2,647 matches
-
al otomanilor, la fel cum erau Valahia și Moldova. Împăratul Sfântului Imperiu Roman Ferdinand I, a ocupat așa numita „Ungarie Regală” (Slovacia, nord-vestul Ungariei și Croația apuseană), care a reprezentat pentru o anumită perioadă frontiera dintre posesiunile otomane și cele habsburgice. Teritoriile Persiei și Irakului de azi erau conduse de dinastia safavidă șiită. Soliman a organizat trei campanii împotriva safavizilor. Prima campanie a dus la cucerirea Bagdadului în 1534. A doua campanie, 1548-1549, a dus la ocuparea pentru o scurtă perioadă
Dezvoltarea Imperiului Otoman () [Corola-website/Science/324768_a_326097]
-
spre mijlocul secolului al XVII-lea, fortăreața servește drept garnizoană a lui Mihai Viteazul între anii 1599 - 1600. Ulterior, cetatea este ocupată din nou de către otomani în anul 1607 și deținută de către aceștia până în anul 1693. Din motive strategice, trupele habsburgice au distrus cetatea în anul 1784. Un alt eveniment important din istoria acestei localități s-a desfășurat în anul 1849, când biblioteca "Castelului Bohuș", a fost folosită ca loc pentru desfășurarea tratativelor între generalul Görgey Arthur, comandantul suprem al armatei
Șiria, Arad () [Corola-website/Science/300306_a_301635]
-
dominat Europa politic și militar, pentru o bună perioadă din secolele al XVI-lea și al XVII-lea, dar a cunoscut un declin gradual a influenței în a doua perioadă a secolului al XVII-lea, sub ultimii regi Habsburgi. Perioadă Habsburgica de asemenea a fost numită Secolul de aur al înfloririi culturale. Printre cele mai remarcabile figuri din această perioadă sunt: Teresa of Ávila, Pedro Calderón de la Barcă, Miguel de Cervantes, El Greco, Domingo de Soto, Francisco Suárez, Diego Velázquez și Francisco
Spania Habsburgică () [Corola-website/Science/331877_a_333206]
-
să aducă sub stăpânirea Șerbiei, pentru scurt timp, regiunea dintre râul Morava și masivul muntos Homolije. Către sfârșitul secolului al XIV-lea, regiunea a intrat complet sub stăpânirea Imperiului Otoman. Stăpânirea otomană a fost întreruptă doar de o scurtă perioadă habsburgica (1718-1739). Până în 1817, anul reînființării statului sârbesc, românii timoceni trăiau într-o unitate administrativă comună care se numea „Provincia Morava-Lom“ și care era situată pe o mare parte a teritoriului vechii provincii Moesia Superior și pe teritoriul Daciei Aureliene. Unii
Timoc () [Corola-website/Science/297955_a_299284]
-
înființare din regiunea istorică Bucovina a Principatului Moldovei. Prima atestare documentară a localității datează din anul 1617. În ianuarie 1775, ca urmare a atitudinii de neutralitate pe care a avut-o în timpul conflictului militar dintre Turcia și Rusia (1768-1774), Imperiul Habsburgic (Austria de astăzi) a primit o parte din teritoriul Moldovei, teritoriu cunoscut sub denumirea de Bucovina. După anexarea Bucovinei de către Imperiul Habsburgic în anul 1775, localitatea Horoșăuți a făcut parte din Ducatul Bucovinei, guvernat de către austrieci, făcând parte din districtul
Horoșăuți, Zastavna () [Corola-website/Science/315762_a_317091]
-
a atitudinii de neutralitate pe care a avut-o în timpul conflictului militar dintre Turcia și Rusia (1768-1774), Imperiul Habsburgic (Austria de astăzi) a primit o parte din teritoriul Moldovei, teritoriu cunoscut sub denumirea de Bucovina. După anexarea Bucovinei de către Imperiul Habsburgic în anul 1775, localitatea Horoșăuți a făcut parte din Ducatul Bucovinei, guvernat de către austrieci, făcând parte din districtul Zastavna (în ). După Unirea Bucovinei cu România la 28 noiembrie 1918, satul Horoșăuți a făcut parte din componența României, în Plasa Nistrului
Horoșăuți, Zastavna () [Corola-website/Science/315762_a_317091]
-
