1,464 matches
-
vrem să ne pătăm imaginea pe care ne-am creat-o și În care credem și În care suntem Îndrăgostiți precum Narcis. Dar tare mă tem că atunci când vă veți apropia prea tare de imaginea voastră să nu cădeți În hăul de apă În care v-ați oglindit și unde nu veți găsi nimic solid să vă sprijiniți pentru că n-ați construit nimic solid pentru „imaginea” voastră. Și pentru că tot vorbirăm de „imagine” - să-i spunem și imaginație, chiar credeți că
Când îngerii votează demonii sau România răstingnită by Leocadia Georgeta Carp () [Corola-publishinghouse/Administrative/1182_a_1887]
-
se apleacă mult spre ea. Capul femeii se lasă pe spate, iar gura ei pare să soarbă întregul univers. Aș vrea să mor acum, Mihai! oftează Liliana. Să nu-mi dai drumul, c-aș putea să cad! arată ea spre hăul de dedesubt. Sînt atît de fericită, tremură șoapta ei, c-aș vrea să cad, să rămîn aici definitiv, în locurile în care am cîștigat bătălii, dar... Brațul stîng al lui Mihai nu-i mai alintă umerii și gîtul. Stă în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
are legătură cu materialele porno. Ce-ți pasă ție? Negroteii ăia ți-au violat femeia, așa că ai făcut ceea ce trebuia făcut. Care e problema, căpitane? Exley zîmbi. Jack Îl taxă drept zîmbetul unui om care stă cu un picior În hău și cu celălalt țopăie la marginea prăpastiei. — Căpitane, despre ce...? — Nu, motivele mele sînt treaba mea și iată și presupunerea mea: Hudgens avea o legătură oarecare cu chestiile alea pornografice și avea și un dosar legat de tine. De-aia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2036_a_3361]
-
Încredere În el, fie și o secundă. Pe toate astea le putea Încasa fără probleme. Era detectiv de meserie și știa să administreze haosul. Dar cazul Atherton și intervenția tatălui său erau cu totul altceva. Acum se simțea suspendat În hău, guvernat de o intuiție primară - Nite Owl avea o viață autonomă, dincolo de voința oricărui detectiv - și de dorința lui de a face cunoscută acea oroare, fie că avea să fie acolo ca să cerceteze dovezile, fie că nu, fie că era
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2036_a_3361]
-
oară la douăzeci și ceva de ani, când am citit interpretarea lui Nietzsche la tragedia elină. Eram prea necopt ca să o înțeleg, ceea ce înseamnă să o integrez în viața mea, depășind-o ca "motiv cultural". Dionysos le-a revelat grecilor hăul pe care era așezată viața noastră, caracterul cumplit al existenței, și, ca să-i poată face față, grecii l-au mascat cu lumea de forme frumoase ― compensatorii și terapeutice ― de tip apolinic. Polaritatea dionisiaco-apolinică a vieții eline era expresia unei strategii
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
lucru din camera mea și citind prima scrisoare care sosise după apariția cărții, cea pe care o așteptam cel mai mult și care urma să mă mântuie sau, dimpotrivă, să mă rostogolească, fulgerat de furia unui Jupiter tonans român, în hăurile celui mai cumplit Tartaros, supus la pedepse cumplite pentru crima de a fi făcut public, fără să fi cerut voie, scenariul unei iubiri alpine. Scrisoarea aceea a lui Noica, al cărei plic l-am desfăcut tremurând, a venit la capătul
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
suprafață. Dar dacă pastilele n-o să mă mai ajute? Dacă nu apuc să termin treaba pentru care am venit aici? Dacă trebuie să mă întrerup și să plec în țară, cu gândul că acolo aș putea fi preluat, smuls din hău și purtat pe brațe către lumină? Iadul este, neîndoielnic, starea celui care, aplecat deasupra prăpastiei, nu mai poate fi tras de nimeni înapoi. 30 septembrie Nu-mi place să notez vise. Și totuși. Am visat că intram la Opera din
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
l-ar avea pe masa de disecție. De ce toate astea când eu pot să port în mine "frica de Dumnezeu" fără să bat câmpii despre "Ființa Supremă", "posibilul non-manifest" sau "non-manifestabil", "arborele sefirotic" și alte constructe asemenea menite să astupe hăul fatalei noastre ignorante? Toate aceste construcții somptuoase menite să combată resemnarea în finit și să ne satisfacă apetitul ezoteric seamănă teribil cu palatele din povestirile orientale care sânt purtate prin văzduh având ca simplu suport un covor fermecat. La ce
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
