Dar acestea sunt ca să se
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
Fiul Omului, nu împăratul, mort, într adevăr, cu 19 ani înainte.” Isus era mare cînd făcea revoluție...” zice, în același loc, Bacovia 13). Neîndoielnic, aci face referire la virulența cu care Hristos i-a atacat în mai multe dăți pe farisei și pe cărturari și la violența cu care a acționat împotriva traficanților din Templu. Amintirea acestui episod reanimă în el jarul unui anarhism ce părea definitiv stins. Iisus ocupă atît unele din reveriile sale, cît și unele din senzațiile sale
ÎN JURUL LUI BACOVIA by CONSTANTIN CALIN () [Corola-publishinghouse/Science/837_a_1765]
-
om dușmanul omului. Culpa individualizată, vanitatea culpabilă a fiecăruia, rezidă în neîncetatele autojustificări false ale propriei noastre culpe vitale, ale propriilor noastre exaltări imaginative ale dorințelor, fie că aceste invenții sînt realizate banal sau ascunse cu ipocrizie, refulate cu ajutorul moralismului fariseilor. Ceea ce scoate la iveală mitul creștin este sancționarea imanentă a vinii comune: fiecare sentiment de culpabilitate este proiectat prin falsa autojustificare vanitoasă sub forma unei acuzații împotriva altuia, care, ce-i drept, fiind la rîndul lui un fals motivator, este
Divinitatea: simbolul şi semnificaţia ei by Paul Diel [Corola-publishinghouse/Science/1411_a_2653]
-
cu greu considerată ca reprezentînd un simbolism, fiind mai curînd o metaforă care desemna moralitatea sau imoralitatea personajului și avînd înțelesul de ,,te comporți de parcă ai fi fiul unui lotus, fiul unui șacal etc". În această accepție le spune Iisus Fariseilor: "Sînteți fiii lui Satan". Într-un sens mai apropiat de simbolistică, toți oamenii sînt fiii lui Dumnezeu: creaturi ale creatorului.Ei ar trebui să ilustreze acest fapt prin caracterul lor și prin intențiile lor motivante cele mai secrete. Lui Caiafa
Divinitatea: simbolul şi semnificaţia ei by Paul Diel [Corola-publishinghouse/Science/1411_a_2653]
-
lupta împotriva romanilor. Dar împărăția lui Cristos "nu este în lumea aceasta" (în această lume perversă și măcinată de permanente lupte pentru putere). Dezamăgit, poporul aservit îl reneagă pe noul profet și îl lasă în voia sorții în lupta împotriva fariseilor. Viața sa și moartea sa pe cruce vor constitui mărturii ale celui mai vechi adevăr, adevărul esențial și etern: mai curînd mor decît să mă plec în fața puterilor lumii, să închei un pact cu falșii justificatori și să mă încred
Divinitatea: simbolul şi semnificaţia ei by Paul Diel [Corola-publishinghouse/Science/1411_a_2653]
-
Superficialitatea, Nepăsarea, Vorba fără rost), relevă un înțelept din speța celor dotați cu harul formulărilor gnomice: „Dac-am înșira tot ce nu face și nu este omul cinstit, am cădea peste portretul mincinosului, al măsluitorului, al iscoadei, al defăimătorului, al fariseului, al tâlharului, al vânătorului de frate. Și le-am găsi vrednice de interes și pline de culoare. Așa suntem făcuți, Dumnezeu să ne ierte.” La numeroasele articole de specialitate publicate de-a lungul anilor se adaugă o foarte bogată activitate
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286486_a_287815]
-
Elefantina, sunt stabilite deja două dintre elementele fundamentale ale credinței lui Israel. 7.3. Misiunea între păgâni Din aceste elemente derivă un sector nou al religiei iudaice: misiunea între păgâni în epoca elenistă. a) În legătură cu acest fapt, Isus le adresa fariseilor un reproș, de altfel, ambiguu: „Vai vouă cărturarilor și fariseilor ipocriți, voi străbateți marea și uscatul ca să faceți chiar și numai un prozelit și, când l-ați găsit, îl sortiți iadului, de două ori mai mult ca voi” (Mt 23
Israel în timpurile biblice : instituții, sărbători, ceremonii, ritualuri by Alberto Soggin () [Corola-publishinghouse/Science/100992_a_102284]
-
lui Israel. 7.3. Misiunea între păgâni Din aceste elemente derivă un sector nou al religiei iudaice: misiunea între păgâni în epoca elenistă. a) În legătură cu acest fapt, Isus le adresa fariseilor un reproș, de altfel, ambiguu: „Vai vouă cărturarilor și fariseilor ipocriți, voi străbateți marea și uscatul ca să faceți chiar și numai un prozelit și, când l-ați găsit, îl sortiți iadului, de două ori mai mult ca voi” (Mt 23,15). Învinuirea lui Isus este neclară deoarece nu știm dacă