proprietate a familiei boierului Ciogolea Pătrașco. Ulterior, aceasta ajunge proprietate a familiilor boierești Palade, Sturza și Neculce. În secolul al XIX-lea o mare parte a terenurilor agricole ajung în posesia armenilor Kapri (Michael, Albina și Emanuel Kapri). În perioada habsburgica comună Calafindești a făcut parte din districtul Siret, iar din anul 1925 a aparținut județului Rădăuți. În 1939 satul Botoșenița Mare este arondat comunei Calafindești, iar în anul 1968 localitățile Șerbăuți și Călinești-Arini (azi Călinești Cuparencu). În anul 2003 ultimele
Comuna Calafindești, Suceava () [Corola-website/Science/301937_a_303266]
-
l-a invitat pe Prințul Jan Casimir în Franța pentru salonul ei literar anual organizat la Paris. În urma decesului Ceciliei Renata în 1644, Cardinal Jules Mazarin, cu ajutorul tânărului rege francez, era determinat să distrugă alianța dintre dinastia poloneză și Austria Habsburgică, rivalii Franței și o posibilă amenințate pentru Franța. Mazarin a insistat ca Marie Louise ar trebui să se căsătorească cu văduvul monarh. Sub presiunea guvernului francez și a altor națiuni vest europene, Marie Louise Gonzaga s-a căsătorit cu Vladislav
Marie Louise Gonzaga () [Corola-website/Science/322776_a_324105]
-
Bunești este o comună în județul Suceava, Bucovina, România, formată din satele Bunești (reședința), Petia, Podeni, Șes și Uncești. Satul Bunești a fost localitate de frontieră după anexarea în 1774 a părții de nord a Moldovei (Bucovina) de către Imperiul Habsburgic. La 14 decembrie 1886, în satul Bunești a fost înființat un oficiu vamal austriac; clădirea fostului pichet de grăniceri se mai păstrează și astăzi, aici funcționând Primăria comunei. În noiembrie 1918, Bucovina s-a unit cu România, iar satul Bunești
Comuna Bunești, Suceava () [Corola-website/Science/301935_a_303264]
-
i (în germană "Österreicher") sunt un popor etnic german a cărui origine se găsește în vestul Europei centrale, în Austria. Termenul englez "Austrians" (austrieci) a fost aplicat populației Austriei habsburgice în secolul al XVII-lea sau al XVIII-lea. Cuvântul englez "austriac" este un derivat al numelui propriu Austria, care este o latinizare a Österreich, numele german pentru Austria. Acest cuvânt este derivat din Ostarrîchi, care apare pentru prima dată
Austrieci () [Corola-website/Science/323336_a_324665]
-
Austria Superioară corespunde cu jumătatea de est a teritoriului de bază din Bavaria (jumătatea de vest care face parte din landul german Bavaria). Adjectivul austriac intră în limba engleză, în secolul al 17-lea, la data de trimitere a Austriei habsburgice. Ca substantiv, austriecii pare oarecum mai târziu, în a doua jumătate a secolului al 17-lea, la început, în sensul de "membri ai filialei austriece a Casei de Habsburg" (ramura junior emergente din divizarea dinastică în Habsburgii austrieci și spanioli
Austrieci () [Corola-website/Science/323336_a_324665]
-
1437 cu privire la localitatea Vasiova (WAZYLAW) din districtul privilegiat Capul Bârzavei. În anul 1534 un document atestă cetatea Bocșa sub denumirea de ex castro Bochzsa, iar în anul 1607 este menționată stăpînirea turcească asupra cetății Bocșei . În anul 1717, sub stăpânirea habsburgica, în documentele administrative, Bocșa Română apare cu 82 de case, iar Vasiova cu 32 de case. Primele 13 familii de coloniști din Tirol (mineri), sosesc la Oravița în toamna anului 1718, urmați de alte familii din Boemia (mineri și topitori
Bocșa () [Corola-website/Science/297018_a_298347]
-
raionului Adâncata. Localitatea Stănești a făcut parte încă de la înființare din regiunea istorică Bucovina a Principatului Moldovei. În ianuarie 1775, ca urmare a atitudinii de neutralitate pe care a avut-o în timpul conflictului militar dintre Turcia și Rusia (1768-1774), Imperiul Habsburgic (Austria de astăzi) a primit o parte din teritoriul Moldovei, teritoriu cunoscut sub denumirea de Bucovina. După anexarea Bucovinei de către Imperiul Habsburgic în anul 1775, localitatea Stănești a făcut parte din Ducatul Bucovinei, guvernat de către austrieci, făcând parte din districtul