adauge ceva, dar el o rugă să-l aștepte, „mă duc să beau un pahar de apă, Su-Susan“, se bîlbîi și ieși glonț după apă, ca să poată lua pastila albastru electric de la nouă și jumătate și fiindcă vidul din fața lor, hăul imens și negru al nopții În partea asta a colinei Îl Îndemna cu o forță irezistibilă să-și azvîrle dantura spre Lima, spre Monterrico În orice caz, da, Altamira simți că nu mai poate suporta și Își privi mîinile foarte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
la cafeneaua Roi d’Espagne, frecventată de studenți mult mai mari decît noi, În ochii noștri un adevărat Eldorado (tata ar fi zis lupanar). Am avut impresia că facem o ispravă grozavă pătrunzînd În acea cafenea precum speologii Într-un hău. Căutînd o masă liberă, mi-am zărit sora mai mare În brațele unui băiat pe care nu-l cunoșteam! „Hai, plecăm de aici, las-o În pace“, mi-a spus Jean-Claude, dar eu, dimpotrivă, m-am năpustit drept spre ea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1977_a_3302]
-
misterios. Tăcerea obeza devora metodic Și În timp, se desfasoara „Ospiciul groparilor”: „Au fost chemați groparii de gips la părăstas/ Cei ce mai sunt sechela pustiului imund/ Dar că o fiara franța În hâite s-au retras/ Să caute prin hăuri strigoiul muribund./ Cu urlete macabre cei ce-au adus din Est/ Ororile dementei În fum și-apocalips/ În cimitirul nopții sărbătoresc funest/ Ședința de adio În hainele de gips.” La Străulești ori În palate se Întâmplă În plin veac douăzeci
Mălin: vestitorul revoluției by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1671_a_3104]
-
văzut numele, așa că s-a spălat pe mâini și a trimis-o mai departe spre Nato. Indignarea îl sufocă. Nu se aștepta la atâta prostie din partea lui Fulcinius. Putea să-l consulte și pe el înainte de a se avânta în hău. Nu i-a spus totul nici când a venit la el, după întrevederea cu Augustus. Ce credea că va obține? Idiotul! — Dar de ce nu? pufnește Libo zgomotos. Justiția imperială se ocupă atât de probleme civile, cât și de probleme penale
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
puținii puțoi din poliție care mi-ar fi un adversar teribil. Însă nu și-a aruncat pălăria-n ring pentru postul de inspector. Respectă ierarhia masonică. — Asta spunem cu toții, se burzuluiește Gus. Bulangii ăștia nu-și fac nici cât Îi hău ziua cum vor, astai la fel de sigur ca căcatu de pe pantof. La sfârșitul programului arată de parc-ar fi mânjiți cu mizerie, ca două curve după tura de noapte, nu vă mint. La sfârșitul cursului remarc că Ray Lennox se distrează
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
lui bune. Dacă-i așa, sigur o să dea Înapoi00000000mănânc mănânc mănânc mereu00tunci toată chestia de pe00000000000000000000000000000000cresc000000000000000000ei de fapt m-au futut0000000000hrănește-mă Gazda mea000000000000000000Sunt câteva pizde curățele Î000000000000000000000000000000Călătoresc prinmă așez cu o bere și mă uiinteriorul acestei nave, crescând, umplându-i hăurile cavernoasedrăguță și mă ofer să-i cumpărsă mă folosesc de spațiul din ea și să devin una cu ea. Bacardi. Cumpăr niîți mulțumesc pentru adăpost Gazda mea. Îți mulțumesc. vechiu truc săncerci să iei Îți mulțumesc pentru viață. 00000000000000000000000 Întreabă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
ce-ar trebui să știu? Expresia iritată a lui Drummond Îmi dă fiori. E la fel de futută-n cur ca mine. Singuru lucru caremi vinen minte ie că ea ar trebui să știe o chestie evidentă: nu-i gabor nici cât hău, ce pula mea. Mergând cu spatele, arăt Înspre ea și zâmbesc: — Trebuie neapărat să vorbim Mandy draga mea. Însă mai târziu. O să te pun la curent cu toate. Ciao. O las pe lesbiana asta enervată să se beșe și să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
fi obligat să facă una ca asta dacă s-ar duce vorba că gagicuța avea opt ani sau așa ceva. — Adică pentrua te proteja, spune Ray. — Ce mai protecție, râd eu, — Bestia e nebun ca curu. N-ar trebui nici cât hău ca puțoiu ăla să fie la pârnaie. Dar așai sistemu ăsta Împuțit de detenție, știi, hă? Deși l-au ținut umpic la Carstairs pe puțoi. Însă a evadat. — A fost o farsă meseriașă hă? scuipă Ray Încă un chicotit din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
total futut de vopsele ieftine. O târfă cu cafele, țigări și valium. Pe undeva există o fabrică care le scoate pe piață. O faci la stânga la capătul bulevardului Viselor Destrămate. — Nu știu ce implică asta... se miorlăie ea. Se uită Într-un hău peste care nu poate vedea de fapt, orbită cum e de disperare și medicamente. — E o mică aventură. Ca În orice aventură, te duci Într-un loc diferit și ai nevoie de un ghid experimentat. Lasă-mă să fiu io
