5,121 matches
-
o are un poporul Întreg despre poetul romantic În idealitatea lui. Oricum aceasta rămâne lucrarea cea mai cunoscută a lui Nicăpetre. Nae Ionescu (18901940), profesorul de logică și filozofie la Universitatea din București, care a modelat o Întreagă pleiadă de gânditori din perioada interbelică, șia găsit și el locul cuvenit În sculptura din marmură a lui Nicăpetre. În Canada conaționalii noștri revin la Câmpul de lângă Hamilton, devenit o simbolică Mecca a românilor, pentru a participa la evenimente felurite, indiferent de anotimp
Editura Destine Literare by Anca Sîrghie () [Corola-journal/Journalistic/99_a_396]
-
editate, care au făcut neașteptate piruete prin lumea românească din țară și din America. O șansă de a scoate din conul de umbră două personalități ale peisajului cultural transilvănean, urgisite de istorie, condamnate la uitare. Aurel Cioran, fratele avocat al gânditorului de la Paris Emil Cioran, „fiul risipitor” În parabola biblică. Două destine paralele, dar și complementare prin felul cum s-au Îngemănat În spirit fratern, deși au avut traiecte existențiale total diferite, căci Emil și-a apărat libertatea gândirii, trăind În
Editura Destine Literare by Anca Sîrghie () [Corola-journal/Journalistic/99_a_396]
-
exterminării evreilor din timpul celui de-Al treilea Reich, ceeace a constituit o „ofensă ireparabilă” și de neiertat. La această perioadă face aluzie Celan în versurile: ""einer Hoffnung, heute "auf eines Denkenden "kommendes "Wort "im Herzen"" [o speranță, azi, unui gânditor cuvântului care va veni în inimă] O versiune a poemului „"Todesfuge"” a apărut în limba română sub titlul „Tangoul morții” în luna mai a anului 1947 în „Contemporanul”, în traducerea lui Petre Solomon. Chiar dacă există și un substrat suprarealist puternic
Paul Celan () [Corola-website/Science/298903_a_300232]
-
o perioadă 'de mijloc' barbară, între epoca clasică a culturii grecești și romane și "renașterea" culturii clasice. Istoricii moderni consideră că epoca medievală a fost una a unei dezvoltări filosofice puternic influențată de teologia creștină. Unul dintre cei mai notabili gânditori ai epocii, Toma de Aquino, niciodată nu s-a considerat pe el însuși filosof și a criticat filosofii. Problemele discutate în cursul acestei perioade sunt relația dintre credință și rațiune, existența și simplitatea lui Dumnezeu, scopul teologiei și metafizicii, problema
Filosofie medievală () [Corola-website/Science/335003_a_336332]
-
în cursul acestei perioade sunt relația dintre credință și rațiune, existența și simplitatea lui Dumnezeu, scopul teologiei și metafizicii, problema cunoașterii, cea a universalelor și cea a individuației. Filosofia medievală are caracter "teologic". Cu excepții posibile precum Avicenna și Averroes, gânditorii medievali nu s-au considerat ei înșiși filosofi: pentru ei, filosofii erau scriitori antici pagâni precum Platon și Aristotel. Oricum, teologia lor a folosit metode și tehnici logice ale filosofilor antici pentru a adresa întrebări teologice grele și a afirma
Filosofie medievală () [Corola-website/Science/335003_a_336332]
-
Mătrăguna este o comedie a gânditorului politic florentin Niccolò Machiavelli. Opera este compusă din 5 acte, acțiunea petrecându-se în Florența. Printre sursele de inspirație ale comediei sunt atât operele dramaturgilor antici Plautus și Terențiu, cât și faimoasa carte contemporană a lui Boccaccio, Decameronul. Mătrăguna a
Mătrăguna (comedie) () [Corola-website/Science/326681_a_328010]
-
