1,248 matches
-
manifestă scindarea subiectului intranzitiv, marcată cazual și prin acord verbal. So este o clasă închisă, cuprinzând numai 12 verbe al căror prefix (marcând acordul) este omonim cu cel pentru O din structurile tranzitive. Sa este o clasă deschisă. YAZGULYAM Limbă indo-europeană, ramura indo-iraniană, grupul iranian, subgrupul Pamir, vorbită în Tadjikistan. 4 000 de vorbitori. Marcare tripartită numai la timpurile trecute. YIDINY Limbă din nordul Australiei. Partiție cazuală complexă: pronumele primesc nominativul/acuzativul. Numele primesc absolutivul/ergativul. Prin cazul ergativ este marcat
[Corola-publishinghouse/Science/84999_a_85785]
-
române, București, Editura Academiei. Veenstra, Tonjes, 2004, "Unaccusativity in Saramaccan: The Syntax of Resultatives", în: A. Alexiadou, E. Anagnostopoulou, M. Everaert (eds.), p. 269-287. Wald, Lucia, Dan Slușanshi, în colab. cu Francisca Băltăcean, 1987, Introducere în studiul limbii și culturii indo-europene, București, Editura Științifică și Enciclopedică. Wald, Lucia, Elena Slave, 1968, Ce limbi se vorbesc pe Glob?, București, Editura Științifică. Wechsler, Stephen, 2005, "What in Right and Wrong about Little v", în: M. Vulchanova, T. A. Ǻfarli (eds.), Grammar and Beyond
[Corola-publishinghouse/Science/84999_a_85785]
-
legate de ceea ce numim astăzi "partiție ergativă". 91 A. Vaillant, "L'ergatif Indo-Européen", Bulletin de la Société Linguistique de Paris, 37, p. 93−108. 92 J. Kuryłowicz, Études indoeuropéenes, Krakow, Polska Akademia Umiejetnosci. 93 K. Shields, 1978, "Some Remarks Concerning Early Indo-European Nominal Inflection", Journal of Indo-European Studies, 6, p. 185−210; 1979, "More on the Indo-European Nominal Inflection: The Origin of the --/-n- stems", Journal of Indo-European Studies, 7, p. 213−226; 1982, Indo-European Nominal Inflection: A Developmental History, University Park
[Corola-publishinghouse/Science/84999_a_85785]
-
partiție ergativă". 91 A. Vaillant, "L'ergatif Indo-Européen", Bulletin de la Société Linguistique de Paris, 37, p. 93−108. 92 J. Kuryłowicz, Études indoeuropéenes, Krakow, Polska Akademia Umiejetnosci. 93 K. Shields, 1978, "Some Remarks Concerning Early Indo-European Nominal Inflection", Journal of Indo-European Studies, 6, p. 185−210; 1979, "More on the Indo-European Nominal Inflection: The Origin of the --/-n- stems", Journal of Indo-European Studies, 7, p. 213−226; 1982, Indo-European Nominal Inflection: A Developmental History, University Park, PA, Pensylvania State University Press
[Corola-publishinghouse/Science/84999_a_85785]
-
Société Linguistique de Paris, 37, p. 93−108. 92 J. Kuryłowicz, Études indoeuropéenes, Krakow, Polska Akademia Umiejetnosci. 93 K. Shields, 1978, "Some Remarks Concerning Early Indo-European Nominal Inflection", Journal of Indo-European Studies, 6, p. 185−210; 1979, "More on the Indo-European Nominal Inflection: The Origin of the --/-n- stems", Journal of Indo-European Studies, 7, p. 213−226; 1982, Indo-European Nominal Inflection: A Developmental History, University Park, PA, Pensylvania State University Press. 94 S. R. Anderson, "On Mechanisms by which Languages Become
[Corola-publishinghouse/Science/84999_a_85785]
-
Études indoeuropéenes, Krakow, Polska Akademia Umiejetnosci. 93 K. Shields, 1978, "Some Remarks Concerning Early Indo-European Nominal Inflection", Journal of Indo-European Studies, 6, p. 185−210; 1979, "More on the Indo-European Nominal Inflection: The Origin of the --/-n- stems", Journal of Indo-European Studies, 7, p. 213−226; 1982, Indo-European Nominal Inflection: A Developmental History, University Park, PA, Pensylvania State University Press. 94 S. R. Anderson, "On Mechanisms by which Languages Become Ergative", în: C. N. Li (ed.), Mechanisms of Syntactic Change, Austin