Israel în timpurile biblice : instituții, sărbători, ceremonii, ritualuri by Alberto Soggin () [Corola-publishinghouse/Science/100992_a_102284]
-
unul dintre ucenicii lui Antigon din Soco (secolul al III-lea î.C.), considera că e vorba de prima sâmbătă după Paște, adică la mai puțin de o săptămână după 15 nîsăn, și de aceea celebrarea cădea obligatoriu întotdeauna sâmbăta; fariseii susțineau însă că se identifica chiar cu ziua de 15 nîsăn, astfel că, numărând cincizeci de zile, sărbătoarea cădea între 5 și 7 a lunii sîwan (mai-iunie) în funcție de durata lunilor precedente (29 sau 30 de zile). Sistemul acesta este adoptat
Israel în timpurile biblice : instituții, sărbători, ceremonii, ritualuri by Alberto Soggin () [Corola-publishinghouse/Science/100992_a_102284]
-
12,18; Lc 20,27; cf. Fap 23,8 și altele. Respingeau și reflecțiile angelologiei și demonologiei, specifice iudaismului mijlociu. Odată cu distrugerea templului și-au pierdut atât rațiunea de a fi cât și baza economică a existenței lor. b) Originea fariseilor este mai complicată. În parte, erau moștenitorii „drepților” care s-au răsculat împotriva lui Antioh IV și din care s-a născut mișcarea Macabeilor, deși la sfârșitul secolului al II-lea î.C. au rupt legătura cu ei. Numele lor
Israel în timpurile biblice : instituții, sărbători, ceremonii, ritualuri by Alberto Soggin () [Corola-publishinghouse/Science/100992_a_102284]
-
studiul Torah și, în consecință, de la observarea poruncilor - cât și de cei care căutau să facă compromisuri cu puterea de ocupație. Respectau meticulos toate preceptele, în această materie nefiind dispuși să facă vreun compromis; însuși Paul (Fil 3,5-6), fost fariseu, amintește de zelul său în respectarea legilor. Păstrau în mod direct reformele introduse de Nehemia și de Esdra. Evitau contactul cu păgânii, cu excepția candidaților la convertire. În realitate, fariseii erau mult mai pragmatici decât lăsau să se înțeleagă declarațiile lor
Israel în timpurile biblice : instituții, sărbători, ceremonii, ritualuri by Alberto Soggin () [Corola-publishinghouse/Science/100992_a_102284]
-
dispuși să facă vreun compromis; însuși Paul (Fil 3,5-6), fost fariseu, amintește de zelul său în respectarea legilor. Păstrau în mod direct reformele introduse de Nehemia și de Esdra. Evitau contactul cu păgânii, cu excepția candidaților la convertire. În realitate, fariseii erau mult mai pragmatici decât lăsau să se înțeleagă declarațiile lor de ortodoxie. Nu-și făceau scrupule să discute cu apocalipticii (cf. 17.4) deși respingeau în mare parte doctrinele lor: susțineau că viitorul nu depinde fenomene mitico-catastrofice, ci de
Israel în timpurile biblice : instituții, sărbători, ceremonii, ritualuri by Alberto Soggin () [Corola-publishinghouse/Science/100992_a_102284]
-
lui Dumnezeu (Mișna, Avot III, 15). Pe de altă parte, nu respingeau nici doctrinele noi, ca de exemplu învierea morților urmată de o judecată universală, discursul angelologiei și demonologiei, toate acestea fiind împrumutate din apocaliptică. Alături de Torah scrisă, adică Pentateuhul, fariseii au produs o Torah orală, o sinteză a discuțiilor, dezbaterilor și interpretărilor avute cu scopul de a adapta vechile precepte la conjuncturile actuale ale societății. Aceste elemente au fost codificate mai apoi în Mișna, ce este prima parte a Talmudului
Israel în timpurile biblice : instituții, sărbători, ceremonii, ritualuri by Alberto Soggin () [Corola-publishinghouse/Science/100992_a_102284]
-
în tratatele talmudice și în comentariile la textele biblice. Probabil la această tradiție orală se referea Isus (Mt 15,5-9) când îi critica pentru că prin tradițiilor lor au anulat Scriptura. Tocmai datorită rigorismului moral împreună cu deschiderea mare pe plan practic, fariseii erau urmați de o bună parte a poporului astfel că, după dispariția saduceilor ca urmare a evenimentelor catastrofale din 70 și 134 d.C., ei au devenit călăuzele sale spirituale. Tot lor le datorăm transmiterea textului Bibliei ebraice, fixarea canonului, crearea
Israel în timpurile biblice : instituții, sărbători, ceremonii, ritualuri by Alberto Soggin () [Corola-publishinghouse/Science/100992_a_102284]
-