copii. Profesor de semiotica la câteva dintre cele mai celebre universități europene și americane, Umberto Eco a abordat din această perspectivă aspecte cruciale ale culturii zilelor noastre. Prin opera să științifică, Eco este socotit unul dintre cei mai de seamă gânditori contemporani, iar eseurile sale, scrise cu un umor și o ironie nestăvilite, sunt adevărate modele ale genului. Strălucitoarea să opera beletristica, începută în 1980 cu "Numele trandafirului", este renumită pentru subtilele ei jocuri de limbaj și pentru abundență simbolurilor și
Umberto Eco () [Corola-website/Science/298589_a_299918]
-
primordial, în adîncurile căruia "lumina și întunericul se întîlnesc", iar "conștiința și cugetul se desprind din întunecimi - fără ruptură". Nu ne poate scăpa tresărirea bucuroasă a recunoașterii unor "membri ai familiei" proprii, pe care o învederează Noica. Hasdeu e un gînditor romantic, care "nu putea să nu iubească "începuturile", forțele obscure și originare". În pofida unei atari circumstanțe, împrumută "o anumită concepție pozitivistă, socotind această continuă desfășurare ca o evoluție", așa cum remarcă Mircea Eliade. În ochii lui Hasdeu, filosofia lui Spencer la
Oscilațiile lui Constantin Noica (II) by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/15964_a_17289]
-
Covrig Roxana Titus Corlățean, ministrul Afacerilor Externe, va face o vizită la Moscova în perioada 8-10 iulie pentru convorbiri oficiale cu omologul rus, Serghei Lavrov. Aleksandr Dughin este un politolog rus și unul dintre cei mai influenți gânditori geopolitici a declarat, pentru Vocea Rusiei, că România va fi a treia verigă a lanțului regional al apropierii de noua alianță eurasiatică.
Corlățean pleacă la Moscova. Ce prognozează un politolog rus by Covrig Roxana () [Corola-journal/Journalistic/36539_a_37864]
-
Nu mi-a venit să cred, fiindcă îl găsisem cu ușurință (e adevărat că îmi propusesem asta, dar a fost foarte simplu să aflu toate informațiile despre pictorul favorit al adolescenței mele, dramaticul autor de compoziții de un colorit magic, gânditorul unui clasicism imanent, descoperit cu ușurare în calmul civilizațiilor vechi). Într-adevăr, strada era una ferită de zgomot, situată într-o zonă partiarhală. După ce intrai, timpul dobândea o altă dimensiune, îți arăta o față distinctă de aceea a freamătului obișnuit
Un pictor diarist: Eugène Delacroix by Simona-Grazia Dima () [Corola-journal/Journalistic/4809_a_6134]
-
delirant și agresiv din capitala Franței, înfrîngerea lui Lech Walesa, un mit al luptei anticomuniste, la alegerile prezidențiale din Polonia, în fața unui fost demnitar al regimului comunist, ambiguitățile cu damf de votcă ale lui Boris Elțîn, campaniile de reincriminare a gînditorilor care în perioada interbelică au simpatizat cu fascismul și evitarea oricăror discuții despre esența criminală a regimurilor comuniste sînt elementele de fundal ale anilor de mijloc din primul deceniu postcomunist. În contrapartidă, dacă poate fi vorba de așa ceva, apar extraordinarul
Melancolii și decepții by Tudorel Urian () [Corola-journal/Journalistic/12751_a_14076]
-
clasei celor care gândesc, să definim elita ca fiind suma indivizilor din toate domeniile care gândesc, fiindcă lumea de astăzi, atenție... Andrei Gheorghe: Clasa care gândește, sunt sătul de intelectualii români care gândesc, nu vreau să-i văd pe toți gânditorii de cafenea și fumătorii de ciubuc, pe neactivii, nearuncătorii de piatră, cei care stau cu piatra în mână și spun, dacă aș arunca-o, ți-aș sparge capul, dar mai bine o pun pe masă. Mihai-Răzvan Ungureanu: Tu pui acum
[Corola-publishinghouse/Administrative/2017_a_3342]
-
în mod obiectiv în slujba unui regim dictatorial, ceea ce, pentru posteritatea imediată, i-a compromis demersul. Textele lui eseistice (Arhivă sentimentală, 1968, Nouă arhivă sentimentală, 1975), bine scrise, vădesc informație amplă, capacitate persuasivă, eleganță a formulării. A. nu este un gânditor original de calibru, un creator de viziuni, dar are abilitatea discursivizării atractive a unor conjugări plauzibile de idei și, uneori, pe aceea de a avansa ipoteze și concluzii îndrăznețe, spectaculoase, greu „demonstrabile”, deseori inflaționiste. Ca ideolog al unui autohtonism modern