Stănești, Adâncata () [Corola-website/Science/316170_a_317499]
-
a atitudinii de neutralitate pe care a avut-o în timpul conflictului militar dintre Turcia și Rusia (1768-1774), Imperiul Habsburgic (Austria de astăzi) a primit o parte din teritoriul Moldovei, teritoriu cunoscut sub denumirea de Bucovina. După anexarea Bucovinei de către Imperiul Habsburgic în anul 1775, localitatea Stănești a făcut parte din Ducatul Bucovinei, guvernat de către austrieci, făcând parte din districtul Siret (în ). După Unirea Bucovinei cu România la 28 noiembrie 1918, satul Stănești a făcut parte din componența României, în Plasa Siretului
Stănești, Adâncata () [Corola-website/Science/316170_a_317499]
-
preponderent români. Situat in partea estică a actualului raion Hliboca (raion înființat la 12 noiembiie 1940, având o suprafață de 673 km2 și constituind 8 la sută din teritoriul regiunii Cernăuți), Stăneștii, fiind odinioară un sat de hotar dintre monarhia habsburgică, Ia care a fost încorporat în 1775, și vechea Moldovă, din trupul căreia a fost smuls prin fraudă și tertipuri diplomatice, se întind de la nord-vest spre sud-est pe o distanță de peste 5 km, iar de la sud la nord — de circa
Stănești, Adâncata () [Corola-website/Science/316170_a_317499]
-
a Sării". Din 1489 este atestată existența ocnei "Paul Silvestru" si a grupului de mine "Ana-Iuliana" și "Elisabeta", care aparțineau domeniului regal. Ocne propriu-zise de sare au apărut începând cu anul 1777. Datorită dezvoltării industriei de exploatare a sării, statul habsburgic a adus la Ocna Șugatag mineri specializati, germani, polonezi, maghiari și cehi. Documente atestă funcționarea între anii 1799-1822 a ocnei "Bogdan", între anii 1802-1853 a ocnei "Mihai" (unde sarea era mai curată), iar din anul 1921 a ocnei "Dragoș". În
Ocna Șugatag, Maramureș () [Corola-website/Science/301583_a_302912]
-
de Germania Nazistă și de URSS, iar linia de frontieră a început să separe România de URSS. În anul 1939, ea avea o lungime de 349 km. La sfârșitul lunii mai a anului 1919, Armata Română a ocupat fostul teritoriu habsburgic Bucovina și partea de sud-est a Galiției, delimitate la nord de o linie care unea râurile Nistru și Tisa. În Bucovina locuiau români și ruteni, în timp ce în Galiția sud-estică populația era majoritar ruteană, cu excepția orașelor care aveau populație poloneză. Armata
Frontiera între Polonia și România () [Corola-website/Science/319149_a_320478]
-
regiunea istorică Bucovina a Principatului Moldovei. Prima mențiune scrisă a satului datează din secolul al XVIII-lea. În ianuarie 1775, ca urmare a atitudinii de neutralitate pe care a avut-o în timpul conflictului militar dintre Turcia și Rusia (1768-1774), Imperiul Habsburgic (Austria de astăzi) a primit o parte din teritoriul Moldovei, teritoriu cunoscut sub denumirea de Bucovina. După anexarea Bucovinei de către Imperiul Habsburgic în anul 1775, localitatea Gura Putilei a făcut parte din Ducatul Bucovinei, guvernat de către austrieci, ca reședință a
Gura Putilei, Putila () [Corola-website/Science/315653_a_316982]
-
a atitudinii de neutralitate pe care a avut-o în timpul conflictului militar dintre Turcia și Rusia (1768-1774), Imperiul Habsburgic (Austria de astăzi) a primit o parte din teritoriul Moldovei, teritoriu cunoscut sub denumirea de Bucovina. După anexarea Bucovinei de către Imperiul Habsburgic în anul 1775, localitatea Gura Putilei a făcut parte din Ducatul Bucovinei, guvernat de către austrieci, ca reședință a districtului Putila (în ). În anul 1848, comunitatea locală a sprijinit activ revolta iobagilor condusă de Luchian Cobiliță. La sfârșitul secolului al XIX