[Corola-publishinghouse/Science/84999_a_85785]
-
K. Shields, 1978, "Some Remarks Concerning Early Indo-European Nominal Inflection", Journal of Indo-European Studies, 6, p. 185−210; 1979, "More on the Indo-European Nominal Inflection: The Origin of the --/-n- stems", Journal of Indo-European Studies, 7, p. 213−226; 1982, Indo-European Nominal Inflection: A Developmental History, University Park, PA, Pensylvania State University Press. 94 S. R. Anderson, "On Mechanisms by which Languages Become Ergative", în: C. N. Li (ed.), Mechanisms of Syntactic Change, Austin, University of Texas Press, p. 317−363
[Corola-publishinghouse/Science/84999_a_85785]
-
frail old man with a young and pale childish face, white beard - Meillet. He speaks slowly, clearly, in a plain voice. Thinks with finesse./ The course is the continuation of an older one, on familiar and affective terms in the Indo-European grammar./‘ If my health will allow it, I will tell you my ultimate thoughts on this matter next year.’/ A young gentleman marks on the blackboard the Sanskrit, Greek, Latin etc. terms that Meillet pronounces during his lecture. Monday, 18
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
us truly and to the highest degree. I have the impression - to tell it directly - that, in our monographic studies [D.C.A. uses the familiar monografie], we are giving too much importance to ‘primitivology,’ or primitive ethnology, while neglecting the Indo-European material. This is an old quarrel of mine with Ernest: I never understood what our historical connection with the primitives from Australia or who knows where might be and why do so many of us, who went to study abroad
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
or our doinas with their dainos (sing. daina), the parallelism with respect to motives, form, and music as well, being most striking. And this would have been enough to fill a human life. Lituanians are the only ones, among the Indo-European peoples of today, who saw the Dacians - on their way from India to the Baltic Sea they appear to have lingered about for a while in the Balkans -, their literature, folk art and customs, strangely resembling ours, could, by comparison
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
cum erau numiți conducătorii marilor monarhii din acea epocă, este o dovadă în plus că stăpânirea sa era doar asupra unui mic teritoriu. Clanul Śăkya făcea parte din casta războinicilor, kșatriya (păli: khattiya), și se pare că era de origine indo-europeană. Faptul că membrii clanului pretindeau că sunt „descendenți ai Soarelui” pledează în favoarea acestei opinii, de altfel foarte răspândită la popoarele indo-europene. Vechile imnuri vedice argumentează și ele că Soarele era unul dintre primii zei adorați de aceste popoare. Mama celui
BUDDHA REALITATE ŞI LEGENDĂ by EMIL VACARIU () [Corola-publishinghouse/Science/463_a_1294]
-
mic teritoriu. Clanul Śăkya făcea parte din casta războinicilor, kșatriya (păli: khattiya), și se pare că era de origine indo-europeană. Faptul că membrii clanului pretindeau că sunt „descendenți ai Soarelui” pledează în favoarea acestei opinii, de altfel foarte răspândită la popoarele indo-europene. Vechile imnuri vedice argumentează și ele că Soarele era unul dintre primii zei adorați de aceste popoare. Mama celui care avea să devină Buddha se numea Măyă și provenea dintr-o familie influentă a unui trib vecin cu Śăkya numit
BUDDHA REALITATE ŞI LEGENDĂ by EMIL VACARIU () [Corola-publishinghouse/Science/463_a_1294]
-