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285367_a_286696]
-
Abia dacă voi, ardelenii, sînteți mai fermi... Dar n-o să mai conteze... Să-ți dau să citești ce scrie Charles Maurras despre ceea ce ne așteaptă pe noi, intelectualii, ceea ce ne rezervă adică nouă revoluția proletară. Vom fi puși la coadă. Gânditorii, oamenii de cultură nu vor avea acces la putere și în general li se va refuza orice încercare de a gândi altceva decât ceea ce a gândit deja Marx. Întreaga gândire a umanității va fi reanalizată prin această prismă și în
Cel mai iubit dintre pământeni by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295609_a_296938]
-
am auzit că lucrează, traduce, își scrie memoriile..." "N-am nici un chef, zisei, să scriu o carte marxistă, încît schelăria construită de tine cade. Marxist a fost, ca să zic așa, tot Marx și el a spus tot, și un adevărat gânditor nu poate accepta să culeagă fărâmiturile de la masa altuia..." "Nici măcar nu e adevărat! zise Matilda furioasă. Nu mă pricep la filozofie, dar atâta lucru știu și eu, că au fost grupuri de filozofi care au tratat cam aceleași idei. Spune
Cel mai iubit dintre pământeni by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295609_a_296938]
-
omul ei, care o iubise atât de tare și de soarta căruia nu trebuia să se despartă. Dar și-o legase vreodată? Nu, era răspunsul ei, nimeni nu-și poate lega soarta de-a altuia. Știința despre soartă, despre care gânditori români au afirmat că o avem mai mult decât alții, nu se confirma în comportarea Matildci. Da... Ar fi și plictisitor să trăiești cu o astfel de știință, când numai dezordinea te pune în armonie cu murmurul surd, înfundat a
Cel mai iubit dintre pământeni by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295609_a_296938]
-
unor date îndeobște cunoscute, cu privire la termenul care, începând cu antichitatea greacă a fost folosit pentru a desemna raporturile dintre literatură și realitate. Interesant ni se pare mai cu seamă modul în care mimesis-ul a fost înțeles și interpretat de la un gânditor la altul, de la un moment istoric la altul, ajungând nu de puține ori să genereze o serie de aporii și paradoxuri. În Grecia antică - pentru a porni de la matricea sistemelor noastre conceptuale - inițial, mimesis-ul desemna, după cum știm, o funcție performativă
[Corola-publishinghouse/Science/2135_a_3460]
-
la Ready-Made, expus de Marcel Duchamps, cu câteva decenii mai înainte: suport pentru sticle sau spatulă pentru înghețată; iar Nasturii ne-ar trimite cu gândul la ironia discretă a lui Williams, care într-o culegere de observații amuzante, intitulată, autoironic Gânditorul, făcea considerații „grave” despre „papucii roz cu ciucuri veseli” ai soției sale, dacă la Petre Stoica n-ar interveni o tonalitate cu adevărat gravă, nedisimulată, chiar în finalul poemului 336. 4.8 Un șaptezecist atipictc "4.8 Un șaptezecist atipic
[Corola-publishinghouse/Science/2135_a_3460]
-
cu mingea pe plajă, sau ca el midoff, gogo zagora, v. înnopteanu, (însoțit pretutindeni de „delicata lui bufniță blondă, înțelepciunea însăși făcută trup”), ca eseistul i. negoescu sau dr. cabalu 364. Toți aceștia au preocupări intelectuale, discută despre teoriile unor gânditori celebri (psihologul experimental Gustav Theodor Fechner, Georg Cristoph Lichtenberg, John Ruskin) sau despre operele unor artiști renumiți (Thomas Mann, Rilke, pictorul Vasile). mopete însuși își petrece o bună parte din timp divagând erudit pe teme culturale, citind sau scriind. Uneori