Gura Putilei, Putila () [Corola-website/Science/315653_a_316982]
-
fost uciși atunci aproximativ 200 de români care încercau să treacă pașnic frontiera în România. Teritoriul actual al localității Fântâna Albă s-a aflat în regiunea istorică Bucovina a Principatului Moldovei, care a fost anexată în ianuarie 1775 de către Imperiul Habsburgic (Austria de astăzi), după încheiereea conflictului militar dintre Turcia și Rusia (1768-1774). Alungați de persecuțiile la care erau supuși de către ruși, staroverii (rușii care nu acceptaseră reformele bisericești ale Patriarhului Nikon din secolul al XVII-lea, provocând „raskolul” în Biserica
Fântâna Albă, Adâncata () [Corola-website/Science/306808_a_308137]
-
și fondând satul Lipoveni. Alte câteva familii s-au stabilit și în comuna Stupca. În perioada războiului ruso-turc (1768-1774), trupele rusești au invadat Bucovina, iar rușii lipoveni și-au părăsit așezările lor și s-au refugiat în Moldova. Instaurarea administrației habsburgice în Bucovina (care sprijinea, prin acordarea de privilegii, stabilirea de populații alogene în aceste locuri pentru a diminua ponderea populației românești majoritare în regiune) a determinat din nou o emigrare a rușilor lipoveni în aceste ținuturi. După ce staroverii au revenit
Fântâna Albă, Adâncata () [Corola-website/Science/306808_a_308137]
-
Prin decretul imperial din 1783, Iosif al II-lea le-a garantat staroverilor libertatea religiei și i-a scutit de impozite pe staroveri pe o perioadă de 20 de ani, precum și de obligația de a presta serviciul militar în Armata Habsburgică pe o perioadă de 50 ani. Ei au primit pământ contra unor sume mici de bani. În anul 1784, o comunitate de ruși lipoveni s-au stabilit în poiana Varnița, la 3 km de satul Climăuți, înființând satul Fântâna Albă
Fântâna Albă, Adâncata () [Corola-website/Science/306808_a_308137]
-
Orașul are o industrie grea bine dezvoltată. Cu o populație de locuitori (2011), Mișcolț este al treilea cel mai mare oraș din Ungaria (primele două sunt Budapesta și Debrețin). De-a lungul războiului de independență din secolul XVIII împotriva Imperiului Habsburgic, Prințul Francisc Rákóczi al II-lea, conducătorul maghiarilor, și-a mutat sediul la Mișcolț. Forțele imperiale au ars orașul în 1707. Patru ani mai târziu, jumătate din populația orașului a fost victima epidemiei holerice. Mișcolțul și-a revenit rapid și
Miskolc () [Corola-website/Science/297720_a_299049]
-
râului Corovia. Localitatea Corovia a făcut parte încă de la înființare din regiunea istorică Bucovina a Principatului Moldovei. În ianuarie 1775, ca urmare a atitudinii de neutralitate pe care a avut-o în timpul conflictului militar dintre Turcia și Rusia (1768-1774), Imperiul Habsburgic (Austria de astăzi) a primit o parte din teritoriul Moldovei, teritoriu cunoscut sub denumirea de Bucovina. După anexarea Bucovinei de către Imperiul Habsburgic în anul 1775, localitatea Corovia a făcut parte din Ducatul Bucovinei, guvernat de către austrieci, făcând parte din districtul
Corovia, Adâncata () [Corola-website/Science/316135_a_317464]
-
a atitudinii de neutralitate pe care a avut-o în timpul conflictului militar dintre Turcia și Rusia (1768-1774), Imperiul Habsburgic (Austria de astăzi) a primit o parte din teritoriul Moldovei, teritoriu cunoscut sub denumirea de Bucovina. După anexarea Bucovinei de către Imperiul Habsburgic în anul 1775, localitatea Corovia a făcut parte din Ducatul Bucovinei, guvernat de către austrieci, făcând parte din districtul Cernăuți (în ). După Unirea Bucovinei cu România la 28 noiembrie 1918, satul Corovia a făcut parte din componența României, în Plasa Cosminului
Corovia, Adâncata () [Corola-website/Science/316135_a_317464]