Yahveh); urmează dezbaterea cu privire la sensul Tetragramei* - se prezintă diverse opinii, chestiunea filologica fiind delimitata de cea exegetica (dacă Yahweh este imperfectul qal sau hiphil al verbului HYH, „a fi”); la fel de mare este diversitatea opiniilor prezentate cu privire la originea acestui nume (canaaneană, indo-europeană, egipteană, caldeeana sau accadiană și, în sfârșit, ebraică, autorul susținând această din urmă ipoteza); când se trece la textul ce prezintă revelarea acestui nume (Exod 3,6-16), este tratată și expresia, considerată subiacenta lui, ’Ehyeh ’ašer ’ehyeh, care nu mai
[Corola-publishinghouse/Science/2091_a_3416]
-
a sensurilor și revelație, rațional și irațional, primitiv și modern. Rit, ceremonie, liturghietc "Rit, ceremonie, liturghie" În antiteză cu această tumultoasă și (mereu) controversată evoluție, termenul ritual oferă parcă imaginea unei istorii a consensului. La origine stă un străvechi cuvânt indo-european (rta), care se referea la ordinea universului, altfel spus la echilibrul dintre lumea divină și cea umană. Cuvântul latin derivat (ritus) desemna ordinea actelor de preamărire a zeilor și, implicit, sistemul de obligații ale credincioșilor. Acest termen era asociat celui
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
ale credincioșilor. Acest termen era asociat celui de „cult” (provenit din colere, „a cultiva”, „a preamări”), care se referea la ansamblul de rituri legate de un anumit zeu, un anumit moment ceremonial, și celui de „religie” - provenit dintr-o rădăcină indo-europeană (leig, „a lega”). În acest sens, ...În perioada Romei și În latina folosită de limbajul creștin la Începuturile sale, substantivele religio și religiones, precum și adjectivul religiosus și adverbul religiose erau cuvinte cultice, care se refereau În primul rând la Îndeplinirea
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
fie la ipostaze ale duhurilor subterane - precum măștile compozite de moși, babe, urâți etc. Măștile din sărbătorile calendaristice de primăvară trimit la figuri mitice ale fecundității - Sântoaderii sunt o ipostază a Centaurilor și a altor divinități semiumane, semicabaline din spațiul indo-european (G. Dumézil, 1929; M. Eliade, 1971); g) strigarea peste sat: ceata de juni (ca Întrupare, În plan mitic, a puterilor regeneratoare ale naturii și, În plan social, a sistemului de norme și valori comune - O. Buhociu, 1979; P. Caraman, 1997
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
2001, p. 157). Motivele creștine (lupta dintre Dumnezeu și Diavol, domnia lui Anticrist, arderea lumii, purificarea prin Împărtășirea cu vin și pâine, sângele și trupul Mântuitorului etc.) sunt Împletite cu motive mitologice provenite fie din substratul local, fie din mitologiile indo-europene, fie din imaginarul oriental: mitul celor trei vârste ale umanității, uriașii - oamenii - blajinii sau rohmanii (vezi sinteza dezbaterilor În A. Oișteanu, 1998), motivul Pământului sprijinit pe un stâlp și mereu amenințat de o figură malefică, transformarea lui Iuda În divinitatea
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
sunt azvârliți Într-o prăpastie fără fund, de unde se ridică un fum negru și o duhoare insuportabilă. (G. Minois, 1991, p. 83) Miturile eroicetc "Miturile eroice" Diferența dintre eroi și divinitățile supreme este un construct specific mai degrabă sistemelor mitologice indo-europene. Aici, anumite acțiuni ale zeilor supremi sunt continuate de personaje cu statut semidivin (de obicei, născute din unirea zeilor cu pământenii), dotate cu puteri ieșite din comun și hărăzite unei vieți de lupte continue cu diverșii dușmani ai oamenilor. Galeria
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
dar și păcălitul și victima acțiunilor sale. Prin acțiunile lor, acest tip de personaje, ca și eroii „majori”, ajută oamenii să stăpânească focul, tehnicile agrare, tehnicile culinare, să scape de unele figuri răuvoitoare, să afle formule magice etc. În spațiul indo-european, miturile eroilor sunt corelate cu cele ale divinității supreme și cele ale divinităților vegetale În ceea ce Georges Dumézil (sinteze În 1968 și 1971) a numit „organizarea tripartită” a societății. Savantul amintit a dovedit, În numeroase lucrări, că societatea indo-europeană se