[Corola-publishinghouse/Science/2135_a_3460]
-
unele sunt rodul sensibilității mudejare, iar altele sunt reprezentative pentru arta barocă. Dacă socotim că nu există artă fără gândire, trebuie să luăm În considerare importanța schimburilor religioase și filosofice din această regiune. Într-adevăr, În Andaluzia a apărut un gânditor de mare anvergură, Abu Walid Ibn Roșd, Averroes din Cordoba (1126-1198), față de care mulți filosofi și scriitori moderni manifestă cel mai adânc respect. Printre aceștia, scriitorul argentinian Jorge Luis Borges, care vedea În Averroes nu doar un mare spirit, ci
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
În accepțiuni ă este drept ă dintre cele mai diverse și, cel mai adesea, Într-un mod destul de vag și de imprecis. Recunoscând, Într-o celebră scrisoare adresată lui Joseph Weydemeyer la 5 martie 1852, cât le datorează celor mai mulți dintre gânditorii pomeniți mai Înainte, autorul Manifestului partidului comunist dezvoltă totuși o concepție originală, bazată, prin punerea În evidență a raporturilor de exploatare și dominație, pe o teorie a materialismului dialectic, a valorii-muncă și a modurilor de producție. Indiferent dacă ne referim
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
comunitate virtuală de pirați informatici (care nu sunt doar hackeri individuali), ține tot de acest curent din anii ’90, când s-a intensificat „lupta Împotriva sistemului și a tot ceea ce reprezintă el”. În rândurile sale, se numără scriitori, artiști și gânditori (William Gibson, Bruce Sterling). Dezordinea marilor orașe este teritoriul său de predilecție, iar tehnologia este arma preferată. Sloganul său ar putea fi rezumat Într-o singură revendicare: „Informația vrea să fie liberă”. Drept unic mod de acțiune: „Pune mâna pe
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
printre alții, John Rawls, inegalitățile de care suferă de facto unele grupuri subreprezentate În eșaloanele cele mai Înalte ale puterii, prestigiului și averii par imposibil dejustificat și, din perspectiva căutării „echității”, lupta Împotriva acestor discriminări devine primordială (Rawls, 1987). Apoi, gânditorii „comunitarieni”, după exemplul lui Charles Taylor, au subliniat nevoia indivizilor de a-și vedea „recunoscută” cultura specifică și au ajuns la concluzia că este necesară promovarea diversității practicilor, normelor și valorilor (Taylor, 1994). Cotele au constituit un mijloc de atingere
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
pe revoluția drepturilor omului, a avut influența considerabilă cunoscută de toată lumea. Ar fi totuși o eroare să credem că a cucerit mințile și inimile fără a stârni și importante rezistențe. Respingerea drepturilor omului Încă dinainte de a face cunoștință cu criticile gânditorilor opuși Revoluției, ideea că ar putea exista valori universale care să se impună În fața drepturilor pozitive a fost Întâmpinată cu numeroase sarcasme. Ne vom mulțumi să le cităm pe cele mai cunoscute. Astfel, Montaigne spunea: „Sunt șugubeți atunci când, pentru a
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]
-
naturii” (ibidem, pp. 22-23). Chiar dacă acest tip de critică nu a fost singurul elaborat (ar mai trebui să-i cităm pe Bentham, Taine, Comte etc.), el a făcut o asemenea carieră Încât ni s-a părut legitim să-l privilegiem. Gânditorii contemporani, așa-numiții antimoderni, ca Léo Strauss sau Michel Villey, se situează În parte În această filiație, În măsura În care nici pentru ei nu este acceptabil ca subiectul rațional să devină sursă de drept. Astfel că drepturile omului conțin În germene ingredientele
[Corola-publishinghouse/Administrative/1934_a_3259]