70 și 134 d.C., ei au devenit călăuzele sale spirituale. Tot lor le datorăm transmiterea textului Bibliei ebraice, fixarea canonului, crearea normelor exegetice și etice, care ne permit actualizarea textului biblic, ținând cont și de interpretările ulterioare. Normele stabilite de farisei pot fi sintetizate într-un principiu fundamental: nu doar instituția preoției de la templu, ci tot poporul trebuia să fie „sfânt”, adică pus deoparte de Dumnezeu, conform cu îndemnul din Ex 19,6 ca poporul să fie „o împărăție de preoți, o
Israel în timpurile biblice : instituții, sărbători, ceremonii, ritualuri by Alberto Soggin () [Corola-publishinghouse/Science/100992_a_102284]
-
sau orice iese din trupul uman ca, de exemplu, excrementele sau voma. În total există 613 precepte: 365 interziceri și 248 de porunci. Din punct de vedere istoric nu putem accepta opinia negativă pe care evangheliile sinoptice o exprimă față de farisei, pentru că e vorba de afirmații polemice (împărtășite de altfel și de mișcarea de la Qumran care îi acuza de ipocrizie și laxism) tipice dezbaterilor interne din iudaismul timpului. Un exemplu de acest fel este chestiunea repudierii soției de către soț (un act
Israel în timpurile biblice : instituții, sărbători, ceremonii, ritualuri by Alberto Soggin () [Corola-publishinghouse/Science/100992_a_102284]
-
de către soț (un act echivalat adesea cu divorțul modern) în Mc 10,2-9, Mt 19,3-8: grupul de la Qumran și Isus aplicau literal prevederea Gen 1,27; 2,24 susținând inadmisibilitatea sa, lucru valabil și astăzi în unele biserici creștine; fariseii acceptau posibilitatea de se adapta în funcție de situație. O situație asemănătoare este descrisă cu privire la păstrarea sâmbetei, rigoristă pentru grupul de la Qumran, severă pentru farisei, mult mai deschisă pentru Isus: cazuistica rabinică despre respectarea sâmbetei (cf. 14.3.e) nu este legalistă
Israel în timpurile biblice : instituții, sărbători, ceremonii, ritualuri by Alberto Soggin () [Corola-publishinghouse/Science/100992_a_102284]
-
prevederea Gen 1,27; 2,24 susținând inadmisibilitatea sa, lucru valabil și astăzi în unele biserici creștine; fariseii acceptau posibilitatea de se adapta în funcție de situație. O situație asemănătoare este descrisă cu privire la păstrarea sâmbetei, rigoristă pentru grupul de la Qumran, severă pentru farisei, mult mai deschisă pentru Isus: cazuistica rabinică despre respectarea sâmbetei (cf. 14.3.e) nu este legalistă, ci încearcă să se împotrivească tentativelor de încălcare, probabil frecvente, ale acelora care nu voiau să oprească lucrul în între-prinderile familiale. c) Esenienii
Israel în timpurile biblice : instituții, sărbători, ceremonii, ritualuri by Alberto Soggin () [Corola-publishinghouse/Science/100992_a_102284]
-
trăia în pustiu erau saducei care erau în contradicție cu sadu-ceii de la templu din cauza compromisurilor pe care aceștia din urmă le-au făcut cu elenismul; întrucât erau saducei era logic ca și ei să intre mai târziu în polemică cu fariseii. Respingeau lumea din exterior, dar totodată aveau o atitudine pacifistă, deși în scrierile lor se poate observa o deosebită agresivitate verbală și ideologică. După titlul uneia dintre scrierile lor cele mai importante, ei considerau că la sfârșitul timpurilor va izbucni
Israel în timpurile biblice : instituții, sărbători, ceremonii, ritualuri by Alberto Soggin () [Corola-publishinghouse/Science/100992_a_102284]
-
avem de-a face cu revelații cum mint ei cu obrăznicie ci cu ceva împrumuturi din alte culturi, sau cum am zice mai direct, cu furtișaguri și plagieri cît te ține mintea și mîna. Dar povestea îngeri- lor este schisma fariseilor în mozaism care a apărut pe la mijlocul secolului ll î.e.n. și nu dogma de început a acestui cult, ceea ce ne obligă să privim ce scriu ei despre vremurile dinainte, ca pe niște povești pentru femei bătrîne și rătăcite rău cu duhul
ADEV?RURI ASCUNSE by CONSTANTIN OLARIU [Corola-publishinghouse/Science/83086_a_84411]
-
în secolul ll al e.n. de răul Frăției lui Israel, le-a venit rîndul celorlalte neamuri cum aflăm din textul de mai jos, scris pe la anii 58 ai erei noastre de zburdalnicul la minte Saul/Pavel cu ocazia răspîndirii schismei fariseilor pe care tot ei o numeau satanism iar alții au preluat-o ca iudeo-creștinism. În Galateni 6,5 avem: ,,Toți cei ce umblă după plăcerea oamenilor, și vă silesc să primiți tăierea împrejur numai ca să nu sufere ei prigonirea... ci
ADEV?RURI ASCUNSE by CONSTANTIN OLARIU [Corola-publishinghouse/Science/83086_a_84411]