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
spațiul indo-european, miturile eroilor sunt corelate cu cele ale divinității supreme și cele ale divinităților vegetale În ceea ce Georges Dumézil (sinteze În 1968 și 1971) a numit „organizarea tripartită” a societății. Savantul amintit a dovedit, În numeroase lucrări, că societatea indo-europeană se bazează pe o diviziune Între trei categorii: a) regalitatea și sacerdoții; b) războinicii; c) agricultorii și meșteșugarii. Fiecărei categorii sociopolitice Îi corespunde un grup de zeități, de eroi și de mituri specifice. Sintetizând traseul cercetărilor sale, G. Dumézil (1968
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
de tip proto-tracic, tracic sau geto-dacic (V. Avram, 1999; N. Brânda, 1991; N. Densusianu, 1986; V. Filip, 1999; I. Ghinoiu, 1997, 1999; T. Herseni, 1977; Gh. Mușu, 1982; Gh. Nițu, 1988; A. Oișteanu, 1987; R. Vulcănescu, 1986), fie din structurile indo-europene În varianta lor greco-latină (O. Buhociu, 1979; I.A. Candrea, 1928; M. Coman, 1980, 1983; I. Evseev, 1983 etc.), fie Într-un fond mitologic regional (P. Caraman, 1983; A. Ionescu, 1978; A. Olteanu, 1998; I. Taloș, 1978, 1997 ș.a.). Cercetătorii
[Corola-publishinghouse/Science/2018_a_3343]
-
păstrat numele din substrat. S-ar putea pune întrebarea: ce valoare și ce semnificație are încercarea de a separa cuvintele traco-dacice de cele suprapuse ulterior, din latina vulgară, sau din slavă, când fondul lingvistic este același, fondul originar fiind cel indo-european? Se pare că cele provenite din substratul traco-dacic s-au păstrat de multe ori în forme mult mai apropiate de forma originară. Fiecare din aceste cuvinte au specificul lor, care ține de caracterul propriu și de condițiile în care s-
Hidronimie by Marcu Botzan [Corola-publishinghouse/Science/295566_a_296895]
-
unui popor anume, fie că mesajul său aspiră la universalitate, o religie apare În ochii istoricului ca un dezechilibru dinamic al unor factori În tensiune. În unele cazuri, așa cum o arată religiile antice din China, din India și din lumea indo-europeană, tensiunea - cel puțin În lumina documentelor pe care le deținem - acționează În interiorul sistemelor În care concepte, imagini și acțiuni se articulează și formează, datorită legăturilor lor, mentalități și Învățături care, punând În umbră forța emoțiilor și sentimentelor, se impun asemenea
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
formele naturale, ci urmărea mai ales să exprime concepții abstracte. Europa arhaică este pentru Gimbutas o civilizație preindo-europeană, matrifocală și, probabil, matriliniară, agricolă și sedentară, egalitară și pacifică. Aceasta ar putea fi pusă Într-un contrast vizibil cu succesivele culturi indo-europene, descrise ca patriarhale, stratificate, mobile, ocupându-se cu păstoritul și Înclinate spre război; culturi care s-ar fi stabilit În Europa, cu excepția coastelor meridionale și occidentale, În răstimpul a trei valuri de infiltrare dinspre stepa rusă, Între 4 500 și
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]
-
Zeița creatoare”, sub diferitele sale aspecte, a fost mai apoi puternic Înlocuită de zeii, În mare parte masculini, ai indo-europenilor, iar ceea ce s-a dezvoltat ulterior a fost un mélange al celor două sisteme mitice, cel european arhaic și cel indo-european. Despre religia Europei arhaice nu vorbesc numai treizeci de mii de statuete, modelate sau sculptate În cele mai diferite materiale (printre care pentru prima dată aurul și arama), ci și o mare cantitate de vase ornate, obiecte liturgice, altare, modele
[Corola-publishinghouse/Science/2005_a_3330]