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
pară indignat. — Câinele ăla a prăsit mai mulți cățeluși campioni decât ai halit tu mâncare caldă la cină, bodogăne el. Pur și simplu Îi place de tine. — Și mie Îmi place de tine Hector, da nu-mi vine nici cât hău să te fut. Câinelăstai un poponar de rahat și cu asta basta! Hector se duce să consoleze animalul, de parcă ar fi fost rănit În orgoliu. — E nou În domeniu, asta-i tot. — Nu folosește la nimic să-i placă de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
la grea Încercare timpanele. Nu era prea plăcut să-ți vezi propria față multiplicată În zeci de exemplare, apropiindu-se și Îndepărtându-se ca un ecou de fața ta reală, alcătuită din carne, sânge și oase, pentru a dispărea În hău. Forțându-și un pic Închipuirea, Noimann strânse cocoloașele de pe podea și, frământându-le În palme, le aruncă În tavan. Bucățile ricoșară din plafon, se izbiră de masă, de podea, pendulând În zigzag Între pereți, și reveniră Înapoi În mâinile lui
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2197_a_3522]
-
cu mâna stângă, dar mișcarea bruscă a trupului a făcut ca piciorul să-i alunece. În această situație, mâna stângă nu a mai ajuns să se poată prinde și trupul s-a prăvălit în gol... În cădere, Iustin a văzut hăul în care pătrundea și s-a înspăimântat de întunericul în care se adâncea amețitor de repede. A închis ochii și maxilarele i s-au încleștat de la sine. Urechile recepționau trecerea prin aer. Era un vâjâit puternic ce se pierdea progresiv
TAINICELE CĂRĂRI ALE IUBIRII by Marian Malciu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91752_a_92809]
-
a scos din decor, spațiul pe șosea fiind prea îngust. Mașina a perforat malul de zăpadă și, Marian Malciu după zgomotul puternic auzit, a lovit glisiera, îndoind-o sau desprinzând-o de un stâlp, după care s-a răsturnat în hăul adânc pierdut în întuneric. Lucid fiind, a mai apucat doar să scoată cheia din contact pentru a opri motorul și să zică tare: „Doamne, te rog, apără-mă! Laura, la tine veneam...”. Primul șoc a declanșat intrarea în funcțiune a
TAINICELE CĂRĂRI ALE IUBIRII by Marian Malciu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91752_a_92809]
-
valahă, de care sunt și eu legat, într-un fel sau altul. La București se află concentrați un mare număr de teoreticieni ai administrației, iar în județe se află practicienii administrației. Evident că între cele două tabere se cască un hău. Cei de la Centru studiază manuale științifice, au parte de traininguri în Vest (chiar l-am auzit pe unul din lectorii tari ai Bucureștiului, ai Unității, folosind formula „am fost treinați în“..., care mi s-a părut barbară, forțată, superficială) și
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1949_a_3274]
-
cântec specific versului pus în carte, deși întâlnim un impersonal, ca în Sunt peșteri: Tu nu uita că sunt în tine peșteri... Un pas, o șoaptă, numai un suspin, Sporesc acolo-n mii și mii de creșteri, Se-ngroașă-n hăuri, se izbesc și vin Să zguduie pereții arși de lavă. Și tainița se umple de tumult, Ca cerurile, sus, când tună-n slavă... Și crește larma surdă tot mai mult, De parcă sparge urletul tavanul : Cutremur lung iscat dintr-un oftat
Academia b?rl?dean? ?i Vasile Voiculescu by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83084_a_84409]
-
mai mult, De parcă sparge urletul tavanul : Cutremur lung iscat dintr-un oftat... Amintindu-și peisajul satului natal, Voiculescu scrie în «Amurgul» : Abia pe munți atuncea mai fâlfâie lumina, Ca pasărea rănită zburând din stâncă-n stâncă... Pe urma ei, din hăuri urcând năvalnic clina Cu-o falcă-n cer s-o prindă, aleargă Noaptea încă... Ca în Amurg pe lac, peisajul să rămână tot familiar și odihnitor: În slăvi lumină lină cu stingeri potolite, Pe lacul fără valuri odihna s-a
Academia b?rl?dean? ?i Vasile Voiculescu by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83084_a_84409]
-
nori groși de ceață " Încă o doză..." Dora înoată din nou prin oceanul unei nopți negre. De data asta mișcările sunt mai anevoioase, imensitatea pe care o parcurge este mai vâscoasă, mai greu de parcurs. Mâinile refuză să se miște. Hăul negru o înghite cu voluptate. Momentul care s-ar putea să fie pragul între ceea ce poartă numele de viață și moarte este ca și sosit. "Ascultă... Nu fi debilă ! Sunt eu, sora ta... Hai, pune-ți gândirea în mișcare, nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1476_a_2774]